Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η παρουσία της πρέσβειρας της Κούβας και του Γενικού Προξένου της Κούβας αποτέλεσε ξεχωριστό γεγονός για την Βέροια. Δόθηκε η δυνατότητα σε πολλούς πολίτες να γνωρίσουν πολλά για τη Νησί της Επανάστασης, μα και να διδαχτούν πολλά από τον τρόπο που κινήθηκαν, συμπεριφέρθηκαν οι επίσημοι εκπρόσωποί τους. Κάτι που συζητήθηκε ευρέως.
Στο σύντομο αυτό σημείωμα θα ήθελα να μεταφέρω ορισμένα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα για το πώς εκφράστηκε από τους απλούς ανθρώπους η αλληλεγγύη και ο διεθνισμός στην πράξη.
Στιγμιότυπο πρώτο: Μαθαίνοντας σε συζήτησή μας ότι στη Βέροια υπάρχουν οδοί με τα ονόματα ηρών της Αντίστασης θέλησαν να επισκεφτούν ορισμένες απ’ αυτές. Επισκεφθήκαμε την οδό ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ. Φωτογραφήθηκαν σ’αυτήν, ενώ μόλις έγινε γνωστή η παρουσία τους, πλήθος από γυναίκες της γειτονιάς τους πλησίασαν, για να τους σφίξουν το χέρι και να τους συγχαρούν για το ενδιαφέρον τους. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Άγαλμα του Αντάρτη στο πάρκο της Ελιάς, όπου και εκεί θαμώνες του γειτονικού καφέ τους πλησίασαν και όλοι είχαν να πουν μία ζεστή κουβέντα.
Στιγμιότυπο δεύτερο: Επισκεφθήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βέροιας. Λόγω έλλειψης παρκινγκ αναγκαστήκαμε να παρκάρουμε το αμάξι σε γειτονική πυλωτή πολυκατοικίας με την έγνοια μήπως και εξοργίσουμε τους κατοίκους της. Επιστρέφοντας αρκετές γυναίκες ήταν στον πρώτο όροφο. Τους ζητήσαμε συγνώμη. Όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκαν αλλά μαθαίνοντας ποιοι ήταν εξέφρασαν τη χαρά τους για την τιμή που τους κάνανε, ενώ υπήρχε και πρόσκληση για να τους προσφέρουν και καφέ…
Στιγμιότυπο τρίτο: Κατά τη διάρκεια της επίσκεψη στη Βεργίνα στους Βασιλικούς Τάφους των Αιγών, παρκάροντας το αυτοκίνητο πριν τον πεζόδρομο, περπατήσανε με τα πόδια μέχρι αυτούς, συνομιλώντας με τους επισκέπτες. Καταστηματάρχης της περιοχής αφού συστήθηκε τους εξέφρασε τον ιδιαίτερο θαυμασμό του, ότι σε αντίθεση με άλλους επίσημους που έρχονται τακτικά στην περιοχή, δεν είχαν αστυνομική συνοδεία, δεν μπήκαν με το αυτοκίνητο κατευθείαν στο χώρο το Μουσείου, καθώς και ότι ήταν ντυμένοι απλά και συμπεριφερόταν ανθρώπινα και όχι ως «αφεντικά» σε αντίθεση με παράδειγμα επίσημου σε πρόσφατη επίσκεψη όπως ανέφερε. Και όλα αυτά τα απέδωσε στο λαϊκό χαρακτήρα του ίδιου του καθεστώτος. Μάλιστα μετά το τέλος της περιήγησης, κάλεσε την αντιπροσωπεία, προσφέροντας της τσίπουρο και φυσικά κάνοντας αναφορά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματοβιοτέχνες της περιοχής.
Μικρά δείγματα της αγάπης και της αλληλεγγύης προς τον ηρωικό λαό της Κούβας από τους κατοίκους της Ημαθίας, όπως τα έζησα!