Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θ. Παφίλης: «Πληρώνεις ακόμη περισσότερα ΕΣΥ για να κερδίσουν οι μεγάλοι κλινικάρχες» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Πλη­ρώ­νεις ακό­μη περισ­σό­τε­ρα ΕΣΥ για να κερ­δί­σουν οι μεγά­λοι κλι­νι­κάρ­χες και τα μεγα­θή­ριά της: Αυτό τον τίτλο να βάλε­τε» στο σχέ­διο νόμου, τόνι­σε σκω­πτι­κά ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ Θανά­σης Παφί­λης, μιλώ­ντας στη συζή­τη­ση του νομο­σχε­δί­ου για τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια περί­θαλ­ψη, το οποίο εντάσ­σε­ται στο «νέο ΕΣΥ» της μεγα­λύ­τε­ρης εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης που ετοιμάζεται.

Υπο­γράμ­μι­σε πως το σχέ­διο νόμου φέρ­νει υπο­βάθ­μι­ση των παρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών, ενί­σχυ­ση της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης και γιγά­ντω­ση του ιδιω­τι­κού τομέα. Όπως εξή­γη­σε, με την κατάρ­γη­ση της πλή­ρους απα­σχό­λη­σης των για­τρών χει­ρο­τε­ρεύ­ουν οι όροι περί­θαλ­ψης των ασθε­νών και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα γίνο­νται εύκο­λη πελα­τεία για τον ιδιω­τι­κό τομέα. «Απαν­θρω­πιά πλή­ρης», σημεί­ω­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, συμπλη­ρώ­νο­ντας πως «στην παν­δη­μία τούς ονο­μά­ζε­τε ήρω­ες» τους υγειο­νο­μι­κούς, αλλά «τα παρά­ση­μα, το χρή­μα το δώσα­τε στους κλινικάρχες».

Ο Θανά­σης Παφί­λης υπεν­θύ­μι­σε ότι η έννοια του «κόστους — οφέ­λους» στην Υγεία εισή­χθη την περί­ο­δο των μνη­μο­νί­ων και συνε­χί­ζε­ται σήμε­ρα. «Αυτές είναι οι ευρω­παϊ­κές αξί­ες που υπε­ρα­σπί­ζε­στε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ», είπε, με αφορ­μή τις δια­κη­ρύ­ξεις βου­λευ­τών της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης ότι θα επα­να­φέ­ρουν στην Ελλά­δα τις ευρω­παϊ­κές αξί­ες! Αυτές τις «ευρω­παϊ­κές αξί­ες» εφαρ­μό­ζει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με το συγκε­κρι­μέ­νο νομο­σχέ­διο, πρόσθεσε.

Ξεκα­θά­ρι­σε πως το κεντρι­κό ερώ­τη­μα είναι εάν η Υγεία θα είναι κοι­νω­νι­κό αγα­θό ή εμπό­ρευ­μα. Στον καπι­τα­λι­σμό, όπως σημεί­ω­σε, η Υγεία είναι εμπό­ρευ­μα με οποια­δή­πο­τε δια­χεί­ρι­ση. «Το σύστη­μά σας κου­βά­λα­γε νεκρούς με τα καμιό­νια» την περί­ο­δο της παν­δη­μί­ας, ανέ­φε­ρε, ξεκα­θα­ρί­ζο­ντας πως το σύστη­μα αυτό δεν σηκώ­νει βελ­τί­ω­ση παρά μόνο ανατροπή.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο