Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Η Σουηδική Βουλή αποφάσισε σήμερα η πρόωρη σύνταξη να ισχύει από τα 62, από 61 που είναι τώρα, συμπληρωμένων των 40 χρόνων δουλειάς και η ηλικία αποχώρησης από την δουλειά από τα 67 στα 68. Το όριο πρόωρης σύνταξης θα αυξάνεται σταδιακά ώστε το 2026 να φτάσει τα 64.
Το σκεπτικό της απόφασης είναι πως έχει αυξηθεί ο μέσος όρος της διάρκειας ζωής.
Με λίγα λόγια δεν φτάνουν τα 40 χρόνια δουλειάς που κυριολεκτικά ξεζουμίζουν τον εργαζόμενο αλλά μπαίνει καθαρά ο στόχος να δουλεύει ο εργαζόμενος μέχρι θανάτου.
Ο σχετικός πίνακας της “Ναυτεμπορικής” για την ΕΕ δείχνει αυτή την τάση και δεν είναι παράξενο που και η Σουηδία διορθώνει με την σειρά της τα όρια ηλικίας. Επιστρέφει στα όρια που ίσχυαν το 1913! “Η εργασία απελευθερώνει” κατά την πινακίδα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου και δυστυχώς εκεί τραβάμε.
Η έλλειψη οργανωμένης εργατικής, λαϊκής αντίστασης στρέφει την κοινωνία προς τα πίσω ολοταχώς.
Και επιπρόσθετα όπως διαπιστώνουν και οι Σουηδοί κομμουνιστές “από τότε που χάθηκε η σκιά της Σοβιετικής Ένωσης από το τραπέζι των εργασιακών διαπραγματεύσεων” το κεφάλαιο ξεκίνησε την αντεπιθεσή του.
Ο καπιταλισμός δεν εκλογικεύεται ούτε καταλαβαίνει απο δικαιοσύνη και ανθρωπισμό. Θέλει να ξεζουμίσει κυριολεκτικά τον εργαζόμενο και στο τέλος, αν προλάβει, να του δώσει μια σύνταξη πείνας τέτοια ώστε να τον αναγκάζει να δουλεύει μέχρι τον θάνατο.
Εκτός και αν προλάβουν οι εργαζόμενοι και καταργήσουν τον καπιταλισμό και απελευθερωθούν πραγματικά.
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.