Κορόνα — γράμματα

Σύμ­φω­να με στοι­χεία στον Τύπο, το 20% όσων εργά­ζο­νται ως «ντε­λι­βε­ρά­δες» είναι άνω των 50 ετών. Στην πλειο­ψη­φία τους ανα­ζη­τούν σ’ αυτήν τη δύσκο­λη και επι­κίν­δυ­νη δου­λειά «κατα­φύ­γιο» από την ανερ­γία, ειδι­κά σε τέτοια ηλι­κία, που είναι «απα­γο­ρευ­τι­κή» για άλλα επαγ­γέλ­μα­τα. Η επι­βί­ω­ση τους ανα­γκά­ζει να παί­ζουν «κορό­να — γράμ­μα­τα» τη ζωή τους, σε συν­θή­κες σωμα­τι­κής και ψυχι­κής εξά­ντλη­σης, ενώ θα έπρε­πε να κάνουν σχέ­δια για το πώς θα περά­σουν τα χρό­νια της σύντα­ξης. Αλλά και για τους νεό­τε­ρους, η κατά­στα­ση στον κλά­δο γίνε­ται όλο και πιο ασφυ­κτι­κή. Ευθύ­νε­ται γι’ αυτό η «κανο­νι­κό­τη­τα» που έχουν δια­μορ­φώ­σει με τους νόμους τους όλες δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις, διευ­ρύ­νο­ντας διαρ­κώς την «ευε­λι­ξία» και την «αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα» στην αγο­ρά εργα­σί­ας. Αυτούς τους νόμους βάζουν στο στό­χα­στρο οι ντε­λι­βε­ρά­δες και τα σωμα­τεία τους, όπως έγι­νε με τις μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις στην «e‑food», στη «Wolt» κ.α. Για τους εργα­ζό­με­νους αυτούς, νεό­τε­ρους και μεγα­λύ­τε­ρους, δεν αρκεί μόνο ο σεβα­σμός «πελα­τών και εργο­δο­σί­ας», όπως ανα­φέ­ρει γλα­φυ­ρά το δημο­σί­ευ­μα, επει­δή δια­κιν­δυ­νεύ­ουν την ασφά­λειά τους για να μπο­ρούν οι υπό­λοι­ποι «να απο­λαμ­βά­νουν μια μικρή πολυ­τέ­λεια». Διεκ­δι­κούν πάνω απ’ όλα να δου­λεύ­ουν με ασφά­λεια και αυτή να μη θεω­ρεί­ται «κόστος» για την εργο­δο­σία. Να έχουν αξιο­πρε­πείς μισθούς και να μην πέφτουν διαρ­κώς στις νάρ­κες των νόμων που δίνουν το «ελεύ­θε­ρο» να τους εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται όσο, όπως και όπο­τε βολεύ­ει τα κέρ­δη της επι­χεί­ρη­σης. Ο αγώ­νας τους λοι­πόν είναι αυτός που απαι­τεί σεβα­σμό. Και προ­πά­ντων στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύη, για να γυρ­νούν σώοι και αβλα­βείς στο σπί­τι τους.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»