Στο φετι­νό ημε­ρο­λό­γιο επι­λέ­ξα­με να ακο­λου­θή­σου­με την πορεία του ΚΚΕ από την defacto νομι­μο­ποί­η­σή του, το 1974, έως και σήμε­ρα μέσα από αφί­σες του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, αλλά και Κομ­μα­τι­κών Οργα­νώ­σε­ων του ΚΚΕ.

Η αφί­σα στα­θε­ρά απο­τέ­λε­σε και θα απο­τε­λεί ένα εργα­λείο επι­κοι­νω­νί­ας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με εργα­τι­κές — λαϊ­κές και νεα­νι­κές δυνά­μεις. Οι μεγά­λες, σοβα­ρές προ­κλή­σεις για τη δια­φω­τι­στι­κή δου­λειά του Κόμ­μα­τος απο­τε­λούν άλλω­στε ένα ακό­μη κίνη­τρο για την επι­τυ­χία της Οικο­νο­μι­κής Εξόρ­μη­σης που έχει προ­κη­ρύ­ξει η ΚΕ του ΚΚΕ και σε αυτή την επι­τυ­χία επι­διώ­κου­με να συμ­βά­λει και η δια­κί­νη­ση του ημερολογίου.

Ανα­κοί­νω­ση της ΚΕ του ΚΚΕ: Για την Οικο­νο­μι­κή Εξόρ­μη­ση Νοέμ­βρη – Δεκέμ­βρη 2023

Στις αφί­σες που επι­λέ­χτη­καν χρη­σι­μο­ποιού­νται διά­φο­ρα εικα­στι­κά μέσα ανά περί­ο­δο, όπως είναι φυσιο­λο­γι­κό, για να «ντυ­θούν» οι θέσεις και τα συνθή­ματα του ΚΚΕ. Το ξεφύλ­λι­σμα του ημε­ρο­λο­γί­ου απο­τε­λεί από­δει­ξη πως το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στα­θε­ρά πρω­το­στα­τούν με θέσεις και με δρά­ση στη διεκδί­κηση για όλα τα προ­βλή­μα­τα που απα­σχο­λούν τον εργα­ζό­με­νο λαό και τα παι­διά του. Πολ­λές από τις αφί­σες φέρουν το απο­τύ­πω­μα κομ­μου­νι­στών καλ­λι­τε­χνών, χαρα­κτών, εικα­στι­κών, όπως π.χ. του Γιώρ­γη Βαρλάμου.

Στη «συναρ­μο­λό­γη­ση» του ημε­ρο­λο­γί­ου στα­θή­κα­με λίγο παρα­πά­νω σε μία αφί­σα της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Αθή­νας, το 1987, που ανα­φέ­ρει: «Να στα­ματήσουν τα εγκλή­μα­τα του Ισρα­ήλ Ο Παλαι­στι­νια­κός λαός έχει δικαί­ω­μα να έχει το δικό του ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος». Από μόνη της η αφί­σα του 1987 απο­δει­κνύ­ει πως πέρα από τη δια­χρο­νι­κή στά­ση του ΚΚΕ στο πλευ­ρό του Παλαι­στινιακού λαού, δια­χρο­νι­κό είναι και το έγκλη­μα σε βάρος της Παλαι­στί­νης με τους ίδιους ενό­χους: Το κρά­τος του Ισρα­ήλ και τους συμ­μά­χους του ΗΠΑ — ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Φυσι­κά στις αφί­σες του ΚΚΕ απο­τυ­πώ­νε­ται η στρα­τη­γι­κή του αντί­λη­ψη τη δεδο­μέ­νη περί­ο­δο με όλες τις αντι­φά­σεις της, ιδιαί­τε­ρα σε μια σει­ρά υλι­κά τις δεκα­ε­τί­ες του 1970 και 1980. Εμφα­νής όμως είναι και η βασα­νι­στι­κή, συλ­λο­γι­κή προ­σπά­θεια του Κόμ­μα­τος για την ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή του ωρί­μαν­ση, την απο­κα­τά­στα­ση του επα­να­στα­τι­κού χαρα­κτή­ρα του μετά την ανα­σύ­γκρο­τη­σή του και την αντι­με­τώ­πι­ση της οπορ­του­νι­στι­κής προσπάθει­ας μετάλ­λα­ξής του σε σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό κόμ­μα την περί­ο­δο 1989–1991. Ωρί­μαν­ση που περ­νά και μέσα από τη δια­δι­κα­σία μελέ­της γύρω από τις αιτί­ες της νίκης της αντε­πα­νά­στα­σης στην ΕΣΣΔ, τον εμπλου­τι­σμό της στρα­τηγικής του ΚΚΕ με τα συμπε­ρά­σμα­τα από την Ιστο­ρία του και την πεί­ρα του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος, όπως αυτά πλέ­ον απο­τυ­πώ­νο­νται στο Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ έχει βαθιές ρίζες στον λαό μας. Άντε­ξε, ανα­πτύσ­σε­ται ιδε­ο­λο­γι­κά, πο­λιτικά, οργα­νω­τι­κά για να απο­τε­λεί τον νου και την καρ­διά της εργα­τι­κής λαϊ­κής πάλης για τον Σοσια­λι­σμό — Κομ­μου­νι­σμό. Σε αυτό τον δρό­μο περ­πα­τά­με έχο­ντας πλή­ρη επί­γνω­ση των δυσκο­λιών, αλλά και σιγου­ριά πως τα «σκο­τάδια» της καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης θα τα καταρ­γή­σει η ταξι­κή πάλη, η επα­να­στα­τι­κή ανα­τρο­πή του συστή­μα­τος των πολέ­μων και της φτώχειας.

Ο Σοσιαλισμός είναι
η απάντηση τον 21^ο αιώνα!