Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θ. Παφίλης: Οσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να θωρακίσει το αστικό σύστημα από την οργή του λαού, δεν θα το πετύχει

Τον αγώ­να των αγρο­τών με το χθε­σι­νό συγκλο­νι­στι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο στο Σύνταγ­μα όπου μαζί τους συντά­χθη­καν εργα­ζό­με­νοι, νέοι, φοι­τη­τές και απαί­τη­σαν την ικα­νο­ποί­η­ση των δίκαιων αιτη­μά­των τους για μεί­ω­ση του κόστους παρα­γω­γής και αφο­ρο­λό­γη­το πετρέ­λαιο, χαι­ρέ­τι­σε ο Θανά­σης Παφί­λης μέλος της ΚΕ και κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ μιλώ­ντας στην Ολο­μέ­λεια της Βου­λής, το από­γευ­μα της Τετάρ­της στο σχέ­διο νόμου για τους ποι­νι­κούς κώδικες.

Στη­λί­τευ­σε την στά­ση της κυβέρ­νη­σης αλλά και των κομ­μά­των ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ που ψήφι­σαν στην ΕΕ την Κοι­νή Αγρο­τι­κή Πολι­τι­κή (ΚΑΠ) που φέρ­νει τόσα δει­νά για τους βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και τώρα ισχυ­ρί­ζο­νται ότι η κυβέρ­νη­ση δεν «έκα­νε καλή διαπραγμάτευση».

Ο Θανά­σης Παφί­λης ανα­φέρ­θη­κε και στο εσπευ­σμέ­νο κλεί­σι­μο της Εξε­τα­στι­κής Επι­τρο­πής με ευθύ­νη της κυβερ­νη­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας, αλλά και στην αντι­πα­ρά­θε­ση που εκδη­λώ­θη­κε στη διάρ­κεια των εργα­σιών και είχε στό­χο να καλύ­ψει ο καθέ­νας τους δικούς του υπουρ­γούς αλλά και το σύνο­λο αυτού που είχαν συμ­φω­νή­σει όλοι μαζί, δηλα­δή την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των σιδη­ρο­δρό­μων, μία από τις βασι­κές αιτί­ες του εγκλήματος.

Σημεί­ω­σε, ότι στη συζή­τη­ση που έγι­νε ανα­δεί­χθη­καν τόσο οι πολι­τι­κές όσο και οι ποι­νι­κές ευθύ­νες και κατήγ­γει­λε την υπο­κρι­σία όλων των κομ­μά­των, που σήμε­ρα παρα­πο­νιού­νται, αλλά στη συζή­τη­ση για την ανα­θε­ώ­ρη­ση του Συντάγ­μα­τος, δεν είχαν ψηφί­σει την πρό­τα­ση του ΚΚΕ για κατάρ­γη­ση του νόμου περί ευθύ­νης υπουρ­γών. Κατα­λή­γο­ντας για το θέμα σημεί­ω­σε ότι «το έγκλη­μα αυτό δεν θα ξεχα­στεί, των νεκρών εμείς θα γίνου­με φωνή», ένα σύν­θη­μα που αγκά­λια­σε η πλειο­ψη­φία του λαού.

Επιτάχυνση της δικαιοσύνης για το κεφάλαιο

Οσον αφο­ρά το νομο­σχέ­διο, ο Θ. Παφί­λης σημεί­ω­σε ότι η επι­τά­χυν­ση της απο­νο­μής της Δικαιο­σύ­νης που επι­κα­λεί­ται η κυβέρ­νη­ση είναι για το κεφά­λαιο και τους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους συνο­λι­κά, όχι μόνο της Ελλά­δας και όχι για τις υπο­θέ­σεις που αφο­ρούν τον λαό και τα δικαιώ­μα­τά του.

Υπο­γράμ­μι­σε ότι αυτές οι αλλα­γές, κι ας μην το παρα­δέ­χε­ται η κυβέρ­νη­ση, απο­τε­λούν προ­α­παι­τού­με­να για την ενί­σχυ­ση της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας, προ­ϋ­πό­θε­ση για τη δια­τή­ρη­ση της επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δας και για την αξιο­ποί­η­ση των κον­δυ­λί­ων του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης. «Δεν ενδια­φέ­ρει γενι­κά η επι­τά­χυν­ση της απο­νο­μής δικαιο­σύ­νης, αλλά ειδι­κά για τις επεν­δύ­σεις των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων» σημεί­ω­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, υπεν­θυ­μί­ζο­ντας ότι η κυβέρ­νη­ση έφθα­σε να κάνει μέχρι και δικα­στή­ρια πολυ­τε­λεί­ας για να βγά­ζουν απο­φά­σεις μέσα σε μία εβδο­μά­δα, για υπο­θέ­σεις που αφο­ρούν τις “επεν­δύ­σεις”.

«Πόσο και­ρό κάνει να βγει μία από­φα­ση για τους εργα­ζό­με­νους και τον λαό, για τους εργα­ζό­με­νους που απο­λύ­ο­νται παρά­νο­μα και περι­μέ­νουν από 1 έως και 3 χρό­νια για να δικαιω­θούν και δεν έχουν ούτε τα βασι­κά για να ζήσουν;» επι­σή­μα­νε ο Θανά­σης Παφί­λης απευ­θυ­νό­με­νος προς την κυβέρνηση.

Κατήγ­γει­λε ότι με το σχέ­διο νόμου θα ισχύ­ει ένα «τσου­χτε­ρός» τιμο­κα­τά­λο­γος που θα διευ­κο­λύ­νει αυτούς που έχουν λεφτά ενώ θα επι­βα­ρύ­νει τους οικο­νο­μι­κά αδύ­να­τους όπως το ίδιο θα επι­φέ­ρουν και οι ρυθ­μί­σεις για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση των ποι­νών αλλά και ο θεσμός της ποι­νι­κής δια­πραγ­μά­τευ­σης που εισά­γε­ται με το νομοσχέδιο.

Οσον αφο­ρά την υπε­ρά­σπι­ση των θυμά­των, κατήγ­γει­λε την έλλει­ψη κρα­τι­κών δομών για να στη­ρι­χθούν και να ξεπε­ρά­σουν τα προ­βλή­μα­τά τους, σημειώ­νο­ντας ότι αυτές τις υπη­ρε­σί­ες η κυβέρ­νη­ση τις παρα­δί­δει στους ιδιώ­τες, όπως φαί­νε­ται στην κακο­ποί­η­ση γυναι­κών αλλά και στους ανή­λι­κους παραβάτες.

Στη­λί­τευ­σε το επι­χεί­ρη­μα της κυβέρ­νη­σης ότι με την αυστη­ρο­ποί­η­ση των ποι­νών θα αντι­με­τω­πι­στεί η εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα, φέρ­νο­ντας ως παρά­δειγ­μα τις ΗΠΑ όπου ισχύ­ει μέχρι και η θανα­τι­κή ποι­νή, κι όμως αντί να μειώ­νε­ται, αυξά­νε­ται και μάλι­στα με αλμα­τώ­δεις ρυθ­μούς η εγκληματικότητα.

Ανα­φέρ­θη­κε ακό­μα στις ρυθ­μί­σεις που λύνουν τα χέρια στις διω­κτι­κές αρχές ώστε να σέρ­νουν τον κόσμο άρον άρον σε δίκη, στην κατάρ­γη­ση των εφέ­σε­ων σε κάποιες περι­πτώ­σεις όπως και στην αφαί­ρε­ση της δυνα­τό­τη­τας να εξε­τά­ζο­νται ως μάρ­τυ­ρες σε δίκη, οι αστυνομικοί.

Οσο κι αν προ­σπα­θεί η κυβέρ­νη­ση να βάλει τεί­χη και να θωρα­κί­σει το αστι­κό σύστη­μα απέ­να­ντι στη δίκαιη οργή και τις λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις, με το συγκε­κρι­μέ­νο νομο­σχέ­διο, με την πολι­τι­κή αυταρ­χι­σμού που στέλ­νει τα ΜΑΤ σε πανε­πι­στή­μια, σχο­λές, νοσο­κο­μεία, δεν θα το πετύ­χει, κατέ­λη­ξε ο Θανά­σης Παφί­λης, σημειώ­νο­ντας πως στην απερ­γία της 28ης Φλε­βά­ρη θα δοθεί μία πρώ­τη απο­στο­μω­τι­κή απά­ντη­ση από τους εργα­ζό­με­νους στην κυβέρνηση.

Πηγή: 902.gr

Το “έπος” του Γου­έ­μπλεϊ, αφη­γεί­ται ο Αρι­στεί­δης Καμάρας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο