ΚΚΕ _για την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη

Ταυ­τό­χρο­να, συμπλη­ρώ­νο­νται 6 μήνες από το πολύ­νε­κρο ναυά­γιο ξερι­ζω­μέ­νων ανοι­χτά της Πύλου. Το ΚΚΕ απαι­τεί την άμε­ση από­δο­ση όλων των ευθυ­νών για τον άδι­κο θάνα­το εκα­το­ντά­δων ανθρώ­πων, ανυ­πε­ρά­σπι­στων παι­διών. Επι­ση­μαί­νει τους τερά­στιους κιν­δύ­νους από την ενί­σχυ­ση της πολι­τι­κής κατα­στο­λής της ΕΕ και των κρα­τών — μελών, που θα οδη­γή­σουν σε νέες παρό­μοιες τρα­γω­δί­ες και εκα­τόμ­βες νεκρών.

Η κεντρι­κή πολι­τι­κή γραμ­μή ΕΕ και αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων στο­χεύ­ει στη δήθεν πάτα­ξη της «παρά­νο­μης μετα­νά­στευ­σης», μετα­θέ­το­ντας την ευθύ­νη του ξερι­ζω­μού στους ίδιους τους κατα­τρεγ­μέ­νους. Σε επί­ση­μα κεί­με­νά τους, κάνουν λόγο για τη «νέα υβρι­δι­κή απει­λή» σε βάρος των, δήθεν, «δημο­κρα­τι­κών αξιών» και του «δυτι­κού πολι­τι­σμού». Καλ­λιερ­γούν το φασι­στι­κό και ρατσι­στι­κό δηλη­τή­ριο. Κρύ­βουν τις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες της μετα­νά­στευ­σης και της προ­σφυ­γιάς, που είναι ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος και οι κάθε είδους επεμ­βά­σεις, τα αυταρ­χι­κά καθε­στώ­τα, η κατα­λή­στευ­ση του περι­βάλ­λο­ντος και του πλού­του των χωρών από τους ιμπε­ρια­λι­στές, που σκορ­πούν τον θάνα­το, τον φόβο, την ακραία φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση σε εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους σε όλο τον πλανήτη.

Η άλλη όψη του ίδιου νομί­σμα­τος είναι η πολι­τι­κή του «κοσμο­πο­λι­τι­σμού», που μιλά για τη δια­χρο­νι­κή μετα­κί­νη­ση των πλη­θυ­σμών στην ανθρώ­πι­νη ιστο­ρία, καθα­γιά­ζο­ντας την καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση στο όνο­μα των «ανοι­χτών συνόρων».

Την ίδια ώρα, οι ξερι­ζω­μέ­νοι γίνο­νται εργα­λείο στα διά­φο­ρα γεω­πο­λι­τι­κά παζά­ρια. Εφτα­σαν να βαφτί­σουν «εθε­λο­ντι­κή μετα­νά­στευ­ση» ακό­μα και τα σχέ­δια του βίαιου εκτο­πι­σμού χιλιά­δων Παλαι­στι­νί­ων από τα εδά­φη τους και τη μετα­φο­ρά τους σε τρί­τες χώρες. Απο­κα­λυ­πτι­κό παρά­δειγ­μα είναι η δια­φο­ρε­τι­κή προ­στα­σία, που σωστά δέχθη­καν οι Ουκρα­νοί πρό­σφυ­γες, σε αντί­θε­ση με τα θύμα­τα άλλων ιμπε­ρια­λι­στι­κών συγκρού­σε­ων και επεμβάσεων.

Πολύ­νε­κρο ναυά­γιο στα ανοι­κτά της Λιβύ­ης – 61 νεκροί

Όμως, ο ελλη­νι­κός λαός γνω­ρί­ζει καλά τα βάσα­να του ξερι­ζω­μού. Χιλιά­δες νέοι ανα­γκά­στη­καν να εγκα­τα­λεί­ψουν την πατρί­δα μας, στη διάρ­κεια της προη­γού­με­νης καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρίσης.

Σήμε­ρα, στη χώρα μας ζουν και εργά­ζο­νται χιλιά­δες μετα­νά­στες, με ή χωρίς άδειες δια­μο­νής. Χιλιά­δες ξερι­ζω­μέ­νοι είναι εγκλω­βι­σμέ­νοι στις υπερ­δο­μές — φυλα­κές των νησιών και της ενδοχώρας.

Η μη χορή­γη­ση αδειών δια­μο­νής σε χιλιά­δες μετα­νά­στες εργά­τες, η έλλει­ψη κάθε είδους ελέγ­χου στα σύγ­χρο­να γκέ­το της απάν­θρω­πης εκμε­τάλ­λευ­σης, όπως στη Μανω­λά­δα του «κόκ­κι­νου χρυ­σού», ωφε­λεί μόνο τα μεγά­λα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και στρέ­φε­ται ενά­ντια σε όλη την εργα­τι­κή τάξη, Ελλη­νες και μετα­νά­στες, οδη­γώ­ντας σε συνο­λι­κή πτώ­ση της τιμής της εργα­τι­κής δύναμης.

Τα κυκλώ­μα­τα δια­κι­νη­τών και δου­λε­μπο­ρί­ου ανθούν στο έδα­φος αυτής της πολι­τι­κής, ενώ συνε­χώς απο­δει­κνύ­ο­νται οι σχέ­σεις τους με θύλα­κες του κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού. Ο δήθεν «ανέν­δο­τος αγώ­νας» κατά των «λαθρο­δια­κι­νη­τών» από τα αστι­κά επι­τε­λεία είναι υποκριτικός.

Τα παρα­πά­νω συμπλη­ρώ­νο­νται από την απα­ρά­δε­κτη κατά­στα­ση και μόνι­μη υπο­στε­λέ­χω­ση σε όλες τις υπη­ρε­σί­ες Μετα­νά­στευ­σης και Ασύ­λου, από την έλλει­ψη ουσια­στι­κού σχε­δια­σμού έντα­ξης για πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες, από την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των σχε­τι­κών ανα­γκών με τα κάθε είδους χρη­μα­το­δο­τι­κά πακέ­τα και προ­γράμ­μα­τα που λυμαί­νο­νται ΜΚΟ και ιδιώ­τες, από τα υπέρ­με­τρα εμπό­δια από­δο­σης της ελλη­νι­κής ιθα­γέ­νειας ακό­μα και σε παι­διά που γεν­νή­θη­καν και μεγά­λω­σαν στην πατρί­δα μας.

Το ΚΚΕ παλεύ­ει για να δυνα­μώ­σει το ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής, του ίδιου του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο του είναι η άνο­δος του κοι­νού αγώ­να Ελλή­νων και ξένων εργα­τών για ζωή και δου­λειά με δικαιώ­μα­τα, η αλλη­λεγ­γύη στους μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες, με ατα­λά­ντευ­το μέτω­πο απέ­να­ντι στον ρατσι­σμό και τον φασι­σμό, στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, την καταστολή.

Για να ανοί­ξει ο δρό­μος της σοσια­λι­στι­κής προ­ο­πτι­κής, για έναν κόσμο που κάθε λαός θα προ­κό­βει και θα ευη­με­ρεί αφέ­ντης στον τόπο του, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, για τον κόσμο της πραγ­μα­τι­κής αδελ­φο­σύ­νης των λαών, χωρίς πολέ­μους, φτώ­χεια, εξα­θλί­ω­ση και ξεριζωμό.

Πηγή Ριζο­σπά­στης