Προπαγάνδα για… «αμερικανάκια» από την πρεσβεία των ΗΠΑ

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Επι­κό» και… «εκπλη­κτι­κό» έσπευ­σαν να χαρα­κτη­ρί­σουν αστι­κά ΜΜΕ και ιστο­σε­λί­δες το βίντεο που ανήρ­τη­σε η πρε­σβεία των ΗΠΑ στο δια­δί­κτυο με αφορ­μή τον αγώ­να μπά­σκετ Ελλά­δας-Τουρ­κί­ας στο τουρ­νουά Ακρό­πο­λις πριν τρεις μέρες.

Στο βίντεο εμφα­νί­ζε­ται ενα στέ­λε­χος της πρε­σβεί­ας να «υπο­δει­κνύ­ει» στον υφι­στά­με­νό της πως οι ΗΠΑ δεν πρέ­πει να «δια­λέ­ξουν» πλευ­ρά ανά­με­σα στις δυο ομά­δες, καθώς αυτό επι­τάσ­σει η πολι­τι­κή και η διπλω­μα­τία. Ο υφι­στά­με­νος όμως δεν υπα­κού­ει, βγά­ζει το σακά­κι και το που­κά­μι­σό του και απο­κα­λύ­πτει τη φανέ­λα του Γιάν­νη Αντε­το­κούν­μπο, λέγο­ντας: «Δεν μπο­ρώ να το κάνω αυτό».

Παρα­μύ­θια για ιθα­γε­νείς — ή μάλ­λον «αμε­ρι­κα­νά­κια» — από την αμε­ρι­κά­νι­κη πρε­σβεία. Στό­χος η επί­κλη­ση στο πατριω­τι­κό συναί­σθη­μα, η προ­σέγ­γι­ση της κοι­νής γνώ­μης και η δημιουρ­γία θετι­κών εντυ­πώ­σε­ων για τις ΗΠΑ, ιδιαί­τε­ρα σε μια περί­ο­δο που ενι­σχύ­ε­ται η αμε­ρι­κα­νι­κή στρα­τιω­τι­κή παρου­σία στην Ελλά­δα, από την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη μέχρι την Σούδα.

Δεν είναι, άλλω­στε, η πρώ­τη φορά που με επι­κοι­νω­νια­κά προ­πα­γαν­δι­στι­κά τεχνά­σμα­τα η πρε­σβεία των ΗΠΑ επι­χει­ρεί να χει­ρα­γω­γή­σει ιδε­ο­λο­γι­κά τον ελλη­νι­κό λαό. Το 2019, στο πλαί­σιο του «Στρα­τη­γι­κού Δια­λό­γου» μετα­ξύ Ελλά­δας και ΗΠΑ, που εγκαι­νί­α­σε η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ το 2018 και συνε­χί­ζει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, παρου­σιά­στη­κε από τους τηλε­ο­πτι­κούς δέκτες δια­φη­μι­στι­κό σποτ της πρε­σβεί­ας με μήνυ­μα «Σε κάθε επό­με­νο βήμα, μαζί».

Τα προ­πα­γαν­δι­στι­κά βιντε­ά­κια των αμε­ρι­κα­νών απευ­θύ­νο­νται σε ανί­δε­ους και λωτο­φά­γους. Σε όσους δεν έχουν ιστο­ρι­κή μνή­μη ή σκό­πι­μα «ξεχνούν» τα εκα­το­ντά­δες εγκλή­μα­τα των ιμπε­ρια­λι­στών. Δυστυ­χώς γι’ αυτούς, ενα πολύ μεγά­λο τμή­μα του ελλη­νι­κού λαού έχει μνή­μη και δεν ξεχνά τον σκο­τει­νό ρόλο που έπαι­ξαν οι ΗΠΑ στην σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της χώρας μας. Δεν ξεχνά τις βόμ­βες ναπάλμ στο Γράμ­μο και τις δολο­φο­νί­ες λαϊ­κών αγω­νι­στών όπως ο Μπε­λο­γιάν­νης, ο Λαμπρά­κης, ο Νικη­φο­ρί­δης και άλλοι.

Δεν ξεχνά την στά­ση των ΗΠΑ ένα­ντι της Χού­ντας. Δεν ξεχνά ότι στην Κύπρο τον Ιού­λιο του 1974, οι αμε­ρι­κα­νοί ιμπε­ρια­λι­στές διά­λε­ξαν πλευ­ρά: Αυτήν του «Αττί­λα», της εισβο­λής και κατο­χής. Δεν ξεχνά το γκρι­ζά­ρι­σμα του Αιγαί­ου από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Δεν ξεχνά το Βιετ­νάμ, το Ιράκ, τη Γιου­γκο­σλα­βία, το Αφγα­νι­στάν, τη Λιβύη και άλλες χώρες που ποδο­πα­τή­θη­καν και τσα­κί­στη­καν από την Made in the USA «δημο­κρα­τία».

Όσα «χιου­μο­ρι­στι­κά» προ­πα­γαν­δι­στι­κά σποτ κι’ αν σκαρ­φι­στούν για να επηρ­ρε­ά­σουν την κοι­νή γνώ­μη, η ιστο­ρία τους είναι βαμ­μέ­νη με το αίμα εκα­τομ­μυ­ρί­ων ανθρώ­πων ανά τον κόσμο. Το σύν­θη­μα «Φονιά­δες των λαών, Αμε­ρι­κά­νοι» δεν έπα­ψε ποτέ, μέχρι και σήμε­ρα, να είναι επίκαιρο.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα