Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κύριε Γεωργιάδη, ένα μήλο και ένα πορτοκάλι δεν κάνουν 2, άντε το πολύ γκρέιπ φρουτ

Ναι πανη­γυ­ρί­ζου­με είπε ο Άδω­νις Γεωρ­γιά­δης ανα­φέ­ρο­ντας αριθ­μούς νεκρών σε άλλες χώρες για να δεί­ξει ότι η χώρα μας τα πάει καλά στη μάχη της παν­δη­μί­ας, τη στιγ­μή που μέσα στο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο θρη­νή­σα­με 211 νεκρούς (δέκα­τοι στη λίστα νεκρών ανά εκα­τομ­μύ­ριο κατοί­κων), κάποιες εκα­το­ντά­δες συμπο­λι­τών νοση­λεύ­ο­νται στις ΜΕΘ και το ποσο­στό κρου­σμά­των στα τεστ ξεπερ­νά το 10%.

Κύριε Γεωρ­γιά­δη, 1+1 δεν κάνουν 2 άντε το πολύ γκρέιπ φρουτ Δε μπο­ρεί να συγκρι­θεί η Ελλά­δα με το Βέλ­γιο (Μια σει­ρά λόγοι δια­φο­ρο­ποιούν τις δύο χώρες, από κλι­ματ­κούς μέχρι την εξω­στρέ­φεια των κρα­τών) . Δεν είναι τς παρού­σης όμως να ανα­φερ­θεί κανείς σε αυτό. Είναι χυδαί­ες όμως τέτοιες ανα­φο­ρές και έλλει­ψη σεβα­σμού σε όσους έχα­σαν τη μάχη, σε όσους δίνουν τη μάχη και σε όσους νοσούν.

Εμείς, κ. Γεωρ­γιά­δη, πάλι θρη­νού­με για τους νεκρούς, ανη­συ­χού­με για τους ασθε­νείς και αγω­νιού­με με τους για­τρούς που εξα­ντλη­μέ­νοι και χωρίς εφε­δρεί­ες σας βλέ­πουν να κόβε­ται τις δαπά­νες για την Υγεία, να παζα­ρεύ­ε­τε με τους κλι­νι­κάρ­χες και να μην έχε­τε διά­θε­ση να λάβε­τε τα απα­ραί­τη­τα μέτρα.

«Ο Χικ­μέτ στην Ελλά­δα», του Ηρα­κλή Κακαβάνη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο