Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαξίμ Γκόρκι

Στις 28 Μαρ­τί­ου 1868 γεν­νιέ­ται στο μακρι­νό Νίζ­νι Νόβγκο­ροντ της τότε Ρώσι­κης Αυτο­κρα­το­ρί­ας ο Μαξίμ Γκόρ­κι (Πικρός) Το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα ήταν Αλε­ξέι Μαξί­μο­βιτς Πέσκοφ. Ενας από τους σημα­ντι­κό­τε­ρους συγ­γρα­φείς του 20ού αιώ­να, που θεω­ρεί­ται ο ιδρυ­τής και αυθε­ντι­κό­τε­ρος εκφρα­στής της λογο­τε­χνι­κής σχο­λής του σοσια­λι­στι­κού ρεαλισμού.

Γνώ­ρι­σε τη φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση από μικρό παι­δί και από νέος συν­δέ­θη­κε με τις παρά­νο­μες επα­να­στα­τι­κές οργα­νώ­σεις. Συνε­λή­φθη πολ­λές φορές από το τσα­ρι­κό κρά­τος, βασα­νί­στη­κε, φυλα­κί­στη­κε και εξορίστηκε.

Στο διά­στη­μα 1906 έως 1917, έζη­σε μακριά απ’ τη Ρωσία, όπου επέ­στρε­ψε μετά τη νίκη της Οχτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης. Αφιέ­ρω­σε τις δυνά­μεις του για την επι­κρά­τη­ση της Επα­νά­στα­σης και του Σοσιαλισμού.

«Η μάνα», «Ένα καλο­καί­ρι», Η ζωή του Κλιμ Σαμ­γκίν», είναι μόνο μερι­κά από τα πιο αγα­πη­μέ­να μυθι­στο­ρή­μα­τά του. «Οι Μικρο­α­στοί», «Στο βυθό», «Τα παι­διά του ήλιου», ανή­κουν στα γνω­στό­τε­ρα θεα­τρι­κά του έργα με παρα­στά­σεις σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο. Τα ανα­ρίθ­μη­τα διη­γή­μα­τά του περι­γρά­φουν τη ζωή στην προ­ε­πα­να­στα­τι­κή και μετε­πα­να­στα­τι­κή Ρωσία.

Το έργο του γνώ­ρι­σε τερά­στια διά­δο­ση σε πολ­λές χώρες του κόσμου και άσκη­σε σημα­ντι­κή επί­δρα­ση στην παγκό­σμια λογοτεχνία.

Ο Γκόρ­κι πέθα­νε το 1936, έζη­σε και κάποια από τα «στα­λι­νι­κά» χρό­νια της «αμαρ­τω­λής» και μυριο­δια­στρε­βλω­μέ­νης δεκα­ε­τί­ας του 1930. Το μεγά­λο αμάρ­τη­μα του Γκόρ­κι ήταν, ότι ποτέ και που­θε­νά δεν μπο­ρούν να του βρουν αρνη­τι­κές δηλώ­σεις σχε­τι­κά με τον Στά­λιν και το τότε σοβιε­τι­κό καθεστώς.

Περισ­σό­τε­ρα στο ακό­λου­θο κείμενο:

«Δίνε το χέρι σε όποιον σηκώ­νε­ται», Μαξίμ  Γκόρ­κι (1868–1936)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο