Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πώς θα ξεχειμωνιάσουν στο Καρά Τεπέ;

Ο και­ρός είναι ακό­μα καλός στην Ελλά­δα. Ωστό­σο οι πρώ­τες δυνα­τές βρο­χές έπε­σαν και μετα­ξύ άλλων δει­νών, πλημ­μύ­ρι­σε και ο νέος προ­σφυ­γι­κός καταυ­λι­σμός στη Λέσβο. Εικό­νες ανθρώ­πων μέσα στις λάσπες… Ένα οδοι­πο­ρι­κό της DW.

Οι λακ­κού­βες που έχουν σχη­μα­τι­στεί μπρο­στά από τις σκη­νές του καταυ­λι­σμού προ­σφύ­γων στο Καρά Τεπέ στη Λέσβο είναι τερά­στιες. Τα παι­διά περ­πα­τούν στο νερό χωρίς παπού­τσια ή με πλα­στι­κές παντό­φλες. Μια γυναί­κα κρα­τά ένα νεο­γέν­νη­το μωρό, τυλιγ­μέ­νο σε μια παχιά ροζ κου­βέρ­τα, ενώ προ­σέ­χει τα παι­διά. Η κατά­στα­ση δεν φαί­νε­ται να είναι καλύ­τε­ρη μέσα στις σκη­νές. Οι κάτοι­κοι προ­σπα­θούν να απο­μα­κρύ­νουν τα λασπό­νε­ρα — συχνά μάταια.

Βίντεο και φωτο­γρα­φί­ες στο Twitter και σε άλλα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης δίνουν μόνο μια ιδέα, για το πόσο ανί­σχυ­ροι θα πρέ­πει να αισθά­νο­νται αυτοί οι άνθρω­ποι, μετά τις πρό­σφα­τες καταρ­ρα­κτώ­δεις βρο­χές και τις πλημ­μύ­ρες. «Το νερό μπή­κε στη σκη­νή μας και όλα πλημ­μύ­ρι­σαν», δηλώ­νει ο Αχμάντ Σουαϊμπ Αμπα­ούι στη DW. Ο 26χρονος Αφγα­νός ζει με την οικο­γέ­νειά του σε μία από τις 1.100 περί­που σκη­νές στον “προ­σω­ρι­νό καταυ­λι­σμό”, όπως τον απο­κα­λούν οι ελλη­νι­κές αρχές.

Όλα θα έπρε­πε όμως να είναι δια­φο­ρε­τι­κά εδώ, πιο τακτι­κά και πιο ασφα­λή, μετά τον αμφι­λε­γό­με­νο και υπερ­πλή­ρη καταυ­λι­σμό προ­σφύ­γων στη Μόρια, μόλις λίγα λεπτά με το αυτο­κί­νη­το από το Καρά Τεπέ, που κάη­κε πριν από ένα μήνα.

Ο νέος καταυ­λι­σμός στο Καρά Τεπέ απο­κα­λεί­ται επί­σης Μόρια 2. Ακό­μη και πριν από τις πλημ­μύ­ρες, οι επι­κρι­τές του τον χαρα­κτή­ρι­ζαν «απάν­θρω­πο». Τώρα το νερό έχει κατα­στρέ­ψει περί­που 80 από τις 1.100 σκη­νές. Σύμ­φω­να με το ελλη­νι­κό υπουρ­γείο Μετα­νά­στευ­σης, οι αρχές ξεκί­νη­σαν «αμέ­σως» να επι­λύ­ουν  τα προβλήματα.

Είναι φυσιο­λο­γι­κό, ισχυ­ρί­ζε­ται το αρμό­διο υπουρ­γείο, μια προ­σω­ρι­νή κατα­σκευή δια­μο­νής που δημιουρ­γή­θη­κε μέσα σε λίγες ημέ­ρες να αντι­με­τω­πί­ζει προ­βλή­μα­τα. Επι­πλέ­ον, μόνο ένα μικρό μέρος του καταυ­λι­σμού επλή­γη από τις πλημ­μύ­ρες και μερι­κοί πρό­σφυ­γες μετα­φέρ­θη­καν προ­σω­ρι­νά αλλού, συμπλη­ρώ­νουν οι αρμό­διοι. Σύμ­φω­να με την ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση, σχε­δόν 10.000 άνθρω­ποι ζουν σήμε­ρα στο Καρά Τεπέ.

kara tepe3

Καθημερινή ζωή ως πρόσφυγας: αναμονή, αναμονή, αναμονή

«Είναι πραγ­μα­τι­κά τρο­με­ρό», λέει για την κατά­στα­ση στον καταυ­λι­σμό η Μάριον Μακ Γκρέ­γκορ. Πήγε στη Λέσβο για την δια­δι­κτυα­κή πύλη InfoMigrants τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες. Οι κάτοι­κοι δεν είναι καλά, ειδι­κά το ψυχο­λο­γι­κό βάρος είναι τερά­στιο. «Δεν θέλουν να χάσουν τη ζωή τους σε αυτή την κατά­στα­ση, υπό αυτές τις συν­θή­κες», λέει η Μάριον Μακ Γκρέ­γκορ. «Απλώς θέλουν να εξε­τα­στεί η αίτη­σή τους για άσυ­λο ώστε να συνε­χί­σουν». Για πολ­λούς όμως η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι: συνε­χί­στε να περι­μέ­νε­τε στον καταυ­λι­σμό. Παρά τον επερ­χό­με­νο χει­μώ­να. Χωρίς ντους. Χωρίς αρκε­τό φαγητό.

Εάν η κατά­στα­ση δεν ήταν τόσο άσχη­μη, το μέρος θα μπο­ρού­σε ακό­μη και να χαρα­κτη­ρι­στεί ως ειδυλ­λια­κό, όταν ο και­ρός είναι καλός. Ο καταυ­λι­σμός είναι δίπλα στην παρα­λία. Η καθη­με­ρι­νό­τη­τα των προ­σφύ­γων δεν έχει παρό­λα αυτά τίπο­τα το ειδυλ­λια­κό. «Οι άνθρω­ποι πλέ­νο­νται στη θάλασ­σα», λέει η Μακ Γκρέ­γκορ. Αυτή η κατά­στα­ση είναι άκρως προ­βλη­μα­τι­κή, κυρί­ως για τις γυναί­κες. Μόλις 345 τουα­λέ­τες είναι δια­θέ­σι­μες σύμ­φω­να με τους Για­τρούς Χωρίς Σύνορα.

«Μία φορά την ημέ­ρα υπάρ­χει ένα πακέ­το φαγη­τό, αλλά αυτό δεν είναι αρκε­τό», δηλώ­νει η δημο­σιο­γρά­φος του InfoMigrants. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορι­σμέ­νοι πρό­σφυ­γες προ­σπα­θούν να που­λή­σουν μπου­κά­λια νερού ή χαρ­το­μά­ντη­λα στην πόλη προ­κει­μέ­νου να κερ­δί­σουν λίγα χρή­μα­τα για να αγο­ρά­σουν επι­πλέ­ον τρόφιμα.

kara tepe1

Επτά τετραγωνικά μέτρα για δύο οικογένειες

Παρά τις αντι­ξο­ό­τη­τες, όμως, είναι η κατά­στα­ση καλύ­τε­ρη στο νέο καταυ­λι­σμό από ό,τι στη Μόρια; Οι από­ψεις των μετα­να­στών δια­φέ­ρουν. Η Μάριον Μακ Γκρέ­γκορ άκου­σε ότι υπάρ­χει του­λά­χι­στον λιγό­τε­ρη βία — χάρη στην τερά­στια παρου­σία της αστυ­νο­μί­ας μπρο­στά στο στρα­τό­πε­δο. Ο Αφγα­νός πρό­σφυ­γας λέει επί­σης πως: «Δεν είμα­στε άσχη­μα εδώ, αλλά χάνου­με χρό­νο που θα μπο­ρού­σα­με να χρη­σι­μο­ποι­ή­σου­με δια­φο­ρε­τι­κά. Τα παι­διά θα μπο­ρού­σαν να πάνε στο σχο­λείο, εμείς θα μπο­ρού­σα­με να σπουδάσουμε».

Ο Μάρ­κο Σαντρό­νε από τους Για­τρούς χωρίς Σύνο­ρα έχει κι αυτός να πει πολ­λά: «Οι συν­θή­κες στο νέο καταυ­λι­σμό μας θυμί­ζουν σε πολ­λά τη Μόρια. Οι κάτοι­κοι λένε ότι ορι­σμέ­νες σκη­νές δεν έχουν δάπε­δο». Πριν από τη βρο­χή κοι­μό­ντου­σαν  πάνω σε πέτρες και σκό­νη, τώρα το δάπε­δο της σκη­νής είναι λάσπη. Πολ­λές οικο­γέ­νειες πρέ­πει να μοι­ρα­στούν με μια άλλη οικο­γέ­νεια τη σκη­νή. Μαγει­ρεύ­ουν, τρώ­νε και κοι­μού­νται έτσι σε περί­που επτά τετρα­γω­νι­κά μέτρα.

Οι ανθρω­πι­στι­κές οργα­νώ­σεις συμ­φω­νούν ότι αυτές δεν είναι ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης — σε αντί­θε­ση με τις υπο­σχέ­σεις του ελλη­νι­κού υπουρ­γεί­ου Μετα­νά­στευ­σης να παρέ­χει «αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες», ιατρι­κή περί­θαλ­ψη και επαρ­κή τρο­φή. «Φτά­νει πια», λέει μια κοι­νή δήλω­ση πολ­λών ανθρω­πι­στι­κών οργα­νώ­σε­ων, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και των Για­τρών Χωρίς Σύνορα.

Ο χει­μώ­νας πλη­σιά­ζει, καθώς και οι επό­με­νες βρο­χές. Τι θα απο­γί­νουν αυτοί οι άνθρωποι;

Πηγή: Deutsche Welle

mpelogiannis

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο