«Μοντέλο ανασυγκρότησης» στα μέτρα των ομίλων

Οι εξαγ­γε­λί­ες της κυβέρ­νη­σης για την εφαρ­μο­γή «μοντέ­λου» Βόρειας Εύβοιας στην «ανα­συ­γκρό­τη­ση» του Εβρου και της Πάρ­νη­θας, που κατα­κά­η­καν από τις πυρ­κα­γιές, δεί­χνει ότι η εγκλη­μα­τι­κή λογι­κή «κατα­στρο­φή = ευκαι­ρία» απο­τε­λεί αξί­ω­μα μετά από κάθε τρα­γω­δία, για τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, σε βάρος των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων και ανα­γκών. Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στη Βόρεια Εύβοια δύο χρό­νια μετά την κατα­στρο­φι­κή πυρ­κα­γιά είναι αμεί­λι­κτη. Οι ρετσι­νά­δες και δασερ­γά­τες, οι βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των πλη­γέ­ντων, επι­βιώ­νουν μέχρι σήμε­ρα πάνω σε καμέ­νη γη, με μόνο πραγ­μα­τι­κό στή­ριγ­μα τον καθη­με­ρι­νό αγώ­να τους και την αλληλεγγύη.

Δύο χρό­νια μετά, επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι το περι­βό­η­το «σχέ­διο ανα­συ­γκρό­τη­σης» της Βόρειας Εύβοιας, με το οποίο η κυβέρ­νη­ση θέλει να μετα­τρέ­ψει «την κατα­στρο­φή σε ευκαι­ρία», δεν αφο­ρά τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού. Και ό,τι ανα­γκά­στη­κε η κυβέρ­νη­ση να δώσει ως απο­ζη­μιώ­σεις και μέτρα ενί­σχυ­σης των πλη­γέ­ντων, είναι απο­τέ­λε­σμα των κινη­το­ποι­ή­σε­ων και του μεγα­λειώ­δους αγώ­να των κατοί­κων της περιοχής.

* * *

Ποια είναι σήμε­ρα η κατά­στα­ση για τους πυρό­πλη­κτους; Ας δού­με ορι­σμέ­να χαρα­κτη­ρι­στι­κά παραδείγματα…

Απο­ζη­μιώ­σεις: Ψίχου­λα, ανα­ντί­στοι­χες της τερά­στιας κατα­στρο­φής και με μία σει­ρά από «κόφτες» και προ­ϋ­πο­θέ­σεις που αφή­νουν μεγά­λο αριθ­μό πλη­γέ­ντων «εκτός». Για τα περισ­σό­τε­ρα από 400.000 καμέ­να ελαιό­δε­ντρα δόθη­καν μόλις μερι­κά ευρώ ως προ­κα­τα­βο­λή. Από 20 έως 40 ευρώ στους κτη­νο­τρό­φος για κάθε καμέ­νο ζώο, ανά­λο­γα αν ήταν κατά κύριο επάγ­γελ­μα ή όχι. Χωρίς ουσια­στι­κή στή­ρι­ξη και απο­ζη­μί­ω­ση παρα­μέ­νουν και οι μελισ­σο­κό­μοι για τα χιλιά­δες μελισ­σο­σμή­νη που κάη­καν ή χάθη­καν. Χωρίς απο­ζη­μί­ω­ση και δεκά­δες αγρό­τες, που η σοδειά τους κατα­στρά­φη­κε εξαι­τί­ας των υψη­λών θερ­μο­κρα­σιών από τη φωτιά. Χωρίς εισό­δη­μα παρα­μέ­νουν εκα­το­ντά­δες οικο­γέ­νειες ρετσι­νά­δων και δασερ­γα­τών, ενώ δεν έχουν εντα­χθεί ακό­μα στο πρό­γραμ­μα εργα­σί­ας για την απο­κα­τά­στα­ση του καμέ­νου δάσους.

Πρό­λη­ψη — προ­στα­σία: Τα όποια αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα έχουν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί στη Βόρεια Εύβοια είναι ελά­χι­στα και μακριά από τις επεί­γου­σες ανά­γκες, με τον κίν­δυ­νο πλημ­μυ­ρι­κών φαι­νο­μέ­νων να είναι ιδιαί­τε­ρα υψη­λός. Οι πυρο­σβε­στι­κές υπη­ρε­σί­ες σε Μαντού­δι και Ιστιαία παρα­μέ­νουν υπο­στε­λε­χω­μέ­νες, ενώ καμία ουσια­στι­κή παρέμ­βα­ση δεν έχει γίνει για την προ­στα­σία του δάσους που απέ­μει­νε στην Κεντρι­κή και Βόρεια Εύβοια. Την ίδια ώρα, εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες κυβι­κά ξυλεί­ας από το καμέ­νο δάσος έχουν κατα­λή­ξει στα χέρια εμπόρων.

Υγεία: Τα πρό­σφα­τα περι­στα­τι­κά με ανθρώ­πους να ξεψυ­χούν στις καρό­τσες αγρο­τι­κών αυτο­κι­νή­των ή περι­μέ­νο­ντας ασθε­νο­φό­ρο, ανα­δει­κνύ­ουν με τον χει­ρό­τε­ρο τρό­πο την εγκα­τά­λει­ψη του λαού της Βόρειας Εύβοιας και τα κού­φια λόγια κυβέρ­νη­σης και κρά­τους μετά τις φωτιές. Στην τρα­γι­κή αυτή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εντάσ­σο­νται και τα υπο­στε­λε­χω­μέ­να Κέντρα Υγεί­ας Μαντου­δί­ου και Ιστιαίας.

* * *

Στον αντί­πο­δα όλων αυτών, μία από τις βασι­κές «και­νο­το­μί­ες» που «έτρε­ξε» η κυβέρ­νη­ση μέσω του «σχε­δί­ου ανα­συ­γκρό­τη­σης», είναι η νομι­μο­ποί­η­ση της παρου­σί­ας και συμ­με­το­χής επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων στη δια­χεί­ρι­ση των δασών, με τον μαν­δύα του «ανά­δο­χου» και του «χορη­γού». Μεγά­λοι όμι­λοι, …ευα­γή ιδρύ­μα­τα, ΜΚΟ και κάθε λογής «ευερ­γέ­τες» δια­φη­μί­ζουν το «κοι­νω­νι­κό» τους πρό­σω­πο, διεκ­δι­κώ­ντας στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μια θέση στα νέα πεδία επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης που ανοί­γο­νται στην περιοχή.

Οι μελέ­τες που εκπο­νή­θη­καν παρου­σιά­ζουν τις επεν­δυ­τι­κές ευκαι­ρί­ες στη Βόρεια Εύβοια και τις παρεμ­βά­σεις που σκο­πεύ­ει να κάνει το κρά­τος, ώστε να ξεπε­ρα­στούν «γρα­φειο­κρα­τι­κά» εμπό­δια και να διευ­κο­λυν­θεί η επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα. Προ­τε­ραιό­τη­τα δίνε­ται μετα­ξύ άλλων στον χωρο­τα­ξι­κό σχε­δια­σμό, στην προ­ώ­θη­ση έργων και παρεμ­βά­σε­ων για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των του­ρι­στι­κών επι­χει­ρή­σε­ων (ανά­πλα­ση λιμα­νιών, κατα­σκευή υδα­το­δρο­μί­ων) κ.ά.

Εχο­ντας ως βάση και αφε­τη­ρία τη στρα­τη­γι­κή της «πρά­σι­νης» και ψηφια­κής ανά­πτυ­ξης, το κυβερ­νη­τι­κό σχέ­διο περι­γρά­φει δυνα­τό­τη­τες και προ­ο­πτι­κές για κερ­δο­φό­ρες επεν­δύ­σεις, καθώς και μία σει­ρά από έργα και παρεμ­βά­σεις που τις εξυ­πη­ρε­τούν. Με άλλα λόγια, βασι­κό κρι­τή­ριο είναι το πώς θα στη­ρι­χτούν μεγά­λες επεν­δύ­σεις στον Του­ρι­σμό, στην Ενέρ­γεια, στον αγρο­δια­τρο­φι­κό και κατα­σκευα­στι­κό τομέα. Πώς οι όμι­λοι θα εκμε­ταλ­λευ­τούν γενι­κά ως «φιλέ­το» την καμέ­νη γη, ως φθη­νό εργα­τι­κό δυνα­μι­κό τους κατε­στραμ­μέ­νους βιο­πα­λαι­στές παρα­γω­γούς και εργα­ζό­με­νους, πώς θα παρα­δο­θούν στην κερ­δο­φο­ρία τους το φυσι­κό τοπίο, η αγρο­τι­κή παρα­γω­γή, οι παραλίες.

* * *

Κάπως έτσι η κατα­στρο­φι­κή πυρ­κα­γιά μετα­τρέ­πε­ται σε «ευκαι­ρία» για τους λίγους, ενώ ο λαός και οι ανά­γκες του θα συνε­χί­σουν να τσου­ρου­φλί­ζο­νται. Αυτό το «μοντέ­λο», με το οποίο δεν δια­φω­νούν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει καμιά σχέ­ση με τις αγω­νί­ες και τη λαχτά­ρα του λαού της Β. Εύβοιας να συνε­χί­σει να ζει και να δου­λεύ­ει στον τόπο του με αξιο­πρέ­πεια. Οπως δεν έχει καμιά σχέ­ση και με την αγω­νία των κατοί­κων στις άλλες πυρό­πλη­κτες περιο­χές, που είδαν και φέτος το βιος τους να κατα­στρέ­φε­ται και τη ζωή τους να κιν­δυ­νεύ­ει από τη φωτιά και την επι­λε­κτι­κή ανι­κα­νό­τη­τα του κρά­τους να τους προστατεύσει.