47ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή: Σπουδαία μουσικά αφιερώματα στις εκδηλώσεις της Αθήνας

Με σύν­θη­μα «Να ζεις! Να τολ­μάς! Να προ­χω­ράς! Για την κοι­νω­νία της πραγ­μα­τι­κής ελευ­θε­ρί­ας, τον Σοσια­λι­σμό!» το 47ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» θα κορυ­φω­θεί στις 23, 24 και 25 Σεπτέμ­βρη στην Αθή­να, στον χώρο του Πάρ­κου Περι­βαλ­λο­ντι­κής Ευαι­σθη­το­ποί­η­σης «Αντώ­νης Τρίτσης».

Το Σάβ­βα­το 25 Σεπτέμ­βρη θα απευ­θύ­νει χαι­ρε­τι­σμό ο Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπα­τιέ­λος, και στη συνέ­χεια θα μιλή­σει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας.

Για άλλη μια χρο­νιά ένα πλού­σιο πρό­γραμ­μα θα ξεδι­πλω­θεί στις τέσ­σε­ρις μεγά­λες σκη­νές και όλους τους επι­μέ­ρους χώρους του Φεστι­βάλ, με συναυ­λί­ες, συζη­τή­σεις, παρα­στά­σεις και πλή­θος δρα­στη­ριο­τή­των για όλες τις ηλικίες.

Στο πλαί­σιο αυτό, πρέ­πει να σημειώ­σου­με ότι το Φεστι­βάλ της ΚΝΕ και του «Οδη­γη­τή» μάς έχει συνη­θί­σει εδώ και πολ­λά χρό­νια σε πολύ αξιό­λο­γα αφιε­ρώ­μα­τα στις σκη­νές του. Συν­δυά­ζο­ντας τη μου­σι­κή με την αφή­γη­ση, τα αφιε­ρώ­μα­τα του Φεστι­βάλ φέρ­νουν σε επα­φή τους νέους με το έργο μεγά­λων μας δημιουρ­γών ή με θεμα­τι­κές καλ­λι­τε­χνι­κές δημιουρ­γί­ες βγαλ­μέ­νες από τα σπλά­χνα του λαού και γίνο­νται πόλος έλξης για τους επι­σκέ­πτες του Φεστιβάλ.

Τα αφιε­ρώ­μα­τα που ετοι­μά­ζο­νται και θα παρου­σια­στούν στο κεντρι­κό Φεστι­βάλ της Αθήνας:

«Πώς να σωπάσω»

Την Πέμ­πτη 23 Σεπτέμ­βρη, στην Κεντρι­κή Σκη­νή, στις 21.30, θα παρου­σια­στεί μια ξεχω­ρι­στή μου­σι­κο­θε­α­τρι­κή παρά­στα­ση σε σκη­νο­θε­σία Τζέ­νης Κόλ­λια, διεύ­θυν­ση Γιάν­νη Παπα­ζα­χα­ριά­κη και αφη­γή­σεις του Κώστα Καζά­κου, με δια­χρο­νι­κά τρα­γού­δια της ελλη­νι­κής μου­σι­κής παρά­δο­σης συν­θε­τών όπως ο Μαρ­κό­που­λος, ο Λοΐ­ζος, ο Μού­τσης, ο Τσι­τσά­νης κ.ά., προ­ερ­χό­με­να από δια­φο­ρε­τι­κές περιό­δους της πρό­σφα­της Ιστο­ρί­ας. Στους στί­χους των κομ­μα­τιών περι­γρά­φο­νται οι αγω­νί­ες και οι αγώ­νες του λαού για ένα καλύ­τε­ρο αύριο. Οπως ακού­γε­ται και στην αρχή της παρά­στα­σης «σκο­πός είναι να μην το βάλου­με κάτω (…) να τρα­γου­δή­σου­με την ομορ­φιά της ζωής, να τη θυμό­μα­στε, να μην την ξεχνάμε»…

Συμ­με­τέ­χουν: Χρή­στος Θηβαί­ος, Βιο­λέ­τα Ικα­ρη, Αδριάν­να Μπά­μπα­λη, Κώστας Τριανταφυλλίδης.

«Δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα»

Την Παρα­σκευή 24 Σεπτέμ­βρη, στην Κεντρι­κή Σκη­νή, στις 21.30, το Φεστι­βάλ τιμά τον Αλκη Αλκαίο. Το ενδια­φέ­ρον μου­σι­κό αφιέ­ρω­μα στον ποι­η­τή και στι­χουρ­γό επι­με­λεί­ται και παρου­σιά­ζει για το φετι­νό Φεστι­βάλ ο Μίλ­τος Πασχα­λί­δης, με ενορ­χη­στρώ­σεις Θύμιου Παπα­δό­που­λου. Μέσα από τις συμπρά­ξεις του με σημα­ντι­κούς Ελλη­νες συν­θέ­τες, ο Αλκαί­ος άφη­σε πίσω του τρα­γού­δια που συνε­χί­ζουν να τρα­γου­διού­νται και να αγα­πιού­νται, σημα­δεύ­ο­ντας το σύγ­χρο­νο έντε­χνο λαϊ­κό τραγούδι.

Ως φοι­τη­τής στη Νομι­κή κατά τη διάρ­κεια της χού­ντας συμ­με­τεί­χε στην αντι­δι­κτα­το­ρι­κή πάλη, αντι­με­τώ­πι­σε συλ­λή­ψεις και βασα­νι­στή­ρια. Μετά τη μετα­πο­λί­τευ­ση έγι­νε μέλος του ΚΚΕ και είχε για χρό­νια συνερ­γα­σία με τον «Ριζο­σπά­στη», όπου δημο­σί­ευ­σε και το πρώ­το του ποί­η­μα «Φλε­βά­ρης 1848», ξεκι­νώ­ντας κι επί­ση­μα τη στι­χουρ­γι­κή του στα­διο­δρο­μία, όταν το ανα­κά­λυ­ψε και το μελο­ποί­η­σε ο Θάνος Μικρούτσικος.

Οπως γρά­φει ο Αλκαί­ος το 1981 στον «Ριζο­σπά­στη»: «Η τέχνη τότε μονά­χα είναι πραγ­μα­τι­κά προ­ο­δευ­τι­κή, πρω­το­πό­ρα και και­νο­τό­μα, όταν γεν­νιέ­ται και εξε­λίσ­σε­ται μέσα στην κοχλά­ζου­σα χοά­νη των καθο­λι­κών αιτη­μά­των των και­ρών».

Συμ­με­τέ­χουν: Παντε­λής Θαλασ­σι­νός, Χρή­στος Θηβαί­ος, Γιάν­νης Κότσι­ρας, Μίλ­τος Πασχαλίδης.

«Για τον καημό, το γλέντι, το μεράκι του λαϊκού ανθρώπου…»

Την Παρα­σκευή 24 Σεπτέμ­βρη, στη Λαϊ­κή Σκη­νή, στις 21.30, θα παρου­σια­στεί ένα αφιέ­ρω­μα με αφορ­μή τα 100 χρό­νια από τη γέν­νη­σή του συν­θέ­τη Γιώρ­γου Μητσά­κη, ενός λαϊ­κού δημιουρ­γού που μας πρό­σφε­ρε χιλιά­δες τρα­γού­δια, σε επι­μέ­λεια Κίρ­κης Καρα­λή και ενορ­χή­στρω­ση Γιάν­νη Παπα­ζα­χα­ριά­κη.

Ο «δάσκα­λος», όπως τον απο­κα­λού­σαν καλ­λι­τέ­χνες και κοι­νό, έγρα­φε ο ίδιος τους περισ­σό­τε­ρους από τους στί­χους των κομ­μα­τιών του και συνερ­γά­στη­κε με τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των τρα­γου­δι­στών που πέρα­σαν από το λαϊ­κό πάλ­κο. «Γρά­φα­με για τον καη­μό, το γλέ­ντι, το μερά­κι του λαϊ­κού ανθρώ­που», έλε­γε ο ίδιος. Και συνέ­χι­ζε: «Αυτά τρα­γου­δού­σα (…). Αυτόν τον κόσμο αντι­προ­σώ­πευα στα τρα­γού­δια μου, πέντε χιλιά­δες το σύνο­λο. Εκεί έπια­νε το τρα­γού­δι. Τον εφο­πλι­στή τι να τον συγκι­νή­σει αυτό το είδος; Δε θα το κατα­λά­βει, όσο σπου­δαγ­μέ­νος και να είναι…».

Συμ­με­τέ­χουν: Δημή­τρης Κανέλ­λος, Ελέ­νη Καρα­κά­ση, Κατε­ρί­να Παπου­τσά­κη, Γιωρ­γής Τσουρής.

«Τραγουδώντας την Κομμούνα…»

Την Παρα­σκευή 24 Σεπτέμ­βρη, στο Θεα­τρά­κι Πολι­τι­σμού, στις 20.00, στο πλαί­σιο της εκδή­λω­σης για την επί­δρα­ση της Παρι­σι­νής Κομ­μού­νας στην Τέχνη, όπου θα μιλή­σει η Ελέ­νη Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νη του Τμή­μα­τος Πολι­τι­σμού της ΚΕ, θα παρου­σια­στεί ένα αφιέ­ρω­μα σε τρα­γού­δια που γρά­φτη­καν και τρα­γου­δή­θη­καν στους δρό­μους και τα οδο­φράγ­μα­τα του Παρι­σιού, αλλά και τρα­γού­δια που γρά­φτη­καν μετά τις «κόκ­κι­νες» μέρες της Κομ­μού­νας. Στο αφιέ­ρω­μα που ετοι­μά­ζει η Πολι­τι­στι­κή Επι­τρο­πή του ΚΣ της ΚΝΕ, θα ακου­στούν η «Διε­θνής» του Ευγέ­νιου Ποτέ που έμελ­λε να γίνει ο ύμνος της παγκό­σμιας εργα­τι­κής τάξης, η «Μασ­σα­λιώ­τι­δα της Κομ­μού­νας», σε παραλ­λα­γή του εθνι­κού ύμνου της Γαλ­λί­ας, μέχρι και άλλα κομ­μά­τια όπως «Κάτω από την κόκ­κι­νη σημαία», «Ο χορός των βομ­βών» κ.ά. όπου υμνεί­ται η εξέ­γερ­ση των Κομ­μου­νά­ρων που ρίχνο­νται οργι­σμέ­νοι κι άφο­βοι στη μάχη «σαν λιο­ντά­ρια». Οπως ανα­φέ­ρουν και οι στί­χοι ενός ρεφρέν: «Εμπρός/ Κάτω από τις κόκ­κι­νες σημαίες/ Οι ορί­ζο­ντες σήμε­ρα είναι όμορ­φοι»… τα τρα­γού­δια της Κομ­μού­νας ήταν ένα σάλ­πι­σμα δικαιο­σύ­νης και ξεση­κω­μού για όλους τους προλετάριους.

«Είμαστε πολλοί… είμαστε όλοι… βήματα σίγουρα στο μέλλον…»

Το Σάβ­βα­το 25 Σεπτέμ­βρη, στην Κεντρι­κή Σκη­νή, στις 21.30, θα παρου­σια­στεί ένα αφιέ­ρω­μα στα τρα­γού­δια του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη και του Γιάν­νη Ρίτσου. Τρα­γού­δια επι­λεγ­μέ­να από τις «Γει­το­νιές του κόσμου», που μάλι­στα θα παρου­σια­στούν από την πρώ­τη τους ερμη­νεύ­τρια, Μ. Φαρα­ντού­ρη, μετά από πολ­λά χρό­νια σε συναυ­λία, κομ­μά­τια από τον «Επι­τά­φιο», τη «Ρωμιο­σύ­νη», «Τα δεκα­ο­κτώ λια­νο­τρά­γου­δα της πικρής πατρί­δας» κ.ά. σε ένα μονα­δι­κό αφιέ­ρω­μα με την ενορ­χή­στρω­ση — επι­μέ­λεια του Μανό­λη Ανδρου­λι­δά­κη. Είναι κομ­μά­τια σταθ­μοί στη συνερ­γα­σία Γ. Ρίτσου — Μ. Θεο­δω­ρά­κη που μιλούν με τον δικό τους τρό­πο για τους αγώ­νες του λαού μας, εμπνευ­σμέ­να από τη λαμπρή ιστο­ρία της εργα­τι­κής τάξης στη χώρα μας.

Συμ­με­τέ­χουν: Ρίτα Αντω­νο­πού­λου, Γιάν­νης Κότσι­ρας, Κώστας Τρια­ντα­φυλ­λί­δης, Μαρία Φαραντούρη.

«Εδώ στην άκρη του καιρού…»

Το Σάβ­βα­το 25 Σεπτέμ­βρη, στη Λαϊ­κή Σκη­νή, στις 21.30, παρου­σιά­ζε­ται ένα ιδιαί­τε­ρο αφιέ­ρω­μα στον ποι­η­τή και στι­χουρ­γό Δημή­τρη Χρι­στο­δού­λου με αφορ­μή τα 30 χρό­νια από τον θάνα­τό του, σε καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια — ενορ­χή­στρω­ση Γιάν­νη Παπαζαχαριάκη.

Ο Δημή­τρης Χρι­στο­δού­λου, ένας από τους παρα­γω­γι­κό­τε­ρους μετα­πο­λε­μι­κούς λογο­τέ­χνες, που κατα­πιά­στη­κε με ποί­η­ση, πεζο­γρα­φία και θέα­τρο, αγα­πή­θη­κε ιδιαί­τε­ρα για τους στί­χους του που μελο­ποι­ή­θη­καν από σημα­ντι­κούς Ελλη­νες συν­θέ­τες, όπως ο Θεο­δω­ρά­κης, ο Μαρ­κό­που­λος, ο Ζαμπέ­τας, ο Λεο­ντής, ο Λοΐ­ζος κ.ά. Ο ίδιος είχε οργα­νω­θεί στη διάρ­κεια της Κατο­χής στο ΕΑΜ, ενώ βρέ­θη­κε και εξό­ρι­στος στο στρα­τό­πε­δο της Ελ Ντά­μπα στην Αίγυ­πτο, γεμί­ζο­ντας εμπει­ρί­ες που απο­τυ­πώ­νο­νται στα κεί­με­να και τους στί­χους του.

Συμ­με­τέ­χουν: Πέγκυ Ζήνα, Παντε­λής Θαλασσινός.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα