Η Κούβα σταθερά στη σωστή πλευρά της ιστορίας _ στο πλευρό της Παλαιστίνης

Díaz-Canel: «Εμείς οι Κου­βα­νοί μάθα­με να υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε την παλαι­στι­νια­κή υπό­θε­ση από το διε­θνι­στι­κό και ουμα­νι­στι­κό όρα­μα του ιστο­ρι­κού ηγέ­τη της Επα­νά­στα­σής μας, Comandante en Jefe Fidel Castro Ruz, ο οποί­ος ήταν πάντα φίλος της Παλαι­στί­νης». Η Κού­βα δεν θα είναι ποτέ μετα­ξύ αυτών των αδιάφορων

Καντάτα για την Παλαιστίνη

Η Μαρία μίλη­σε με σπα­σμέ­νη τη φωνή της. Στα 22 της χρό­νια, έχει δει τέσ­σε­ρις πολέ­μους στη χώρα της, την Παλαι­στί­νη. «Στη Γάζα, οι μητέ­ρες σηκώ­νουν τα παι­διά τους δύο φορές: μια φορά στη μήτρα τους και μετά στα σάβα­νά τους».
Η Μαρία είπε ότι η μητέ­ρα της, της ζήτη­σε να συνε­χί­σει τις σπου­δές της στην Κού­βα, να μην τα παρα­τή­σει, ότι η Ιατρι­κή είναι η πιο ευγε­νής δου­λειά στον κόσμο. «Κρά­τα ψηλά το όνο­μά σου μαζί με της Παλαι­στί­νης».

Στην αίθου­σα Portocarrero, του Παλα­τιού της Επα­νά­στα­σης, όλες οι παρεμ­βά­σεις προ­κα­λούν ρίγη συγκί­νη­σης. Σαν δύο ολό­κλη­ρες πόλεις που μιλούν, η Παλαι­στί­νη στη μία πλευ­ρά, παρου­σία 144 μαθη­τών, από την άλλη, η Κού­βα, εκπρο­σω­πού­με­νη από τον πρό­ε­δρό της, Díaz-Canel, και από τον πρω­θυ­πουρ­γό Manuel Marrero. ο Γραμ­μα­τέ­ας Οργά­νω­σης της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος, Ρομπέρ­το ​​Μορά­λες, και ο ΥπΕξ Μπρού­νο Ροντρί­γκες –τρία μέλη του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου–, μετα­ξύ άλλων αρχών.

Τα χέρια των νεα­ρών Παλαι­στι­νί­ων έτρε­μαν με τις νότες τους. Μερι­κοί μίλη­σαν από καθα­ρό θρή­νο, από αγω­νία …ένας στα­μά­τη­σε για αρκε­τή ώρα, με οδυ­νη­ρή σιω­πή, και ζήτη­σε συγ­γνώ­μη. Το δωμά­τιο φαι­νό­ταν παγι­δευ­μέ­νο, για στιγ­μές, σε ένα τερά­στιο δάκρυ.

Κάποιος είπε ότι ο νεα­ρός για­τρός που εκπαι­δεύ­τη­κε στην Κού­βα, τον οποίο έδει­ξαν τα Νέα μιλώ­ντας από τη Γάζα, και ο οποί­ος ανα­φώ­νη­σε «να πεθά­νεις για την Πατρί­δα είναι να ζεις», είναι ζωντα­νός και αγω­νί­ζε­ται για τους συμπα­τριώ­τες του. Και ο Mohammed Ahmed Zannoun, ο οποί­ος είναι εδώ για εννέα μήνες, είπε ότι αυτός και οι φίλοι του δεν μπο­ρούν να αφή­σουν μέρα να περά­σει χωρίς να μιλή­σουν με τις οικο­γέ­νειές τους. “Τι θέλουν οι Παλαι­στί­νιοι από τη ζωή; Πρέ­πει να ζού­με σε μια ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, χωρίς πόλε­μο, τίπο­τα περισ­σό­τε­ρο”.

Απο­καρ­διω­τι­κά στοι­χεία για τη Γάζα, που κοι­νο­ποί­η­σε ο Πρέ­σβης Akram Samhan: 11.470 θάνα­τοι, εκ των οποί­ων 4.710 είναι παι­διά. 29.000 τραυ­μα­τί­ες… δεν λει­τουρ­γούν όλα τα νοσο­κο­μεία της βόρειας ζώνης. περισ­σό­τε­ροι από 200 εργα­ζό­με­νοι στον τομέα της υγεί­ας έχουν πεθά­νει. 1,6 εκα­τομ­μύ­ρια εκτο­πι­σμέ­νοι. Το 53% των σπι­τιών κατα­στρά­φη­κε μερι­κώς ή ολικά…

Πιστός στην ιστο­ρία, που μαρ­τυ­ρεί την εγγύ­τη­τα μετα­ξύ των λαών μας, ο Díaz-Canel αγκά­λια­σε τους μαθη­τές: «Είστε τα αδέρ­φια των παι­διών μας _Η Παλαι­στί­νη θα μπο­ρεί πάντα να βασί­ζε­ται στην Κού­βα».

Στη συνέ­χεια, κάλε­σε εκεί­νους από εκεί­νη την αγα­πη­μέ­νη γη που μοι­ρά­ζο­νταν μια πανε­πι­στη­μια­κή τάξη μαζί του. Ανα­ρω­τή­θη­κε πώς είναι, τι κάνουν και θυμή­θη­κε τον Τσε Γκε­βά­ρα, την πεποί­θη­σή του ότι «δεν επι­τρέ­πε­ται να δοθεί καμιά ευκαι­ρία στον ιμπε­ρια­λι­σμό, που ξέρει να ελίσ­σε­ται και είναι συνέ­νο­χος σε όλη τη βαρ­βα­ρό­τη­τα των ημε­ρών μας».

ΥπΕξ Κού­βας: Μια δίκαιη και διαρ­κής ειρή­νη στη Μέση Ανα­το­λή είναι επεί­γου­σα ανα­γκαιό­τη­τα _με αυτο­διά­θε­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού και δημιουρ­γία ενός ανε­ξάρ­τη­του και κυρί­αρ­χου Κράτους

«Εμείς οι Κου­βα­νοί», υπεν­θύ­μι­σε, για πολ­λο­στή φορά «μάθα­με να υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε την παλαι­στι­νια­κή υπό­θε­ση μέσα από το διε­θνι­στι­κό και ουμα­νι­στι­κό όρα­μα του ιστο­ρι­κού ηγέ­τη της Επα­νά­στα­σής μας _του Φιντέλ, που υπήρ­ξε πάντα φίλος της Παλαιστίνης».

Ενώ­πιον των φοι­τη­τών, επα­νέ­λα­βε την πάγια θέση αρχών των Μεγά­λων Αντιλ­λών, «ευνοϊ­κή για μια ευρεία, δίκαιη και διαρ­κή λύση της ισραη­λι­νο-παλαι­στι­νια­κής σύγκρου­σης, με βάση τη δημιουρ­γία δύο κρα­τών, τα οποία επι­τρέ­πουν στον παλαι­στι­νια­κό λαό να ασκή­σει το δικαί­ω­μα στην αυτο­διά­θε­ση, με ανε­ξάρ­τη­το και κυρί­αρ­χο κρά­τος, στα σύνο­ρα πριν το 1967, με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ, και αυτό εγγυά­ται το δικαί­ω­μα επι­στρο­φής των προ­σφύ­γων _Γι’ αυτό θα πολε­μή­σου­με μαζί σας με αξιό­πι­στο, στα­θε­ρό και ενερ­γη­τι­κό τρό­πο».

Πριν φύγει μαζί τους στην κοντι­νή Plaza de la Revolución, όπου θα ζητού­σαν κατά­παυ­ση του πυρός στην αρα­βι­κή γη, με τρα­γού­δι και μου­σι­κή ειρή­νης, ο Πρό­ε­δρος δια­βε­βαί­ω­σε τους νέους: «Δεν θα βρε­θού­με ποτέ ανά­με­σα στους αδιά­φο­ρους Κατα­δι­κά­ζου­με με τον πιο έντο­νο τρό­πο τη γενο­κτο­νία του Ισρα­ήλ. Σπου­δά­ζε­τε στην Κού­βα εκπρο­σω­πώ­ντας την Παλαι­στί­νη και θα είμα­στε μαζί σας για να εκπλη­ρώ­σε­τε αυτά τα όνει­ρα και στο μέλ­λον να στη­ρί­ξε­τε περισ­σό­τε­ρο τη χώρα σας» και,

«Όπως είπε ο Φιντέλ, είναι και­ρός να μπει ένα τέλος στη φιλο­σο­φία της εκποί­η­σης, ώστε να πεθά­νει _μαζί με τον ιμπε­ρια­λι­σμό, η φιλο­σο­φία του πολέ­μου, λόγω έλλει­ψης κινή­τρων».

Πηγή granma, όργα­νο του ΚΚ Κούβας