Ν. Σοφιανός: Η δική μας πρόταση βάζει σε προτεραιότητα τις ανάγκες του δημότη

Μέσα στην καρ­διά του σκλη­ρού αστι­κού ιστού των Σεπο­λί­ων, ο Νίκος Σοφια­νός μίλη­σε στο Αθη­ναϊ­κό-Μακε­δο­νι­κό Πρα­κτο­ρείο Ειδή­σε­ων, για τον χαρα­κτή­ρα τους συν­δυα­σμού του και για τους λόγους που η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση Αθή­νας» ζητά την ψήφο των δημο­τών της πρω­τεύ­ου­σας, ανε­ξάρ­τη­τα από τον κομ­μα­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό τους.

Ο υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων ανα­φέρ­θη­κε εκτε­νώς στο πρό­γραμ­μά του, στο ζήτη­μα των απαλ­λο­τριώ­σε­ων, σε αυτό των βρα­χυ­χρό­νιων μισθώ­σε­ων, στις δημο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και στους δημο­τι­κούς φόρους, στη σύγκρου­ση με την πολι­τι­κή που ακο­λου­θεί η τωρι­νή δημο­τι­κή Αρχή της πόλης και τη στά­ση που κρά­τη­σε απέ­να­ντι ως αντι­πο­λί­τευ­ση, αυτά τα τέσ­σε­ρα χρό­νια. Μίλη­σε τέλος και για το πώς πρέ­πει να αξιο­ποι­η­θεί το παλιό εργο­στά­σιο Βότρυς, μπρο­στά από το οποίο δόθη­κε αυτή η συνέντευξη.

Ακο­λου­θεί η συνέ­ντευ­ξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον δημο­σιο­γρά­φο Δημή­τρη Βασι­λό­που­λο, του υπο­ψή­φιου δημάρ­χου Αθη­ναί­ων με τον συν­δυα­σμό «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση Αθή­νας», Νίκο Σοφιανό.

ΕΡ: Θα ξεκι­νή­σω με την ερώ­τη­ση που ως ΑΠΕ-ΜΠΕ έχου­με κάνει και στους άλλους συνυ­πο­ψη­φί­ους σας. Αν αύριο εκλε­γό­σα­σταν δήμαρ­χος, ποιό είναι το πρώ­το πράγ­μα που θα αλλά­ζα­τε στην Αθήνα;

ΑΠ: «Το πρώ­το που θα κάνα­με, πριν απο­φα­σί­σου­με τι θα αλλά­ξου­με, θα ήταν να ενη­με­ρω­θού­με ανα­λυ­τι­κά για το τι συμ­βά­σεις, τι υπο­χρε­ώ­σεις, τι δεσμεύ­σεις έχει ανα­λά­βει η απερ­χό­με­νη δημο­τι­κή Αρχή, ώστε να βάλου­με σε ιεράρ­χη­ση την υλο­ποί­η­ση του προ­γράμ­μα­τός μας. Το πρώ­το που είναι έτοι­μο, είναι ώρι­μο, έχει να κάνει με την εκτέ­λε­ση των απαλ­λο­τριώ­σε­ων. Άμε­σα πρέ­πει να εκτε­λε­στούν 25 απαλ­λο­τριώ­σεις που έχουν απο­φα­σι­στεί και χρονίζουν».

ΕΡ: Επι­λέ­ξα­τε για τη συνά­ντη­σή μας τον συγκε­κρι­μέ­νο χώρο στα Σεπό­λια, που είναι το παλιό εργο­στά­σιο Βότρυς. Για­τί το επιλέξατε;

ΑΠ: «Είναι 13,5 στρέμ­μα­τα μαζί με 6 στρέμ­μα­τα κατα­πα­τη­μέ­να, τα οποία απο­τε­λούν έναν πνεύ­μο­να πρα­σί­νου σε αυτή την πιε­σμέ­νη γει­το­νιά, που λέγε­ται Σεπό­λια. Το 4ο δια­μέ­ρι­σμα είναι η κατ’ εξο­χήν περιο­χή της Αθή­νας, που πιέ­ζε­ται. Αυτή η επι­λο­γή έγι­νε για να εκφρά­σου­με και την αντί­θε­σή μας σε μια πρα­κτι­κή του δημάρ­χου, με την οποία υπο­γρά­φει συμ­βά­σεις χρο­νι­κής διάρ­κειας με τους φερό­με­νους ιδιο­κτή­τες των χώρων. Εδώ στο Βότρυς, έχει υπο­γρά­ψει πεντα­ε­τή σύμ­βα­ση, δηλα­δή ο δήμος θα πάρει αυτόν τον χώρο, θα τον ανα­πλά­σει και σε πέντε χρό­νια θα τον επι­στρέ­ψει στην ΚΤΥΠ. Αυτή η δια­δι­κα­σία των πάρ­κων με ημε­ρο­μη­νία λήξης είναι μια πατέ­ντα του δημάρ­χου, που την έχου­με καταγ­γεί­λει και θεω­ρού­με ότι είναι αδια­πραγ­μά­τευ­τη η λει­τουρ­γία των χώρων. Εδώ πρέ­πει να φτια­χτεί πάρ­κο, εδώ πρέ­πει να φτια­χτεί και το Νηπια­γω­γείο, που με 1.100 υπο­γρα­φές οι κάτοι­κοι το απαι­τούν και η σύμ­βα­ση που υπέ­γρα­ψε ο δήμαρ­χος δεν το προβλέπει».

ΕΡ: Ένα σημα­ντι­κό θέμα της επο­χής μας και της ίδιας της πόλης, είναι αυτό των βρα­χυ­χρό­νιων μισθώ­σε­ων, καθώς μεταλ­λάσ­σο­νται ολό­κλη­ρες γει­το­νιές, ενώ εκτο­πί­ζε­ται και ο πλη­θυ­σμός, όταν ανα­γκά­ζο­νται να φύγουν από μια γει­το­νιά κάτοι­κοι, που ζού­σαν εκεί μια ζωή. Εσείς ανα­φέ­ρε­στε συχνά σε αυτό το ζήτη­μα, όμως με ποιόν τρό­πο μπο­ρεί να παρέμ­βει μια δημο­τι­κή Αρχή;

ΑΠ: «Δέκα χρό­νια τώρα και με την προη­γού­με­νη διοί­κη­ση και με τη σημε­ρι­νή, έχου­με προ­τεί­νει συγκε­κρι­μέ­να μέτρα, τα οποία μπο­ρούν να βάλουν έναν φραγ­μό στη γενί­κευ­ση αυτής της δια­δι­κα­σί­ας, δηλα­δή της βρα­χυ­χρό­νιας μίσθω­σης, η οποία δεν αφο­ρά ένα και δύο δια­με­ρί­σμα­τα, αλλά κεφά­λαια που επεν­δύ­ουν στη βρα­χυ­χρό­νια κατοι­κία και στον βρα­χυ­χρό­νιο του­ρι­σμό. Αυτά τα άμε­σα μέτρα που μπο­ρεί να πάρει ο δήμος, είναι να φορο­λο­γή­σει τη βρα­χυ­χρό­νια μίσθω­ση. Δεν μπο­ρεί 12.500 δια­με­ρί­σμα­τα, που είναι στην πλατ­φόρ­μα, να πλη­ρώ­νουν ό,τι πλη­ρώ­νει το δια­μέ­ρι­σμα του κάτοι­κου της Αθή­νας σε οποια­δή­πο­τε γειτονιά.

Με βαριά δημο­τι­κή φορο­λό­γη­ση, με αλλα­γή του συντε­λε­στή σε επαγ­γελ­μα­τι­κό, για­τί εκτε­λεί­ται επαγ­γελ­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα και φυσι­κά με την επι­βο­λή των αντί­στοι­χων φόρων και τελών που υπάρ­χουν για τα ξενο­δο­χεία. Με την προ­ϋ­πό­θε­ση φυσι­κά ότι ο δήμος θα τα εισπράτ­τει αυτά τα ποσά και δεν θα τα αφή­νει, όπως γίνε­ται με τα ξενο­δο­χεία. Για­τί συνο­λι­κά αυτό το του­ρι­στι­κό προ­ϊ­όν, για το οποίο δου­λεύ­ουν και ο δήμαρ­χος και οι συν­δυα­σμοί που τον στή­ρι­ξαν, για­τί δεν έχει πλειο­ψη­φία στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο ο κ. Μπα­κο­γιάν­νης, τον στή­ρι­ζαν οι συν­δυα­σμοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ σε όλες τις κρί­σι­μες απο­φά­σεις που πήρε γι’ αυτή την πόλη, προ­σφέ­ρει σε αυτή την πόλη μόλις το μισό τοις εκα­τό των ίδιων εσό­δων. Μόλις το μισό τοις εκα­τό σε 200 εκα­τομ­μύ­ρια τον χρό­νο, που μαζεύ­ει η δημο­τι­κή Αρχή από τη φορο­λε­η­λα­σία των δημοτών».

ΕΡ: Στην εκδή­λω­ση παρου­σί­α­σης των υπο­ψη­φί­ων σας, είπα­τε πως ο συν­δυα­σμός σας είναι μια επι­λο­γή που μπο­ρούν να κάνουν οι Αθη­ναί­οι, πέρα από την όποια κομ­μα­τι­κή επι­λο­γή. Αν λοι­πόν έρθει ένας πολί­της και σας πει ότι «Εγώ δεν είμαι ψηφο­φό­ρος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, ωστό­σο πεί­τε μου για­τί να σας ψηφί­σω για τον δήμο της Αθή­νας;», τι θα του απαντούσατε;

ΑΠ: «Για­τί αυτά τα χρό­νια στην Αθή­να συγκρού­στη­καν δύο δια­φο­ρε­τι­κές πολι­τι­κές προ­τά­σεις. Από τη μία η πρό­τα­ση του δημάρ­χου, που υλο­ποι­ή­θη­κε σκορ­πώ­ντας δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια για να εξυ­πη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα του του­ρι­στι­κού κεφα­λαί­ου της βρα­χυ­χρό­νιας μίσθω­σης και του real estate, με την ανά­πλα­ση στον Βοτα­νι­κό 255 εκα­τομ­μυ­ρί­ων, με τον Μεγά­λο Περί­πα­το 13 εκα­τομ­μυ­ρί­ων μέχρι τώρα, με τη δια­φή­μι­ση της Αθή­νας σαν πόλη του­ρι­στι­κού προ­ο­ρι­σμού, με ανα­πλά­σεις που υπη­ρε­τούν την αισθη­τι­κή του επι­σκέ­πτη τουρίστα.

Απέ­να­ντι σε αυτή την πολι­τι­κή βρέ­θη­κε η δική μας πρό­τα­ση, που βάζει σε προ­τε­ραιό­τη­τα τις ανά­γκες του δημό­τη, την καθη­με­ρι­νό­τη­τά του, την επι­σκευή των σχο­λεί­ων για­τί δεν προ­βλέ­πε­ται να τα επι­σκευά­σει, την επι­σκευή των δρό­μων αυτής της πόλης για­τί δεν προ­βλέ­πε­ται να φτια­χτούν, την ανά­πλα­ση μέσα από την υλο­ποί­η­ση δεκά­δων απαλ­λο­τριώ­σε­ων, οι οποί­ες χρο­νί­ζουν και ήδη χάνο­νται οικό­πε­δα, με τη διεκ­δί­κη­ση κάθε κοι­νό­χρη­στου ελεύ­θε­ρου χώρου, ώστε να ανα­σά­νει ο κάτοι­κος σε αυτή την πόλη.

Φυσι­κά αυτές οι πολι­τι­κές συγκρού­ο­νται, για­τί η σημε­ρι­νή διοί­κη­ση, ο κυβερ­νη­τι­κός δήμαρ­χος, υλο­ποιεί πιστά τις κατευ­θύν­σεις που έχει η κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή, είτε με τη σημε­ρι­νή είτε με τις προη­γού­με­νες κυβερ­νή­σεις. Θέλουν δήμους, οι οποί­οι ιδιω­τι­κο­ποιούν λει­τουρ­γί­ες. Έχου­με δεκά­δες εργο­λα­βί­ες εκα­τομ­μυ­ρί­ων στον δήμο της Αθή­νας, που υλο­ποιούν εργο­λά­βοι, συμ­βά­σεις με ιδιω­τι­κές εται­ρεί­ες, που ουσια­στι­κά αντι­κα­θι­στούν τμή­μα­τα, διευ­θύν­σεις, υπη­ρε­σί­ες του δήμου που κλεί­νουν, που συρ­ρι­κνώ­νο­νται. Έχου­με μια γενί­κευ­ση της φορο­λη­στεί­ας με τα ίδια έσο­δα, έχου­με μια γενί­κευ­ση της αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τας, οτι­δή­πο­τε παρέ­χει ο δήμος ο Αθη­ναί­ος πλη­ρώ­νει, για τα κολυμ­βη­τή­ρια, για τα γυμνα­στή­ρια, για τις αθλη­τι­κές υπο­δο­μές, για τις πολι­τι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες και έχου­με φυσι­κά μια στή­ρι­ξη από τους δήμους των επι­χει­ρη­μα­τι­κών σχε­δί­ων σε κάθε πόλη.

Στην Αθή­να το κεφά­λαιο το οποίο επεν­δύ­ει και θέλει να κερ­δο­φο­ρή­σει, είναι το ξενο­δο­χεια­κό, είναι το κεφά­λαιο στη βρα­χυ­χρό­νια μίσθω­ση, είναι αυτοί που επεν­δύ­ουν σε γει­το­νιές-δια­σκε­δα­στή­ρια. Και φυσι­κά στην Αθή­να, στη μόνη αδό­μη­τη περιο­χή αυτής της πόλης, στον Ελαιώ­να και στον Βοτα­νι­κό, ο δήμος δίνει 255 εκα­τομ­μύ­ρια για να κάνει μια ανά­πλα­ση, η οποία θα μετα­τρέ­ψει με χιλιά­δες τετρα­γω­νι­κά μέτρα τσι­μέ­ντου, μια ολό­κλη­ρη περιο­χή σε χώρο εκθε­σια­κών, επι­χει­ρη­μα­τι­κών και εμπο­ρι­κών πάρκων».

ΕΡ: Είχα σημειώ­σει να σας ρωτή­σω και γι’ αυτό που έχε­τε πει, πως «η Αθή­να είναι μια πόλη των λίγων και πρέ­πει να γίνει η Αθή­να των πολ­λών», αλλά έχω την εντύ­πω­ση πως ήδη έχε­τε καλύ­ψει ένα μέρος, οπό­τε πάνω σε αυτό, υπάρ­χει κάτι που μπο­ρεί­τε να συμπληρώσετε;

ΑΠ: «Έχου­με περι­θώ­ρια ν’ αλλά­ξου­με την οικο­νο­μι­κή πολι­τι­κή του δήμου, καταρ­γώ­ντας την αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα και κάνο­ντας συμ­βο­λι­κή τη συμ­με­το­χή των δημο­τών σε όλες τις λει­τουρ­γί­ες του δήμου, αλλά­ζο­ντας δρα­στι­κά τους συντε­λε­στές φορο­λό­γη­σης. Δεν μπο­ρεί να μην πλη­ρώ­νουν οι μεγά­λοι, αυτοί που επεν­δύ­ουν στην Αθή­να και να πλη­ρώ­νει τόσα πολ­λά λεφτά ο Αθη­ναί­ος. Δεν μπο­ρεί να δίνο­νται δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια σαν κέρ­δη, για­τί ο κάθε εργο­λά­βος και η κάθε εται­ρεία που παίρ­νει δου­λειά, υπο­λο­γί­ζει το κέρ­δος της. Όλα αυτά μπο­ρούν ν’ αλλά­ξουν μέσα από μια προ­σπά­θεια ν’ ανα­κτή­σει ο δήμος τον χώρο του, να στη­ρι­χτούν και να στε­λε­χω­θούν οι υπη­ρε­σί­ες του, να μπο­ρέ­σει και ο δημό­της να ανα­σά­νει όσο μπο­ρεί καλύ­τε­ρα σε αυτές τις δύσκο­λες συν­θή­κες, που η ακρί­βεια, η ανέ­χεια, οι ανυ­πε­ρά­σπι­στοι άνθρω­ποι σε κατα­στρο­φές, για τις οποί­ες δεν έχουν πάρει μέτρα προ­στα­σί­ας αυτής της πόλης. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό το παρά­δειγ­μα που υπάρ­χει στην Αθή­να με τα πλημ­μυ­ρι­κά φαι­νό­με­να. Με μία έντο­νη βρο­χό­πτω­ση οι δρό­μοι πλημ­μυ­ρί­ζουν και οι γει­το­νιές μετα­τρέ­πο­νται σε βάλ­τους και λίμνες. Για­τί αυτή η πόλη δεν έχει δίκτυο ομβρί­ων υδά­των και για­τί δεν ήταν επι­λο­γή τους να το απο­κτή­σει. Επι­λο­γή τους ήταν να σκορ­πά­νε μέχρι τώρα 13 εκα­τομ­μύ­ρια στη δια­πλά­τυν­ση των μεγα­λύ­τε­ρων πεζο­δρο­μί­ων της Αθή­νας στην Πανε­πι­στη­μί­ου, να σκορ­πά­νε εκα­τομ­μύ­ρια για να δια­φη­μί­ζουν και να στη­ρί­ζουν τους ξενο­δό­χους και τη βρα­χυ­χρό­νια μίσθω­ση και να στε­ρούν πολύ­τι­μες ανά­γκες από τους κατοί­κους αυτής της πόλης».

ΕΡ: Μιλή­σα­τε προη­γού­με­νους και για συγκρού­σεις. Είναι τελι­κά και συγκρου­σια­κός ο χαρα­κτή­ρας του συν­δυα­σμού σας;

ΑΠ: «Μα αυτά τα χρό­νια είμα­στε η μαχη­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην πολι­τι­κή του δημάρ­χου, πολι­τι­κή που το ξανα­λέω, είχε τη στή­ρι­ξη και την ψήφι­ση των συν­δυα­σμών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Ήμα­σταν αντι­πο­λί­τευ­ση διεκ­δι­κώ­ντας με συλ­λό­γους, με φορείς, με τους κατοί­κους εδώ στα Σεπό­λια. Χίλιες εκα­τό υπο­γρα­φές έφε­ραν οι κάτοι­κοι για να ανα­γκά­σουν τον δήμαρ­χο μετά από τέσ­σε­ρα χρό­νια, να φτιά­ξει εδώ δίπλα ένα παρ­κά­κι στο Κορο­πού­λη, στο οποίο αρχι­κά δεν προ­βλέ­πει παι­δι­κή χαρά και με την πίε­ση των κατοί­κων μια παι­δι­κή χαρά στρι­φο­γυρ­νά­ει πού θα τη βάλουν στα Σεπόλια.

Η πίε­ση, η διεκ­δί­κη­ση, η προ­βο­λή συγκε­κρι­μέ­νων αιτη­μά­των, που απα­ντούν στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα του Αθη­ναί­ου, είναι το αξιό­πι­στο στοι­χείο του δικού μας συν­δυα­σμού. Είναι η δική μας αξιο­πι­στία απέ­να­ντι σε προ­τά­σεις, οι οποί­ες είναι εγκε­φα­λι­κές, προ­ε­κλο­γι­κές, μεγά­λα λόγια, κοι­νο­τυ­πί­ες, που δεν έχουν σχέ­ση με την πόλη, τις πλη­γές της και αυτά που πρέ­πει να γίνουν σε κάθε δια­μέ­ρι­σμα, σε κάθε γειτονιά».

ΕΡ: Σας ευχα­ρι­στώ. Δεν ξέρω αν εσείς θέλε­τε να προ­σθέ­σε­τε κάτι άλλο…

ΑΠ: «Θεω­ρού­με ότι όσο πιο ψηλά βρε­θεί η Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση απέ­να­ντι στη διοί­κη­ση Μπα­κο­γιάν­νη, όσο πιο καθα­ρά ανα­με­τρη­θούν αυτές οι δια­φο­ρε­τι­κές πολι­τι­κές, είναι προς το συμ­φέ­ρον των δημο­τών, των εργα­ζό­με­νων, των νέων της Αθή­νας. Να ενι­σχύ­σουν και να στη­ρί­ξουν τον συν­δυα­σμό μας».