Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Λ. Αραγκόν και το κόμμα του/ Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

Επι­μέ­λεια Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η στά­ση των κομ­μου­νι­στών (όχι μόνο των εργα­ζο­μέ­νων και τω ν συνατ­ξιού­χων, συντα­ξιού­χων αλλά και δια­πρε­πών δια­νο­ου­μέ­νων) απέ­να­ντι στο κόμ­μα τους είναι στά­ση ζωής και αξιο­πρέ­πειας και όχι δου­λο­πρέ­πειας ή συμ­φέ­ρο­ντος όπως συμ­βαί­νει στα αστι­κά κόμ­μα­τα και τους εκά­στο­τε … ακό­λου­θούς τους!

Για παρά­δειγ­μα ο Λ. Αρα­γκόν (1887–1982 δια­πρε­πής λογο­τέ­χνης έγρα­ψε το παρα­κά­τω ποί­η­μα (δημο­σιεύ­τη­κε στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ στις 19/9/1946) και είναι αφιε­ρω­μέ­νο στο Γαλ­λι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα που ήταν μέλος τους.

« Του ποι­η­τή στο κόμ­μα του

Μέσ’ στο κόμ­μα μου έχω και μάτια και μνή­μη ξαναύρει
Δεν εγνώ­ρι­ζα μήτε ότι ένα παι­δά­κι γνωρίζει
Πώς καρ­διά γαλ­λι­κή κι’ αίμα κόκ­κι­νο είχα στα στήθη
Τού­το γνώ­ρι­ζα μόνον; Η νύχτα πως είτα­νε μαύρη
Μέσ’ στο κόμ­μα μου έχω και μάτια και μνή­μη ξαναύρει

Μεσ’ στο κόμ­μα μου ένοιω­σα έπος ξανά τι σημαίνει
Του Ρολάν­δου το κέρας ακούω τη Ζαν ντ’ Αρκ να περνά
Στο Βερ­κόρ ο και­ρός των ηρών γεν­νιέ­ται ξανά
Σαν σπα­θιώ­νε κλαγ­γή κάθε λέξη στ’ αυτιά μου ανεβαίνει
Μεσ’ στο κόμ­μα μου ένοιω­σα έπος ξανά τι σημαίνει

Της Γαλ­λί­ας τα χρώ­μα­τα βρή­κα μεσ’ στο κόμ­μα μου πάλι
Για όσα μού­μα­θες, κόμ­μα μου, κόμ­μα μου σ’ ευχαριστώ
Κι’ από τότε ξεσπά σε τρα­γού­δι ό,τι μέσα μου ζω
Τη χαρά, τον καϋ­μό, το θυμό, την αγά­πη να ψάλλει
Της Γαλ­λί­ας τα χρώ­μα­τα βρή­κα μεστ’ το κόμ­μα πάλι»

Aragon

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο