Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σουηδία: Δουλειά μέχρι θανάτου

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Η Σου­η­δι­κή Βου­λή απο­φά­σι­σε σήμε­ρα η πρό­ω­ρη σύντα­ξη να ισχύ­ει από τα 62, από 61 που είναι τώρα, συμπλη­ρω­μέ­νων των 40 χρό­νων δου­λειάς και η ηλι­κία απο­χώ­ρη­σης από την δου­λειά από τα 67 στα 68. Το όριο πρό­ω­ρης σύντα­ξης θα αυξά­νε­ται στα­δια­κά ώστε το 2026 να φτά­σει τα 64.

Το σκε­πτι­κό της από­φα­σης είναι πως έχει αυξη­θεί ο μέσος όρος της διάρ­κειας ζωής. 

Με λίγα λόγια δεν φτά­νουν τα 40 χρό­νια δου­λειάς που κυριο­λε­κτι­κά ξεζου­μί­ζουν τον εργα­ζό­με­νο αλλά μπαί­νει καθα­ρά ο στό­χος να δου­λεύ­ει ο εργα­ζό­με­νος  μέχρι θανάτου. 

20191016 093839

Ο σχε­τι­κός πίνα­κας της “Ναυ­τε­μπο­ρι­κής” για την ΕΕ δεί­χνει αυτή την τάση και δεν είναι παρά­ξε­νο που και η Σου­η­δία διορ­θώ­νει με την σει­ρά της τα όρια ηλι­κί­ας. Επι­στρέ­φει στα όρια που ίσχυαν το 1913! “Η εργα­σία απε­λευ­θε­ρώ­νει” κατά την πινα­κί­δα του στρα­το­πέ­δου συγκέ­ντρω­σης  Ντα­χά­ου και δυστυ­χώς εκεί τραβάμε. 

Η έλλει­ψη οργα­νω­μέ­νης εργα­τι­κής, λαϊ­κής αντί­στα­σης στρέ­φει την κοι­νω­νία προς τα πίσω ολοταχώς. 

Και επι­πρό­σθε­τα όπως δια­πι­στώ­νουν και οι Σου­η­δοί κομ­μου­νι­στές “από τότε που χάθη­κε η σκιά της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης από το τρα­πέ­ζι των εργα­σια­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων” το κεφά­λαιο ξεκί­νη­σε την αντε­πι­θε­σή του.

Ο καπι­τα­λι­σμός δεν εκλο­γι­κεύ­ε­ται ούτε κατα­λα­βαί­νει απο δικαιο­σύ­νη και ανθρω­πι­σμό. Θέλει να ξεζου­μί­σει κυριο­λε­κτι­κά τον εργα­ζό­με­νο και στο τέλος, αν προ­λά­βει, να του δώσει μια σύντα­ξη πεί­νας τέτοια ώστε να τον ανα­γκά­ζει να δου­λεύ­ει μέχρι τον θάνατο.

Εκτός και αν προ­λά­βουν οι εργα­ζό­με­νοι και καταρ­γή­σουν τον καπι­τα­λι­σμό και απε­λευ­θε­ρω­θούν πραγματικά.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο