Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία, όταν ήταν εκεί και ο “ΠΣΑΠ”…

Τότε ήταν “αλλιώς”: Το ποδό­σφαι­ρο που _σ΄ότι αφο­ρά τη χώρα μας, εμφα­νί­στη­κε λίγο πριν τις αρχές του 20ού αιώ­να στα λιμά­νια του Πει­ραιά και της Πάτρας μετά μία ερμα­φρό­δι­τη κατά­στα­ση ανά­με­σα στον ερα­σι­τε­χνι­σμό και τον ημιε­παγ­γελ­μα­τι­σμό, μέσα από το δόγ­μα των αεί €υρω­λά­γνων “ΕΟΚ _νυν ΕΕ και πάσης Ελλά­δος, το 1979 (ν. 879/1979), πέρα­σε ορι­στι­κά από τα “Μιζού­ρι” της μπά­λας στο ποδό­σφαι­ρο της μάσας

Ο Πανελ­λή­νιος Σύν­δε­σμος Αμει­βο­μέ­νων Ποδο­σφαι­ρι­στών (ΠΣΑΠ) _σήμερα και  Ποδο­σφαι­ρι­στριών (ΠΣΑΠΠ) υπήρ­ξε συν­δι­κα­λι­στι­κό όργα­νο των μπα­λα­δό­ρων μας. Ιδρύ­θη­κε το 1976 _όταν όλα ήταν αλλιώς και στο ποδό­σφαι­ρο, με μέλη τους  παί­χτες των συλ­λό­γων της Α΄ και Β΄ Εθνι­κής και έγι­νε μέλος της Παγκό­σμιας Ομο­σπον­δί­ας Ποδο­σφαι­ρι­στών (FIFPro). Αρχι­κά δημιουρ­γή­θη­καν χωρι­στοί σύν­δε­σμοι (της Μακε­δο­νί­ας με έδρα τη Θεσ­σα­λο­νί­κη και της Πελο­πον­νή­σου-Ηπεί­ρου με έδρα την Πάτρα) και στη συνέ­χεια ενός με πανελ­λή­νια εμβέ­λεια και με τον Δήμαρ­χο Θόδω­ρος Άννι­νο του δήμου Πατρέ­ων να παί­ζει κατα­λυ­τι­κό ρόλο (σσ. δήμαρ­χος λαο­πρό­βλη­τος και ΚΚΕς προ­δι­κτα­το­ρι­κά, εκλέ­χτη­κε αμέ­σως μετά την πτώ­ση της χού­ντας με το ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ με 71,07%, σημειώ­νο­ντας την πιο ευρεία επι­κρά­τη­ση δημάρ­χου στην ιστο­ρία της πόλης, το 1978 επα­νε­κλέ­χθη­κε με 57,31%, επί­σης το 1982 ξανά με 52,28%).

(2016 _copy-paste)
Ο Πανελ­λή­νιος Σύν­δε­σμος Αμει­βο­μέ­νων Ποδο­σφαι­ρι­στών κλεί­νει σήμε­ρα 40 χρό­νια ζωής.
Ιδρύ­θη­κε _τυπικά 20-Ιαν-1976 (ημέ­ρα έγκρι­σης του Κατα­στα­τι­κού του και έναρ­ξης λει­τουρ­γί­ας του). Προη­γή­θη­καν, τον Οκτώ­βριο του 1975, συγκε­ντρώ­σεις στην Πάτρα, την Θεσ­σα­λο­νί­κη και την Αθή­να, που ανέ­δει­ξαν την επι­θυ­μία των ποδο­σφαι­ρι­στών για τη δημιουρ­γία του φορέα εκπρο­σώ­πη­σης τους.
Σε και­ρούς χαλε­πούς για το επαγ­γελ­μα­τι­κό ποδό­σφαι­ρο στην Ελλά­δα, ο ΠΣΑΠ ενω­μέ­νος, συσπει­ρω­μέ­νος, με πνεύ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης και κοι­νω­νι­κής ευθύ­νης, αγω­νί­ζε­ται άοκνα για τους συνα­δέλ­φους επαγ­γελ­μα­τί­ες ποδο­σφαι­ρι­στές και για το παι­χνί­δι μας.
Η εκδή­λω­ση-θεσμός του ΠΣΑΠ “Η Γιορ­τή του Ποδο­σφαι­ρι­στή”, συμπί­πτει με την επέ­τειο των 40 ετών και θα είναι αφιε­ρω­μέ­νη στις 4 δεκα­ε­τί­ες από την ίδρυ­ση του. Ο ΠΣΑΠ πέτυ­χε πολ­λά για τον ποδο­σφαι­ρι­στή στην Ελλά­δα, είναι πάντα δίπλα του και με συνερ­γα­σία, επι­μο­νή, αφο­σί­ω­ση, διο­ρα­τι­κό­τη­τα, πίστη και αγω­νι­στι­κό­τη­τα, είναι βέβαιο ότι θα συνε­χί­σει να απο­τε­λεί ουσια­στι­κό στή­ριγ­μα, για όλους τους συνα­δέλ­φους μας. Η προ­σπά­θεια συνε­χί­ζε­ται και σε αυτήν είμα­στε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.__σσ. μακά­ρι αλλά ΔΕΝ!!

μαζί δεν μπορούμε

⚽  Η επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Οι και­ροί Γόδα_Μουράτη του Ολυ­μπια­κού, Μεσ­σά­ρη του Πανα­θη­ναϊ­κού, Κοντού­λη της ΑΕΚ,  Λιά­ρου και Μεντε­κί­δη του Απόλ­λω­να Καλα­μα­ριάς, Αλε­ξάς του Παναι­τω­λι­κού κά. απο­τε­λούν γλυ­κιά ανάμνηση.

Το ΚΚΕ συνέ­δε­σε τη δρά­ση του και με την ανά­πτυ­ξη του λαϊ­κού μαζι­κού αθλη­τι­σμού στην Ελλά­δα και ιδιαί­τε­ρο με το πιο λαο­φι­λές άθλη­μα, το ποδό­σφαι­ρο. Από τα πρώ­τα χρό­νια της ίδρυ­σής του και όλη την περί­ο­δο του Μεσο­πο­λέ­μου, στη βαθιά παρα­νο­μία, ενά­ντια στους κατα­σταλ­τι­κούς μηχα­νι­σμούς του αστι­κού κρά­τους και της καπι­τα­λι­στι­κής εργο­δο­σί­ας, στο “Ιδιώ­νυ­μο” του Ελ. Βενι­ζέ­λου και γενι­κό­τε­ρα στις διώ­ξεις, τις δολο­φο­νι­κές επι­θέ­σεις, τη φυλά­κι­ση και τον εκτο­πι­σμό. Το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ ανέ­πτυ­ξαν πρω­το­πό­ρα δρά­ση στο μέτω­πο του αθλη­τι­σμού, οργα­νώ­νο­ντας τη διεκ­δί­κη­ση, αλλά και τη δρα­στη­ριό­τη­τα αυτή καθ’ αυτή, την ψυχα­γω­γία του λαού, που έπαι­ζε βασι­κό ρόλο στην ψυχι­κή και ηθι­κή ανά­τα­ση, με ιδιαί­τε­ρη φρο­ντί­δα αλλά και δημιουρ­γι­κό­τη­τα. Παράλ­λη­λα, απο­τέ­λε­σε την οργα­νω­τι­κή ραχο­κο­κα­λιά για τη συγκρό­τη­ση μαζι­κών αθλη­τι­κών σωμα­τεί­ων, που προ­σέλ­κυαν νέο κόσμο και τον έφερ­ναν σε επα­φή με τις θέσεις και την ιδε­ο­λο­γία του Κόμ­μα­τος, σε δύσκο­λες συν­θή­κες παρα­νο­μί­ας. Σημα­ντι­κό ρόλο σ’ αυτήν την προ­σπά­θεια έπαι­ξαν οι πρό­σφυ­γες, που πρω­το­στά­τη­σαν στην ίδρυ­ση και την οργά­νω­ση των εργα­ζο­μέ­νων στα αθλη­τι­κά σωμα­τεία. Έτσι γεν­νή­θη­καν σε κάθε πόλη ομά­δες με έντο­νο το προ­λε­τα­ρια­κό — προ­σφυ­γι­κό στοι­χείο και τα σημά­δια μιας δια­φο­ρε­τι­κής κουλ­τού­ρας, από τα παρά­λια της Μικρα­σί­ας και του Εύξει­νου Πόντου. Ομά­δες που _σαν ΠΑΕ πλέ­ον ξέχα­σαν την κατα­γω­γή και την ιστο­ρία τους. Ο ΠΑΟΚ και ο Απόλ­λων Καλα­μα­ριάς στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, η ΑΕΚ, ο Πανιώ­νιος, ο Απόλ­λων Σμύρ­νης και ο Ατρό­μη­τος στην Αθή­να, η Νίκη Βόλου κ.ά., έχουν έντο­να αυτά τα χαρακτηριστικά.

Το παιχνίδι _πλέον παίζεται έξω απ’ το γήπεδο

Σήμε­ρα, δυστυ­χώς, το παι­χνί­δι “παί­ζε­ται” έξω από το γήπε­δο. Το εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο ποδό­σφαι­ρο είναι μια επι­χεί­ρη­ση κέρ­δους και εξου­σί­ας, μέσα αλλά κυρί­ως έξω από τα γήπε­δα. Τα συχνά επει­σό­δια απο­τε­λούν συγκρού­σεις πετρε­λαιά­δων, τρα­πε­ζι­τών, εφο­πλι­στών, βιο­μη­χά­νων και μιντιά­δων — προ­έ­δρων, όχι απλά για ένα πρω­τά­θλη­μα αλλά για το ξανα­μοί­ρα­σμα της επι­χει­ρη­μα­τι­κής “πίτας”, για την ισχυ­ρο­ποί­η­ση κάποιων εται­ρειών και τον παρα­γκω­νι­σμό κάποιων άλλων. Γι’ αυτό και δημιουρ­γούν “στρα­τούς” που υπε­ρα­σπί­ζο­νται τα οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της ομά­δας — επι­χεί­ρη­σης. Οι ιαχές περί κάθαρ­σης, διά­λυ­σης της “παρά­γκας” κ.λπ., ακού­γο­νται του­λά­χι­στον γελοί­ες όταν βγαί­νουν από τα στό­μα­τα αυτών που απλά θέλουν να γίνουν χαλί­φη­δες στην θέση του χαλί­φη, που έχουν βαριές ευθύ­νες για τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση. Όλα αυτά τα χρό­νια το κρά­τος, με τις δια­δο­χι­κές του κυβερ­νή­σεις _μεταξύ αυτών και της _1ης και 2ης “αρι­στε­ρής” εκδο­χής του, στη­ρί­ζει την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, παρα­χω­ρώ­ντας της στα­δια­κά τις δομές του αθλη­τι­σμού, ενώ ταυ­τό­χρο­να εξα­σφα­λί­ζει ευνοϊ­κό περι­βάλ­λον για να δρα με φορο­α­παλ­λα­γές, χάρι­σμα χρε­ών με νομο­θε­τή­μα­τα κά. Κρά­τος και επι­χει­ρη­μα­τί­ες λει­τουρ­γούν σαν επι­κοι­νω­νού­ντα δοχεία, προ­κει­μέ­νου από τη μια να δια­σφα­λί­ζο­νται οικο­νο­μι­κά — πολι­τι­κά οφέ­λη και από την άλλη να χει­ρα­γω­γεί­ται ο λαός, να στοι­χί­ζε­ται πίσω από ξένα γι’ αυτόν συμ­φέ­ρο­ντα, να μετα­τρέ­πε­ται σε πελά­τη της εξέδρας.

Όπως είχε πει ο “αιθε­ρο­βά­μων” και “ανε­μο­λά­μνων” Σάβ­βας Κωφί­δη­ςσε εκδή­λω­ση μας του 2018 «αυτό που χρειά­ζε­ται για να κοπεί το κακό από τη ρίζα είναι η κατάρ­γη­ση των ΠΑΕ και κάθε είδους επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στο ποδό­σφαι­ρο και στον αθλη­τι­σμό. Η πραγ­μα­τι­κή εξυ­γί­αν­ση του ποδο­σφαί­ρου απαι­τεί τη δημιουρ­γία ενός άλλου ποδο­σφαι­ρι­κού οικο­δο­μή­μα­τος, που θα χρη­μα­το­δο­τεί­ται από το κρά­τος, θα διοι­κεί­ται και θα ελέγ­χε­ται σε τακτι­κή βάση από φίλα­θλα και άλλα λαϊ­κά όργα­να, θα απο­κλεί­ει κάθε επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση στο ποδό­σφαι­ρο και οι πορεί­ες των ομά­δων θα καθο­ρί­ζο­νται εντός των γηπέ­δων. Μόνο έτσι θα απαλ­λα­γεί ορι­στι­κά ο αθλη­τι­σμός από την αρρώ­στια και τη σαπίλα».

Δεί­τε και Υπήρ­ξε (και θα υπάρ­ξει ξανά) κι αυτός ο Αθλητισμός!

🔸 Δεί­τε επί­σης Αθλη­τι­σμός στην ΕΣΣΔ:
🔻 Εξα­σφα­λι­σμέ­νο δικαίωμα
🔻 Ενταγ­μέ­νος στις λαϊ­κές ανά­γκες και όχι στη λογι­κή του κέρδους
🔻 Σχε­δια­σμέ­νος με βάση τις ανά­γκες του λαού
🔻 Ακρο­γω­νιαί­ος λίθος ο μαζι­κός χαρακτήρας

Της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία, 
όταν ήταν εκεί και ο “ΠΣΑΠ”…

Ο Και­σα­ρια­νιώ­της και φίλος Νίκος Μάλ­λια­ρης ήταν ένα από τα ιδρυ­τι­κά μέλη του ΠΣΑΠ. Διε­τέ­λε­σε μέλος, ταμί­ας, γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας, υπεύ­θυ­νος Τύπου-επι­κοι­νω­νί­ας και υπεύ­θυ­νος οργά­νω­σης των μελών του Συν­δέ­σμου, από το 1977 έως το 1985. Από το 2000 έως το 2001 ήταν μέλος της διοί­κη­σης του Απόλ­λω­να Καλα­μα­ριάς και εκπρό­σω­πός του στην ΕΠΑΕ. Το 2003 ήταν συνι­δρυ­τής της ποδο­σφαι­ρι­κής ομά­δας «Αστέ­ρας 2004», στην περιο­χή της Και­σα­ρια­νής, στην οποία και υπήρ­ξε πρό­ε­δρος έως το 2008. Το 2007 πρω­το­στά­τη­σε στην ίδρυ­ση των εν Ελλά­δι φίλων της Μπαρ­τσε­λό­να, της οποί­ας απο­τε­λεί και μέλος από τον ίδιο χρό­νο. Επί­σης, είναι μέλος της πρω­το­βου­λί­ας της Ελλη­νο­κα­τα­λα­νι­κής φιλί­ας και από το 2009 μέλος της διε­θνούς πρω­το­βου­λί­ας «¡hasta la victoria siempre!». Από το 2010 μέχρι το 2012 ήταν γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Συλ­λό­γου Βετε­ρά­νων Ποδο­σφαι­ρι­στών Προ­ο­δευ­τι­κής. Το 2011 συμ­με­τεί­χε σαν ιδρυ­τι­κό μέλος στη δημιουρ­γία του αθλη­τι­κού συλ­λό­γου «Α.Ο. Μονοφατσίου-Μπαρτσελόνα»

«Μάλλιαρη, είσαι “τοκιστής”_»

Ο Νίκος Μάλ­λια­ρης, μετέ­πει­τα γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του ΠΣΑΠ, του συν­δι­κα­λι­στι­κού οργά­νου των ποδο­σφαι­ρι­στών που πρώ­τος έβα­λε τη συμ­με­το­χή του αθλη­τι­κού κινή­μα­τος στον εορ­τα­σμό των επε­τεί­ων του Πολυτεχνεί­ου_ το 1973 ήταν 19 ετών και αγω­νι­ζό­ταν στον Εθνι­κό Αστέ­ρα. Ομά­δα της Και­σα­ρια­νής, με αρι­στε­ρές κατα­βο­λές και η ομά­δα και η συνοι­κία, ο Νίκος Μάλ­λια­ρης, ο οποί­ος αργό­τερα έπαι­ξε και σε άλλη αρι­στε­ρή ομά­δα, την Προ­ο­δευ­τι­κή, θυμά­ται τις ημέ­ρες του Πολυ­τε­χνεί­ου και του αγώ­να των φοιτητών:

«Γυρί­ζα­με έξω από το Πολυ­τε­χνείο εκεί­νες τις ημέ­ρες και συμ­με­τεί­χα­με όσο μπο­ρού­σα­με στον αγώ­να των φοι­τη­τών. Πήγαι­να εκεί κα­θημερινά με κάποιους παί­κτες του Αστέ­ρα και κυρί­ως με τον Γιάν­νη τον Γεωρ­γά­ρα. Στη συ­νέχεια τα συζη­τού­σα­με στην προ­πό­νη­ση όλα αυτά, αλλά κρυ­φά, όπως κρυ­φά πηγαί­να­με και στο Πολυ­τε­χνείο διό­τι τότε ήταν η επο­χή των στρα­τιω­τι­κών επι­τρό­πων και των χαφιέ­δων. Θυμά­μαι την ημέ­ρα που μπή­καν τα τανκς στο Πολυ­τε­χνείο, είχε δια­κο­πεί και το πρωτά­θλημα στη συνέ­χεια για τρεις εβδο­μά­δες, θυ­μάμαι το όλο σκη­νι­κό στο Πολυ­τε­χνείο, την Ασφά­λεια που μας κυνη­γού­σε, εμείς τρέ­χα­με να κρυ­φτού­με σε κάποια μαγα­ζιά της περιο­χής και μετά κρυ­φά να φύγου­με για το σπί­τι, θυμά­μαι την επό­με­νη μέρα του Πολυ­τε­χνεί­ου που πήγα στην προ­πό­νη­ση και ένας αγράμμα­τος παρα­τρε­χά­με­νος μου είπε «Μάλ­λια­ρη, σε ξέρω εσέ­να, είσαι τοκι­στής»», θέλο­ντας να πει βεβαί­ως ότι ήμουν τροτσκιστής».

Μετά η Χού­ντα έπε­σε και ο Νίκος Μάλ­λια­ρης θυμά­ται: «Με τη μετα­πο­λί­τευ­ση υπήρ­ξε άλλο κλί­μα και νέος αέρας. Τότε άρχι­σαν να έρχο­νται στα παι­χνί­δια του Αστέ­ρα καλλιτέ­χνες (Θάνος και Ανδρέ­ας Μικρού­τσι­κος, Μα­ρία Δημη­τριά­δη, Γιάν­νης Κού­τρας). Τότε άρ­χισαν να συχνά­ζουν και να τρα­γου­δούν στα στέ­κια της Και­σα­ρια­νής και έτσι όλοι αυτοί έμπλε­ξαν με το ποδό­σφαι­ρο και έγι­ναν φίλα­θλοι. Στη συνέ­χεια εγώ έφυ­γα από τον Αστέ­ρα και ο Κώστας Καρα­πα­τής με πήρε στην Προο­δευτική το 1977, ο Καρα­πα­τής που είναι δεξι­ός, αλλά που συγκρού­στη­κε με τη Χού­ντα πέ­ραν της από­λυ­σής του από την εθνι­κή ομά­δα και βοή­θη­σε πολ­λούς ποδο­σφαι­ρι­στές εκεί­νη την περίοδο».

Ποδο­σφαι­ρι­στές παι­διά πολι­τι­κών προ­σφύ­γων που δε διέ­πρε­ψαν μόνο στο γήπε­δο – Από το αρχείο του Νίκου Μάλλιαρη

ℹ️  Νίκος Μάλ­λια­ρης (γενν. Αθή­να, 4 Ιου­λί­ου 1954): παλαί­μα­χος “ψηλέ­ας” ποδο­σφαι­ρι­στής _αγωνιζόταν στην θέση του σέντερ-φορ, συν­δι­κα­λι­στής και διοι­κη­τι­κός παρά­γο­ντας, που έχει ανα­λά­βει κοι­νω­νι­κές και πολι­τι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες στο χώρο του αθλη­τι­σμού _το 1982 απέ­κτη­σε πτυ­χίο προ­πο­νη­τή ποδοσφαίρου.

    • 1971–1973 Ερα­σι­τέ­χνης ποδο­σφαι­ρι­στής στον Ποδο­σφαι­ρι­κό Όμι­λο Ψυχι­κού (ΠΟΨ)
    • 1973–1977 Επαγ­γελ­μα­τί­ας ποδο­σφαι­ρι­στής ΓΑΟ Εθνι­κός Αστέ­ρας Καισαριανής
    • 1977–1985 Συμ­με­το­χή στη διοί­κη­ση του ΠΣΑΠ ως μέλος, ταμί­ας, γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας, υπεύ­θυ­νος Τύπου-Επι­κοι­νω­νί­ας και υπεύ­θυ­νος οργά­νω­σης των μελών του Συνδέσμου
    • 1977–1980 Επαγ­γελ­μα­τί­ας ποδο­σφαι­ρι­στής στην Προ­ο­δευ­τι­κή Κορυδαλλού
    • 1980–1981 Επαγ­γελ­μα­τί­ας ποδο­σφαι­ρι­στής στον ΓΑΟ Εθνι­κός Αστέρας
    • 1982 Διπλω­μα­τού­χος προ­πο­νη­τής ποδοσφαίρου
    • 1982–1986 Δημο­τι­κός Σύμ­βου­λος Και­σα­ρια­νής (υπεύ­θυ­νος Αθλητισμού)
    • 2000–2001 Μέλος της διοί­κη­σης της ΠΑΕ Απόλ­λων Καλα­μα­ριάς και εκπρό­σω­πος στην ΕΠΑΕ
    • 2003–2008 Συνι­δρυ­τής και πρό­ε­δρος του ερα­σι­τε­χνι­κού ποδο­σφαι­ρι­κού σωμα­τεί­ου Α.Ο. Αστέ­ρας 2004 Καισαριανής
    • 2007 Μέλος του F.C. Barcelona
    • 2007 Μέλος του Συν­δέ­σμου Φίλων F.C. Barcelona και μέλος της Πρω­το­βου­λί­ας Ελλη­νο­κα­τα­λα­νι­κής Φιλίας
    • 2009 Μέλος του Hasta La Victoria Siempre
    • 2010–2012 Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του Συν­δέ­σμου Παλαι­μά­χων ποδο­σφαι­ρι­στών Α.Ο. Προδευτικής
    • 2011 Ιδρυ­τι­κό μέλος του Α.Ο. Μονοφατσίου-Μπαρτσελόνα
    • Μέλος του ΙΑΕΑΔ (Ινστι­τού­το Διε­θνούς & Ελλη­νι­κού Αθλη­τι­κού Δικαίου)

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο