Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο ΠΟΥ συνιστά δύο νέα φάρμακα για τους ασθενείς Covid-19

Διε­θνής ομά­δα ειδι­κών του Παγκό­σμιου Οργα­νι­σμού Υγεί­ας (ΠΟΥ) συστή­νει δύο νέα φάρ­μα­κα να προ­στε­θούν στο θερα­πευ­τι­κό “οπλο­στά­σιο” κατά της Covid-19. Πρό­κει­ται για το φάρ­μα­κο baricitinib (έναν ανα­στο­λέα κινα­σών JAK που χρη­σι­μο­ποιεί­ται επί­σης κατά της ρευ­μα­τοει­δούς αρθρί­τι­δας) και το μονο­κλω­νι­κό αντί­σω­μα sotrovimab.

Για το πρώ­το φάρ­μα­κο δίνε­ται ισχυ­ρή σύστα­ση να χρη­σι­μο­ποιεί­ται, σε συν­δυα­σμό με κορ­τι­κο­στε­ροει­δή, σε ασθε­νείς με βαριά ή απει­λη­τι­κή για τη ζωή Covid-19. Η σύστα­ση γίνε­ται μετά από ενδιά­με­σης βεβαιό­τη­τας στοι­χεία ότι το baricitinib βελ­τιώ­νει την πιθα­νό­τη­τα επι­βί­ω­σης και μειώ­νει την ανά­γκη για δια­σω­λή­νω­ση τών ασθε­νών, χωρίς αύξη­ση στις παρα­τη­ρού­με­νες παρενέργειες.

Οι ειδι­κοί του ΠΟΥ (WHO Guideline Development Group) επι­ση­μαί­νουν ότι το φάρ­μα­κο έχει παρό­μοια απο­τε­λέ­σμα­τα με άλλα αντι-αρθρι­τι­κά φάρ­μα­κα, τους ανα­στο­λείς της ιντερλευκίνης‑6 (IL‑6). Συνε­πώς όταν είναι δια­θέ­σι­μα και τα δύο είδη φαρ­μά­κων, οι για­τροί μπο­ρούν να επι­λέ­γουν όποιο κρί­νουν ανά­λο­γα με το κόστος, τη δια­θε­σι­μό­τη­τα και την κλι­νι­κή εμπει­ρία τους, αλλά δεν συστή­νε­ται η ταυ­τό­χρο­νη χορή­γη­ση και των δύο φαρμάκων.

Οι ειδι­κοί δεν συνι­στούν επί­σης τη χρή­ση δύο άλλων ανα­στο­λέ­ων JAK (των ruxolitinib και tofacitinib) σε ασθε­νείς με σοβα­ρή ή κρί­σι­μη Covid-19, λόγω των έως τώρα ανε­παρ­κών ενδεί­ξε­ων από κλι­νι­κές μελέ­τες ότι αυτά τα φάρ­μα­κα απο­φέ­ρουν οποιο­δή­πο­τε όφε­λος, ενώ το δεύ­τε­ρο μπο­ρεί να προ­κα­λεί και αυξη­μέ­νες παρενέργειες.

Ανα­φο­ρι­κά με το μονο­κλω­νι­κό αντί­σω­μα sotrovimab, ο ΠΟΥ συνι­στά τη χρή­ση του σε ασθε­νείς με μη σοβα­ρή Covid-19, όμως μόνο σε όσους κιν­δυ­νεύ­ουν περισ­σό­τε­ρο να εισα­χθούν σε νοσο­κο­μείο, καθώς τα οφέ­λη του φαρ­μά­κου φαί­νο­νται μικρά για όσους έχουν χαμη­λό κίν­δυ­νο νοση­λεί­ας. Παρό­μοια σύστα­ση ο ΠΟΥ είχε κάνει για το “κοκτέιλ” μονο­κλω­νι­κών αντι­σω­μά­των casirivimab-indevimab. Οι ειδι­κοί ανα­φέ­ρουν ότι υπάρ­χουν ανε­παρ­κή δεδο­μέ­να που να δεί­χνουν προ­τί­μη­ση υπέρ της μιας θερα­πεί­ας σε σχέ­ση με την άλλη, ενώ ανα­γνω­ρί­ζουν ότι η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα των μονο­κλω­νι­κών αντι­σω­μά­των κατά της παραλ­λα­γής Όμι­κρον είναι ακό­μη αβέβαιη.

Επί­σης, η επι­τρο­πή ειδι­κών του ΠΟΥ συνε­χί­ζει να τάσ­σε­ται κατά της χρή­σης πλά­σμα­τος αίμα­τος από αναρ­ρώ­σα­ντες, της ιβερ­με­κτί­νης και της υδρο­ξυ­χλω­ρο­κί­νης σε ασθε­νείς με Covid-19, άσχε­τα με τη σοβα­ρό­τη­τα της νόσου.

Σύν­δε­σμος για την επι­στη­μο­νι­κή δημο­σί­ευ­ση ΕΔΩ

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο