ΟΗΕ vs. εμπάργκο: οι αλήθειες που έδειξε η Κούβα στον κόσμο

\\ granma.cu

Όπως κάθε χρό­νο, η χώρα μας εξέ­θε­σε στον κόσμο την ουσία αυτής της γενο­κτο­νι­κής πολι­τι­κής, ενά­ντια σε όλες τις αρχές αυτο­διά­θε­σης και κυριαρ­χί­ας των λαών_  Ούτε οι κυρώ­σεις ούτε οι απο­κλει­σμοί θα μπο­ρέ­σουν να σβή­σουν τη χαρά μας.

ΓΣ ΟΗΕ _με συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία: ΟΧΙ στο εμπάρ­γκο κατά της Κούβας

Με την ηθι­κή και την αξιο­πρέ­πεια ως ασπί­δες, και με την από­λυ­τη βεβαιό­τη­τα ότι η λογι­κή μας βοη­θά, η Κού­βα επι­στρέ­φει κάθε χρό­νο στη σκη­νή των Ηνω­μέ­νων Εθνών, για να καταγ­γεί­λει και να απο­κα­λύ­ψει αυτό που θεω­ρεί­ται η μεγα­λύ­τε­ρη γενο­κτο­νία στην ιστο­ρία: τον απο­κλει­σμό των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών κατά του λαού τους.

Μια ποτα­πή προ­σπά­θεια να σπά­σει τη βού­λη­ση του κου­βα­νι­κού λαού, μέσω της συστη­μα­τι­κής παρα­βί­α­σης, δια­χρο­νι­κά, των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των του, με το υπο­κρι­τι­κό και γελοίο πρό­σχη­μα ότι κάθε μέτρο έχει σκο­πό να ανα­τρέ­ψει την κυβέρ­νη­ση και όχι να υπο­τά­ξει τα εκα­τομ­μύ­ρια των κατοί­κων της.

Το ψήφι­σμα της Κού­βας έχει λάβει ιστο­ρι­κά την υπο­στή­ρι­ξη της πλειο­ψη­φί­ας των κρα­τών μελών του ΟΗΕ. Οι εξαγ­γε­λί­ες εκεί από τις Μεγά­λες Αντίλ­λες, σε σχέ­ση με αυτή τη σκλη­ρή μονο­με­ρή πολι­τι­κή, επέ­τρε­ψαν στον κόσμο να γνω­ρί­σει τις πραγ­μα­τι­κές προ­θέ­σεις, καθα­ρά παρεμ­βα­τι­κές, αποι­κι­στι­κές και με προ­σαρ­τή­σεις, που αντι­προ­σω­πεύ­ει ο αποκλεισμός.

Αυτές οι αλή­θειες, που ειπώ­θη­καν με από­λυ­το θάρ­ρος και δια­φά­νεια, κατέ­στη­σαν δυνα­τή την υπο­στή­ρι­ξη προς την Κού­βα και την απόρ­ρι­ψη αυτού που οι εκδό­τες του δει­λά απο­κα­λούν “εμπάρ­γκο”, για να ελα­χι­στο­ποι­ή­σουν το εύρος και τις οδυ­νη­ρές συνέ­πειές του, που ξεπερ­νούν το πλαί­σιο της έδρας του οργανισμού.

Διε­θνές πλέ­ον πρό­βλη­μα και γίνε­ται απαί­τη­ση από τις πιο δια­φο­ρε­τι­κές γωνιές του πλα­νή­τη, ανε­ξάρ­τη­τα από πολι­τι­σμούς, θρη­σκεί­ες, ακό­μη και πολι­τι­κές πεποι­θή­σεις.

Πέρα από τα στοι­χεία που έχει σήμε­ρα αυτή η χώρα όσον αφο­ρά τις οικο­νο­μι­κές ζημιές που προ­κλή­θη­καν από τον απο­κλει­σμό, το πιο οδυ­νη­ρό είναι η ζημιά σε έναν ολό­κλη­ρο λαό, στην ευη­με­ρία του, στις προσ­δο­κί­ες του και στα σχέ­δια ζωής του.

Είναι ντρο­πή και ακα­τα­νό­η­το (σσ. για τον απλό άνθρω­πο) η επι­λο­γή ενός εναλ­λα­κτι­κού συστή­μα­τος, ενός μοντέ­λου που βάζει τους ανθρώ­πους στο επί­κε­ντρο των προ­τε­ραιο­τή­των του, να είναι η αιτία τόσου μίσους από την πλευ­ρά της πιο ισχυ­ρής σήμε­ρα αυτο­κρα­το­ρί­ας. Η απά­ντη­ση δεν βρί­σκε­ται μόνο στα γεω­πο­λι­τι­κά τους συμ­φέ­ρο­ντα, είναι μια θανά­σι­μη πλη­γή για την αλα­ζο­νεία τους, είναι η πιο άξια επί­δει­ξη ανε­ξαρ­τη­σί­ας, απο­φα­σι­στι­κό­τη­τας και αρχών που γνώ­ρι­σαν ποτέ.

Επο­μέ­νως, στη φωνή του ΥπΕξ μας Bruno Rodríguez Parrilla είναι αυτή ενός ολό­κλη­ρου λαού που κανέ­νας απο­κλει­σμός δεν θα μετα­τρέ­ψει ποτέ σε σκλά­βους, αλλά που απαι­τεί το δικαί­ω­μά του να άρει ορι­στι­κά αυτό το φράγ­μα, που είναι, αναμ­φί­βο­λα, το κύριο εμπό­διο για την πλή­ρη ανά­πτυ­ξή μας ως έθνος.

Αυτό το νησί έζη­σε μια άλλη ιστο­ρι­κή μέρα, κατά την οποία το σωστό και δίκαιο μίλη­σε για άλλη μια φορά πιο δυνα­τά, όπου ο κόσμος είπε για άλλη μια φορά ΟΧΙ στον απο­κλει­σμό κατά της Κού­βας.

Πηγή