Πέθανε ο αρχιτέκτονας, γλύπτης και ζωγράφος Δημήτρης Ταλαγάνης

Πέθα­νε σήμε­ρα ο αρχι­τέ­κτο­νας, γλύ­πτης και ζωγρά­φος Δημή­τρης Ταλα­γά­νης (ανι­ψιός του αγω­νι­στή, δολο­φο­νη­μέ­νου στε­λέ­χους του ΚΚΕ Γιάν­νη Ταλα­γά­νη-Ζέβγου), ο οποί­ος νοση­λευό­ταν στη ΜΕΘ 4 του Νοσο­κο­μεί­ου “Σωτη­ρία”.

Ο Δημή­τρης Ταλα­γά­νης υπήρ­ξε αντι­πρ­σω­πευ­τι­κός πρε­σβευ­τής του πολι­τι­σμού και της τέχνης της Ελλά­δας στο εξω­τε­ρι­κό. Είχε γεν­νη­θεί το 1945 στην Τρί­πο­λη της Αρκα­δί­ας και σπού­δα­σε με υπο­τρο­φία στο Αρχι­τε­κτο­νι­κό Ινστι­τού­το της Μόσχας.

Άρχι­σε να ζωγρα­φί­ζει το 1971 και τον ίδιο χρό­νο εγκα­τα­στά­θη­κε στην Ιτα­λία, όπου μελέ­τη­σε την αρχι­τε­κτο­νι­κή και τη ζωγρα­φι­κή της Ανα­γέν­νη­σης και κατό­πιν στο Παρί­σι όπου δού­λε­ψε σαν αρχιτέκτονας. 

Το 1973 εκθέ­τει για πρώ­τη φορά τη δου­λειά του, συμ­με­τέ­χο­ντας στο “Salon d’Automne” του Grand Palais des Champs Elysees, εμπνευ­σμέ­νη από την ποί­η­ση του Γιώρ­γου Σεφέ­ρη. Το 1974 συνερ­γά­ζε­ται με το συγ­γρα­φέα και σκη­νο­θέ­τη Jacques Lacarriere στη “Ρωμιο­σύ­νη” του Γιάν­νη Ρίτσου (σκη­νι­κά και κου­στού­μια). Την ίδια επο­χή εκθέ­τει στο Foyer Royal de l’ Odeon.

Τον Αύγου­στο του 1974 επι­στρέ­φει στην Ελλά­δα και συνε­χί­ζει να εργά­ζε­ται ως αρχι­τέ­κτων. Το 1984 φιλο­τε­χνεί το μετάλ­λιο του “Ευρω­παϊ­κού Πολι­τι­στι­κού Κέντρου Δελ­φών”. Το 1987 εκθέ­τει τα έργα του στο Μητρο­πο­λι­τι­κό Μου­σείο του Τόκιο. Την ίδια χρο­νιά φιλο­τε­χνεί το ανα­μνη­στι­κό μετάλ­λιο στη συνά­ντη­ση Ρέι­γκαν — Γκορ­μπα­τσόφ. Το 1994 φιλο­τε­χνεί την ποι­μα­ντι­κή ράβδο του Οικου­με­νι­κού Πατριάρ­χη Βαρ­θο­λο­μαί­ου. Το 1997 η Επι­τρο­πή Διεκ­δί­κη­σης των Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων “Αθή­να 2004” του ανα­θέ­τει την υλο­ποί­η­ση του Άλσους των μελών της Διε­θνούς Ολυ­μπια­κής Επι­τρο­πής. Επί­σης φιλο­τε­χνεί τα ανα­μνη­στι­κά της Επι­τρο­πής Διεκ­δί­κη­σης. Τη χρο­νι­κή περί­ο­δο 2000–2004 προ­γραμ­μα­τί­ζει παγκό­σμια περιο­δεία της έκθε­σης “Έρως — Άθλος — Ήρως”, στο πλαί­σιο της Πολι­τι­στι­κής Ολυμπιάδας

Η ζωγρα­φι­κή του κινεί­ται στο κλί­μα ενός λυρι­κού ρεα­λι­σμού, με σχέ­διο που παρα­πέ­μπει στην ελλη­νι­κή αγγειο­γρα­φία. Ασχο­λή­θη­κε επί­σης με την φωτογραφία.

Έχει παρου­σιά­σει το έργο του σε ατο­μι­κές και έχει πάρει μέρος και σε ομα­δι­κές εκθέ­σεις. Έργα του βρί­σκο­νται στις Π.Δ. Αθη­ναί­ων, Ηρα­κλεί­ου κ.α. Έχει φιλο­τε­χνή­σει αφί­σες, σκη­νι­κά, κοστού­μια και μετάλ­λια. Έχει τιμη­θεί με βρα­βεία και διακρίσεις.

«Ο Μεγά­λος Ζωο­λο­γι­κός Κήπος» του Νικο­λάς Γκι­γιέν, από­δο­ση Γιάν­νη Ρίτσου