Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η μπαλάντα του νεκρού στρατιώτη

Ο Μύθος (Μπα­λά­ντα) Του Νεκρού Στρα­τιώ­τη - Μπέρ­τολτ Μπρέχτ | Kurt Weill κυκλο­φό­ρη­σε τέτοιες μέρες του 1979 (άλμπουμ –βινύ­λιο φυσι­κά): “Η Μαρία Φαρα­ντού­ρη τρα­γου­δά­ει Μπρεχτ” — Από­δο­ση Παύ­λος Μάτε­σης)

  1. Η Μπα­λά­ντα Του Νεκρού Στρατιώτη
  2. Η Μπα­λά­ντα Των Πειρατών
  3. Το Παρά­πο­νο Του Αλόγου
  4. Η Μπα­λά­ντα Του Σολομώντα
  5. Το Τρα­γού­δι Του Μολδάβα
  6. Το Τρα­γού­δι Της Αλληλεγγύης
  7. Μακ Ο Μαχαιροβγάλτης
  8. Σου­ρα­μπά­για Τζώννυ
  9. Το Τρα­γού­δι Της Γυναί­κας Του Ναζί­στα Φαντάρου
  10. Η Τζέ­νη Των Πειρατών
  11. Alabama Song
  12. Το Τρα­γού­δι Της Ενότητας
  13. Στα Χέρια Σου Είναι Η Ζωή Σου (As You Make Your Bed)

Όλη η λίστα του ιστο­ρι­κού βινυ­λί­ου στο YouTube εδώ

Η Μπαλάντα Του Νεκρού Στρατιώτη

Die Legende vom toten Soldaten Ο Μύθος (Μπα­λά­ντα) Του Νεκρού Στρατιώτη
Und als der Krieg im vierten Lenz | Keinen Ausblick auf Frieden bot | Da zog der Soldat seine Konsequenz | Und starb den Heldentod.

Ο πόλε­μος τέταρ­τη άνοι­ξη καλά κρατεί
Και προ­ο­πτι­κή ειρή­νης καμιά
Κι ο φαντά­ρος το κατάλαβε
Και πέθα­νε ηρωικά.

Όμως ο πόλε­μος συνεχιζότανε…
Κι ο αυτο­κρά­το­ρας οργίστηκε
Που ο στρα­τιώ­της του είχε πεθάνει:
Έκρι­νε (πως συνέ­βη) πριν από την ώρα του

Το καλο­καί­ρι πήγε στους τάφους
όπου ο φαντά­ρος «κοι­μό­ταν» και
Μετά ένα βρά­δυ –κατ’ εντολή,
ένας καραβανάς
συγκά­λε­σε Ιατρι­κή Επιτροπή.

Την έκα­νε…
επί τόπου μπρο­στά στο νεκροταφείο
Και έσκα­ψε με ένα ευλο­γη­μέ­νο φτυάρι
ξεθά­βο­ντας όσους στρα­τιώ­τες είχαν πέσει στη μάχη.

Ο για­τρός εξέ­τα­σε προ­σε­κτι­κά τον στρατιώτη
Ή ό,τι απέ­μει­νε από αυτόν
Κι απο­φάν­θη­κε ότι ο στρα­τιώ­της ήταν «K. V.»
Προ­σέξ­τε! απο­φεύ­γει τον κίν­δυ­νο –λου­φά­ρει!

σ.σ. kriegsverwendungsfähig | tauglich für den Kriegsdienst
κατάλ­λη­λος για πόλε­μο | χρη­σι­μο­ποι­ή­σι­μος | για στρα­τιω­τι­κή θητεία

Και τον πήραν αμέ­σως μαζί τους
Η νύχτα ήταν γαλα­ζω­πή κι όμορφη.
Θα μπο­ρού­σες αν δεν φορού­σες κράνος
Να δεις τα αστέ­ρια απ το σπίτι.

Του έρι­ξαν ένα πύρι­νο κονιάκ
Στο σάπιο του το σώμα
Και κρέ­μα­σαν στην αγκα­λιά του
δύο νοσοκόμες
κι ένα γυμνό θηλυ­κό κορμί

Και επει­δή ο στρα­τιώ­της σήψη βρωμάει
Ένας κου­τσός παπάς μπροστά
Κου­νά­ει το θυμια­τή­ρι από πάνω του
Αχ …τι γίνε­ται  ‑τσι­ρί­ζει,
δεν μπο­ρεί να βρω­μά­ει τόσο!

Μπρο­στά η μπά­ντα παια­νί­ζει Tschindrara  (σσ. ταρατατζούμ)
Παίξ­τε ένα γρή­γο­ρο –εμπρός μαρς
Και ο στρα­τιώ­της όπως καλά ήξερε…
τρε­χά­τε ποδα­ρά­κια μου!
σσ. Κλω­τσά­ει ‑χτυ­πά­ει με τα πόδια τον κώλο του

Το παρα­τά­ει κι η αδερ­φι­κή αγκα­λιά γύρω του
Οι νοσο­κό­μες και το θηλυ­κό το σκάνε
Κιν­δυ­νεύ­ουν να φάνε χώμα, μ’ αυτό τον τρελό
Και κάτι τέτοιοι δεν πρέ­πει να συμβεί…

Σχε­δί­α­σαν στο σάβα­νό του
Τα χρώ­μα­τα μαύ­ρο, λευ­κό και κόκκινο
Και το έφε­ραν μπρο­στά του, είδατε …
Σκα­τά τέλος μόνο χρώ­μα­τα κι αρώματα.

Μπρο­στά του πάει ένας κύριος
με φρά­κο και φου­σκω­μέ­νο στήθος
Γερ­μα­νός βέρος
Γνω­ρί­ζει καλά το καθή­κον του.

Και φτά­νουν με τα ταρατατζούμ
στη σκο­τει­νή δημοσιά
Κι ο φαντα­ρά­κος παραπαίει
Σαν νιφά­δα χιο­νιού σε καταιγίδα.

Οι γάτες και τα σκυ­λιά ουρλιάζουν
Οι αρου­ραί­οι στο χωρά­φι σφυ­ρί­ζουν άγρια:
Δεν θέλουν να είναι Γάλλοι
Για­τί είναι κρίμα.

Κι όταν περ­νούν απ τα χωριά
Ήταν όλες οι γυναί­κες εκεί.
Τα δέντρα λύγι­σαν, η παν­σέ­λη­νος έλαμπε
Και όλοι φωνά­ζαν ζήτω-ζήτω ουρά!!

Με ταρα­τα­τζούμ ξανά και ξανά!
Και γυναί­κες και σκυ­λιά και παπαδαριό!
Και στη μέση ακρι­βώς ο νεκρός στρατιώτης
Σαν μεθυ­σμέ­νος πίθηκος.

Κι όταν περ­νούν από τα χωριά
Έλα, δεν τον είδε κανείς
Μα τόσοι ήταν γύρω του
Με ταρα­τα­τζούμ και ζήτω-ζήτω ουρά‑ά!!.

Τόσοι πολ­λοί χόρευαν και ούρ­λια­ζαν γύρω του
Που δεν τον είδε κανείς.
Τον έβλε­πες μόνο από ψηλά
Και υπάρ­χουν μόνο αστέρια.

Τα αστέ­ρια δεν είναι πια εκεί
Έρχε­ται ξημέρωμα.
Αλλά ο στρα­τιώ­της, όπως ακρι­βώς έμαθε
Στη μάχη ξανά …
για θάνα­το ηρωικό.

Κόκκινος Ύμνος

Άλμπουμ: Κόκ­κι­νος Οκτώ­βρης — Ernst Busch
Στι­χοι: Vladimir Mayakovski
Συν­θέ­της: Hanns Eisler
Έκδο­ση BARBArossa ‎– EdBa 01402–2 | Γερ­μα­νία ‑2001

Το τρα­γού­δι του Μολ­δά­βα — Μαρία Φαραντούρη
Συναυ­λία αφιε­ρω­μέ­νη στην εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά από την ΚΕ του ΚΚΕ Christmas Theater, 29/4/2022

Friedrich Busch

Ο Friedrich (Wilhelm Ernst) Busch (22- Ιαν-1900 | 8‑Ιουν-1980) ήταν Γερ­μα­νός κομ­μου­νι­στής τρα­γου­δι­στής και ηθο­ποιός –με έμφυ­το ταλέ­ντο τόσο στην υπο­κρι­τι­κή όσο και στο τραγούδι.

Κατα­γό­ταν από οικο­γέ­νεια εργα­τών στο Κίε­λο και ξεκί­νη­σε τη ζωή του ως εργά­της σε ναυ­πη­γείο και ανα­δεί­χθη­κε ερμη­νευ­τής πολι­τι­κών τρα­γου­διών, ιδιαί­τε­ρα αυτών του Kurt Tucholsky, στη σκη­νή- Kabarett του Βερο­λί­νου τέλη 10ετίας του 1920. Πρω­τα­γω­νί­στη­σε στην αρχι­κή παρα­γω­γή (1928) της Όπε­ρας της πεντά­ρας (Threepenny Opera) του Μπέρ­τολτ Μπρεχτ, καθώς και στην ται­νία (1931) του Georg Wilhelm Pabst και εμφα­νί­στη­κε επί­σης στη γνω­στή ται­νία Kuhle Wampe.

Δια βίου κομ­μου­νι­στής, ο Busch έφυ­γε από τη ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία το 1933, συνο­δευό­με­νος από τη γυναί­κα του Eva , και με τη Γκε­στά­πο στα ίχνη του, αρχι­κά στην Ολλαν­δία και μετά  στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση, όπου εγκα­τα­στά­θη­κε για μεγά­λο διά­στη­μα και δού­λε­ψε με τον Gustav von Wangenheim (Γκού­σταβ φον Βαν­γκεν­χάιμ) στην ται­νία του 1935 “Kämpfer” (“Μαχη­τές”). Το 1937 εντά­χθη­κε στις Διε­θνείς Ταξιαρ­χί­ες στην Ισπα­νία και τρα­γού­δια του ηχο­γρα­φή­θη­καν και μετα­δό­θη­καν από το Radio Barcelona και το Radio Madrid. Μετά την ήττα και την επι­κρά­τη­ση του Φράν­κο, συνε­λή­φθη στο Βέλ­γιο όπου φυλα­κί­στη­κε κατά τη διάρ­κεια της γερ­μα­νι­κής κατο­χής ‑αργό­τε­ρα  στρα­τό­πε­δο Gurs, στη Γαλ­λία και μετά στο  Βερο­λί­νο, απ’ όπου απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε από τον Κόκ­κι­νο Στρα­τό το 1945 και εγκα­τα­στά­θη­κε στην DDR στο Ανα­το­λι­κό Βερο­λί­νο, όπου έπαι­ξε στο πρώ­το έργο που παρή­χθη στην κατε­χό­με­νη από τους Αμε­ρι­κα­νούς ζώνη, το Thunder Rock του Robert Ardrey. Συνέ­χι­σε ιδρύ­ο­ντας δική του δισκο­γρα­φι­κή εται­ρεία και συνερ­γά­ζε­ται με τον Μπέρ­τολτ Μπρεχτ και τον Erwin Piscator (Έρβιν Πισκά­τορ) στο «Berliner Ensemble». Από τις πιο αγα­πη­μέ­νες φιγού­ρες στη Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας, τον θυμού­νται περισ­σό­τε­ρο για την ερμη­νεία του στον ομώ­νυ­μο ρόλο του «η ζωή του Γαλι­λαί­ου» του Μπρεχτ και τις ηχο­γρα­φή­σεις εργα­τι­κών τρα­γου­διών, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων πολ­λών γραμ­μέ­νων από τον Hanns Eisler. Έκα­νε επί­σης μια αξέ­χα­στη ηχο­γρά­φη­ση του “Peat Bog Soldiers” (από τα πιο γνω­στά τρα­γού­δια δια­μαρ­τυ­ρί­ας στην Ευρώ­πη ‑υπάρ­χει σε αμέ­τρη­τες ευρω­παϊ­κές γλώσ­σες και έγι­νε ρεπου­μπλι­κα­νι­κός ύμνος κατά τη διάρ­κεια του ισπα­νι­κού εμφυλίου).

Ηχογραφήσεις τραγουδιών
του Ισπανικού Εμφυλίου

Από το «Canciones de las Brigadas Internacionales» και το «Solidarity»

Adelante Campesinos
On the Rio Jarama — “On the Jarama Front”
Μπα­λά­ντα της XI Ταξιαρ­χί­ας / Song of the XI Brigade – “Song of the XIth Brigade”
Los Campesinos | Λος Καμπε­σί­νος – «Οι αγρότες»
Las Companias de Acero –οι ατσάλινοι
Los Cuatro Generales –οι τέσ­σε­ρις στρατηγοί
Himno de Riego / Riego Hymne – «Ο Ύμνος του Συνταγ­μα­τάρ­χη Ριέγκο»
Hans Beimler Χανς Μπάιμλερ
Des Lied von der Einheitsfront’ / Einheitsfrontlied
Lied der Internationalen Brigaden’ / Lied Der Interbrigaden – “Τρα­γού­δι των διε­θνών ταξιαρχιών”
Mamita Mia
Die Moorsoldaten Οι Στρα­τιώ­τες της Τύρφης
Nuestra Bandera — “Η σημαία μας”
Peter, Mein Kamerad — “Peter, σύντρο­φε”  “Spaniens Himmel” | “Die Thälmann-Kolonne” –“Thälmann Battalion”

Ηχογραφήσεις 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και άλλα τραγούδια

Ach Ihr Wege …Ω! οι τρό­ποι σας
Alle Waffen gegen Hitler ‑Όλα τα όπλα ενα­ντί­ον του Χίτλερ
Aufbaulied –χτί­ζο­ντας με τραγούδι
Die Armeen Europas | Οι στρα­τοί της Ευρώπης
Ballade von den Säckeschmeißern ‑Μπα­λά­ντα των σακιδίων
Der Barrikaden ‑τα οδοφράγματα
Dank Euch Ihr Sowjetsoldaten | Ευχα­ρι­στώ Σοβιε­τι­κούς στρατιώτες
Das Lied vom SA-Mann | Το Τρα­γού­δι του Ανθρώ­που Α.Ε
Diplomaten | διπλωμάτες
Der Graben | Το χαντάκι
Der heimliche Aufmarsch | Η μυστι­κή πορεία    Es Kommt der Tag | Θα έρθει η μέρα
Einheitsfrontlied | τρα­γού­δι ενω­μέ­νο μέτωπο
Frieden der Welt | παγκό­σμια ειρήνη
Kämpfen wie Lenin | Πολέ­μη­σε σαν Λένιν    Kampflied gegen den Faschismus Τρα­γού­δι μάχης κατά του φασισμού
Korea –Κορέα
Lenin –Λένιν
Lied der Bergarbeiter ‑Το τρα­γού­δι των μεταλλωρύχων
Lied der Interbrigaden-Τρα­γού­δι των Διαταξιαρχιών
Lied der Partei | τρα­γού­δι του Κόμματος
Lied des Werktätigen | Το τρα­γού­δι του εργάτη
Lied vom Adler Stalin | Το τρα­γού­δι του αετού Στάλιν
Lied vom Vaterland | Το τρα­γού­δι της πατρίδας
Linker Marsch | Αρι­στε­ρή πορεία
Links Rechts | Αρι­στε­ρά –δεξιά
Lob des Kommunismus | Δόξα και τιμή στον κομμουνισμό
Marsch der Antifaschisten | Πορεία των Αντιφασιστών
Der Marsch Ins Dritte Reich |Η πορεία προς το Τρί­το Ράιχ
Matrosen von Kronstadt |ναύ­τες της Κρονστάνδης
Der rote Wedding |Ο κόκ­κι­νος γάμος
Sehnsucht nach der Heimat | λαχτά­ρα για το σπίτι
Solidaritätslied | τρα­γού­δι αλληλεγγύης
Stalin Freund Genosse | Φίλε Στά­λιν σύντροφε
Trotz alledem | Παρ’ όλα αυτά
Vorwärts Bolschewik |Εμπρός μπολσεβίκοι
Wir sind des Geyers schwarzer Haufen |Είμα­στε το μαύ­ρο μάτσο του Geyer

Βραβεία, μετάλλια και αναγνώριση

Η πιο διά­ση­μη σχο­λή σκη­νο­θε­σί­ας και σκη­νο­θε­σί­ας της Γερ­μα­νί­ας πήρε το όνο­μά του ως Ακα­δη­μία Δρα­μα­τι­κών Τεχνών Ernst Busch (Hochschule für Schauspielkunst “Ernst Busch”, HFS) στο Βερο­λί­νο. Τιμή­θη­κε με το Βρα­βείο Ειρή­νης Λένιν 1970–71.

Φιλμογραφία

1929 Catherine Knie

1931 Der Straßensänger | Ο τρα­γου­δι­στής του δρό­μου + Gassenhauer Peter + Das Lied vom Leben | Τρα­γού­δια της Ζωής + Kameradschaft (συντρο­φιά) Wittkopp + Die Koffer des Herrn O.F. (τα κου­φά­ρια του κ. Ο.Φ.) + Hell on Earth ‑Ernst Kohler (η κόλα­ση στη Γη του Έρνστ Κόλερ)

1932 Kuhle Wampe | Επι­δρο­μή στο St Pauli, Ποι­νι­κή υπό­θε­ση van Geldern, Οι δύο από το Südexpress Hans, Ένας από εμάς Πέτρο

1933 Η λίμνη καλεί το πλή­ρω­μα του «Carola»

1936 Der Kampf ‑η μάχη

1960 Five Cartridges

1961 Mutter Courage und ihre Kinder ‑Η Μάνα Κου­ρά­γιο και τα παι­διά της μαγειρεύουν

1971 Γκό­για ή ο δύσκο­λος τρό­πος για τη δια­φώ­τι­ση — Gaspar Melchor de Jovelianos (τελευ­ταί­ος κινη­μα­το­γρα­φι­κός του ρόλος)

Περισσότερα +2 ανέκδοτα βίντεο & φωτο

Οι ελληνικοί στίχοι

Για πέμ­πτο Μάη πολεμάει
για ειρή­νη κου­βέ­ντα καμιά
και ο φαντα­ρά­κος τα βροντάει
πεθαί­νει ηρωικά

Και ο Αυτο­κρά­τωρ οργίζεται
και βγά­ζει διαταγή
ο θάνα­τος αναβάλλεται
η νίκη όσο αργεί

Μα ο φαντά­ρος κείτεται
στον τάφο του δίχως ντροπή
και ξάφ­νου τον επισκέπτεται
μια επιτροπή

Με φτυά­ρι και με αγιασμό
ξεθά­βουν το νεκρό
του λένε γύρ­να στο μέτωπο
και βγά­λε το σκασμό

Τον εξε­τά­ζει ένας γιατρός
τον βρί­σκει λίαν καλώς
κοπά­να μονά­χα την κάνει ο νεκρός
για­τί είναι πολύ δειλός

Τον σήκω­σαν και φεύγουνε
στην νύχτα τη μαγευτική
ενώ αρμο­δί­ως τους φώτιζε
σελή­νη ρομαντική

Το στό­μα το σάπιο του βουτούν
σε μαύ­ρο κρα­σί γλυκό
και δυο νοσοκόμες
του κρα­τούν μπρο­στά του
γυμνό θηλυκό
με τύμπα­να και ταρατατζούμ
η μπά­ντα πάει εμπρός
για της πατρί­δος το αλαλούμ
παρέ­λα­ση κάνει ο νεκρός

Μπρο­στά του πάει ένας κύριος
με φρά­κο παχουλός
πολύ του καθή­κο­ντος κύριος
σαν κάθε πολί­τη καλός

Σκυ­λιά ποντί­κια και ασβοί
δακρύ­ζουν με πατριωτισμό
στο ύψος των περιστάσεων
στου έθνους τον παλμό

Στο άλλο χωριό τους δέχεται
ο κόσμος με ουρλιαχτά
χλω­μό το φεγ­γά­ρι κατέρχεται
και το νεκρό χαιρετά

Με ζήτω και με τσουμπαπά
σημαί­ες και παπά
χορεύ­ει ο νεκρός του σκοτωμού
σαν μεθυ­σμέ­νη μαϊμού

Μες το μεγά­λο τραλαλά
εχά­θη­κε ο νεκρός
τον βλέ­πουν μόνο από ψιλά
αστέ­ρι και σταυραϊτός
ξημέ­ρω­σε ο ουρανός
τ’ άστρα έχουν χαθεί

Στην μάχη πάλι πάει ο νεκρός
να ξανασκοτωθεί.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο