Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΟΔΗΣΣΟΣ: Οκτώ χρόνια από τη σφαγή συνδικαλιστών από νεοναζί στο κτίριο των Συνδικάτων

Οκτώ χρό­νια κλεί­νουν σήμε­ρα από τη σφα­γή πάνω από 100 συν­δι­κα­λι­στών στην Οδησ­σό της Ουκρα­νί­ας από τα ακρο­δε­ξιά μορ­φώ­μα­τα του «Δεξιού Τομέα», του «Τάγ­μα­τος Αζόφ» και του «Αϊντάρ», που έκα­ψαν το κτί­ριο των Συν­δι­κά­των της Οδησσού.

Εκτε­λού­σαν εν ψυχρώ όσους επι­χει­ρού­σαν να δια­φύ­γουν από το φλε­γό­με­νο κτίριο.

Πρό­κει­ται για ένα από τα πλέ­ον χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα των πογκρόμ βίας και τρο­μο­κρα­τί­ας, των δολο­φο­νιών και των σφα­γών που οι νεο­να­ζι­στι­κές ομά­δες πραγ­μα­το­ποιού­σαν σε ολό­κλη­ρη την Ουκρα­νία το 2014, με τη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, που τότε τις είχαν ονο­μά­σει ως «υπε­ρα­σπι­στές της ελευ­θε­ρί­ας», ενώ σήμε­ρα είναι ενταγ­μέ­νες στον κρα­τι­κό μηχα­νι­σμό της Ουκρανίας.

Αυτές οι ομά­δες αξιο­ποι­ή­θη­καν ως δυνά­μεις κρού­σης της αστι­κής τάξης της Ουκρα­νί­ας που επε­δί­ω­κε την πρόσ­δε­ση στο ευρω­α­τλα­ντι­κό στρατόπεδο.

Το χρονικό της σφαγής

Η Πρω­το­μα­γιά του 2014 βρί­σκει την Ουκρα­νία στις φλόγες.

Οι συγκρού­σεις μετα­ξύ των αντι­κυ­βερ­νη­τι­κών (στην πλειο­ψη­φία τους ρωσό­φω­νων) Ουκρα­νών και των εθνι­κι­στι­κών και φασι­στι­κών δυνά­με­ων, που ανα­δεί­χτη­καν πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά στην εξου­σία του Κιέ­βου από το Φλε­βά­ρη του 2014, έχουν πάρει πλέ­ον ανοι­κτά ένο­πλη μορ­φή στις περιο­χές του Ντον­μπάς στην Ανα­το­λι­κή Ουκρανία.

Αντι­κυ­βερ­νη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις πραγ­μα­το­ποιού­νται σε όλες τις μεγά­λες πόλεις της Ουκρα­νί­ας, ενώ στην Οδησ­σό την Πρω­το­μα­γιά πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μια μαζι­κή δια­δή­λω­ση με αντι­κυ­βερ­νη­τι­κά συνθήματα.

Την επο­μέ­νη και ενώ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε νέα αντι­κυ­βερ­νη­τι­κή δια­δή­λω­ση στην Οδησ­σό, οι φασί­στες του «Δεξιού Τομέα» προ­σπά­θη­σαν αρχι­κά να προ­βο­κά­ρουν επει­σό­δια με αντι­κυ­βερ­νη­τι­κούς δια­δη­λω­τές. Κάποιοι, μάλ­λον από αυτούς που είχαν πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην επι­χεί­ρη­ση στρα­τιω­τι­κού τύπου, έφε­ραν μια κόκ­κι­νη ται­νία στα χέρια (προ­φα­νώς για να ανα­γνω­ρί­ζο­νται μετα­ξύ τους) ενώ φορού­σαν και τη λεγό­με­νη μαυ­ρο-πορ­το­κα­λί κορ­δέ­λα του «Αγί­ου Γεωρ­γί­ου» (πρό­κει­ται για ένα σύμ­βο­λο που χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι αντι­κυ­βερ­νη­τι­κοί δια­δη­λω­τές, σε μια προ­σπά­θεια να δημιουρ­γή­σουν σύγ­χυ­ση). Τέτοια κόκ­κι­νη ται­νία φορού­σαν και αρκε­τοί αστυ­νο­μι­κοί, ενώ και ανώ­τε­ροι αξιω­μα­τι­κοί φαί­νο­νται να μένουν άπρα­γοι και να παρα­τη­ρούν τις συμπλοκές.

Το μπλοκ των αντι­κυ­βερ­νη­τι­κών δια­δη­λω­τών που απο­τε­λού­νταν από εργα­ζό­με­νους και συν­δι­κα­λι­στές περι­κυ­κλώ­θη­κε και ανα­γκά­στη­κε να κατα­φύ­γει, προ­κει­μέ­νου να προ­στα­τευ­τεί, στο κτί­ριο των Συνδικάτων.

Οι νεο­να­ζί πολιορ­κούν το κτί­ριο και πετούν βόμ­βες μολό­τοφ με απο­τέ­λε­σμα να ξεσπά­σει πυρ­κα­γιά στο κτίριο.

Τότε κατα­γρά­φο­νται και οι σκη­νές φρί­κης: Ρωσό­φω­νοι δια­δη­λω­τές, που είχαν εγκλω­βι­στεί από την πυρ­κα­γιά που έβα­λαν οι νεο­να­ζί, πηδούν από τα παρά­θυ­ρα του δεύ­τε­ρου και τρί­του ορό­φου, προ­κει­μέ­νου να ξεφύ­γουν από τη φωτιά και τους καπνούς. Κάτω όμως από το κτί­ριο τους περι­μέ­νουν οι νεο­να­ζί του «Δεξιού Τομέα», οι οποί­οι, οπλι­σμέ­νοι με περί­στρο­φα, μαχαί­ρια και ρόπα­λα, απο­τε­λειώ­νουν όσους επι­ζούν της πτώσης.

Τις φρι­κια­στι­κές σκη­νές της εν ψυχρώ δολο­φο­νί­ας όσων προ­σπα­θού­σαν να δια­φύ­γουν, κατα­γρά­φουν δεκά­δες βίντεο των ημε­ρών, καθώς και ρεπορ­τάζ τηλε­ο­πτι­κών σταθ­μών, ανά­με­σά τους και ελληνικών.

Ακό­μα, γνω­στοί φασί­στες που συμ­με­τεί­χαν και στα επει­σό­δια στην πλα­τεία Μαϊ­ντάν του Κιέ­βου, εμφα­νί­ζο­νται και στην Οδησ­σό και μάλι­στα να πυρο­βο­λούν ανθρώ­πους που είτε έβγαι­ναν στα παρά­θυ­ρα για να ανα­πνεύ­σουν είτε κατά­φερ­ναν να βγουν από το φλε­γό­με­νο κτίριο.

Οι εικό­νες που αντί­κρι­σαν οι πυρο­σβέ­στες μετά το μακε­λειό είναι απε­ρί­γρα­πτες με πολ­λά καμέ­να πτώ­μα­τα να είναι μη ανα­γνω­ρί­σι­μα, ενώ σε αυτές τις συν­θή­κες και ο αριθ­μός των 100 θυμά­των είναι μάλ­λον υπο­τι­μη­μέ­νος, με κάποιες μαρ­τυ­ρί­ες κατοί­κων της Οδησ­σού να μιλούν για πολύ περισ­σό­τε­ρους απαν­θρα­κω­μέ­νους ανθρώπους.

Το απο­τρό­παιο αυτό έγκλη­μα που αρχι­κά η κυβέρ­νη­ση του Κιέ­βου προ­σπά­θη­σε να υπο­βαθ­μί­σει και να απο­δώ­σει σε σύγκρου­ση οπα­δών ομά­δων (επει­δή στα φασι­στα­ριά υπήρ­χαν και χού­λι­γκανς) ή σε προ­βο­κά­τσια της Ρωσί­ας, ανα­γκά­στη­κε τελι­κά να δηλώ­σει ότι έχει δια­τά­ξει έρευ­να για να διευ­κρι­νι­στούν οι συν­θή­κες του εμπρη­σμού. Η έρευ­να των αρχών τότε δεν είχε κατα­λή­ξει σε συμπέ­ρα­σμα και η υπό­θε­ση μπή­κε στο αρχείο…

Αυτοί που έκα­ναν το έγκλη­μα της Οδησ­σού, οι διά­φο­ρες ναζι­στι­κές ομά­δες είναι που επι­χεί­ρη­σε να ξεπλύ­νει μόλις χτες σε συνέ­ντευ­ξή του στην ΕΡΤ ο Β. Ζελέν­σκι. Ερω­τώ­με­νος για τις ομι­λί­ες των φασι­στοει­δών του «Αζόφ» στο ελλη­νι­κό κοι­νο­βού­λιο και για τον χαρα­κτή­ρα του «τάγ­μα­τος Αζόφ», ο Ζελέν­σκι απά­ντη­σε πως τέτοιου τύπου ναζι­στι­κά τάγ­μα­τα «αρχι­κά ήταν εθε­λο­ντές που είχαν τη νεο­να­ζι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία, κάποια παρέ­μει­ναν στο στρα­τιω­τι­κό σκέ­λος και κάποιοι έγι­ναν πολιτικοί.

Όσοι παρέ­μει­ναν στρα­τιώ­τες είναι μέρος του στρα­τού της Ουκρα­νί­ας πλέ­ον»… Μετά από όλα αυτά ο καθέ­νας μπο­ρεί να κατα­λά­βει για­τί η σφα­γή της Οδησ­σού έχει μπει στο αρχείο των αρχών ως προς τη διε­ρεύ­νη­σή της…

Πηγή 902.gr
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο