Μπινγκ Κρόσμπι: Ο θρύλος της μεγάλης οθόνης και του πενταγράμμου

Σήμε­ρα, ο Μπινγκ Κρό­σμπι, μπο­ρεί να παρα­μέ­νει η πιο γνώ­ρι­μη φωνή που ακού­γε­ται σε όλα τα ραδιό­φω­να του κόσμου, μαζί με τον Φράνκ Σινά­τρα, αλλά λίγοι — και αυτοί μιας κάποιας ηλι­κί­ας — γνω­ρί­ζουν πλέ­ον, ότι ήταν κι ένας μεγά­λος ηθο­ποιός, που έπαι­ξε σε πάνω από 70 ται­νί­ες, κέρ­δι­σε το Όσκαρ Α’ Ανδρι­κού Ρόλου και υπήρ­ξε ένας από τους εμπο­ρι­κό­τε­ρους σταρ όλων των εποχών.

Η αλή­θεια είναι ότι η ερμη­νευ­τι­κή του ικα­νό­τη­τα, η βαθιά βελού­δι­νη μπά­σα ζεστή φωνή του, κυριάρ­χη­σε για δεκα­ε­τί­ες. Υπήρ­ξε ένας από τους δημο­φι­λέ­στε­ρους και επι­δρα­στι­κούς τρα­γου­δι­στές του 20ου αιώ­να, με την ακρο­α­μα­τι­κό­τη­τα των τρα­γου­διών του να φτά­νει στα ύψη, να κατέ­χει το ρεκόρ με ερμη­νεί­ες σε 1.600 τρα­γού­δια, ενώ οι πωλή­σεις δίσκων του παγκο­σμί­ως έσπα­σαν το φράγ­μα του ήχου, πολύ γρη­γο­ρό­τε­ρα από τα αεριω­θού­με­να, καθώς έφτα­σαν το ένα δισεκατομμύριο!

Ο Μπινγκ Κρό­σμπι, που πέθα­νε πριν από 45 χρό­νια, στις 14 Οκτω­βρί­ου του 1974, ήταν ένας από τους δημο­φι­λέ­στε­ρους καλ­λι­τέ­χνες του 20ου αιώ­να, έσπα­σε όλα τα ρεκόρ σε πωλή­σεις και κατα­ξί­ω­σης, έζη­σε τη ζωή του και παρό­τι δεν ήταν ο κλα­σι­κός ζεν πρε­μιέ, είχε τερά­στια επι­τυ­χία στις γυναί­κες, μερι­κές απ’ τις οποί­ες σήμε­ρα θεω­ρού­νται θρυ­λι­κές μορφές.

«Μπινγκ Μπινγκ» Κρόσμπι

Ο Χάρι Λίλις Κρό­σμπι Τζού­νιορ γεν­νή­θη­κε στις 3 Μαΐ­ου 1903 στην Τακό­μα της Ουά­σινγ­κτον. Ήταν το τέταρ­το από τα επτά παι­διά της οικο­γέ­νειάς του, ενώ η μητέ­ρα του ήταν Ιρλαν­δο­α­με­ρι­κα­νί­δα δεύ­τε­ρης γενιάς και ο πατέ­ρας του σκω­τσέ­ζι­κης και αγγλι­κής κατα­γω­γής, από γονείς που μετα­νά­στευ­σαν κατά τη διάρ­κεια του ερχο­μού των Που­ρι­τα­νών στη Νέα Αγγλία. Ήταν ένα ζωη­ρό αγό­ρι, που του άρε­σε πολύ να παί­ζει στους δρό­μους το γνω­στό παι­χνί­δι του παρελ­θό­ντος «κλέ­φτες και αστυ­νό­μοι» και να φωνά­ζει με το ξύλι­νο πιστό­λι του «μπινγκ, μπινγκ» σκο­τώ­νο­ντας τους «εχθρούς». Αυτό το «μπινγκ, μπινγκ» ήταν και ο λόγος που πήρε το διά­ση­μο παρα­τσού­κλι Μπινγκ, που έγι­νε γνω­στό στα πέρα­τα του κόσμου.

Το τραγούδι, η νομική και η σόου μπιζ

Το 1917, ο Κρό­σμπι έπια­σε την πρώ­τη του δου­λειά ως βοη­θός στο κέντρο δια­σκέ­δα­σης του Σπο­κέιν, όπου παρα­κο­λού­θη­σε από κοντά νού­με­ρα της επο­χής, αλλά είδε για πρώ­τη φορά και τον τρα­γου­δι­στή Αλ Τζόλ­σον, ο οποί­ος τον μάγε­ψε. Το 1920 θα γρα­φτεί στο Πανε­πι­στή­μιο Jesuit Gonzaga της Ουά­σινγ­κτον, για να γίνει νομι­κός, αλλά θα τα παρα­τή­σει τον τρί­το χρό­νο, παρό­τι του άρε­σε να παί­ζει στην ομά­δα μπέιζ­μπολ του Gonzaga, όταν θα κατα­λά­βει ότι η ενα­σχό­λη­σή του με τη μου­σι­κή και το τρα­γού­δι μπο­ρούν να του προ­σφέ­ρουν περισ­σό­τε­ρα από ένα πτυ­χίο. Πάντως, το πανε­πι­στή­μιο θα του απο­νεί­μει τιμη­τι­κό διδα­κτο­ρι­κό τίτλο το 1937.

Η τζαζ και ο Λούις Άρμστρονγκ

Ο Κρό­σμπι ήταν ίσως ο πρώ­τος τρα­γου­δι­στής που εκμε­ταλ­λεύ­θη­κε την οικειό­τη­τα του μικρο­φώ­νου, έδω­σε έκφρα­ση στους στί­χους και τη μου­σι­κή, απά­λυ­νε τον ήχο, έδω­σε βάθος και τρυ­φε­ρό­τη­τα στην ερμη­νεία. Η αγά­πη του για την τζαζ τον βοή­θη­σε ερμη­νευ­τι­κά, αλλά και αυτός με τη σει­ρά του έκα­νε γνω­στό το είδος στο ευρύ­τε­ρο κοι­νό. Συνερ­γά­στη­κε με τον Λού­ις Άρμ­στρονγκ, με τον οποίο παρέ­μει­ναν φίλοι για πάντα, ενώ μαζί τρα­γού­δη­σαν το αξέ­χα­στο «Τώρα έχε­τε τζαζ» στην ται­νία «Υψη­λή Κοινωνία».

Η χρυσή εποχή του Χόλιγουντ και το Όσκαρ

Ο Μπινγκ Κρό­σμπι θα μπει στον κόσμο του κινη­μα­το­γρά­φου τη δεκα­ε­τία του ’30 όταν άνθι­ζε το Χόλι­γουντ. Η πρώ­τη του εμφά­νι­ση σε ται­νία θα είναι το 1930 στο μιού­ζι­καλ “Reaching for the Moon”, με πρω­τα­γω­νι­στή τον θρυ­λι­κό Ντά­γκλας Φέρ­μπανγκς. Θα παρα­μεί­νει στα κινη­μα­το­γρα­φι­κά πλα­τό για 40 γεμά­τα χρό­νια, καθώς δια­κρί­θη­κε για τη φυσι­κό­τη­τα στο παί­ξι­μό του, όπως και στην ερμη­νεία του στα τρα­γού­δια, ενώ θα φτιά­ξει ένα απί­θα­να πετυ­χη­μέ­νο κινη­μα­το­γρα­φι­κό ζευ­γά­ρι με τον περί­φη­μο κωμι­κό Μπομπ Χόουπ, με τον οποίο θα γυρί­σουν μαζί 17 ται­νί­ες!. Εκτός από τον φίλο του Χόουπ, σε πολ­λές απ’ αυτές τις ται­νί­ες θα συμπρω­τα­γω­νι­στή­σει και η Ντό­ρο­θι Λαμούρ. Κέρ­δι­σε ένα Όσκαρ Α’ Ανδρι­κού Ρόλου για τη δρα­μα­τι­κή κομε­ντί «Ο Δρό­μος της Αγά­πης» (“Going My Way”) το 1944, σε σκη­νο­θε­σία του πολύ­πει­ρου Λίο Μακ­Κά­ρεϊ και ήταν υπο­ψή­φιος για το σίκου­ελ του 1945, στο “The Bells of St. Mary’s”. Έλα­βε την ανα­γνώ­ρι­ση των κρι­τι­κών για την ερμη­νεία του ως αλκο­ο­λι­κός δια­σκε­δα­στής στο “The Country Girl”, με το οποίο έλα­βε την τρί­τη του υπο­ψη­φιό­τη­τα για Όσκαρ.

Η «Μουσική Παρέλαση» των 300 εκατομμυρίων

Μία από τις μεγα­λύ­τε­ρες επι­τυ­χί­ες του στη μεγά­λη οθό­νη θα είναι η «Μου­σι­κή Παρέ­λα­ση», σε σκη­νο­θε­σία του σημα­ντι­κό­τα­του μάστο­ρα Μάρκ Σάντριτς, έχο­ντας δίπλα του τον κορυ­φαίο Φρεντ Αστέρ. Η ται­νία, ωστό­σο, θα λάβει άλλη διά­στα­ση, καθώς εκεί θα ερμη­νεύ­σει και τη μεγα­λύ­τε­ρη επι­τυ­χία του στο τρα­γού­δι “White Christmas”, που είχε ηχο­γρα­φή­σει το 1941, ένα περί­που χρό­νο πριν από την προ­βο­λή της ται­νί­ας. Η ται­νία θα λάβει το Όσκαρ καλύ­τε­ρου πρω­τό­τυ­που τρα­γου­διού και μου­σι­κής, για τον συν­θέ­τη Ίρβινγκ Μπερ­λίν. Ο Κρό­σμπι θρυ­λεί­ται ότι απο­κό­μι­σε από την ται­νία πάνω από 300 εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια σε σημε­ρι­νές αξίες!

Μερι­κές μόνο από τις πιο επι­τυ­χη­μέ­νες ται­νί­ες που πρω­τα­γω­νί­στη­σε είναι «Οι καμπά­νες της Αγί­ας Μαρί­ας», «Το Βαλς του Αυτο­κρά­το­ρα», «Παντρεύ­ουν τον Πατέ­ρα μου»,«Το Όγδοο Θαύ­μα», «Η χωρια­το­πού­λα» και «Υψη­λή Κοινωνία».

Δύο γάμοι και Γκρέις Κέλι

Στην ιδιω­τι­κή του ζωή, παρό­τι δεν τρά­βη­ξε ποτέ πάνω του τα σκαν­δα­λο­θη­ρι­κά έντυ­πα, ήταν αρκε­τά ενδια­φέ­ρου­σα. Παντρεύ­τη­κε μόλις δυο φορές, αλλά κατά και­ρούς είχε πολ­λές ερω­τι­κές περι­πέ­τειες. Η πρώ­τη του σύζυ­γός του ήταν η ηθο­ποιός και τρα­γου­δί­στρια Ντί­ξι Λι, η οποία υπέ­φε­ρε από αλκο­ο­λι­σμό και με την οποία ήταν παντρε­μέ­νος από το 1930 μέχρι τον θάνα­τό της, από καρ­κί­νο, το 1952. Μαζί της απέ­κτη­σε τέσ­σε­ρα παι­διά. Μετά τον θάνα­το της γυναί­κας του θα έχει σχέ­σεις με το μοντέ­λο Πατ Σίνταν και τις ηθο­ποιούς Ίνγκερ Στί­βενς και Γκρέις Κέλι…

Το 1957 θα παντρευ­τεί την ηθο­ποιό Κάθριν Γκραντ, με την οποία θα απο­κτή­σει ακό­μη τρία παιδιά.

Επί­σης, θα έχει εξω­συ­ζυ­γι­κές σχέ­σεις με ηθο­ποιούς, όπως τη βρα­βευ­μέ­νη με Όσκαρ Πατρί­τσια Νιλ, την Μπε­α­τρίς Κόλ­φιλντ και άλλες όχι τόσο διά­ση­μες καλ­λι­τέ­χνι­δες, ενώ επί­σης λάτρευε τις ιππο­δρο­μί­ες, αγο­ρά­ζο­ντας πολ­λά καθα­ρό­αι­μα πανά­κρι­βα άλογα.

Ο Μπινγκ Κρό­σμπι θα πεθά­νει στις 14 Οκτω­βρί­ου 1977, από έμφραγ­μα του μυο­καρ­δί­ου, αφή­νο­ντας ως πολι­τι­στι­κή κλη­ρο­νο­μιά εξαι­ρε­τι­κές εμφα­νί­σεις σε δεκά­δες ται­νί­ες που ψυχα­γώ­γη­σαν εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους σε όλο τον πλα­νή­τη και φυσι­κά τη φωνή του, που θα απο­λαμ­βά­νου­με για πάντα στα αθά­να­τα τρα­γού­δια που ερμήνευσε.

Ναζίμ Χικ­μέτ Ποι­ή­μα­τα εκλο­γή από το έργο του