Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συμφωνία Μελόνι και Ράμα για τη μεταφορά και εγκατάσταση μεταναστών από την Ιταλία στην Αλβανία. Έντονες αντιδράσεις

Ισχυ­ρές αντι­δρά­σεις προ­κα­λεί στην Αλβα­νία η υπο­γρα­φή χθες στη Ρώμη από τους πρω­θυ­πουρ­γούς Μελό­νι και Ράμα, συμ­φω­νί­ας που προ­βλέ­πει την ανέ­γερ­ση στην Αλβα­νία καταυ­λι­σμών Αφρι­κα­νών μετα­να­στών που κατα­φθά­νουν με προ­ο­ρι­σμό την Ιταλία.

Η συμ­φω­νία, όπως μετέ­δω­σαν τα αλβα­νι­κά ΜΜΕ, προ­βλέ­πει δύο μεγά­λους καταυ­λι­σμούς συνο­λι­κής χωρη­τι­κό­τη­τας 36.000 ατό­μων στις βορειο­δυ­τι­κές παρα­θα­λάσ­σιες αλβα­νι­κές πόλεις Λέζια και Σεν­γκί­νι που θα λει­τουρ­γή­σουν την προ­σε­χή άνοιξη.

Όπως δήλω­σε η Ιτα­λί­δα πρω­θυ­πουρ­γός, οι καταυ­λι­σμοί θα είναι υπό ιτα­λι­κή δικαιο­δο­σία και διοί­κη­ση και εκεί θα γίνε­ται η κατα­γρα­φή και η περαι­τέ­ρω δια­χεί­ρι­ση των μεταναστών.

Ο Αλβα­νός πρω­θυ­πουρ­γός Έντι Ράμα δικαιο­λό­γη­σε την υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας ως εκπλή­ρω­ση χρέ­ους της Αλβα­νί­ας προς την Ιτα­λία η οποία υπο­δέ­χτη­κε χιλιά­δες Αλβα­νούς μετα­νά­στες στην μεγά­λη έξο­δο των Αλβα­νών μετά τις αλλα­γές το 1991.

Η υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας γνω­στο­ποι­ή­θη­κε από τα Ιτα­λι­κά ΜΜΕ και προ­κά­λε­σε έντο­νες αντι­δρά­σεις στην Αλβα­νία, με την αντι­πο­λί­τευ­ση να αξιώ­νει άμε­ση ενη­μέ­ρω­ση της Βου­λής από τον πρω­θυ­πουρ­γό Έντι Ράμα. Η συμ­φω­νία κυριαρ­χεί από χθες στην δημό­σια συζή­τη­ση και στα αλβα­νι­κά ΜΜΕ κατα­γρά­φο­νται έντο­να αρνη­τι­κές αντι­δρά­σεις και διαμαρτυρίες!

«Νομικό τερατούργημα που παραβιάζει την ιταλική νομοθεσία»

Η διμε­ρής συμ­φω­νία Ιτα­λί­ας- Αλβα­νί­ας σε όλα τα σημεία της, φαί­νε­ται ότι είναι ένα «νομι­κό τερα­τούρ­γη­μα που παρα­βιά­ζει την ιτα­λι­κή νομο­θε­σία και τις διε­θνείς συν­θή­κες, καθώς βασί­ζε­ται σε κάποιου είδους εξω­ε­δα­φι­κή δικαιο­δο­σία που δεν προ­βλέ­πε­ται από κανέ­να νόμο», γρά­φει η Repubblica για τη συμφωνία.

Για να τεθεί βέβαια σε ισχύ θα πρέ­πει να επι­κυ­ρω­θεί από τη Βου­λή και θα πρέ­πει να κρι­θεί σύν­νο­μη με τις διε­θνείς συν­θή­κες και το Σύνταγ­μα της χώρας.

Αυτοί που θα την πλη­ρώ­σουν είναι οι μετα­νά­στες και οι πρό­σφυ­γες που θα δια­σώ­ζο­νται από το ιτα­λι­κό Λιμε­νι­κό, την ιτα­λι­κή ακτο­φυ­λα­κή ή τα ιτα­λι­κά πολε­μι­κά πλοία, οι οποί­οι θα επι­τρέ­πε­ται να απο­βι­βά­ζο­νται απευ­θεί­ας στο αλβα­νι­κό λιμά­νι Shengjin. Δεν θα ισχύ­ει το ίδιο για όσους δια­σώ­ζο­νται από πλοία των ΜΚΟ, τα οποία το υπουρ­γείο Εσω­τε­ρι­κών θα συνε­χί­σει να στέλ­νει στα πλέ­ον απο­μα­κρυ­σμέ­να ιτα­λι­κά λιμά­νια, μια στρα­τη­γι­κή που είχε ως στό­χο την απο­συμ­φό­ρη­ση της Λαμπεντούζα.

Οσοι πρόσφυγες/μετανάστες ακο­λου­θούν τη θαλάσ­σια δια­δρο­μή από την Τουρ­κία πχ ή τη Λιβύη εντο­πί­ζο­νται και δια­σώ­ζο­νται θα μετα­φέ­ρο­νται απευ­θεί­ας στην Αλβα­νία, χωρίς να στα­μα­τούν σε ιτα­λι­κό έδα­φος και χωρίς να γίνε­ται οποια­δή­πο­τε κατα­γρα­φή τους. Με δεδο­μέ­νο ότι η Αλβα­νία είναι «τρί­τη χώρα» και δεν ανή­κει στην Ε.Ε., αυτή θεω­ρεί­ται μια μορ­φή απόρ­ρι­ψης, σημειώ­νει η Repubblica. Και αφού η μετα­φο­ρά τους σε έδα­φος άλλης χώρας δεν προ­βλέ­πε­ται από καμία νομο­θε­σία, για να έχει δικαιο­δο­σία εκεί η Ιτα­λία, θα πρέ­πει να συμ­φω­νή­σει η Αλβα­νία να «παρα­χω­ρή­σει» ένα κομ­μά­τι γης από το δικό της έδα­φος στη Ρώμη.

Η «θολή» συμ­φω­νία θα αφο­ρά μόνο άνδρες και ενή­λι­κες. Τα παι­διά, οι γυναί­κες και τα ευά­λω­τα άτο­μα θα παρα­μέ­νουν στα ιτα­λι­κά πλοία και θα επι­στρέ­φουν σε ιτα­λι­κό έδα­φος. Πρό­κει­ται για ένα σχέ­διο «επι­λε­κτι­κών απο­βι­βά­σε­ων» που έχει ήδη απορ­ρι­φθεί από τα δικαστήρια.

Η επι­λο­γή θα γίνε­ται πάνω στα πλοία. Ασχέ­τως της εθνι­κό­τη­τάς τους, οι άνδρες θα μετα­φέ­ρο­νται στην Αλβα­νία και εκεί, στο κέντρο που θα κατα­σκευα­στεί από την Ιτα­λι­κή κυβέρ­νη­ση και θα δια­χει­ρί­ζε­ται η Ιτα­λία, θα μπο­ρούν να κατα­θέ­σουν αίτη­μα ασύ­λου. Αλλά μόνο και μόνο το γεγο­νός ότι αυτό αφο­ρά μόνο ενή­λι­κες άνδρες καθι­στά σαφές ότι η Ιτα­λία δεν έχει την πρό­θε­ση να δια­σφα­λί­σει τα δικαιώ­μα­τα που έχουν όλοι οι αιτού­ντες άσυ­λο, οι οποί­οι στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση θα παρα­μέ­νουν έγκλει­στοι σε αυτά τα “κέντρα”, που θα κτι­στούν με δαπά­νη του ιτα­λι­κού κρά­τους, θα ελέγ­χο­νται από τις ιτα­λι­κές αρχές και ποιος ξέρει ποιοι θα τα δια­χει­ρί­ζο­νται. Αλλά η κρά­τη­σή τους θα πρέ­πει να δια­τα­χθεί από Ιτα­λό αξιω­μα­τι­κό της αστυ­νο­μί­ας και να επι­κυ­ρω­θεί από Ιτα­λό δικα­στή μέσα σε 48 ώρες. Ποιος δικα­στής όμως και με ποιο σκε­πτι­κό θα αξιο­λο­γεί την κράτηση;

Το αίτημα ασύλου

Η από­φα­ση για χορή­γη­ση ασύ­λου λαμ­βά­νε­ται λαμ­βά­νε­ται από ιτα­λι­κή επι­τρο­πή, αφού εμφα­νι­στεί μπρο­στά της ο αιτών άσυ­λο. Ποια επι­τρο­πή όμως και που; Είναι άγνω­στο εάν το σχέ­διο αυτό προ­βλέ­πει την εγκα­τά­στα­ση ιτα­λι­κή επι­τρο­πή σε αλβα­νι­κό έδα­φος. Και πως θα δια­σφα­λι­στεί το δικαί­ω­μα στην υπε­ρά­σπι­ση και την πιθα­νή έφε­ση σε Ιτα­λό δικα­στή σε περί­πτω­ση απόρ­ρι­ψης του αιτή­μα­τος ασύ­λου; Και τέλος εξ ίσου προ­βλη­μα­τι­κή είναι και η κρά­τη­ση στο δεύ­τε­ρο κέντρο που ανα­φέ­ρε­ται στη συμ­φω­νία που υπο­τί­θε­ται ότι θα “φιλο­ξε­νεί” όσους πρό­κει­ται να επα­να­πα­τρι­στούν. Και εκεί θα είναι αδύ­να­τον οι μετα­νά­στες να ασκή­σουν το δικαί­ω­μα στην έφε­ση και κυρί­ως: εφό­σον έχει απορ­ρι­φθεί η αίτη­ση τους, αυτοί οι άνθρω­ποι θα βρε­θούν εκτός του κέντρου, σε έδα­φος που δεν ανή­κει στην Ευρω­παϊ­κή Ενω­ση. Θα εξαρ­τά­ται δηλα­δή η τύχη τους από τις απο­φά­σεις των αλβα­νι­κών αρχών.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο