Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Σ. Γιαννακά, η επέτειος του 1821 και οι «μισέλληνες»…

Η δημο­σιο­γρά­φος και πρώ­ην βου­λευ­τής του ΠΑΣΟΚ Σοφία Γιαν­να­κά δεν έκρυ­ψε ποτέ τον αντι­κομ­μου­νι­σμό της. Μόλις λίγους μήνες πριν, με αφορ­μή την πορεία για την επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου, αρθρο­γρα­φού­σε στο iefimerida.gr για την… «πλη­γή που την λένε ΚΚΕ». Σε ένα κεί­με­νο βγαλ­μέ­νο απ’ το μπα­ού­λο του πιο μαύ­ρου και ωμού αντι­κομ­μου­νι­σμού, σαν κι’ αυτόν που εκφρά­ζουν οι χρυ­σαυ­γί­τες, οι «Τζη­με­ρο­φα­ή­λοι» και οι λοι­ποί ακρο­δε­ξιοί «συγ­γε­νείς» (εντός και εκτός ΝΔ), η Γιαν­να­κά θεω­ρού­σε ξεπε­ρα­σμέ­νη την αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή πορεία στην Αμε­ρι­κα­νι­κή πρε­σβεία και «κυνι­κό μακά­βριο και εξω­πραγ­μα­τι­κό» τον εορ­τα­σμό του Πολυ­τε­χνεί­ου. Μάλι­στα, στο θλι­βε­ρό της κεί­με­νο ανα­ρω­τιό­ταν: «Βρί­σκε­ται η χώρα μας υπό ιμπε­ρια­λι­στι­κή κατο­χή και δεν το ξέραμε;».

Πριν δυο μέρες, με αφορ­μή τα 200 χρό­νια από την Επα­νά­στα­ση του ’21, η Γιαν­να­κά επα­νήλ­θε με νέο της άρθρο για να μας ενη­με­ρώ­σει πως κάποιοι «μισούν την 25η Μαρ­τί­ου» και «την έννοια της πατρί­δας». Σε αντί­θε­ση, βέβαια, με τους «πατριω­τα­ρά­δες» όπως η ίδια που «νιώ­θουν περή­φα­νοι με τον συμ­βο­λι­σμό λέξε­ων όπως Πατρί­δα, Πατριω­τι­κός και Εθνι­κός» και το νόη­μα που αυτές οι λέξεις έχουν στον 21ο αιώνα.

Προ­φα­νώς, το νόη­μα που έχουν οι λέξεις «Πατρί­δα» και «πατριω­τι­σμός» ήταν και είναι δια­φο­ρε­τι­κός για την αστι­κή τάξη που εκπρο­σω­πεί η Σ. Γιαν­να­κά και δια­φο­ρε­τι­κός για την εργα­τι­κή τάξη. Όμως αυτό δεν συμ­φέ­ρει να λέγε­ται αφού δεν εξυ­πη­ρε­τεί το ψευ­δε­πί­γρα­φο αφή­γη­μα της «εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας» που η κυβέρ­νη­ση και τα φερέ­φω­να της – όπως η καλή δημο­σιο­γρά­φος – θέλουν να περά­σουν. Αφε­ντι­κά και δού­λοι, εφο­πλι­στές και ναυ­τερ­γά­τες, μεγα­λο­βιο­μή­χα­νοι και εργά­τες, είναι όλοι… «μια οικο­γέ­νεια», έχουν κοι­νά συμ­φέ­ρο­ντα και κοι­νές βλέ­ψεις. Αυτό θέλει να μας πεί­σει η Γιαν­να­κά και ομοϊ­δε­ά­τες της.

Και, γι’ αυτό, ψέγει ως «μισέλ­λη­νες» όσους δεν ένιω­σαν ρήγη εθνι­κής συγκί­νη­σης από την παρου­σία του πρί­γκι­πα Καρό­λου και της συζύ­γου του που ήρθαν να τιμή­σουν την επέ­τειο. Διό­τι, όπως μας ενη­με­ρώ­νει η κα. Γιαν­να­κά, η παρου­σία των ξένων στέλ­νει «ξανά το μήνυ­μα ότι η Ελλά­δα είναι ένα ισχυ­ρό brand»! Ναι! Έτσι αντι­λαμ­βά­νε­ται τον «πατριω­τι­σμό» και την «εθνι­κή υπε­ρη­φά­νεια» η πρώ­ην βου­λευ­τής του ΠΑΣΟΚ: Η Ελλά­δα και ο ελλη­νι­σμός ως “brand”, ως σήμα κατα­τε­θέν, λες και πρό­κει­ται για την Coca Cola ή για κάποια πολυ­ε­θνι­κή. Αμε­ρι­κα­νο­τσο­λια­δι­σμός, «all you need is Greece» και… δόξα σοι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Φυσι­κά, όπως ήταν επό­με­νο, την Σ. Γιαν­να­κά ενό­χλη­σε η Δια­κή­ρυ­ξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 200 χρό­νια. Βρή­κε σε αυτήν… «μίσος» και «απέ­χθεια για καθε­τί πατριω­τι­κό ή για όσα απο­δί­δουν σήμε­ρα εθνι­κή ενό­τη­τα και ταυ­τό­τη­τα της Ελλά­δας». Λογι­κό. Η ιστο­ρι­κή αλή­θεια πονά­ει όσους επι­χει­ρούν να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν το παρελ­θόν προ­κει­μέ­νου να διαιω­νί­σουν την εξου­σία τους σήμε­ρα και αύριο. Προ­φα­νώς και για την κα. Γιαν­να­κά δεν συμ­φέ­ρει να ανα­δει­κνύ­ο­νται τα ταξι­κά στοι­χεία της Επα­νά­στα­σης, διό­τι έτσι χαλά­ει το κάλ­πι­κο αφή­γη­μα της περί­φη­μης «εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας», δηλα­δή της υπο­τα­γής του λαού στην εξου­σία του κεφα­λαί­ου. Αυτήν την υπο­τα­γή που θέλουν να επι­βάλ­λουν την «ντύ­νουν» σκό­πι­μα με ανα­φο­ρές στο 1821. Πίσω απ’ την «φου­στα­νέλ­λα» του ψευ­το­τσο­λια­δί­στι­κου «πατριω­τι­σμού» τους κρύ­βε­ται η συνε­χής εκμε­τάλ­λευ­ση, τα αντι­λαϊ­κά-αντερ­γα­τι­κά μέτρα, η διά­λυ­ση των εργα­σια­κών κεκτη­μέ­νων, η απο­ψί­λω­ση της δημό­σιας Υγεί­ας και Παι­δεί­ας, η μετα­τρο­πή της χώρας σε απέ­ρα­ντο Αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κό στρα­τό­πε­δο, κα.

Να μας συγ­χω­ρεί η κα. Γιαν­να­κά όλους εμάς τους «μισέλ­λη­νες» που δεν κλί­νου­με, ως σύγ­χρο­νοι ιθα­γε­νείς, ευλα­βι­κά το γόνυ στον διά­δο­χο του βρε­τα­νι­κού θρό­νου και στους εκπρο­σώ­πους των ιμπε­ρια­λι­στών. Ας μας συγ­χω­ρέ­σει που δεν «φου­σκώ­νου­με από εθνι­κή υπε­ρη­φά­νεια» που οι δολο­φό­νοι των λαών και το καρά­βι τους «USS Άϊζεν­χά­ου­ερ» έχουν σταθ­μεύ­σει στην Κρή­τη. Λυπού­μα­στε που δεν θα την ακο­λου­θή­σου­με, αυτήν και τους ομοϊ­δε­ά­τες της, στο δρό­μο της «εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας» την ώρα που καθη­με­ρι­νά πεθαί­νουν συνάν­θρω­ποι μας εξαι­τί­ας της άρνη­σης της κυβέρ­νη­σης να επι­τά­ξει τις ιδιω­τι­κές μονά­δες υγείας.

Να τον χαί­ρε­ται τον «πατριω­τι­σμό» της, το “brand” της Ελλά­δας Α.Ε., μαζί και τα μνη­μό­νια που ψήφι­σε ως βου­λευ­τής, η Γιαννακά…

Υ.Γ.: Πάει πολύ — παρά πολύ — να ψέγει τον πατριω­τι­σμό των κομ­μου­νι­στών η εν λόγω κυρία. Ας κάνει μια ανα­δρο­μή στη δεκα­ε­τία του 1940, κατά τη διάρ­κεια τις τρι­πλής Κατο­χής, για να δια­πι­στώ­σει ποιοί υπε­ρα­σπί­στη­καν την πατρί­δα δίνο­ντας όταν χρειά­στη­κε και την ίδια τη ζωή τους. Ποιοί πολέ­μη­σαν, με απα­ρά­μιλ­λη γεν­ναι­κό­τη­τα, στα βου­νά τους κατα­κτη­τές, όταν η τάξη που εκπρο­σω­πεί η κα. Γιαν­να­κά έκα­νε… «αντί­στα­ση» από το Κάϊ­ρο και το Λίβανο.

200 χρό­νια από την Επα­νά­στα­ση του 1821: Αντάρ­της, κλέ­φτης, παλι­κά­ρι πάντα ειν’ ο ίδιος ο λαός

Δ. Κου­τσού­μπας: Η Επα­νά­στα­ση του 1821 διδά­σκει ότι η «ανά­γκη» πάντα «γίνε­ται Ιστορία»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο