ΛαΣυ Βόρειου Αιγαίου: Για τους «αναπτυξιακούς» οργανισμούς

 «…Για την ιστο­ρία θυμί­ζου­με ότι δε συζη­τά­με στην περιο­χή μας για πρώ­τη φορά για πολ­λά υπο­σχό­με­νες δημιουρ­γί­ες εται­ρειών και οργα­νι­σμών με ορά­μα­τα και στό­χους για ανά­πτυ­ξη που ακούν στις επω­νυ­μί­ες «ΑΕΝΑΛ, ΕΝΑ ΧΙΟΥ, ΛΕΣΒΟΣ SHOP» κ.λπ. Έχου­με πεί­ρα και δεν είναι θετική.

Ο ανα­πτυ­ξια­κός οργα­νι­σμός που παρου­σιά­ζε­ται ξεκά­θα­ρα θα λει­τουρ­γεί ως επι­χεί­ρη­ση, με τέτοια κοι­νω­νι­κο-οικο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια που άλλο­τε θα παίρ­νει αρμο­διό­τη­τες από τις υπη­ρε­σί­ες κι άλλο­τε θα τους τις φορ­τώ­νει. Κι  όπως δια­φαί­νε­ται από τη λει­τουρ­γία της θα απο­σπά και τακτι­κό προ­σω­πι­κό, από το ήδη λει­ψό της Περι­φέ­ρειας- λες και μας περισ­σεύ­ει- ή στην καλύ­τε­ρη των περι­πτώ­σε­ων, θα διαιω­νί­ζει τις ελα­στι­κές μορ­φές εργα­σί­ας με προ­σλή­ψεις 8μηνων, άντε ετή­σιων συμ­βά­σε­ων ανά­λο­γα με το έργο, αν και εφό­σον υπάρ­χει έργο για υλοποίηση…

Ας μην κοροι­δευό­μα­στε λοι­πόν. Δεν υπάρ­χει κάτι και­νούρ­γιο. Κι όλα αυτά τα βαρύ­γδου­πα που δια­βά­ζου­με στις 60 σελί­δες της βιω­σι­μό­τη­τας + 30 σελί­δες του σκο­πού και κατα­στα­τι­κού της, ώς νέο πλαί­σιο και­νο­τό­μες ρυθ­μί­σεις, κι ότι μετά από μια ύφε­ση θα έλθει η ανά­πτυ­ξη είναι για να θαμπω­θού­με πρώ­τα εμείς που τα δια­βά­ζου­με και στη συνέ­χεια ο λαός του Β. Αιγαί­ου και να πει­στεί ότι θα λυθούν τα προ­βλή­μα­τά του με αυτή την νέα αναπτυξιακή.

Προ­σέξ­τε όμως για­τί εδω υπάρ­χει μια ειδο­ποιός δια­φο­ρά. Αυτή η Ανα­πτυ­ξια­κή δεν είναι μια απλή συνέ­χεια των προη­γού­με­νων. Εδώ υπάρ­χει μια τομή. Μια τομή σε μια εξέ­λι­ξη. Οι προη­γού­με­νες που «ανα­πτύ­χθη­καν» εδώ στην περι­φέ­ρεια, δεν είναι μόνο ότι φαλί­ρι­σαν. Έπαι­ξαν κι έναν πολύ σημα­ντι­κό ρόλο: Να συν­δε­θεί πιο σφι­χτά η Τοπι­κή διοί­κη­ση με τους μεγα­λο­πει­χει­ρη­μα­τί­ες, τις πολυ­ε­θνι­κές που απο­σκο­πούν στα νησιά μας και για να γίνου­με και πιο σαφείς για να κατα­λα­βαί­νει κι ο κόσμος που θα γίνει κοι­νω­νός αργό­τε­ρα, για να εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­θούν κι άλλο οι υπη­ρε­σί­ες για να γίνουν και να ολο­κλη­ρω­θούν οι ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις.Αυτός ήταν ο ρόλος που έπαι­ξαν όσες φαλί­ρη­σαν, ή υπάρ­χουν ανε­νερ­γές, αυτό το ρόλο έρχε­ται να παί­ξει και η σημερινή. 

Και αυτό ανα­φέ­ρε­ται καθα­ρά στους σκο­πούς και τους στό­χους: «Ο σχε­δια­σμός, η ωρί­μαν­ση και η υλο­ποί­η­ση σχε­δί­ων βιώ­σι­μης αστι­κής κινη­τι­κό­τη­τας, η αξιο­ποί­η­ση ΑΠΕ, η εφαρ­μο­γή ανα­πτυ­ξια­κών σχε­δί­ων νέων τεχνο­λο­γιών και δια­δι­κα­σιών για τη βιο­οι­κο­νο­μία και η εναλ­λα­κτι­κή δια­χεί­ρι­ση βιο­λο­γι­κών απο­βλή­των-βιο­ε­νέρ­γεια ή η υλο­ποί­η­ση για λογα­ρια­σμό των ΟΤΑ α’ και β’ βαθ­μού Ολο­κλη­ρω­μέ­νων Χωρι­κών Επεν­δύ­σε­ων (ΟΧΕ) χωρι­κών στρα­τη­γι­κών, με βάση τα πρω­τό­κολ­λα συγκρό­τη­σης της κατά περί­πτω­ση προ­βλε­πό­με­νης Αρχής Δια­κυ­βέρ­νη­σης της ΟΧΕ…ή ο σχε­δια­σμός, η ωρί­μαν­ση και η υλο­ποί­η­ση έργων ψηφια­κής ανα­βάθ­μι­σης και ψηφια­κής σύγκλι­σης ή  η συμ­με­το­χή της Εται­ρεί­ας σε συγ­χρη­μα­το­δο­τού­με­να Προ­γράμ­μα­τα και Ανα­πτυ­ξια­κές Προ­σκλή­σεις σε εφαρ­μο­γή των Πολι­τι­κών και Ανα­πτυ­ξια­κών Δρά­σε­ων της Περι­φέ­ρειας Βορεί­ου Αιγαί­ου σε περι­φε­ρεια­κό, Εθνι­κό, Δια­κρα­τι­κό, Ενω­σια­κό και Διε­θνές επί­πε­δο και άλλα πολ­λά που κατα­γρά­φο­νται στο σχε­διο βιω­σι­μό­τη­τας… μεγλό­σχη­μα και μεγαλεπήβολα.…Ας μην παρου­σιά­ζου­με, λοι­πόν, το μαύ­ρο-άσπρο ή καλύ­τε­ρα το παλιό ως νέο και το σάπιο ως φρέσκο…Με την ίδια λογι­κή, σήμε­ρα πιο εξε­λιγ­μέ­νη και βαρύ­γδου­πη, γίνε­ται κι αυτός ο σχε­δια­σμός της νέας αναπτυξιακής.…

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κή η ανα­φο­ρά στα σχε­τι­κά κεί­με­να (κατα­στα­τι­κό, μελέ­τη βιω­σι­μό­τη­τας κλπ) για «ανα­δια­νο­μή πλη­ρο­φο­ριών, τεχνο­γνω­σί­ας, πόρων και υπη­ρε­σιών» που μέσα από απλο­ποι­η­μέ­νες μεθό­δους και δια­δι­κα­σί­ες θα προ­ω­θεί την επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα σε συγκε­κρι­μέ­νους νευ­ραλ­γι­κούς τομείς για την Περι­φέ­ρειά μας (Του­ρι­σμός-Εξω­στρέ­φεια, Πολι­τι­σμός-Αθλη­τι­σμός-Εκπαί­δευ­ση, Επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα-Επεν­δύ­σεις, Περι­βάλ­λον-Ποιό­τη­τα Ζωής, Υγεία, Ψηφια­κή Επο­χή, Μετα­φο­ρές, Τεχνι­κή υπο­στή­ρι­ξη [ωρί­μαν­ση έργων], Άνθρω­πος-Κοι­νω­νι­κή Πολιτική).

Και είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό στον υπό ίδρυ­ση  Ανα­πτυ­ξια­κό Οργα­νι­σμό: ότι με πρό­τυ­πο τις Ανα­πτυ­ξια­κές Εται­ρεί­ες, που «οργα­νώ­νο­νται και λει­τουρ­γούν με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια και κατέ­χουν μεγα­λύ­τε­ρο βαθ­μό ελευ­θε­ρί­ας από τον δημό­σιο τομέα», ο Γενι­κός Διευ­θυ­ντής θα ορί­ζε­ται με από­φα­ση του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου, η δε Διεύ­θυν­ση Τεχνι­κών Υπη­ρε­σιών που προ­βλέ­πε­ται υπο­χρε­ω­τι­κά, θα έχει το ρόλο της ανα­θέ­του­σας αρχής, θα μπο­ρεί να ανα­λαμ­βά­νει τα πάντα όλα… και θα έχει μετα­κλη­τό Διευ­θυ­ντή!!!

Ο σχε­δια­σμός όμως του Ανα­πτυ­ξια­κού Οργα­νι­σμού δεν μένει μόνον εκεί. Δίνει την δυνα­τό­τη­τα εκτός από τις αρμο­διό­τη­τες των Τεχνι­κών Υπη­ρε­σιών και την ωρί­μαν­ση έργων υπο­δο­μής, να ανα­λαμ­βά­νει και την υλο­ποί­η­ση πολι­τι­κών κοι­νω­νι­κής συνο­χής, ψηφια­κής σύγκλι­σης, αει­φό­ρου ανά­πτυ­ξης κλπ. Και βέβαια οι αρμο­διό­τη­τες που απα­ριθ­μού­νται είναι ενδει­κτι­κές και όχι περιοριστικές…

Και το Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο τι θα γίνει; Ένα δια­κο­σμη­τι­κό όργα­νο; Έχου­με τον νόμο του κυρί­ου Θεο­δω­ρι­κά­κου, που λέει ότι η Οικο­νο­μι­κή Επι­τρο­πή, θα απο­φα­σί­ζει για τα πάντα.

Ποια απο­φα­σι­στι­κή αρμο­διό­τη­τα, μετά από την ψήφι­ση αυτού του Ανα­πτυ­ξια­κού Οργα­νι­σμού, θα έχει το Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο. Για­τί θα απο­φα­σί­ζει; Θα μαζευό­μα­στε οι Περι­φε­ρεια­κοί Σύμ­βου­λοι και θα λέμε τι; Τα νέα μας; Και στην Οικο­νο­μι­κή Επι­τρο­πή και στον Ανα­πτυ­ξια­κό Οργα­νι­σμό θα μοι­ρά­ζο­νται τα εκα­τομ­μύ­ρια…Ποιος θα ελέγ­χει; Ποιος θα μαθαί­νει; ποιος θα απο­φα­σί­ζει, ποιος θα μαθαί­νει τι θα απο­φα­σί­ζε­ται μέσα σε αυτόν τον Ανα­πτυ­ξια­κό Οργανισμό;