Νους, καρδιά, οργανωτής της εργατικής, λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό

Ξεκι­νώ από το βασι­κό σύν­θη­μα του Συνε­δρί­ου με σκο­πό να επι­ση­μά­νω ότι, αν και το 21ο Συνέ­δριο δεν είναι προ­γραμ­μα­τι­κό, ωστό­σο μπο­ρεί και πρέ­πει να βοη­θή­σει η όλη προ­συ­νε­δρια­κή δια­δι­κα­σία, να αφο­μοιω­θεί βαθύ­τε­ρα το Πρό­γραμ­μά μας από το σύνο­λο του κομ­μα­τι­κού δυνα­μι­κού.

Να αφο­μοιω­θεί η ανα­γκαιό­τη­τα, η δυνα­τό­τη­τα και επό­με­να η ρεα­λι­στι­κό­τη­τα του σοσια­λι­σμού στη χώρα μας και με βάση αυτό να εκτι­μη­θεί η τετρά­χρο­νη προ­σπά­θεια, να μπουν συνο­λι­κά και για κάθε οργά­νω­ση οι στόχοι.

Παρά την αντί­φα­ση που δια­πι­στώ­νε­ται στις Θέσεις, ότι ενώ δηλα­δή οξύ­νε­ται παρα­πέ­ρα η βασι­κή αντί­θε­ση του καπι­τα­λι­σμού με απο­τέ­λε­σμα να χει­ρο­τε­ρεύ­ει διαρ­κώς η κατά­στα­ση της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των σε όλα τα επί­πε­δα, ωστό­σο συνε­χί­ζε­ται η μεγά­λη υπο­χώ­ρη­ση του κινή­μα­τος, ο χαρα­κτή­ρας της επο­χής δεν αλλά­ζει, μόνη διέ­ξο­δο για την εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα απο­τε­λεί ο σοσια­λι­σμός, η αλλα­γή των παρα­γω­γι­κών σχέσεων.

Με αυτό το πνεύ­μα κρί­νουν οι Θέσεις της ΚΕ την προ­ε­τοι­μα­σία Κόμ­μα­τος — κινή­μα­τος στη δια­λε­κτι­κή τους σχέ­ση, τις υπο­κει­με­νι­κές δηλα­δή προ­ϋ­πο­θέ­σεις της επα­νά­στα­σης και συμφωνώ.

Οι δυσκο­λό­τε­ρες συν­θή­κες που εκτι­μώ­νται ότι μας περι­μέ­νουν, από άπο­ψη κατα­στο­λής και αυταρ­χι­σμού, με έγκαι­ρη προ­ε­τοι­μα­σία στο Κόμ­μα, στο εργα­τι­κό και λαϊ­κό κίνη­μα και νομι­κά, μπο­ρούν να ξεπερ­νιού­νται. Οχι χωρίς θυσί­ες, αλλά χωρίς να χάνε­ται ο στόχος.
Το ΚΚΕ έχει μεγά­λη ιστο­ρι­κή παρα­κα­τα­θή­κη τους δεσμούς αγώ­νων και αίμα­τος με την εργα­τι­κή τάξη της χώρας, αλλά και ισχυ­ρούς δεσμούς στο σήμερα:

🔻  Ποιος ήταν η καρδιά των κινητοποιήσεων ένα χρόνο τώρα, εν μέσω πανδημίας;
🔻 Δεν αποτυπώθηκε αυτό στην πολύ μεγάλη επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης που μόλις τέλειωσε;

Αυτοί οι δεσμοί είναι η δύνα­μη ενός Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος αλλά και η ευθύ­νη, για να κατα­φέ­ρει η βαθιά εκτί­μη­ση να μετου­σιω­θεί σε απο­δο­χή της Πρό­τα­σης διε­ξό­δου και δρά­ση, κατα­νό­η­ση του ιστο­ρι­κού ρόλου και συστρά­τευ­ση για την επι­τυ­χία του.

Η πεί­ρα από τα συστή­μα­τα εσω­κομ­μα­τι­κής μόρ­φω­σης επι­βε­βαιώ­νει την καθο­ρι­στι­κή σημα­σία της ιδε­ο­λο­γι­κής — μορ­φω­τι­κής δου­λειάς στο σύνο­λο των κομ­μα­τι­κών δυνά­με­ων με τη μεγα­λύ­τε­ρη αδυ­να­μία κατά τη γνώ­μη μου να εντο­πί­ζε­ται στο επί­πε­δο των ΚΟΒ.
Η γνώ­ση των βασι­κών αρχών της μ‑λ κοσμο­θε­ω­ρί­ας στα τρία αλλη­λέν­δε­τα μέρη της, φιλο­σο­φία, πολι­τι­κή οικο­νο­μία, επι­στη­μο­νι­κός κομ­μου­νι­σμός, η συνε­χής εμβά­θυν­ση, απο­τε­λεί τη βάση για να γίνο­νται κατα­νοη­τές όχι μόνο οι κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις σήμε­ρα, αλλά για να οπλί­ζε­ται ο κάθε σύντρο­φος με το αντι­κει­με­νι­κό της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης που όσο πιο βαθιά το έχει αφο­μοιώ­σει, τόσο πιο απο­φα­σι­στι­κά μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­ζει τα πισω­γυ­ρί­σμα­τα καθώς και τη συνε­χή ανα­νέ­ω­ση της αστι­κής προπαγάνδας.
Δεν νομί­ζω ότι πολ­λές ΚΟΒ σήμε­ρα έχουν τη δυνα­τό­τη­τα επε­ξερ­γα­σί­ας γραμ­μής συσπεί­ρω­σης, άλλο το ότι είναι ζητούμενο.
Σήμε­ρα οι σύντρο­φοι που περ­νούν από τις σει­ρές μαθη­μά­των νέων μελών, πολ­λοί από τους οποί­ους είναι και παλιό­τε­ροι, στη συζή­τη­ση — απο­τί­μη­ση, στο τέλος, της προ­σπά­θειας που γίνε­ται δηλώ­νουν ότι,

• τώρα κατα­λα­βαί­νουν καλύ­τε­ρα τον «Ριζο­σπά­στη»,
• μπο­ρούν πιο εύκο­λα να δια­βά­σουν άρθρο στην ΚΟΜΕΠ,
• μπο­ρούν καλύ­τε­ρα να συζη­τή­σουν με τον κόσμο.

Τα επι­ση­μαί­νω, για να δεί­ξω μόνο την από­στα­ση που υπάρ­χει από το ζητού­με­νο που είναι το σύνο­λο του Κόμ­μα­τος να απο­τε­λέ­σει την δια­κρι­τή, ισχυ­ρή, οργα­νω­μέ­νη ιδε­ο­λο­γο­πο­λι­τι­κή — λαϊ­κή πρω­το­πο­ρία, τον φορέα νέων ιδε­ών της επα­να­στα­τι­κής κοι­νω­νι­κής προ­ο­πτι­κής.

Δεν σηκώ­νει, λοι­πόν, ούτε βήμα πίσω.
Χρειά­ζε­ται υπο­χρε­ω­τι­κά προ­γραμ­μα­τι­σμός που να τηρεί­ται, με ευθύ­νη των Οργά­νων Περιο­χής και των Τομε­α­κών όσον αφο­ρά τη δου­λειά στις ΚΟΒ για την οργα­νω­μέ­νη μόρ­φω­ση και τη συζή­τη­ση των συλ­λο­γι­κών επε­ξερ­γα­σιών, η οποία ακό­μα ούτε στο σύνο­λο των Τομε­α­κών Επι­τρο­πών γίνεται.

Οπως πολύ σωστά ανα­φέ­ρε­ται στη Θέση 48, για το σύνο­λο αυτού που ορί­ζου­με ως κομ­μα­τι­κή οικο­δό­μη­ση, προ­ϋ­πό­θε­ση απο­τε­λεί η σε βάθος και έκτα­ση ενί­σχυ­ση του ιδε­ο­λο­γι­κού στοι­χεί­ου στην εσω­κομ­μα­τι­κή λει­τουρ­γία, σε πλευ­ρές μόνο της οποί­ας αναφέρθηκα.
Επι­ση­μαί­νο­νται μάλι­στα ως ανα­σταλ­τι­κοί παρά­γο­ντες του διαβάσματος:

• η πολύ παλιά από­σπα­ση της πνευ­μα­τι­κής από την πρα­κτι­κή εργασία,
• αλλά και οι νέες δυσκο­λί­ες που προ­κύ­πτουν πλέ­ον από τις εκτε­τα­μέ­νες εφαρ­μο­γές της πλη­ρο­φο­ρι­κής, ο εθι­σμός στην ταχεία και συνο­πτι­κή πλη­ρο­φό­ρη­ση, που μειώ­νει την εκπαί­δευ­ση και την ικα­νό­τη­τα στη μελέτη.

Ορι­σμέ­νες εκδη­λώ­σεις των παραπάνω:
Δυσκο­λευό­μα­στε ακό­μα να περά­σει από τις σχο­λές το δυνα­μι­κό των εργα­τι­κών ΚΟΒ. Πατά­με όλοι το κου­μπί, το portal του «902» έστω, να δού­με την πλη­ρο­φο­ρία κι όταν κου­βε­ντιά­ζου­με για τον «Ριζο­σπά­στη» φτά­νου­με καμιά φορά μέχρι στο τι εξυ­πη­ρε­τεί η ύπαρ­ξή του.

Μαζί με αυτά, καλό θα είναι να μην ξεχνιέ­ται ότι, ενώ συζη­τά­με ώρες στα Τομε­α­κά κάθε βδο­μά­δα με δια­φο­ρο­ποί­η­ση μάλι­στα ως προς το μπό­λια­σμα και σε αυτά τα Οργα­να του ιδε­ο­λο­γι­κού στοι­χεί­ου στη θεμα­το­λο­γία, στις ΚΟΒ φτά­νουν τα ελά­χι­στα, σαν από χωνί.
Συμ­φω­νώ από­λυ­τα ότι τα Γρα­φεία Περιο­χής πρέ­πει να βοη­θή­σουν πιο απο­φα­σι­στι­κά τα Τομε­α­κά Οργα­να στην καθο­δή­γη­ση των ΚΟΒ, πολ­λά περισ­σό­τε­ρα ζητή­μα­τα επι­ση­μαί­νο­νται και ανα­λύ­ο­νται στις Θέσεις, το ζήτη­μα είναι να μπουν σε εφαρμογή.

Με χαρο­ποί­η­σε ιδιαί­τε­ρα το ότι στην Θέση 45 τονί­ζε­ται πως η σπου­δαιό­τε­ρη λει­τουρ­γία της Τέχνης και γενι­κό­τε­ρα του Πολι­τι­σμού είναι να συμ­βάλ­λει στην πολύ­πλευ­ρη ανά­πτυ­ξη της προ­σω­πι­κό­τη­τας, άρα και στην ικα­νό­τη­τα των κομ­μου­νι­στών να κατα­νο­ούν και να επι­δρούν στην κοι­νω­νι­κή πραγματικότητα.
Από προ­σω­πι­κή εμπει­ρία θέλω να επι­βε­βαιώ­σω την τερά­στια κατ’ εμέ δύνα­μη που έχει η Λογο­τε­χνία, η οποία διευ­ρύ­νει τον ατο­μι­κό μικρό­κο­σμο, εμπλου­τί­ζει με σκέ­ψεις και συναι­σθή­μα­τα, καλ­λιερ­γεί και κρα­τά ζωντα­νά πρό­τυ­πα, όχι μόνο σε νεα­ρή ηλικία.
Στή­ριγ­μα σε χαλε­πούς προ­σω­πι­κούς ή κοι­νω­νι­κούς και­ρούς, ανε­ξά­ντλη­τη πηγή δια­παι­δα­γώ­γη­σης του ανθρώ­που, ως κοι­νω­νι­κού όντος που εργά­ζε­ται και χρη­σι­μο­ποιεί εργα­λεία. Πρω­το­βου­λία και θέλη­ση μόνο χρειά­ζε­ται, όντας από τις μορ­φές Τέχνης που απαι­τούν ελά­χι­στη υποδομή.

Θέλω να τελειώ­σω με τον εξής προ­βλη­μα­τι­σμό. Αν η εργα­σία είναι αυτή που δημιούρ­γη­σε τον άνθρω­πο, που τον δια­φο­ρο­ποί­η­σε από τα ζώα και είναι, η επί­δρα­σή της ιστο­ρι­κά είναι επό­με­να συνε­χής στην εξέ­λι­ξή του, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της δια­μόρ­φω­σης συνεί­δη­σης κοι­νω­νι­κής και ατομικής.
Αυτό αφο­ρά κάθε γενιά και κάθε κοι­νω­νία κι όχι μόνο τον σοσια­λι­σμό — κομ­μου­νι­σμό, ακρο­θι­γώς έγι­νε άλλω­στε ανα­φο­ρά στην επί­δρα­ση των νέων τεχνο­λο­γιών στη μελέτη.
Νομί­ζω λοι­πόν ότι απο­τε­λεί, ο ρόλος της εργα­σί­ας, ένα πεδίο που θεω­ρη­τι­κά οι μαρ­ξι­στές επι­στή­μο­νες μπο­ρούν περισ­σό­τε­ρο να το διε­ρευ­νή­σουν και ίσως μας ανοί­ξει νέους ορί­ζο­ντες και για την εκπαί­δευ­ση και για τη δου­λειά του Κόμ­μα­τος στις μικρές ηλι­κί­ες αλλά και γενικότερα.