Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οριστική και διά βίου διαγραφή του Δημήτρη Λιγνάδη από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών

Την ορι­στι­κή και διά βίου δια­γρα­φή του Δημή­τρη Λιγνά­δη από το Σωμα­τείο Ελλή­νων Ηθο­ποιών (ΣΕΗ) απο­φά­σι­σε η έκτα­κτη γενι­κή συνέ­λευ­σή του που συνε­δρί­α­σε σήμε­ρα (11/4) στη θερι­νή σκη­νή του Εθνι­κού Θεά­τρου, στο «Σχο­λεί­ον της Αθή­νας» στην οδό Πειραιώς.

Σύμ­φω­να με την ανα­κοί­νω­ση του ΣΕΗ:

«Πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σήμε­ρα η Έκτα­κτη Γενι­κή Συνέ­λευ­ση του ΣΕΗ στο “Σχο­λεί­ον της Αθή­νας”, η πρώ­τη μεγά­λη ανοι­χτή συνέ­λευ­ση Σωμα­τεί­ου, εν μέσω παν­δη­μί­ας και μέτρων περιορισμού. 
Μετά από μυστι­κή ψηφο­φο­ρία (όπως εκ νόμου προ­βλέ­πε­ται), με ψήφους 332 υπέρ, 9 κατά και 3 λευ­κά ψηφί­στη­κε με από­λυ­τη πλειο­ψη­φία η ορι­στι­κή δια­γρα­φή του Δημή­τρη Λιγνά­δη από τα μητρώα του Σωμα­τεί­ου μας. 

(…)

Ειδι­κό­τε­ρα το σκε­πτι­κό της ομό­φω­νης από­φα­σής μας, στηρίζεται:

-τόσο στο περιε­χό­με­νο των καταγ­γε­λιών που έχουν υπο­βλη­θεί στο σωμα­τείο μας, όσο και στο περιε­χό­με­νο των καταγ­γε­λιών που έχουν εν γένει δημο­σιευ­τεί στα μέσα μαζι­κής ενη­μέ­ρω­σης, ενα­ντί­ον του Δημή­τρη Λιγνά­δη, που αν μη τι άλλο αφο­ρούν σε ενέρ­γειες και πρά­ξεις που αντι­βαί­νουν στο κοι­νό αίσθη­μα δικαί­ου και ανθρω­πι­σμού, αλλά κι επι­κου­ρι­κά στην εν γένει δικα­στι­κή εξέ­λι­ξη της υπόθεσης,

-στους αντι­σω­μα­τεια­κούς ισχυ­ρι­σμούς του στο απο­λο­γη­τι­κό του υπό­μνη­μα ενώ­πιον της 19ης Τακτι­κής Ανα­κρί­τριας του Πρω­το­δι­κεί­ου Αθη­νών για τα απο­δι­δό­με­να σ΄ αυτόν ποι­νι­κά αδι­κή­μα­τα (το οποίο δόθη­κε πλή­ρες στην δημο­σιό­τη­τα εκ μέρους του), όπου επί λέξει ανα­φέ­ρει ‑μετα­ξύ άλλων- τα εξής: «…Η υπό­θε­ση αυτή είναι κατα­σκευα­σμέ­νη από δικη­γό­ρους που είναι νομι­κοί σύμ­βου­λοι του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθο­ποιών (Σ.Ε.Η.) και ως υπο­δο­μή έχει την ευθεία αντι­πα­ρά­θε­σή μου εδώ και χρό­νια με τα πρό­σω­πα που συγκρο­τούν το ΔΣ για τον τρό­πο που δια­χει­ρί­ζο­νται την Ένω­ση Ελλή­νων Ηθο­ποιών και τα χρή­μα­τα που έρχο­νται στην κατο­χή τους κι εξαι­τί­ας αυτής της αντι­πα­ρα­θέ­σε­ως υπάρ­χει χρό­νια εχθρό­τη­τα μετα­ξύ εμού κι αυτών.…» και

-στον αντι­σω­μα­τεια­κό και αντι­συν­δι­κα­λι­στι­κό ισχυ­ρι­σμό του για συμ­πτω­μα­τι­κή και όχι αξιο­κρα­τι­κή ανά­δει­ξη μελών στο Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο του σωμα­τεί­ου μας, με κατα­φα­νή την ευθεία από την πλευ­ρά του συκο­φά­ντη­ση των νόμι­μων, κατα­στα­τι­κών, δημο­κρα­τι­κών συλ­λο­γι­κών δια­δι­κα­σιών του σωμα­τεί­ου μας και όλων των συνα­δέλ­φων που συμ­με­τεί­χαν σ΄ αυτές».

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο