Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πλούσιο από ΑΓΩΝΕΣ το 2023 — παρακαταθήκη για τις ΜΑΧΕΣ του 2024 _Φωτο🎥Video

Μια χρο­νιά γεμά­τη αγώ­νες, μεγά­λους και μικρούς, ήταν το 2023. Αγώ­νες που έβγα­λαν στο προ­σκή­νιο δίκαιες διεκ­δι­κή­σεις, που έδω­σαν απά­ντη­ση στη μοι­ρο­λα­τρία και στην ανα­μο­νή που καλ­λιερ­γούν η άρχου­σα τάξη και τα κόμ­μα­τά της. Που ανέ­δει­ξαν σημα­ντι­κές δυνα­τό­τη­τες για τον συντο­νι­σμό του αγω­νι­στι­κού βημα­τι­σμού ανά­με­σα σε εκα­το­ντά­δες συν­δι­κά­τα σε όλη τη χώρα, ειδι­κά μπρο­στά σε μεγά­λους σταθ­μούς και με αφορ­μή γεγο­νό­τα που συγκλό­νι­σαν τον λαό, όπως το έγκλη­μα στα Τέμπη, η απερ­για­κή απά­ντη­ση στο νομο­σχέ­διο — έκτρω­μα του υπουρ­γεί­ου Εργα­σί­ας κ.ά.

Αγώνες στους οποίους αποτυπώθηκε το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, της πολιτικής του κέρδους, με χιλιάδες εργαζόμενους να «ακουμπούν» στα σωματεία τους, να ενώνουν τις φωνές τους σημαδεύοντας τον πραγματικό ένοχο.

Το 2024 ξεκι­νά λοι­πόν με πολύ­τι­μη παρα­κα­τα­θή­κη τη δρά­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, την πάλη των εκα­το­ντά­δων συν­δι­κά­των, των χιλιά­δων εργα­το­ϋ­παλ­λή­λων, των φτω­χών βιο­πα­λαι­στών της πόλης και της υπαί­θρου που διεκ­δι­κούν για τις δικές τους ανά­γκες κόντρα στα κέρ­δη των λίγων.

Καλούς αγώνες και πάντα με το κεφάλι ψηλά, 
για να ανασάνει ο λαός, για να μαζέψει δυνάμεις 
να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

Γενάρης

15 Γενά­ρη: Τα Σωμα­τεία της ΛΑΡΚΟ διορ­γα­νώ­νουν σύσκε­ψη Σωμα­τεί­ων, Εργα­τι­κών Κέντρων, Ομο­σπον­διών, μαζι­κών φορέ­ων, προ­κει­μέ­νου να ενη­με­ρώ­σουν πλα­τιά τόσο για τη δια­λυ­τι­κή κατά­στα­ση που έχει δια­μορ­φώ­σει η πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης, όσο και για τις προ­τά­σεις τους για την επα­να­λει­τουρ­γία της επι­χεί­ρη­σης και την περαι­τέ­ρω ανά­πτυ­ξή της προς όφε­λος των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού. «Αδέρ­φια της ΛΑΡΚΟ, είμα­στε μαζί σας. Σάρ­κα από τη σάρ­κα σας, ψυχή από την ψυχή σας»: Το μήνυ­μα αυτό στέλ­νουν εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νοι που αντα­πο­κρί­νο­νται στο κάλε­σμα και συμ­με­τέ­χουν μαζι­κά στη σύσκε­ψη, εκφρά­ζο­ντας την αλλη­λεγ­γύη τους και δηλώ­νο­ντας ότι θα συνε­χί­σουν να στέ­κο­νται στο πλευ­ρό τους, όπο­τε και όπου χρεια­στεί, στον δίκαιο αγώ­να που δίνουν για τις εργα­σί­ες και τα σπί­τια τους, για να καπνί­σει ξανά το καμί­νι της ΛΑΡΚΟ.

17 Γενά­ρη: Απερ­γούν πανελ­λα­δι­κά οι εργα­ζό­με­νοι στους ΟΤΑ, με από­φα­ση της Ομο­σπον­δί­ας τους, δίνο­ντας αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση στα προ­δια­γε­γραμ­μέ­να εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα στους χώρους δου­λειάς. Η στα­γό­να που ξεχεί­λι­σε το ποτή­ρι ήταν ο τρα­γι­κός θάνα­τος, στις 8 Γενά­ρη, 45χρονης εργα­ζό­με­νης στην καθα­ριό­τη­τα του δήμου Ξυλο­κά­στρου, μητέ­ρας 5 παι­διών, την ώρα της δου­λειάς στο απορ­ριμ­μα­το­φό­ρο. Μάλι­στα, εκ των υστέ­ρων απο­κα­λύ­φθη­κε ότι η ίδια καθώς και άλλοι συνά­δελ­φοί της δού­λευαν ανα­σφά­λι­στοι με ευθύ­νη της δημο­τι­κής αρχής!

20 Γενά­ρη: Εκδή­λω­ση — συμ­βο­λή στην οργά­νω­ση της πάλης, με θέμα «Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις και αυξή­σεις στους μισθούς. Καμία ανα­μο­νή. Αγώ­νας ενά­ντια στην ακρί­βεια και την αντερ­γα­τι­κή πολι­τι­κή», οργα­νώ­νει το ΠΑΜΕ. Στο φόντο των προ­ε­κλο­γι­κών υπο­σχέ­σε­ων της κυβέρ­νη­σης για «αυξή­σεις» λίγων ευρώ στον ονο­μα­στι­κό κατώ­τα­το μισθό, αλλά και του ψευ­το­κα­βγά της με τον ΣΥΡΙΖΑ για το πώς θα δια­χει­ρι­στούν τη μεγά­λη εξα­θλί­ω­ση που φέρ­νει στους εργα­ζό­με­νους η πολι­τι­κή τους, το ΠΑΜΕ επα­να­φέ­ρει τα ζωτι­κά αιτή­μα­τα για στα­θε­ρή δου­λειά, αυξή­σεις σε μισθούς — επι­δό­μα­τα και ξεπά­γω­μα των τριετιών.

Τρί­το 10ήμερο του Γενά­ρη: Αντα­πο­κρι­νό­με­νοι στο κάλε­σμα της Πανελ­λα­δι­κής Επι­τρο­πής των Μπλό­κων και με οργα­νω­τές τους τοπι­κούς Αγρο­τι­κούς Συλ­λό­γους και Ομο­σπον­δί­ες, οι βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και κτη­νο­τρό­φοι στή­νουν μπλό­κα και πραγ­μα­το­ποιούν συντο­νι­σμέ­νες πολύ­μορ­φες δρά­σεις σε μια σει­ρά από περιο­χές της χώρας. Η οργά­νω­ση συντο­νι­σμέ­νων και πολύ­μορ­φων κινη­το­ποι­ή­σε­ων είχε απο­φα­σι­στεί σε μαζι­κή σύσκε­ψη στη Νίκαια Λάρι­σας με τη συμ­με­το­χή εκπρο­σώ­πων από 12 Ομο­σπον­δί­ες και περισ­σό­τε­ρους από 100 Αγρο­τι­κούς και Κτη­νο­τρο­φι­κούς Συλλόγους.

Φλεβάρης

1η Φλε­βά­ρη: Συμ­βο­λι­κή κατά­λη­ψη στα γρα­φεία του Συν­δέ­σμου Ελλή­νων Βιο­μη­χά­νων στο κέντρο της Αθή­νας πραγ­μα­το­ποιούν εργα­ζό­με­νοι στις προ­βλή­τες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθ­μού Εμπο­ρευ­μα­το­κι­βω­τί­ων Πει­ραιά (COSCO), με μπρο­στά­ρη το Σωμα­τείο τους, την ΕΝΕΔΕΠ, με κύριο αίτη­μα την έντα­ξη στα Βαρέα και Ανθυ­γιει­νά Επαγ­γέλ­μα­τα (ΒΑΕ), τώρα, όλων των λιμενεργατών.

1 — 2 Φλε­βά­ρη: 48ωρη απερ­γία, που κορυ­φώ­νε­ται με συγκέ­ντρω­ση στο Σύνταγ­μα, πραγ­μα­το­ποιούν τα καλ­λι­τε­χνι­κά σωμα­τεία, απαι­τώ­ντας την κατάρ­γη­ση του απα­ρά­δε­κτου Προ­ε­δρι­κού Δια­τάγ­μα­τος 85/2022, αλλά και της τρο­πο­λο­γί­ας που ουσια­στι­κά κατο­χυ­ρώ­νει την υπο­βάθ­μι­ση των πτυ­χί­ων των καλ­λι­τε­χνι­κών σχο­λών. Διεκ­δι­κούν ουσια­στι­κή ανα­βάθ­μι­ση των καλ­λι­τε­χνι­κών σπου­δών και δημιουρ­γία δημό­σιων σχο­λών Τεχνών, πανε­πι­στη­μια­κού επι­πέ­δου, καθώς και Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας με όρους που να τους επι­τρέ­πουν να ζουν από την άσκη­ση της Τέχνης τους.

8 — 10 Φλε­βά­ρη: Με 48ωρη πανελ­λα­δι­κή προει­δο­ποι­η­τι­κή απερ­γία σε όλες τις κατη­γο­ρί­ες πλοί­ων, οι ναυ­τερ­γά­τες διεκ­δι­κούν ανα­νέ­ω­ση και εφαρ­μο­γή των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Εργα­σί­ας, με αυξή­σεις στους μισθούς, ενώ παράλ­λη­λα απαι­τούν την από­συρ­ση των δια­τά­ξε­ων που προ­ω­θού­νται με την ανα­μόρ­φω­ση του Κώδι­κα Ιδιω­τι­κού Ναυ­τι­κού Δικαί­ου (ΚΙΝΔ) και δίνουν τη χαρι­στι­κή βολή στα δικαιώ­μα­τά τους.

14 Φλε­βά­ρη: Σε 24ωρη απερ­γία και συγκέ­ντρω­ση στη Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κή Ζώνη Περά­μα­τος προ­χω­ρούν μεταλ­λερ­γά­τες και ναυ­πη­γο­ξυ­λουρ­γοί, δίνο­ντας αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση στην εργο­δο­σία, που συνε­χί­ζει να βάζει στο στό­χα­στρο όσα κατέ­κτη­σαν οι εργά­τες με την υπο­γρα­φή ΣΣΕ.

14 Φλε­βά­ρη: Με μαζι­κά και μαχη­τι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια σε Αθή­να και Θεσ­σα­λο­νί­κη, οι συντα­ξιού­χοι εγκαι­νιά­ζουν νέο γύρο πανελ­λα­δι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων, έχο­ντας στην προ­με­τω­πί­δα των διεκ­δι­κή­σε­ών τους την απαί­τη­ση για πραγ­μα­τι­κές αυξή­σεις σε όλες τις συντάξεις.

18 Φλε­βά­ρη: Σωμα­τεία και φορείς της Δυτι­κής Αθή­νας δια­δη­λώ­νουν ενά­ντια στην πολι­τι­κή που θεω­ρεί «κόστος» την υγεία και τη ζωή τους, απαι­τούν απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν Υγεία, διεκ­δι­κούν μαζι­κές προ­σλή­ψεις στο μονα­δι­κό δημό­σιο νοσο­κο­μείο της περιο­χής, το «Αττι­κόν», ενί­σχυ­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης, αλλά και πλή­ρη επα­να­λει­τουρ­γία, με προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, του Νοσο­κο­μεί­ου Δυτι­κής Αθή­νας (πρώ­ην Λοι­μω­δών) που έκλει­σε πριν από 10 χρόνια.

22 Φλε­βά­ρη: Χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι όλης της Κρή­της δίνουν μαχη­τι­κό αγω­νι­στι­κό «παρών» στο παγκρή­τιο αγω­νι­στι­κό ραντε­βού υπε­ρά­σπι­σης της δημό­σιας Υγεί­ας. Με μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο, που στη­ρί­ζε­ται από 15 υγειο­νο­μι­κά σωμα­τεία και πάνω από 100 φορείς και σωμα­τεία του νησιού, δια­δη­λώ­νουν στο Ηρά­κλειο και διεκ­δι­κούν δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας — Πρό­νοιας στο νησί.

Την ίδια μέρα, οι υγειο­νο­μι­κοί με απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις κινη­το­ποιού­νται για την ενί­σχυ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας με μόνι­μο προ­σω­πι­κό και κρα­τι­κούς πόρους, τη μονι­μο­ποί­η­ση των συμ­βα­σιού­χων, την έντα­ξη των υγειο­νο­μι­κών στα ΒΑΕ.

22 Φλε­βά­ρη: Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις με υπο­χρε­ω­τι­κή εφαρ­μο­γή και επί­δο­μα ανερ­γί­ας για όλους τους ανέρ­γους του κλά­δου διεκ­δι­κούν οι εργα­ζό­με­νοι στον Επι­σι­τι­σμό — Του­ρι­σμό με κινη­το­ποί­η­ση στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας. Η κυβέρ­νη­ση «υπο­δέ­χε­ται» τους εργα­ζό­με­νους με τις δυνά­μεις κατα­στο­λής και στρέ­φε­ται με γκλομπ και χημι­κά κατά της κινη­το­ποί­η­σης, τραυ­μα­τί­ζο­ντας συν­δι­κα­λι­στές του Συν­δι­κά­του Επι­σι­τι­σμού — Του­ρι­σμού — Ξενο­δο­χεί­ων Αττικής.

23 Φλε­βά­ρη: Με κινη­το­ποί­η­ση στην πύλη του Νοσο­κο­μεί­ου Παί­δων «Αγία Σοφία» οι εργα­ζό­με­νοι και πλή­θος σωμα­τεί­ων απαι­τούν να απο­συρ­θεί το νομο­σχέ­διο της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης του Παι­δο­ο­γκο­λο­γι­κού Νοσο­κο­μεί­ου μέσα από τη σύστα­ση Νομι­κού Προ­σώ­που Ιδιω­τι­κού Δικαίου.

Μέσα στον Φλε­βά­ρη τα συν­δι­κά­τα της χώρας οργά­νω­σαν την αλλη­λεγ­γύη τους στον λαό των σει­σμό­πλη­κτων περιο­χών της Νοτιο­α­να­το­λι­κής Τουρ­κί­ας. Το κομ­βόι αλλη­λεγ­γύ­ης ταξί­δε­ψε για μέρες, πέρα­σε τα σύνο­ρα και παρέ­δω­σε στα συν­δι­κά­τα της Τουρ­κί­ας πάνω από 100 τόνους υλι­κής βοήθειας.

Μάρτης

2 Μάρ­τη: Ξεσπούν οι συγκλο­νι­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις με αφορ­μή το έγκλη­μα στα Τέμπη. Ο λαός δια­δη­λώ­νει ενά­ντια στην πολι­τι­κή που θυσιά­ζει την ανθρώ­πι­νη ζωή στον βωμό του κέρ­δους. Στη Θεσ­σα­λία, τον τόπο του τρα­γι­κού δυστυ­χή­μα­τος, φοι­τη­τές, μαθη­τές αλλά και εργα­ζό­με­νοι της Λάρι­σας συγκε­ντρώ­νο­νται στην πλα­τεία του ΟΣΕ. Στην Αθή­να οργα­νώ­νο­νται μαζι­κή συγκέ­ντρω­ση έξω από τα γρα­φεία της «Hellenic Train» στη λεω­φό­ρο Συγ­γρού και πορεία στη Βου­λή, με αίτη­μα να απο­δο­θούν ευθύ­νες για το έγκλη­μα στα Τέμπη. Συλ­λα­λη­τή­ρια γίνο­νται επί­σης σε Θεσ­σα­λο­νί­κη και Πάτρα. Κατα­λή­ψεις, πορεί­ες, πολύ­μορ­φες δρά­σεις πραγ­μα­το­ποιού­νται σε σχο­λεία, σχο­λές και γει­το­νιές. Η δικαιο­λο­γη­μέ­νη οργή του λαού και της νεο­λαί­ας τρο­φο­δο­τεί αλλε­πάλ­λη­λες κινη­το­ποι­ή­σεις. «Ολων των νεκρών θα γίνου­με φωνή» δια­δη­λώ­νουν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες σε όλη τη χώρα, δια­μη­νύ­ο­ντας ότι δεν θα επι­τρέ­ψουν να ξεχα­στεί το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα, ούτε να συγκαλυφθεί.

5 Μάρ­τη: Ογκώ­δες συλ­λα­λη­τή­ριο στην πλα­τεία Συντάγ­μα­τος πραγ­μα­το­ποιεί­ται το πρωί της Κυρια­κής 5 Μάρ­τη, στο πλαί­σιο της 48ωρης απερ­γί­ας που είχαν προ­κη­ρύ­ξει οι σιδη­ρο­δρο­μι­κοί. Ενα τερά­στιο κύμα δια­δη­λω­τών κατα­δι­κά­ζει την εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει την ασφά­λεια και την ανθρώ­πι­νη ζωή ως κόστος. «Κυβερ­νή­σεις, “Hellenic Train” και ΟΣΕ είναι οι βασι­κοί εγκλη­μα­τι­κοί κλει­δού­χοι», καταγ­γέλ­λουν Εργα­τι­κά Κέντρα, Ομο­σπον­δί­ες, σωμα­τεία και μαζι­κοί φορείς.

8 Μάρ­τη: 24ωρη απερ­γία και δια­δη­λώ­σεις σε όλη τη χώρα για το έγκλη­μα στα Τέμπη. Δεκά­δες χιλιά­δες εργα­το­ϋ­πάλ­λη­λοι ξεπερ­νούν την υπο­νό­μευ­ση και τους απερ­γο­σπα­στι­κούς μηχα­νι­σμούς, τις εργο­δο­τι­κές απει­λές, το κλί­μα τρο­μο­κρα­τί­ας που καλ­λιερ­γεί η κυβέρ­νη­ση. Η ηγε­σία της ΓΣΕΕ δεν προ­κη­ρύσ­σει απερ­γία, τηρώ­ντας τον «όρκο πίστης» που έχει δώσει στην εργο­δο­σία και στο κρά­τος της. «Η απερ­γία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ενά­ντια στην οργα­νω­μέ­νη προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης του δολο­φο­νι­κού εγκλή­μα­τος στα Τέμπη, ενά­ντια στην εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία στους χώρους δου­λειάς, ενά­ντια στα μέτρα κατα­στο­λής και εκφο­βι­σμού του λαού και παρά την απου­σία της θλι­βε­ρής ηγε­σί­ας της ΓΣΕΕ, την οποία τα συν­δι­κά­τα προ πολ­λού έχουν ξεπε­ρά­σει. Οι ζωές μας δεν είναι κόστος — οι ζωές μας έχουν αξία», ανα­φέ­ρει το ΠΑΜΕ και καλεί σε κλι­μά­κω­ση των κινητοποιήσεων.

12 Μάρ­τη: Για δεύ­τε­ρη συνε­χό­με­νη Κυρια­κή η Αθή­να, η Θεσ­σα­λο­νί­κη, η Λάρι­σα και άλλες πόλεις βγαί­νουν στους δρό­μους και δια­δη­λώ­νουν «Οι ζωές μας δεν είναι κόστος! Οι ζωές μας έχουν αξία!». Στην Αθή­να το μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο κατα­λή­γει στα γρα­φεία του ΟΣΕ στο Μεταξουργείο.

16 Μάρ­τη: Με πανελ­λα­δι­κή πανερ­γα­τι­κή απερ­γία οι συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις, οι μαζι­κοί φορείς, οι φορείς της νεο­λαί­ας κλι­μα­κώ­νουν τον αγώ­να για την προ­στα­σία της ζωής του λαού, ενά­ντια στην εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή του κέρ­δους και του «κόστους — οφέ­λους», που έφε­ρε την τρα­γω­δία στα Τέμπη. Ογκώ­δεις απερ­για­κές δια­δη­λώ­σεις γεμί­ζουν και πάλι τους δρό­μους σε δεκά­δες πόλεις.

20 Μάρ­τη: Κινη­το­ποί­η­ση στο Σύνταγ­μα οργα­νώ­νουν σωμα­τεία και φορείς της Αττι­κής ενά­ντια στο νομο­σχέ­διο που ιδιω­τι­κο­ποιεί και εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί τη δια­χεί­ρι­ση του νερού.

22 Μάρ­τη: Στο γήπε­δο του Σπόρ­τιγκ πραγ­μα­το­ποιεί­ται σύσκε­ψη με τη συμ­με­το­χή εκα­το­ντά­δων εργα­τι­κών σωμα­τεί­ων, συν­δι­κα­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων και άλλων μαζι­κών φορέ­ων από όλη την Αττι­κή. «Οι ζωές μας ή το κέρ­δος. Συνε­χί­ζου­με με οργά­νω­ση και αγώ­να»: Το σύν­θη­μα έδω­σε το στίγ­μα της συζή­τη­σης και συνο­ψί­ζει το «νήμα» το οποίο συν­δέ­ει τα μέτω­πα πάλης που ξεσπούν σε δια­φο­ρε­τι­κούς κλά­δους και χώρους.

23 Μάρ­τη: Με συγκέ­ντρω­ση έξω από τη γαλ­λι­κή πρε­σβεία στην Αθή­να, σωμα­τεία και μαζι­κοί φορείς εκφρά­ζουν την αλλη­λεγ­γύη τους στους εργα­ζό­με­νους της Γαλ­λί­ας και στις απερ­για­κές τους κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην αντερ­γα­τι­κή — αντια­σφα­λι­στι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση της κυβέρ­νη­σης Μακρόν.

Απρίλης

31 Μάρ­τη — 3 Απρί­λη: Με τέσ­σε­ρις μέρες απερ­γί­ας και μαζι­κών κινη­το­ποι­ή­σε­ων οι δια­νο­μείς στην ηλε­κτρο­νι­κή πλατ­φόρ­μα «Wolt», πολ­λοί απ’ αυτούς μετα­νά­στες, αντι­δρούν στη μεί­ω­ση των απο­δο­χών τους από την εται­ρεία, συνο­λι­κά στις συν­θή­κες δου­λειάς — σκλα­βιάς και «μαύ­ρης» εργα­σί­ας για μεγά­λο κομ­μά­τι του προσωπικού.

5 Απρί­λη: Με κινη­το­ποί­η­ση στο υπουρ­γείο Ανά­πτυ­ξης και πορεία στην Ερμού, εργα­ζό­με­νοι και επαγ­γελ­μα­τί­ες στο Εμπό­ριο κατα­δι­κά­ζουν την απα­ρά­δε­κτη τρο­πο­λο­γία που δίνει το ελεύ­θε­ρο σε κάθε δήμαρ­χο να απο­φα­σί­ζει ουσια­στι­κά την 24ωρη λει­τουρ­γία των κατα­στη­μά­των. Το κάλε­σμα για την κινη­το­ποί­η­ση απηύ­θυ­ναν ο Σύλ­λο­γος Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων Αθή­νας και η Ομο­σπον­δία Βιο­τε­χνι­κών Σωμα­τεί­ων Αττι­κής (ΟΒΣΑ), διεκ­δι­κώ­ντας να παρ­θεί πίσω η απα­ρά­δε­κτη ρύθ­μι­ση, όπως και οι νόμοι που «απε­λευ­θε­ρώ­νουν» το ωρά­ριο και καταρ­γούν την κυρια­κά­τι­κη αργία.

10 Απρί­λη: Νέα απερ­γία στους ΟΤΑ. Στο επί­κε­ντρο η διεκ­δί­κη­ση για μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά με πλή­ρη δικαιώματα.

18 Απρί­λη: Σε απερ­γία κατε­βαί­νουν οι εργα­ζό­με­νοι στο εργο­στά­σιο της EMFI (πρώ­ην «ΕΒΓΑ») στην Αθή­να, με αφορ­μή το θανα­τη­φό­ρο εργα­τι­κό δυστύ­χη­μα στο οποίο 51χρονος συνά­δελ­φός τους πέθα­νε την ώρα της δου­λειάς. Ο εργά­της ήταν ένας από εκεί­νους που δου­λεύ­ουν για πολύ και­ρό με τα εξα­ντλη­τι­κά 12ωρα τα οποία επι­βάλ­λει η εργοδοσία.

26 Απρί­λη: Στους δρό­μους με τα τρα­κτέρ και τα αγρο­τι­κά τους μηχα­νή­μα­τα βγαί­νουν οι αγρό­τες του νομού Λάρι­σας, μετά το κάλε­σμα της Ενω­τι­κής Ομο­σπον­δί­ας Αγρο­τι­κών Συλ­λό­γων και των τοπι­κών Αγρο­τι­κών Συλ­λό­γων, για την υπε­ρά­σπι­ση του εισο­δή­μα­τός τους.

Μάης

1η  Μάη: «Οι αγώ­νες των εργα­τών όλου του κόσμου θα νική­σουν»: Με το σύν­θη­μα αυτό και με ώθη­ση από τους αγώ­νες που βρί­σκο­νται σε εξέ­λι­ξη σε μια σει­ρά από μέτω­πα και χώρους δου­λειάς, σε χώρες της Ευρώ­πης και όλου του κόσμου, χιλιά­δες λαού και νεο­λαί­ας τιμούν την Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά σε όλη τη χώρα. Χαι­ρε­τι­σμό στην απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγ­μα απευ­θύ­νει εκ μέρους της αντι­προ­σω­πεί­ας των Γάλ­λων συν­δι­κα­λι­στών ο Ολι­βιέ Ματό, γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Εργα­τι­κού Κέντρου Μασσαλίας.

6 Μάη: «Δου­λειά, για­τρούς και ασθε­νο­φό­ρα εδώ και τώρα», απαι­τούν ρετσι­νά­δες, εργα­ζό­με­νοι, βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, συνο­λι­κά ο λαός της πυρό­πλη­κτης βόρειας Εύβοιας, με μαζι­κή κινη­το­ποί­η­ση και απο­κλει­σμό της κυκλο­φο­ρί­ας των οχη­μά­των στον δρό­μο Χαλ­κί­δας — Αιδη­ψού. Ο πρό­σφα­τος τρα­γι­κός θάνα­τος 63χρονου κατοί­κου χωριού της περιο­χής, που ξεψύ­χη­σε περι­μέ­νο­ντας μάταια ασθε­νο­φό­ρο και η ανα­στο­λή των προ­σλή­ψε­ων των ρετσι­νά­δων και δασερ­γα­τών στον β’ κύκλο του προ­γράμ­μα­τος εργα­σί­ας για την απο­κα­τά­στα­ση του καμέ­νου δάσους ήταν η αφορ­μή για να ξεχει­λί­σει η οργή των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού της βόρειας Εύβοιας, καθώς τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν γίνο­νται μέρα με τη μέρα όλο και μεγαλύτερα.

15 Μάη: Μαζι­κή παρά­στα­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας πραγ­μα­το­ποιεί­ται στο Νοσο­κο­μείο Παί­δων «Αγία Σοφία» για να μην υπάρ­ξουν συρ­ρί­κνω­ση, υπο­βάθ­μι­ση ή λου­κέ­το σε μια σει­ρά κρί­σι­μων τμη­μά­των του νοσο­κο­μεί­ου για παι­διά με σοβα­ρές χρό­νιες παθή­σεις (Ανο­σο­ε­πάρ­κειας, Νευ­ρο­λο­γι­κό, Παι­δο­χει­ρουρ­γι­κό κ.ά.). Στο επί­κε­ντρο τέθη­κε το Τμή­μα Ανο­σο­λο­γί­ας — Ιστο­συμ­βα­τό­τη­τας, το οποίο απει­λεί­ται με κλεί­σι­μο λόγω της δια­χρο­νι­κής έλλει­ψης προσωπικού.

17 Μάη: Απερ­για­κή απά­ντη­ση στους «σωτή­ρες» — επεν­δυ­τές και στις «ειδι­κές ζώνες» δίνουν οι εργα­ζό­με­νοι στα ναυ­πη­γεία σε Ελευ­σί­να, Πέρα­μα, Δρα­πε­τσώ­να και Ομι­λο Σπα­νό­που­λου, διεκ­δι­κώ­ντας την υπο­χρε­ω­τι­κή ισχύ και εφαρ­μο­γή της Τοπι­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμ­βα­σης Εργα­σί­ας, αξιο­πρε­πείς μισθούς και δου­λειά για όλους, τήρη­ση των μέτρων για την υγεία και ασφά­λεια στους χώρους δουλειάς.

30 — 31 Μάη: Σε απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις προ­χω­ρούν οι εργα­ζό­με­νοι στη Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κή Ζώνη Περά­μα­τος, μετά τον θάνα­το 47χρονου συνα­δέλ­φου τους και τον τραυ­μα­τι­σμό δύο ακό­μα εργα­ζο­μέ­νων σε «ατύ­χη­μα» σε επι­σκευα­ζό­με­νο πλοίο. Πρό­κει­ται για την πέμ­πτη απερ­γία που οργα­νώ­νε­ται από το Συν­δι­κά­το Μετάλ­λου Αττι­κής και Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Βιο­μη­χα­νί­ας μέσα στο 2023 για τα μέτρα υγεί­ας και ασφά­λειας στην εργα­σία. Στο πλαί­σιο της απερ­γί­ας οργα­νώ­νε­ται απο­γευ­μα­τι­νό συλ­λα­λη­τή­ριο στον Πει­ραιά. «Ως εδώ! Οχι άλλο αίμα εργα­τών για τα κέρ­δη των εργο­δο­τών», απαι­τούν σωμα­τεία και φορείς.

Ιούνης

8 Ιού­νη: «Η υγεία μας δεν είναι κόστος» δια­δη­λώ­νουν συν­δι­κά­τα και φορείς με μαζι­κή συγκέ­ντρω­ση έξω από το υπουρ­γείο Υγεί­ας. Την κινη­το­ποί­η­ση πυρο­δό­τη­σαν οι θάνα­τοι ασθε­νών λόγω έλλει­ψης υπο­δο­μής και προ­σω­πι­κού στο ΕΚΑΒ: Μιας 63χρονης στην Κω πάνω σε καρό­τσα αγρο­τι­κού, αφού δεν υπήρ­χε ασθε­νο­φό­ρο να την μετα­φέ­ρει στο νοσο­κο­μείο, και μιας 19χρονης εγκύ­ου, μαζί με το έμβρυο που κυο­φο­ρού­σε, στη Νέα Μάκρη.

14 Ιού­νη: Το ΠΑΜΕ πραγ­μα­το­ποιεί εκδή­λω­ση στην Αθή­να με τη συμ­με­το­χή αντι­προ­σω­πεί­ας του Συν­δι­κά­του Εργα­ζο­μέ­νων «Amazon» των ΗΠΑ. Πρό­κει­ται για το πρώ­το συν­δι­κά­το που ιδρύ­θη­κε στις ΗΠΑ στην εν λόγω πολυ­ε­θνι­κή, κόντρα στις προ­σπά­θειες παρε­μπό­δι­σης της συν­δι­κα­λι­στι­κής δρά­σης και εργο­δο­τι­κής τρομοκρατίας.

15 Ιού­νη: Μεγά­λα συλ­λα­λη­τή­ρια οργα­νώ­νο­νται σε Αθή­να, Θεσ­σα­λο­νί­κη και άλλες πόλεις με αφορ­μή το νέο έγκλη­μα στη Μεσό­γειο, με το πολύ­νε­κρο ναυά­γιο ανοι­χτά της Πύλου, που κόστι­σε τη ζωή σε άγνω­στο αριθ­μό μετα­να­στών. «Κάναν τη Μεσό­γειο υγρό νεκρο­τα­φείο, δεν θα συνη­θί­σου­με ποτέ μας το σφα­γείο» φωνά­ζουν χιλιά­δες δια­δη­λω­τές, ενά­ντια στη βάρ­βα­ρη «κανο­νι­κό­τη­τα» των χιλιά­δων νεκρών και αγνο­ού­με­νων προ­σφύ­γων στις θάλασ­σες της Μεσο­γεί­ου και του Αιγαίου.

16 Ιού­νη: Με νέα απερ­γία και συγκέ­ντρω­ση έξω από το υπουρ­γείο Εργα­σί­ας απα­ντούν οι εργα­ζό­με­νοι της Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κής Ζώνης Περά­μα­τος στα απα­νω­τά εργα­τι­κά «ατυ­χή­μα­τα», στο σακά­τε­μα, ακό­μα και στον θάνα­το συνα­δέλ­φων τους. Λίγες μόνο μέρες μετά τον θάνα­το εργα­ζό­με­νου σε επι­σκευα­ζό­με­νο πλοίο, κατα­γρά­φε­ται νέο σοβα­ρό «ατύ­χη­μα» με πτώ­ση εργά­τη από σκαλωσιά.

Ιούλης

1 Ιού­λη: Οι εργα­ζό­με­νοι της «Market In» στο κατά­στη­μα της Χ. Τρι­κού­πη στα Γιάν­νε­να «χτύ­πη­σαν κάρ­τα» για πρώ­τη φορά μετά από 6 χρό­νια περή­φα­νου αγώ­να. Με ένα ζεστό χει­ρο­κρό­τη­μα, φίλοι, συγ­γε­νείς και συνα­γω­νι­στές, τους συνό­δευ­σαν μέχρι την πόρ­τα. Είναι εργα­ζό­με­νοι που επέ­στρε­ψαν νικη­τές για­τί πίστε­ψαν στη δύνα­μή τους, εμπι­στεύ­τη­καν το σωμα­τείο τους, στη­ρί­χθη­καν από τον γιαν­νιώ­τι­κο λαό, κόντρα στη βιο­μη­χα­νία μηνύ­σε­ων και συλ­λή­ψε­ων που επι­στρά­τευ­σε το κρά­τος για λογα­ρια­σμό της εργοδοσίας.

5 Ιού­λη: Απερ­γία των εργα­ζο­μέ­νων στο Φάρ­μα­κο για την υπο­γρα­φή κλα­δι­κής Συλ­λο­γι­κής Σύμβασης.

11 Ιού­λη: Εργα­τι­κά συν­δι­κά­τα πραγ­μα­το­ποί­η­σαν παρέμ­βα­ση στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας απαι­τώ­ντας «Μέτρα προ­στα­σί­ας τώρα για τον καύ­σω­να, όχι άλλο αίμα εργα­τών». Χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι ότι από τις αρχές Ιού­λη έως τις αρχές Αυγού­στου 4 εργα­ζό­με­νοι έχα­σαν τη ζωή τους δου­λεύ­ο­ντας μέσα στο λιο­πύ­ρι. Στη συνά­ντη­ση που είχαν με τον υπουρ­γό Εργα­σί­ας ο τελευ­ταί­ος δεσμεύ­τη­κε να μετα­τρέ­ψει τα μέτρα αυτά σε υπο­χρε­ω­τι­κά. Το διά­στη­μα που ακο­λού­θη­σε συνε­χί­στη­καν οι παρεμ­βά­σεις των συν­δι­κά­των σε μια σει­ρά από χώρους δου­λειάς, αφού, όπως απο­δεί­χθη­κε στην πρά­ξη, ακό­μα και τα «υπο­χρε­ω­τι­κά μέτρα» που ανα­κοί­νω­σε η κυβέρ­νη­ση κάτω από την αγω­νι­στι­κή πίε­ση των εργα­ζο­μέ­νων, παρέ­με­ναν «κενό γράμ­μα», με την εργο­δο­σία να αξιο­ποιεί στο έπα­κρο την υπο­στε­λέ­χω­ση της Επι­θε­ώ­ρη­σης Εργασίας.

25 Ιού­λη: «Μετά τα 70 σε θέλουν στη δου­λειά να ζεις και να πεθαί­νεις για τα αφε­ντι­κά», «Δου­λειά ως τα γερά­μα­τα για τα αφε­ντι­κά, οργά­νω­ση και αντί­στα­ση στη σύγ­χρο­νη σκλα­βιά». Με τα συν­θή­μα­τα αυτά δια­δή­λω­σαν εργα­τι­κά σωμα­τεία μαζί με το ΠΑΜΕ στο υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών, απαι­τώ­ντας να ανα­κλη­θεί το κατά­πτυ­στο άρθρο 61 του νομο­σχε­δί­ου που συζη­τιό­ταν στη Βου­λή και με το οποίο προ­ω­θεί­ται η δου­λειά μέχρι τα βαθιά γερά­μα­τα αφού προ­βλε­πό­ταν η δυνα­τό­τη­τα να εντάσ­σο­νται σε προ­γράμ­μα­τα επι­δο­τού­με­νης εργα­σί­ας για μακρο­χρό­νια ανέρ­γους, άνερ­γοι μέχρι και 74 ετών, που δεν έχουν συμπλη­ρώ­σει τον απαι­τού­με­νο συντά­ξι­μο χρό­νο για τη θεμε­λί­ω­ση συντα­ξιο­δο­τι­κού δικαιώματος.

26 Ιού­λη: Κινη­το­ποι­ή­σεις ξεσπά­νε στην Πάτρα, με αφορ­μή τη φονι­κή κατάρ­ρευ­ση της γέφυ­ρας στα Μπο­ζα­ΐ­τι­κα, ένα ακό­μα εργο­δο­τι­κό — κρα­τι­κό έγκλη­μα που αφή­νει πίσω του έναν νεκρό και του­λά­χι­στον 10 τραυματίες.

Αύγουστος

8 Αυγού­στου: Μαζι­κή παρά­στα­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας, ενά­ντια στο νέο αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο που έφε­ρε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ για ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη «ευε­λι­ξία» και περι­στο­λή του δικαιώ­μα­τος στην απερ­γία, πραγ­μα­το­ποιούν συν­δι­κά­τα, άλλες μαζι­κές οργα­νώ­σεις και φορείς, αντα­πο­κρι­νό­με­νοι σε κάλε­σμα του ΠΑΜΕ. «Οχι στο 16ωρο, 7ωρο — 5ήμερο — 35ωρο» ήταν ένα από τα συν­θή­μα­τα των δια­δη­λω­τών, το οποίο γρά­φτη­κε και στον τοί­χο δίπλα στην είσο­δο του υπουργείου.

25 Αυγού­στου: Μεγά­λη λαϊ­κή συγκέ­ντρω­ση πραγ­μα­το­ποιεί­ται στο Σύνταγ­μα για τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές που κατέ­κα­ψαν για μια ακό­μα φορά την Πάρ­νη­θα, τη Ρόδο, τον Εβρο, τη Μαγνησία.

Σεπτέμβρης

1 Σεπτέμ­βρη: Παρά­στα­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας από τα συν­δι­κά­τα, σε συνέ­χεια της μάχης ενά­ντια στο αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο. Στο πλαί­σιο της κινη­το­ποί­η­σης παρα­χώ­ρη­σαν συνέ­ντευ­ξη Τύπου, παρου­σιά­ζο­ντας μία προς μία τις αντερ­γα­τι­κές αιχ­μές του νομο­θε­τή­μα­τος και θρυμ­μα­τί­ζο­ντας προ­κλη­τι­κά επι­χει­ρή­μα­τα της κυβέρ­νη­σης, που παρου­σί­α­ζε την επέ­κτα­ση της εργα­σια­κής ζού­γκλας ως «ελευ­θε­ρία» για τους εργα­ζό­με­νους να δου­λεύ­ουν 13 ώρες.

5 Σεπτέμ­βρη: Τις μέρες που ακο­λου­θούν η ΔΑΣ κατα­θέ­τει πρό­τα­ση σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και Εργα­τι­κά Κέντρα να συνε­δριά­σουν άμε­σα οι διοι­κή­σεις για πολύ­μορ­φη δρά­ση και απερ­για­κή κινητοποίηση.

Η Θεσ­σα­λία έχει πνι­γεί στις λάσπες από τις μεγά­λες πλημ­μύ­ρες, και οι φορείς του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος ήδη παίρ­νουν πρω­το­βου­λί­ες για την αλλη­λεγ­γύη, την οργά­νω­ση και τη διεκ­δί­κη­ση, ώστε ο λαός να στα­θεί στα πόδια του.

9 Σεπτέμ­βρη: Πραγ­μα­το­ποιεί­ται το συλ­λα­λη­τή­ριο των συν­δι­κά­των και του ΠΑΜΕ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη για τη ΔΕΘ, με αιχ­μή τόσο το νομο­σχέ­διο για τα Εργα­σια­κά όσο και την οργά­νω­ση της αλλη­λεγ­γύ­ης και της διεκ­δί­κη­σης για τους πλη­γέ­ντες της Θεσσαλίας.

13 Σεπτέμ­βρη: Δεκά­δες συν­δι­κα­λι­στι­κές και μαζι­κές οργα­νώ­σεις της Αττι­κής συμ­με­τέ­χουν σε μαζι­κή σύσκε­ψη στη Δρα­πε­τσώ­να για την οργά­νω­ση του αγώ­να ενά­ντια στην πολι­τι­κή που «πνί­γει» τη ζωή του λαού στα νερά της πλημ­μύ­ρας αλλά και στις αξιώ­σεις της εργο­δο­σί­ας για απο­γεί­ω­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, με ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη «ευε­λι­ξία» στις εργα­σια­κές σχέ­σεις. Μια μέρα πριν η κυβέρ­νη­ση είχε κατα­θέ­σει το αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο στη Βου­λή, ενώ η Θεσ­σα­λία και ο λαός της βού­λια­ζαν στις λάσπες. Ανά­λο­γες συσκέ­ψεις γίνο­νται και σε άλλες πόλεις.

15 Σεπτέμ­βρη: Πραγ­μα­το­ποιεί­ται μαζι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο στην Αθή­να από συν­δι­κά­τα και μαζι­κούς φορείς ενά­ντια στον αντερ­γα­τι­κό οδο­στρω­τή­ρα της κυβέρ­νη­σης. Παράλ­λη­λα, απο­τε­λεί φωνή κατα­δί­κης του νέου εγκλή­μα­τος σε βάρος του λαού της Θεσ­σα­λί­ας. Από το βήμα της συγκέ­ντρω­σης απευ­θύ­νε­ται κάλε­σμα μαζι­κής συμ­με­το­χής στην απερ­γία στις 21 Σεπτέμβρη.

17 Σεπτέμ­βρη: Κομ­βόι συν­δι­κά­των από την Αθή­να βρέ­θη­κε δίπλα στους βιο­πα­λαι­στές της Θεσ­σα­λί­ας, στη μεγά­λη μάχη που έδι­ναν για να στα­θούν στα πόδια τους, να ξελα­σπώ­σουν τα σπί­τια τους, να εξα­σφα­λί­σουν τα ανα­γκαία. Τα συνερ­γεία «απλώ­θη­καν» σε Λάρι­σα, Μαγνη­σία, Τρί­κα­λα και Καρ­δί­τσα, σε μια ακό­μα δρά­ση έμπρα­κτης αλλη­λεγ­γύ­ης που συνε­χί­στη­κε και το επό­με­νο διάστημα.

21 Σεπτέμ­βρη: Χιλιά­δες απερ­γούν ενά­ντια στο αντερ­γα­τι­κό έκτρω­μα της κυβέρ­νη­σης και κατα­κλύ­ζουν τις απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις και τα συλ­λα­λη­τή­ρια που πραγ­μα­το­ποιού­νται σε πάνω από 50 πόλεις σε όλη τη χώρα ενά­ντια στο αντερ­γα­τι­κό νομο­σχέ­διο της κυβέρ­νη­σης. Η μεγά­λη επι­τυ­χία της απερ­γί­ας σημα­το­δο­τεί­ται από τις απερ­για­κές απο­φά­σεις που πήραν από τον ιδιω­τι­κό τομέα 31 Εργα­τι­κά Κέντρα, 18 Ομο­σπον­δί­ες και εκα­το­ντά­δες επι­χει­ρη­σια­κά και κλα­δι­κά σωμα­τεία, κατα­γρά­φο­ντας έτσι τον μεγα­λύ­τε­ρο αριθ­μό απερ­για­κών απο­φά­σε­ων συν­δι­κα­λι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων, χωρίς τη συμ­με­το­χή των κλα­κα­δό­ρων της κυβέρ­νη­σης, της ηγε­σί­ας της ΓΣΕΕ!

Οκτώβρης

3 Οκτώ­βρη: Εργα­τι­κά σωμα­τεία και εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νοι στον Πει­ραιά πραγ­μα­το­ποί­η­σαν συλ­λα­λη­τή­ριο με αφορ­μή δύο νέα εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα που έγι­ναν μία μέρα πριν: Το θανα­τη­φό­ρο εργα­τι­κό «ατύ­χη­μα» με θύμα έναν εργά­τη που εκτε­λού­σε εργα­σί­ες σε παλιό φρε­ά­τιο απο­χέ­τευ­σης, στο πλαί­σιο της ανά­πλα­σης της περιο­χής Αγί­ου Διο­νυ­σί­ου και του πολύ σοβα­ρού τραυ­μα­τι­σμού ενός ακό­μα εργα­ζό­με­νου σε ναυ­πη­γείο στη Σαλαμίνα.

4 Οκτώ­βρη: Οι εργα­ζό­με­νοι της ΛΑΡΚΟ και τα Σωμα­τεία τους προ­χώ­ρη­σαν σε μαζι­κή συγκέ­ντρω­ση στο υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών στην Αθή­να, στο πλαί­σιο του αγώ­να τους για την επα­να­λει­τουρ­γία της ΛΑΡΚΟ και τη δια­σφά­λι­ση των θέσε­ων εργα­σί­ας και των δικαιω­μά­των τους. Στο πλευ­ρό τους βρέ­θη­καν για άλλη μια φορά συνά­δελ­φοί τους από τη Στε­ρεά Ελλά­δα και την Αττική.

18 Οκτώ­βρη: Χιλιά­δες λαού πλημ­μυ­ρί­ζουν τους δρό­μους ενά­ντια στη σφα­γή του Παλαι­στι­νια­κού λαού από το κρά­τος — τρο­μο­κρά­τη του Ισρα­ήλ. Στην ισραη­λι­νή πρε­σβεία οι δια­δη­λω­τές βρο­ντο­φω­νά­ζουν «Λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη» και ενώ­νουν τις φωνές τους με τις κινη­το­ποι­ή­σεις που γίνο­νταν σε δεκά­δες πόλεις τόσο στη χώρα όσο και σε όλο τον κόσμο. Μία μέρα πριν αντι­προ­σω­πεία του ΠΑΜΕ συνα­ντή­θη­κε με τον πρέ­σβη της Παλαι­στί­νης στην Ελλά­δα, Γιού­σεφ Ντορ­χόμ, μετα­φέ­ρο­ντάς του τη στα­θε­ρή αλλη­λεγ­γύη δεκά­δων συν­δι­κα­λι­στι­κών οργανώσεων.

Παρό­μοιες κινη­το­ποι­ή­σεις αλλά και πολύ­μορ­φες εκδη­λώ­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης συνε­χί­ζο­νται μέχρι και σήμερα.

Νοέμβρης

8 Νοέμ­βρη: Οι οικο­δό­μοι απερ­γούν σε όλη τη χώρα διεκ­δι­κώ­ντας τα «υπέρ αγνώ­στων» ένση­μα, υπο­γρα­φή εργο­τα­ξια­κών συμ­βά­σε­ων, κήρυ­ξη της κλα­δι­κής ΣΣΕ ως υπο­χρε­ω­τι­κής. Η απερ­γία, που άγγι­ξε την καθο­λι­κή συμ­με­το­χή, είχε προ­κη­ρυ­χθεί από την Ομο­σπον­δία Οικο­δό­μων Ελλά­δας και τα κατά τόπους συν­δι­κά­τα της.

8 Νοέμ­βρη: Αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, μικροί επαγ­γελ­μα­τί­ες και επι­στή­μο­νες δια­δή­λω­σαν σε Αθή­να, Θεσ­σα­λο­νί­κη και άλλες πόλεις απαι­τώ­ντας να απο­συρ­θεί το νομο­σχέ­διο της κυβέρ­νη­σης, που εξα­πο­λύ­ει άγρια φορο­λε­η­λα­σία στο εισό­δη­μά τους.

13 Νοέμ­βρη: Συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις στο Δημό­σιο πραγ­μα­το­ποιούν σύσκε­ψη και κατα­λή­γουν σε σει­ρά αγω­νι­στι­κών πρω­το­βου­λιών για την προ­στα­σία του εισο­δή­μα­τος από την ακρί­βεια και αυξή­σεις στους μισθούς, προ­σλή­ψεις προ­σω­πι­κού και μονι­μο­ποί­η­ση των χιλιά­δων συμβασιούχων.

22 Νοέμ­βρη: Στην Αθή­να χιλιά­δες επαγ­γελ­μα­τί­ες, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, επι­στή­μο­νες, αυτο­κι­νη­τι­στές ταξί δια­δή­λω­σαν ενά­ντια στο φορο­ε­ξο­ντω­τι­κό νομο­σχέ­διο της κυβέρ­νη­σης. Ξεκι­νώ­ντας από δια­φο­ρε­τι­κές προ­συ­γκε­ντρώ­σεις, έμπο­ροι και βιο­τέ­χνες, ταξι­τζή­δες, δικη­γό­ροι, επαγ­γελ­μα­τί­ες από μια σει­ρά κλά­δων και ειδι­κο­τή­των σχη­μά­τι­σαν μια μεγά­λη πορεία που γέμι­σε την οδό Στα­δί­ου και κατέ­λη­ξε έξω από το υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών, στο Σύνταγ­μα. Με τα μπλοκ και τα πανό τους κύκλω­σαν το υπουρ­γείο και απαί­τη­σαν την από­συρ­ση του κυβερ­νη­τι­κού νομο­σχε­δί­ου που σημα­το­δο­τεί νέα φορο­α­φαί­μα­ξη του εισο­δή­μα­τός τους.

24 Νοέμ­βρη: Με οργα­νω­τές τις Συνερ­γα­ζό­με­νες Συντα­ξιου­χι­κές Οργα­νώ­σεις χιλιά­δες συντα­ξιού­χοι, από τον Εβρο ως την Κρή­τη, συμ­με­τεί­χαν στο μεγα­λειώ­δες πανελ­λα­δι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο στην Αθή­να, απαι­τώ­ντας πραγ­μα­τι­κές αυξή­σεις εδώ και τώρα, επα­να­φο­ρά 13ης και 14ης σύνταξης!

27 Νοέμ­βρη: Συν­δι­κά­τα της Αττι­κής, του ιδιω­τι­κού και δημό­σιου τομέα, πραγ­μα­το­ποιούν μαζι­κή σύσκε­ψη στον κινη­μα­το­γρά­φο «Τρια­νόν» στην Αθή­να, όπου απευ­θύ­νε­ται κάλε­σμα συμ­με­το­χής στο συλ­λα­λη­τή­ριο στις 15 Δεκέμ­βρη και ανά­πτυ­ξης κοι­νής δρά­σης για την υπε­ρά­σπι­ση του λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, την οργά­νω­ση της πάλης για Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας, τη δρά­ση ενά­ντια στις εξώ­σεις και τους πλει­στη­ρια­σμούς, τη στή­ρι­ξη αγώ­νων που οργα­νώ­νο­νται σε κλάδους.

29 — 30 Νοέμ­βρη: 48ωρη απερ­γία πραγ­μα­το­ποιούν οι νοσο­κο­μεια­κοί για­τροί. Την πρώ­τη μέρα οργα­νώ­νο­νται πολύ­μορ­φες κινη­το­ποι­ή­σεις σε του­λά­χι­στον 22 πόλεις με τη συμ­με­το­χή και άλλων εργα­τι­κών σωμα­τεί­ων και μαζι­κών φορέ­ων, απαι­τώ­ντας σύγ­χρο­νο, απο­κλει­στι­κά δημό­σιο και δωρε­άν σύστη­μα Υγεί­ας για όλο τον λαό, μαζι­κές προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού, αύξη­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης για την Υγεία. Τη δεύ­τε­ρη μέρα πραγ­μα­το­ποιεί­ται πανελ­λα­δι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο των νοσο­κο­μεια­κών για­τρών στο υπουρ­γείο Υγείας.

Δεκέμβρης

11 Δεκέμ­βρη: Νέα κινη­το­ποί­η­ση των εργα­ζο­μέ­νων της ΛΑΡΚΟ στην Αθή­να στο υπουρ­γείο Οικο­νο­μι­κών με το σύν­θη­μα «Θέλου­με δου­λειά, καμί­νια — μηχα­νές βάλ­τε τα μπρο­στά». Με την κινη­το­ποί­η­σή τους απέ­σπα­σαν τη δέσμευ­ση του υπουρ­γεί­ου Οικο­νο­μι­κών για τρί­μη­νη παρά­τα­ση όλων των συμ­βά­σε­ων και νέα συνά­ντη­ση τον Φλεβάρη.

14 Δεκέμ­βρη: Οι εργα­ζό­με­νοι στους ΟΤΑ πραγ­μα­το­ποιούν νέα 24ωρη απερ­γία με αιτή­μα­τα αιχ­μής μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά για όλους, αυξή­σεις ουσια­στι­κές στους μισθούς. Η απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση της Αθή­νας χτυ­πιέ­ται από χημι­κά από τις δυνά­μεις καταστολής.

15 Δεκέμ­βρη: Μαχη­τι­κά συλ­λα­λη­τή­ρια, ενά­ντια στον νέο αντι­λαϊ­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν σε Αθή­να, Θεσ­σα­λο­νί­κη, Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, Ξάν­θη, Έδεσ­σα, Βέροια, Νάου­σα, Κατε­ρί­νη και Σέρ­ρες. Χιλιά­δες λαού και νεο­λαί­ας αντα­πο­κρί­θη­καν στο κάλε­σμα εργα­τι­κών συν­δι­κά­των, Ομο­σπον­διών, Εργα­τι­κών Κέντρων και άλλων φορέ­ων του λαϊ­κού κινή­μα­τος δια­δη­λώ­νο­ντας την από­φα­σή τους να μην απο­δε­χτούν την ισο­πέ­δω­ση του εισο­δή­μα­τος και των ανα­γκών τους, την αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση που κλι­μα­κώ­νε­ται και με τον νέο κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό. Παράλ­λη­λα, αντέ­τα­ξαν τις διεκ­δι­κή­σεις για αυξή­σεις σε μισθούς και συντά­ξεις, υπο­γρα­φή Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων, μέτρα προ­στα­σί­ας της υγεί­ας και της ασφά­λειας σε κάθε χώρο δουλειάς.

19 Δεκέμ­βρη: Με τον συντο­νι­σμό και τη συμ­με­το­χή 100 σωμα­τεί­ων και φορέ­ων πραγ­μα­το­ποιεί­ται το μεγά­λο παν­θεσ­σα­λι­κό συλ­λα­λη­τή­ριο για μέτρα στή­ρι­ξης των πλημ­μυ­ρο­πα­θών και του λαϊ­κού εισοδήματος.

  • Στους δρό­μους με τα τρα­κτέρ τους έχουν βγει οι βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες σε Λάρι­σα, Καρ­δί­τσα κ.α., ενώ μπλό­κο έχουν στή­σει στον Πλα­τύ­κα­μπο διεκ­δι­κώ­ντας μέτρα για την ίδια την επι­βί­ω­σή τους.
  • Διαρ­κώς στο πόδι για την υπε­ρά­σπι­ση της λαϊ­κής κατοικίας
  • Ανοι­χτό ήταν και παρα­μέ­νει το μέτω­πο συν­δι­κά­των και φορέ­ων ενά­ντια στην πολι­τι­κή που ξεσπι­τώ­νει χιλιά­δες οικο­γέ­νειες, επι­τρέ­πο­ντας σε τρά­πε­ζες, funds και servicers να βγά­ζουν τη λαϊ­κή κατοι­κία «στο σφυρί».
  • Μέσα στο 2023 δεκά­δες ήταν οι παρεμ­βά­σεις που οργα­νώ­θη­καν στις εται­ρεί­ες «doValue», «Intrum» και «Cepal», με απο­τέ­λε­σμα να ανα­στα­λούν πλει­στη­ρια­σμοί, να καμ­φθούν οι εκβια­σμοί και να γίνουν ρυθ­μί­σεις στις οποί­ες οι οφει­λέ­τες να μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν. Αντί­στοι­χα, σωμα­τεία και μαζι­κοί φορείς βρέ­θη­καν «στο πόδι» σε γει­το­νιές της Αττι­κής, της Θεσ­σα­λο­νί­κης, της Θήβας και άλλων περιο­χών, προ­κει­μέ­νου να απο­τρα­πούν οι προ­σπά­θειες έξω­σης οικο­γε­νειών από τα σπί­τια τους, οι οποί­ες μάλι­στα σε πολ­λές περι­πτώ­σεις έγι­ναν με τη συν­δρο­μή των δυνά­με­ων καταστολής.
  • «Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τα σπί­τια του λαού», τονί­ζει η Επι­τρο­πή του ΠΑΜΕ ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς και καλεί τους δανειο­λή­πτες «να έρθουν σε επα­φή με το εργα­τι­κό κίνη­μα, ώστε μέσα από τη συλ­λο­γι­κή οργα­νω­μέ­νη πάλη να απο­τρέ­ψου­με πλει­στη­ρια­σμούς και εξώσεις».

Copyright © 1997–2023 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μήνυ­μα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ για τον νέο χρόνο

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο