Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το εμβόλιο κατά της covid-19, η κυβέρνηση της ΝΔ και εμείς

Γρά­φει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Τα εμβό­λια απο­τε­λούν μια ιστο­ρι­κή, παγκό­σμια κατά­κτη­ση της επι­στή­μης και της δημό­σιας υγεί­ας που σώζει εκα­τομ­μύ­ρια ζωές κάθε χρό­νο. Η συγκε­κρι­μέ­νη κατά­κτη­ση έχει συμ­βά­λει καθο­ρι­στι­κά στον δρα­στι­κό περιο­ρι­σμό της παι­δι­κής θνη­σι­μό­τη­τας, έχει τιθα­σεύ­σει ή/και εξα­λεί­ψει μια σει­ρά θανα­τη­φό­ρα και μετα­δο­τι­κά λοι­μώ­δη νοσή­μα­τα. Τα εμβό­λια κατά της covid-19 μπο­ρούν και πρέ­πει να ακο­λου­θή­σουν αυτή την παρά­δο­ση. Κατά συνέ­πεια, είναι ιδιαί­τε­ρα προ­βλη­μα­τι­κό τα εμβό­λια να αντι­με­τω­πί­ζο­νται με σκε­πτι­κι­σμό και με υπο­τί­μη­ση της χρη­σι­μό­τη­τας τους. Χωρίς αυτό να σημαί­νει ότι ο οποί­ος σκε­πτι­κι­σμός δεν έχει βάση. Προ­φα­νώς, για να αντι­λη­φθεί ο/η εργαζόμενος/η ότι τα εμβό­λια της covid-19 είναι για το συμ­φέ­ρον του/της, όπως και κάθε εμβό­λιο, χρειά­ζο­νται πραγ­μα­τι­κές απα­ντή­σεις σχε­τι­κά με τις παρε­νέρ­γειες, με την κάλυ­ψη που προ­σφέ­ρουν απέ­να­ντι στην ασθέ­νεια και στην μετάλ­λα­ξη Δέλ­τα καθώς και με οτι­δή­πο­τε άλλο προ­κύ­ψει. Όλο αυτό μπο­ρεί να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί χωρίς να υπο­νο­μευ­τεί το δικαί­ω­μα της ελεύ­θε­ρης επι­λο­γής. Με λίγα λόγια, ο εμβο­λια­σμός κατά της covid-19 είναι απα­ραί­τη­τος αλλά σε καμία περί­πτω­ση δεν μπο­ρεί να είναι υποχρεωτικός.

Το βασι­κό­τε­ρο που πρέ­πει να ανα­δει­χθεί είναι ότι το εμβό­λιο μπο­ρεί να ανα­στεί­λει την πορεία της παν­δη­μί­ας αλλά παράλ­λη­λα θα καθυ­στε­ρή­σει να εξα­λεί­ψει την ασθέ­νεια, του­λά­χι­στον στο άμε­σο μέλ­λον. Συνο­πτι­κά, η κυβέρ­νη­ση αντί να κάνει δωρά­κια στα φιλι­κά της ΜΜΕ και να δημιουρ­γεί δια­χω­ρι­σμούς μετα­ξύ των πολι­τών, θα όφει­λε να κάνει μία εντα­τι­κή και σοβα­ρή καμπά­νια ενη­μέ­ρω­σης ώστε να απο­δεί­ξει για­τί χρειά­ζε­ται να εμβο­λια­στού­με. Προ­φα­νώς, δεν υπάρ­χει τέτοιος σχε­δια­σμός, συνε­πώς μένει στους εργα­ζό­με­νους στην υγεία και σε όλους όσους διεκ­δι­κού­με μια ζωή πάνω από τα κέρ­δη, να αγω­νι­στού­με και να επι­βάλ­λου­με αυτή την προοπτική.

Αγώνας δρόμου

Η αλή­θεια είναι ότι η μεγά­λη πίε­ση από τις κυβερ­νή­σεις και ο αγώ­νας δρό­μου μετα­ξύ των φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νιών για την γρή­γο­ρη κυκλο­φο­ρία εμβο­λί­ων είχε συμπιέ­σει σε μεγά­λο (και αντιε­πι­στη­μο­νι­κό) βαθ­μό τα χρο­νι­κά όρια καθώς και το εύρος των κλι­νι­κών δοκι­μών. Όλα τα μέχρι τώρα εμβό­λια έχουν πάρει έγκρι­ση υπό το καθε­στώς «έκτα­κτης ανά­γκης». Σε αυτό πρέ­πει να προ­στε­θεί και η μυστι­κό­τη­τα γύρω από τις συμ­φω­νί­ες των φαρ­μα­κο­βιο­μη­χα­νιών με τα κρά­τη. Η πραγ­μα­τι­κή απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, οι πιθα­νές παρε­νέρ­γειες αλλά και η χρο­νι­κή περί­ο­δος της ανο­σί­ας που παρέ­χουν τα εμβό­λια δεν είναι ακό­μα ξεκά­θα­ρα και αυτό είναι  μεγά­λο πρό­βλη­μα. Όλα τα παρα­πά­νω, δίκαια κλο­νί­ζουν την εμπι­στο­σύ­νη του κόσμου απέ­να­ντι στα διά­φο­ρα εμβό­λια και καθυ­στε­ρεί την πορεία του εμβο­λια­σμού. Υπεύ­θυ­νοι γι’ αυτό είναι απο­κλει­στι­κά οι κυβερ­νή­σεις, με τις επο­πτι­κές αρχές και τις επι­τρο­πές λοι­μω­ξιο­λό­γων καθώς και οι εται­ρεί­ες φαρ­μά­κων που προ­σπα­θούν να βγά­λουν κέρ­δος μέσα από την παν­δη­μία και σε βάρος της δημό­σιας υγεί­ας. Η επέ­λα­ση της μετάλ­λα­ξης Δέλ­τα και οι αγω­νιώ­δης εκκλή­σεις του Παγκό­σμιου Οργα­νι­σμού Υγεί­ας (ΠΟΥ) ανα­δει­κνύ­ουν την έντα­ση του προβλήματος.

Ωστό­σο, δεν πρέ­πει να ξεχνά­με ότι είναι από­λυ­τα λογι­κό να υπάρ­χουν παρε­νέρ­γειες από τη χορή­γη­ση εμβο­λί­ων. Σε όλα τα εμβό­λια (και φάρ­μα­κα) που κυκλο­φο­ρούν παρα­τη­ρού­νται παρε­νέρ­γειες, που εκδη­λώ­νο­νται ανά­λο­γα με τις ηλι­κια­κές ομά­δες και τα υπο­κεί­με­να νοσή­μα­τα του πλη­θυ­σμού. Παρε­νέρ­γειες, που σε μεγά­λο ποσο­στό, ανι­χνεύ­ο­νται (και φυσι­κά πρέ­πει να ανα­κοι­νώ­νο­νται) ήδη από τις κλι­νι­κές δοκι­μές όταν υπάρ­χει ένα μεγά­λο και αντι­προ­σω­πευ­τι­κό δείγ­μα αλλά και ο κατάλ­λη­λος χρό­νος για να εκδηλωθούν.

Την ίδια ώρα, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, όπως και οι ομό­λο­γοι της στις ΗΠΑ, στην Γερ­μα­νία κι αλλού, χρη­σι­μο­ποιεί τον εμβο­λια­σμό για να εξα­σφα­λί­σει πολι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή συναί­νε­ση  που από τη μία θα ξεπλύ­νει την εγκλη­μα­τι­κή της στά­ση στη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας και ταυ­τό­χρο­να θα καλ­λιερ­γή­σει ελπί­δες για «σύντο­μο τέλος της παν­δη­μί­ας» και «απο­κα­τά­στα­σης της κανο­νι­κό­τη­τας στην οικο­νο­μία». Βέβαια, όπως δεί­χνει η εικό­να μέχρι σήμε­ρα, ούτε το ένα, ούτε το άλλο φαί­νε­ται να είναι σύντο­μα εφικτό.

Θολό τοπίο

Με λίγα λόγια, αυτό είναι το θολό τοπίο που καλ­λιερ­γεί η κυβέρ­νη­ση της Νέας Δημο­κρα­τί­ας, όπως κι άλλες κυβερ­νή­σεις διε­θνώς, που αντί μιας σωστής προς το δημό­σιο συμ­φέ­ρον αντι­με­τώ­πι­σης της παν­δη­μί­ας (με μαζι­κές προ­σλή­ψεις, ενι­σχυ­μέ­νο σύστη­μα υγεία γενι­κά και ειδι­κά, με ΜΕΘ και επί­τα­ξη της ιδιω­τι­κής Υγεί­ας, με μαζι­κό εμβο­λια­σμό στο σύνο­λο της κοι­νω­νί­ας κτλ) αρκού­νται στην καλ­λιέρ­γεια του ανορ­θο­λο­γι­σμού μέσα από αχρεί­α­στα παρα­τε­τα­μέ­να lockdown και χωρίς να αντι­με­τω­πί­ζουν τον συνω­στι­σμό στα Μέσα Μαζι­κής Μετα­φο­ράς (ΜΜΜ) και στους μαζι­κούς χώρους εργα­σί­ας, μέσα από την μπερ­δε­μέ­νη και ελά­χι­στη ενη­μέ­ρω­ση σχε­τι­κά με το εμβό­λιο και με απα­γο­ρεύ­σεις, που χωρίς να αντι­με­τω­πί­ζουν την παν­δη­μία, προ­σπα­θούν να ρίξουν την ευθύ­νη για την εξέ­λι­ξη της στην ατο­μι­κή ευθύνη.

Εκεί ακρι­βώς, στην ανορ­θο­λο­γι­κή δια­χεί­ρι­ση και στην ελλι­πή ενη­μέ­ρω­ση σχε­τι­κά με την παν­δη­μία, βρί­σκουν ή προ­σπα­θούν να βρουν, έδα­φος διά­φο­ρες θεω­ρί­ες κι αντι­λή­ψεις – με ακρο­δε­ξιό ή και «προ­ο­δευ­τι­κό» πρό­ση­μο – που υπο­τί­θε­ται βρί­σκο­νται ενά­ντια στην πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης σχε­τι­κά με την παν­δη­μία ενώ στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, κατα­λή­γουν να υπε­ρα­σπί­ζουν τις ίδιες ακρι­βώς πολι­τι­κές. Είναι άρα­γε τυχαίο που η ακρο­δε­ξιά, με τον πρώ­ην Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ Ντό­ναλντ Τραμπ στην κορυ­φή, προ­σπά­θη­σε να εκμε­ταλ­λευ­τεί τον σκε­πτι­κι­σμό σχε­τι­κά με τα εμβό­λια και την παν­δη­μία; Όμως η άρνη­ση του εμβο­λια­σμού ως εκεί­νο το ανα­γκαίο εργα­λείο ώστε να ξεπε­ρά­σου­με το πρό­βλη­μα και με το πρό­σχη­μα της “αντί­στα­σης” επι­στρέ­φει ενά­ντια σε όλους μας, δίνο­ντας εκ νέου επι­χει­ρή­μα­τα κατα­στο­λής στην κυβέρ­νη­ση, η οποία με τη σει­ρά της ανα­τρο­φο­δο­τεί ένα κλί­μα συνω­μο­σιο­λο­γί­ας, σκε­πτι­κι­σμού και απαξίωσης.

Απαξίωση

Το voucher των 150€ μέσω προ­πλη­ρω­μέ­νης κάρ­τας σε όσους νέους/ες ηλι­κί­ας 18–25 ετών κάνουν την πρώ­τη δόση του εμβο­λί­ου και το οποίο ανα­κοι­νώ­θη­κε με χαρά από την κυβέρ­νη­ση, είναι το πιο πρό­σφα­το επει­σό­διο της απα­ξί­ω­σης του εμβο­λια­σμού κατά της covid-19. Μια τέτοια αισχρή εξα­γο­ρά μπο­ρεί να απο­μα­κρύ­νει τους νέους από τον εμβο­λια­σμό, αν και η πλειο­ψη­φία έχει δεί­ξει ότι κρα­τά­ει ψηλά το ενδια­φέ­ρον για τους συναν­θρώ­πους, την οικο­γέ­νεια και τους φίλους τους. Παράλ­λη­λα, το συγκε­κρι­μέ­νο μέτρο απα­ξιώ­νει τους νέους, τις νέες και τις ανά­γκες τους. Είναι τόσο προ­σβλη­τι­κό η κυβέρ­νη­ση των “αρί­στων” να κοστο­λο­γεί τόσο φτη­νά τους νέους, την ώρα που διεκ­δι­κούν καλύ­τε­ρη δημό­σια παι­δεία και υγεία για όλους ενώ αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στην κατα­στο­λή και την υπο­τί­μη­ση της ζωής τους. Αλλά εάν η κυβέρ­νη­ση δεν υπο­τι­μού­σε τους νέους δεν θα επι­χει­ρού­σε την μεγα­λύ­τε­ρη, μετά την Μετα­πο­λί­τευ­ση, επί­θε­ση προς τη δημό­σια παι­δεία. Για να αστειευ­τού­με λιγά­κι, στην Ινδία του­λά­χι­στον, δίνουν μηχα­νά­κια σε όσους νέους εμβο­λια­στούν… Χωρίς αυτό να σημαί­νει ότι αντι­με­τω­πί­στη­κε ουσια­στι­κά η παν­δη­μία στη χώρα. Και όλα αυτά για­τί, κι εκεί, σε μια μεγά­λη πυρη­νι­κή δύνα­μη, δεν υπήρ­ξε ποτέ επι­λο­γή για ανά­πτυ­ξη της δημό­σιας υγεί­ας. Το απο­τέ­λε­σμα είναι οι θάνα­τοι να φτά­σουν σε δυσθε­ώ­ρη­το ύψος ενώ παράλ­λη­λα δημιουρ­γή­θη­κε και μια νέα μετάλ­λα­ξη, η μετάλ­λα­ξη Δέλ­τα, που έχει ήδη ξεκι­νή­σει το ταξί­δι της στον κόσμο.

Βέβαια το «φιλο­δώ­ρη­μα» των 150€ ανα­δει­κνύ­ει ακό­μα ένα ζήτη­μα: ότι η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ αδυ­να­τεί να επι­βάλ­λει ως κανο­νι­κό­τη­τα τη θέλη­ση της, είτε με το «καλό», είτε με το «άγριο». Είναι και αυτό μια παρα­δο­χή της απο­τυ­χία της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής για τον εμβο­λια­σμό αλλά και ακό­μα ένας τρό­πος ώστε να ενι­σχυ­θούν με κρα­τι­κό χρή­μα διά­φο­ρες του­ρι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις. Αν, και για να είμα­στε ειλι­κρι­νείς, ένα τέτοιο πόσο υπο­λή­πτε­ται κατά πολύ του υψη­λού κόστους των υπη­ρε­σιών που παρέχονται.

Εργα­τι­κή απάντηση

Συμπε­ρα­σμα­τι­κά, η λύση για όλα τα παρα­πά­νω δεν είναι άλλη από το να περά­σει έλεγ­χος της ασφά­λειας των εμβο­λί­ων στα χέρια των εργα­ζό­με­νων και των επι­στη­μό­νων στην Υγεία, στη χώρα μας και παντού. Η εργα­τι­κή τάξη σε όλο τον κόσμο πρέ­πει να απαι­τή­σει τα εμβό­λια της covid-19 να είναι δια­θέ­σι­μα και να παρέ­χο­νται δωρε­άν σε όλους, παντού. Φυσι­κά, σε όλα τα παρα­πά­νω πρέ­πει να περι­λαμ­βά­νε­ται και η άμε­ση παρο­χή των εμβο­λί­ων στις φτω­χές χώρες και όχι με δάνεια από τους διε­θνείς χρη­μα­το­πι­στω­τι­κούς οργα­νι­σμούς. Μόνο έτσι μπο­ρεί να σπά­σει το από­στη­μα της καπι­τα­λι­στι­κής αισχρο­κέρ­δειας, του ανορ­θο­λο­γι­σμού όπως και μόνο έτσι θα αντι­με­τω­πι­στεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά η παν­δη­μία της covid-19.

 

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο