Ισχυρές αντιδράσεις προκαλεί στην Αλβανία η υπογραφή χθες στη Ρώμη από τους πρωθυπουργούς Μελόνι και Ράμα, συμφωνίας που προβλέπει την ανέγερση στην Αλβανία καταυλισμών Αφρικανών μεταναστών που καταφθάνουν με προορισμό την Ιταλία.
Η συμφωνία, όπως μετέδωσαν τα αλβανικά ΜΜΕ, προβλέπει δύο μεγάλους καταυλισμούς συνολικής χωρητικότητας 36.000 ατόμων στις βορειοδυτικές παραθαλάσσιες αλβανικές πόλεις Λέζια και Σενγκίνι που θα λειτουργήσουν την προσεχή άνοιξη.
Όπως δήλωσε η Ιταλίδα πρωθυπουργός, οι καταυλισμοί θα είναι υπό ιταλική δικαιοδοσία και διοίκηση και εκεί θα γίνεται η καταγραφή και η περαιτέρω διαχείριση των μεταναστών.
Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα δικαιολόγησε την υπογραφή της συμφωνίας ως εκπλήρωση χρέους της Αλβανίας προς την Ιταλία η οποία υποδέχτηκε χιλιάδες Αλβανούς μετανάστες στην μεγάλη έξοδο των Αλβανών μετά τις αλλαγές το 1991.
Η υπογραφή της συμφωνίας γνωστοποιήθηκε από τα Ιταλικά ΜΜΕ και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην Αλβανία, με την αντιπολίτευση να αξιώνει άμεση ενημέρωση της Βουλής από τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Η συμφωνία κυριαρχεί από χθες στην δημόσια συζήτηση και στα αλβανικά ΜΜΕ καταγράφονται έντονα αρνητικές αντιδράσεις και διαμαρτυρίες!
«Νομικό τερατούργημα που παραβιάζει την ιταλική νομοθεσία»
Η διμερής συμφωνία Ιταλίας- Αλβανίας σε όλα τα σημεία της, φαίνεται ότι είναι ένα «νομικό τερατούργημα που παραβιάζει την ιταλική νομοθεσία και τις διεθνείς συνθήκες, καθώς βασίζεται σε κάποιου είδους εξωεδαφική δικαιοδοσία που δεν προβλέπεται από κανένα νόμο», γράφει η Repubblica για τη συμφωνία.
Για να τεθεί βέβαια σε ισχύ θα πρέπει να επικυρωθεί από τη Βουλή και θα πρέπει να κριθεί σύννομη με τις διεθνείς συνθήκες και το Σύνταγμα της χώρας.
Αυτοί που θα την πληρώσουν είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που θα διασώζονται από το ιταλικό Λιμενικό, την ιταλική ακτοφυλακή ή τα ιταλικά πολεμικά πλοία, οι οποίοι θα επιτρέπεται να αποβιβάζονται απευθείας στο αλβανικό λιμάνι Shengjin. Δεν θα ισχύει το ίδιο για όσους διασώζονται από πλοία των ΜΚΟ, τα οποία το υπουργείο Εσωτερικών θα συνεχίσει να στέλνει στα πλέον απομακρυσμένα ιταλικά λιμάνια, μια στρατηγική που είχε ως στόχο την αποσυμφόρηση της Λαμπεντούζα.
Οσοι πρόσφυγες/μετανάστες ακολουθούν τη θαλάσσια διαδρομή από την Τουρκία πχ ή τη Λιβύη εντοπίζονται και διασώζονται θα μεταφέρονται απευθείας στην Αλβανία, χωρίς να σταματούν σε ιταλικό έδαφος και χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε καταγραφή τους. Με δεδομένο ότι η Αλβανία είναι «τρίτη χώρα» και δεν ανήκει στην Ε.Ε., αυτή θεωρείται μια μορφή απόρριψης, σημειώνει η Repubblica. Και αφού η μεταφορά τους σε έδαφος άλλης χώρας δεν προβλέπεται από καμία νομοθεσία, για να έχει δικαιοδοσία εκεί η Ιταλία, θα πρέπει να συμφωνήσει η Αλβανία να «παραχωρήσει» ένα κομμάτι γης από το δικό της έδαφος στη Ρώμη.
Η «θολή» συμφωνία θα αφορά μόνο άνδρες και ενήλικες. Τα παιδιά, οι γυναίκες και τα ευάλωτα άτομα θα παραμένουν στα ιταλικά πλοία και θα επιστρέφουν σε ιταλικό έδαφος. Πρόκειται για ένα σχέδιο «επιλεκτικών αποβιβάσεων» που έχει ήδη απορριφθεί από τα δικαστήρια.
Η επιλογή θα γίνεται πάνω στα πλοία. Ασχέτως της εθνικότητάς τους, οι άνδρες θα μεταφέρονται στην Αλβανία και εκεί, στο κέντρο που θα κατασκευαστεί από την Ιταλική κυβέρνηση και θα διαχειρίζεται η Ιταλία, θα μπορούν να καταθέσουν αίτημα ασύλου. Αλλά μόνο και μόνο το γεγονός ότι αυτό αφορά μόνο ενήλικες άνδρες καθιστά σαφές ότι η Ιταλία δεν έχει την πρόθεση να διασφαλίσει τα δικαιώματα που έχουν όλοι οι αιτούντες άσυλο, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση θα παραμένουν έγκλειστοι σε αυτά τα “κέντρα”, που θα κτιστούν με δαπάνη του ιταλικού κράτους, θα ελέγχονται από τις ιταλικές αρχές και ποιος ξέρει ποιοι θα τα διαχειρίζονται. Αλλά η κράτησή τους θα πρέπει να διαταχθεί από Ιταλό αξιωματικό της αστυνομίας και να επικυρωθεί από Ιταλό δικαστή μέσα σε 48 ώρες. Ποιος δικαστής όμως και με ποιο σκεπτικό θα αξιολογεί την κράτηση;
Το αίτημα ασύλου
Η απόφαση για χορήγηση ασύλου λαμβάνεται λαμβάνεται από ιταλική επιτροπή, αφού εμφανιστεί μπροστά της ο αιτών άσυλο. Ποια επιτροπή όμως και που; Είναι άγνωστο εάν το σχέδιο αυτό προβλέπει την εγκατάσταση ιταλική επιτροπή σε αλβανικό έδαφος. Και πως θα διασφαλιστεί το δικαίωμα στην υπεράσπιση και την πιθανή έφεση σε Ιταλό δικαστή σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος ασύλου; Και τέλος εξ ίσου προβληματική είναι και η κράτηση στο δεύτερο κέντρο που αναφέρεται στη συμφωνία που υποτίθεται ότι θα “φιλοξενεί” όσους πρόκειται να επαναπατριστούν. Και εκεί θα είναι αδύνατον οι μετανάστες να ασκήσουν το δικαίωμα στην έφεση και κυρίως: εφόσον έχει απορριφθεί η αίτηση τους, αυτοί οι άνθρωποι θα βρεθούν εκτός του κέντρου, σε έδαφος που δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα εξαρτάται δηλαδή η τύχη τους από τις αποφάσεις των αλβανικών αρχών.