Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λήδα Τασοπούλου, η πρωταγωνίστρια της Επιδαύρου

Στις 12 Σεπτεμ­βρί­ου 2005 πέθα­νε η ηθο­ποιός και σκη­νο­θέ­τρια Λήδα Τασο­πού­λου σε ηλι­κία 52 χρόνων.

Από­φοι­τος της δρα­μα­τι­κής σχο­λής του Εθνι­κού Θεά­τρου, από τα είκο­σί της στο θέα­τρο, με γερή παι­δεία: μου­σι­κή (φλά­ου­το και βιο­λί), κλα­σι­κός χορός, Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή Εθνι­κού Θεά­τρου. Από εκεί και η γνω­ρι­μία με τον Σπύ­ρο Ευαγ­γε­λά­το – μέντο­ρα, σκη­νο­θέ­τη, συν­δη­μιουρ­γό του «Αμφι-Θεά­τρου», σύντρο­φο, σύζυ­γο, πατέ­ρα των δύο παι­διών τους. Μαζί δημιούρ­γη­σαν  το «Αμφι-Θεά­τρο» (1975), το οποίο υ πηρέ­τη­σε αδιά­λει­πτα και κατ’ απο­κλει­στι­κό­τη­τα από την πρώ­τη μέρα, με τις ερμη­νεί­ες της τόσο στην Ελλά­δα όσο και στο εξωτερικό.

Συμ­με­τεί­χε σε πολ­λά διε­θνή συνέ­δρια. Το 1982 προ­σκλή­θη­κε να διδά­ξει μονο­λό­γους από αρχαία κεί­με­να σε πανε­πι­στή­μια στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες. Ακό­μα, δίδα­ξε σε διε­θνή φεστι­βάλ (Σαντιά­γο, Βου­δα­πέ­στη, Κάι­ρο Μόσχα, Βόν­νη). Δίδα­ξε επί­σης το μάθη­μα της υπο­κρι­τι­κής στο Πανε­πι­στή­μιο Αθηνών.

Επί τριά­ντα χρό­νια πρω­τα­γω­νί­στη­σε σε διά­φο­ρους σημα­ντι­κούς ρόλους στο Φεστι­βάλ Επι­δαύ­ρου (Ηλέ­κτρα, Κασ­σάν­δρα, Αγαύη, Διηά­νει­ρα, Ανδρο­μά­χη, Ιώ, Μήδεια κ.ά.). Εργά­στη­κε απο­κλει­στι­κά στο θέα­τρο και δεν εμφα­νί­στη­κε ποτέ σε άλλο θία­σο ούτε στην τηλεόραση.

Χάρα­ξε σημα­ντι­κά την πορεία του «Αμφι-Θεά­τρου» και συνέ­βα­λε στην πολι­τι­στι­κή προ­βο­λή της χώρας μας στο εξω­τε­ρι­κό. Τα τελευ­ταία χρό­νια της ζωής της σκη­νο­θέ­τη­σε τέσ­σε­ρις παρα­γω­γές δεί­χνο­ντας προ­σω­πι­κό όρα­μα και προ­σω­πι­κή σύλληψη.

Επαι­ξε σε όλες τις παρα­γω­γές του, όπως στον «Ερω­τό­κρι­το», στον «Τίτο Ανδρό­νι­κο», στον «Ταρ­τού­φο», στην «Ειρή­νη», στις «Εκκλη­σιά­ζου­σες» του Αρι­στο­φά­νη, στους «Επι­τρέ­πο­ντες» του Μενάν­δρου, στον «Αμλετ», στα «Εγκλή­μα­τα και εγκλή­μα­τα» του Στρίντ­μπεργκ, στο «Πέν­θος ται­ριά­ζει στην Ηλέ­κτρα» του Ο’ Νιλ και στα «Δεσποι­νίς Τζού­λια», «Ορέ­στεια», «Ιφι­γέ­νεια εν Ταύ­ροις», «Οπε­ρα της πεντά­ρας», «Μαρία Στιού­αρτ», «Φάουστ» κ.ά.

Η τελευ­ταία της θεα­τρι­κή παρου­σία ήταν το 2004, όταν ερμή­νευ­σε την Ανδρο­μά­χη στο αρχαίο θέα­τρο της Επιδαύρου.

Το 1994 της απο­νε­μή­θη­κε το έπα­θλο «Μαρί­κα Κοτο­πού­λη» για την ερμη­νεία της στο ρόλο της Αγνής, στο «Ονει­ρό­δρα­μα». Το 1996 η Εται­ρεία Ελλή­νων Θεα­τρι­κών Συγ­γρα­φέ­ων της απέ­νει­με το Α΄ Βρα­βείο γυναι­κεί­ου ρόλου για την ερμη­νεία της στη «Θεο­φα­νώ» του Αγγε­λου Τερζάκη.

Υπήρ­ξε διευ­θύ­ντρια του Εργα­στη­ρί­ου Υπο­κρι­τι­κής Τέχνης για το θέα­τρο και την όπε­ρα του «Αμφι-Θεά­τρου» (1989 — 1992) και δίδα­ξε υπο­κρι­τι­κή στα τμή­μα­τα θεα­τρι­κών σπου­δών των Πανε­πι­στη­μί­ων Αθη­νών και Πελο­πον­νή­σου (Ναύ­πλιο). Το 1982 προ­σκλή­θη­κε να διδά­ξει μονο­λό­γους από αρχαία κεί­με­να σε πανε­πι­στή­μια στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες. Ακό­μα, δίδα­ξε σε διε­θνή φεστι­βάλ (Σαντιά­γο, Βου­δα­πέ­στη, Κάι­ρο, Μόσχα, Βόννη).

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο