Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η ποιήτρια Βικτώρια Θεοδώρου

Γρά­φει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Μεγά­λο κενό στα ελλη­νι­κά γράμ­μα­τα αφή­νει πίσω της η ποι­ή­τρια και πεζο­γρά­φος Βικτώ­ρια Θεο­δώ­ρου η οποία πέθα­νε σε ηλι­κία 94 ετών.

Γεν­νή­θη­κε στα Χανιά στις 22 Δεκεμ­βρί­ου 1925, κόρη πλα­νό­διου αγιο­γρά­φου από τη Σερ­βία. O πρό­ω­ρος θάνα­τος του πατέ­ρα της ‑ήταν μόλις οχτώ χρο­νών- και η φτώ­χεια της Xανιώ­τισ­σας μητέ­ρας την υπο­χρέ­ω­σαν να μεγα­λώ­σει σε ορφα­νο­τρο­φείο στο Hρά­κλειο. Στα δεκά­πε­ντε της χρό­νια διέ­κο­ψε τις σπου­δές της για να πάρει μέρος στην Εθνι­κή Aντίσταση.

Οργα­νώ­θη­κε το 1942 στην τοπι­κή οργά­νω­ση της ΕΠΟΝ στα Χανιά συμ­με­τέ­χο­ντας ενερ­γά ως μαθή­τρια στην Αντί­στα­ση και συνέ­χι­σε τη δρά­ση της στην Αθή­να ως φοι­τή­τρια, με απο­τέ­λε­σμα να εξο­ρι­στεί στις αρχές του 1948 δια­δο­χι­κά στη Χίο, το Τρί­κε­ρι και την Μακρό­νη­σο. Αφέ­θη­κε ελεύ­θε­ρη τον Δεκέμ­βρη του 1952 ως «αδειού­χος εξό­ρι­στη» μετά από ενέρ­γειες του συμπα­τριώ­τη της, Χαρί­δη­μου Σπα­νου­δά­κη, με τον οποίο παντρεύ­τη­κε αργό­τε­ρα (1955), και ολο­κλή­ρω­σε τις σπου­δές της στο πανε­πι­στή­μιο. Το 1956 απέ­κτη­σε τις δίδυ­μες κόρες της Μαρία και Ειρήνη.

Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στα γράμ­μα­τα το 1957 με ποι­ή­μα­τά της στην «Επι­θε­ώ­ρη­ση Τέχνης». Έκτο­τε δημο­σί­ευ­σε 12 ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές και 7 πεζά. Συγκε­κρι­μέ­να έχει εκδώ­σει τις ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές: “Ποι­ή­μα­τα”, “Eγκώ­μιο”, “Kατώ­φλι και παρά­θυ­ρο”, “Bορει­νό προ­ά­στιο”, “Tο λαγού­το”, “H εκδρο­μή”, “Oυρα­νία”, ” Άρειος ύπνος”, “H νυχτω­δία των συνό­ρων”, “Mει­λίγ­μα­τα”, “Xρο­νι­κό”, “Eυνοη­μέ­νοι”· τα πεζο­γρα­φή­μα­τα “Στρα­τό­πε­δα γυναι­κών” και “Γυναί­κες εξό­ρι­στες στα στρα­τό­πε­δα του εμφυ­λί­ου”, τα αφη­γή­μα­τα “O Tράι­κο” και “Η Πελα­γι­νή”, τη νου­βέ­λα “Γαμή­λιο δώρο” και το μυθι­στό­ρη­μα “Oι δεσποι­νί­δες της οδού Λαμ­ψά­κου”. Μετά­φρα­σε ποι­ή­μα­τα και πεζά από από τα γαλ­λι­κά και από σλα­βι­κές γλώσ­σες. Ένα μέρος του έργου της παρα­μέ­νει ανέκ­δο­το, ενώ την επι­μέ­λεια του αρχεί­ου της έχει ανα­λά­βει ο Θάνος Φωσκαρίνης.

Το 2008 ο σκη­νο­θέ­της Κώστας Ντα­ντι­νά­κης δημιούρ­γη­σε την ται­νία “Τα κύμα­τα που με δίδα­ξαν το ανυ­πό­τα­κτο”, ένα ντο­κι­μα­ντέρ μεγά­λου μήκους (διάρ­κεια 80 λεπτά) για τη ζωή και το έργο της Βικτώ­ριας Θεο­δώ­ρου το οποίο παρου­σιά­στη­κε στο 11ο Φεστι­βάλ Ντο­κι­μα­ντέρ Θεσ­σα­λο­νί­κης, Μάρ­τιος 2009. Τον Απρί­λιο του ίδιου έτους, και με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση πενή­ντα και πλέ­ον χρό­νων ποι­η­τι­κής παρου­σί­ας της Βικτώ­ριας Θεο­δώ­ρου, κυκλο­φό­ρη­σε από τις εκδό­σεις Γαβρι­η­λί­δη η πρώ­τη συγκε­ντρω­τι­κή έκδο­ση των ποι­η­τι­κών βιβλί­ων της, με τον τίτλο “Ποι­ή­μα­τα”. Το βιβλίο περι­λαμ­βά­νει έντε­κα από τις δώδε­κα συνο­λι­κά συλ­λο­γές της Βικτω­ρί­ας Θεο­δώ­ρου, πολ­λές από τις οποί­ες έχουν εξα­ντλη­θεί εδώ και δεκα­ε­τί­ες κι απο­τε­λεί ένα χρή­σι­μο και απα­ραί­τη­το οδη­γό για τους νέους ερευ­νη­τές και ποι­η­τές που θέλουν να προ­σεγ­γί­σουν το έργο της.

Ιδιό­μορ­φη εκπρό­σω­πος της Α’ Μετα­πο­λε­μι­κής Γενιάς αντι­κα­το­πτρί­ζει μέσα στο έργο της τους πόθους και τους αγώ­νες του λαού μας για ελεύ­θε­ρη ζωή ενά­ντια σε κάθε δυνά­στη, με δια­κρι­τό τρό­πο και χωρίς πομπώ­δεις περι­γρα­φές, εμβα­θύ­νο­ντας στις αλλα­γές που έφε­ραν στον ψυχι­σμό των ανθρώ­πων η μετα­πο­λε­μι­κή και ή μετα­πο­λι­τευ­τι­κή περί­ο­δος, χωρίς ποτέ να γίνει κοι­νω­νός μιας ιδε­ο­λο­γί­ας της παραί­τη­σης. Λυρι­κή, σεμνή, αισθη­τι­κά άρτια, η Βικτώ­ρια Θεο­δώ­ρου έγρα­ψε ποί­η­ση δίχως στοι­χεία ναρ­κισ­σι­σμού ή χωρίς να στο­χεύ­ει στον στεί­ρο εντυ­πω­σια­σμό του ανα­γνώ­στη και μας αφή­νει μια ποι­η­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά χρή­σι­μη κι απα­ραί­τη­τη και συναι­σθη­μα­τι­κά ανα­γκαία για τους αγώ­νες των ημε­ρών μας, για μια ζωή και μία τέχνη πραγ­μα­τι­κά ελεύθερη.

(με στοι­χεία από το διαδίκτυο)

_______________________________________________________________________________________________________

Ο Ειρηναίος Μαράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1986, απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ποιήματα του στα συλλογικά έργα (e‑books) ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης καθώς και στο διαδικτυακό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό Ατέχνως. Διατηρεί το ιστολόγιο Λογοτεχνία και Σκέψη.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο