Μαύρο-κατάμαυρο, σαν πίσσα το μωρό _μαμά μπαμπάς λευκοί…

Είδη­ση viral από τα ανθρω­πο­φά­γα σόσιαλ μίντια: Η Rachel, ταμί­ας στο Celina 52 Truck Stop ‑Tennessee, γέν­νη­σε τον γιο της, Cash Jamal Buckman, ο εργο­δό­της της την συνε­χά­ρη στη σελί­δα της εται­ρεί­ας στο Facebook, περι­λαμ­βά­νο­ντας μια φωτο­γρα­φί­ες τους η Rachel ανα­γκά­στη­κε να παρου­σιά­σει  το οικο­γε­νεια­κό της ιστο­ρι­κό, με απο­τε­λέ­σμα­τα DNA της στη σελί­δα της εται­ρεί­ας στο Facebook, τα οποία έδει­χναν ότι είναι …1% από το Καμε­ρούν, το Κον­γκό και τους δυτι­κούς λαούς Μπα­ντού και μετά το χάος _ Μια μαμά με παρό­μοιο DNA ισχυ­ρί­στη­κε: «Το έχω κι εγώ αυτό, συμπά­σχω εγώ και τα δύο μωρά μου», μια άλλη τα δικά της, ένας 70άρης «δεν παρέ­λει­ψε καμία γενιά»; και η κοι­νω­νία των ΜΚΔ «στο κλα­ρί», με γαρ­γα­λι­στι­κές για το μαλα­κό υπο­γά­στριο λεπτο­μέ­ρειες, σε δου­λειά να βρι­σκό­μα­στε και φυσι­κά να ξεχνά­με την καθη­με­ρι­νό­τη­τα, Γάζα, Ουκρα­νία κλπ.

Φυσι­κά και δεν πρό­κει­ται να ασχο­λη­θού­με με το θέμα, ούτε θα το ανα­φέ­ρα­με καν αν συνειρ­μι­κά δεν μας παρέ­πε­μπε, σε άλλο μήκος κύμα­τος –στον αντί­πο­δα θα λέγα­με (αισθη­τι­κά και σημειο­λο­γι­κά) στην «tammurriata nera» που αφη­γεί­ται την ιστο­ρία μιας γυναί­κας που γεν­νά ένα μαυ­ρά­κι, από αμε­ρι­κά­νο  στρα­τιώ­τη κατά τη διάρ­κεια της κατο­χής της Νάπολης.

Η μάνα αγκα­λιά­ζει το παι­δί, ενώ η κοι­νω­νία εν «χορώ» σκω­πτι­κά δήθεν, βγά­ζει κυριο­λε­κτι­κά το άχτι της

Το τρα­γού­δι έχει να κάνει με ένα πραγ­μα­τι­κό επει­σό­διο που συνέ­βη στον Nicolardi διευ­θυ­ντή του νοσο­κο­μεί­ου Loreto Mare της Νάπο­λης, που παρα­τή­ρη­σε ανα­μπου­μπού­λα στο θάλα­μο μητρό­τη­τας, όταν ένα νεα­ρό κορί­τσι γέν­νη­σε μαυ­ρά­κι (φυσι­κά δεν ήταν το μόνο περι­στα­τι­κό εκεί­νη την επο­χή λόγω παρου­σί­ας αφρο­α­με­ρι­κά­νων στρα­τιω­τών –βλ. και το δικό μας «τίνος είναι βρε γυναί­κα τα παιδιά…).

Το επει­σό­διο αντι­προ­σώ­πευε ένα πραγ­μα­τι­κό επο­χι­κό σημείο καμπής για τη ναπο­λι­τά­νι­κη και την ιτα­λι­κή κοι­νω­νία, και ο Nicolardi, ήδη συγ­γρα­φέ­ας ναπο­λι­τά­νι­κων τρα­γου­διών, έγρα­ψε το κεί­με­νο της «Μαύ­ρης Tammurriata».

σσ.Η «tammurriata» είναι παρα­δο­σια­κός χορός της Καμπα­νί­ας. Πριν μερι­κές δεκα­ε­τί­ες, ο όρος σήμαι­νε μόνο τραγούδι+οργανικό ρεπερ­τό­ριο –βασι­κά με μεγά­λα τύμπα­να, εξ ου και το όνο­μα ενώ τώρα αντι­προ­σω­πεύ­ει μια πολύ­πλο­κη οικο­γέ­νεια χορών πάντα με το τύμπα­νο κυρί­αρ­χο σε ευρύ­τε­ρη περιο­χή από την κάτω κοι­λά­δα Volturno, το Casertano, την περιο­χή circumvesuviana, μέχρι το Agro Nocerino, το Nolano και την ακτή του Amalfi.

Tammurriata Nera (με πολ­λές στρο­φές και παραλ­λα­γές –η πιο γνω­στή στην χώρα μας με τη Nuova Compagnia di Canto Popolare που μας έχει επι­σκε­φτεί αρκε­τές φορές, ακό­μη και, μεγά­λοι πια αλλά αει­θα­λείς στο Γκάζι)

Δεν κατα­λα­βαί­νω, μερι­κές φορές τι διά­ο­λο συμβαίνει!
Κι αυτό που βλέ­πεις δεν μπο­ρείς να το πιστέψεις!
Ένα μαύ­ρο, κατά­μαυ­ρο πλά­σμα γεννήθηκε …
Κι η μάνα του Giro το φωνάζει
Μάλι­στα κύριε Giro!

Να πάρει και να σηκώσει!
Τι σημα­σία έχει αν το λένε Ciccio ή Ntuono, αν το λένε Peppe ή Giro
Το θέμα είν’ άλλο αυτό είναι μαύ­ρο-κατά­μαυ­ρο, σαν τι δεν μπο­ρώ να φανταστώ.
Κι όλοι το συζητούν …
Μα δεν είναι κάτι σπάνιο
Υπάρ­χουν χιλιά­δες τέτοια!
A ‘e vvote basta solo na guardata,
E ‘a femmena è restata,
Sott “a botta, ‘mpressiunata…”

Μια ματιά φτά­νει κι η γυναί­κα, «ευδαι­μο­νεί χτυπημένη»…
Τρέξ­τε να μάθε­τε ποιος ήταν, ποιος της έκα­νε αυτό το καλό… ποιος σημα­δεύ­ει «κέντρο»
να είναι μαύ­ρο-κατά­μαυ­ρο κάρ­βου­νο, σαν τι δεν μπο­ρώ να φανταστώ.
Το χωρά­φι πλού­σιο ή όχι σε σοδειά, όταν έχει στά­ρι, στά­ρι θα βγά­λει ‑όχι…

Οι νεα­ρές κυρί­ες του Capodichino
το κάνουν με τους Μαροκινούς,
οι Μαρο­κι­νοί ρίχνο­νται στις υπόλοιπες
και τα κορί­τσια μένουν με την κοι­λιά «προς τα μπρός»

American Express,
δώσε μου το δολά­ριο για­τί βιάζομαι,
αλλιώς θα έρθει η Αστυνομία
και θα μας μπαγλαρώσει

Χθες βρά­δυ στην Piazza Dante
Είχα άδεια την κοιλιά,
ευτυ­χώς με σώσαν τα λαθραία
αλλιώς θα είχα ήδη πάει στο νεκροταφείο.

Κατέ­βα­σε το πιστό­λι κάτω, μωρό μου,
Κατέ­βα­σε το πιστό­λι προς τα κάτω.
Pistol packin ‘mama,
Κατέ­βα­σε το πιστό­λι προς τα κάτω.

Ο Τσόρ­τσιλ, αυτός ο τρελόγερος
έκλε­ψε τα στρώ­μα­τά του,
και η Αμε­ρι­κή, για να τον συναγωνιστεί
του έκλε­ψε τις τρί­χες από το στήθος.

Χθες το βρά­δυ έφα­γα φλούδες
κι ήπια χαμομήλι
και τηγα­νιά frisella, frisella
και το θείο friar τον έπια­σε φαγούρα.

Βάλ΄το πιστό­λι κάτω, μωρό μου,
Κατέ­βα­σε το πιστό­λι σου
Pistol packin ‘mama…