Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χίλια ονόματα που έδιναν στους σκύλους τους όσοι ζούσαν στον Μεσαίωνα

Ο σκύ­λος είναι εδώ και χιλιε­τί­ες ο καλύ­τε­ρος φίλος του ανθρώ­που· έχει κουρ­νιά­σει σε βασι­λι­κές αγκα­λιές, φυλά­ξει κοπά­δια, κατα­διώ­ξει ελά­φια σε κυνή­γι. Και αντα­πο­κρί­νε­ται σε πάμπολ­λα ονό­μα­τα από τότε που έγι­νε κατοι­κί­διο. Ένα ξεχω­ρι­στό μεσαιω­νι­κό κεί­με­νο περι­λαμ­βά­νει μια λίστα με 1.065 ονό­μα­τα για σκυ­λά­κια. Γνω­στή ως «The Names of All Manner of Hounds», προ­τεί­νει σε όσους έχουν σήμε­ρα σκυ­λιά κάποια σπου­δαία ονό­μα­τα: Achilles, Meryman, Russette, Synfull και Honeydewe, για παράδειγμα.

Το μυστη­ριώ­δες χει­ρό­γρα­φο συντά­χθη­κε μετα­ξύ 1460 και 1480 και έως το 2006 ήταν στη συλ­λο­γή του Πρί­γκι­πα Ρίτσαρντ, Δού­κα του Γκλό­στερ. Η λίστα ονο­μά­των αφο­ρά κυνη­γε­τι­κά σκυ­λιά· κάποια από αυτά έχουν ως πηγή έμπνευ­σης ιστο­ρι­κές φιγού­ρες βασι­λέ­ων: Charlemayne, Nero και Romulus. ‘Αλλα είναι ονο­μα­σί­ες ζώων, όπως Dolfyn. Ή «επαγ­γελ­μά­των», όπως Tynker και Monke. Κάποια είναι τίτλοι αξιω­μά­των, όπως Duchesse ή Damysell. Ο Ερρί­κος ο 8ος των Τυδώρ «είχε ένα σκυ­λί που το φώνα­ζε Purkoy και το οποίο πήρε το όνο­μά του από τη γαλ­λι­κή λέξη “pourquoi (για­τί;)” επει­δή ήταν πολύ φιλο­πε­ρί­ερ­γο». Στην Ελβε­τία του 1504, το πιο δημο­φι­λές όνο­μα για σκυ­λά­κι ήταν Fürst, δηλα­δή Πρίγκιπας.

Σε ανα­λυ­τι­κό άρθρο του, ο David Scott-Macnab, καθη­γη­τής στο North-West University της Νοτί­ου Αφρι­κής εμβά­θυ­νε στη λίστα, η οποία είναι δια­θέ­σι­μη εδώ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο