9 Ιουνίου 1935: Το ΚΚΕ πρωτοστατεί για τη συγκρότηση αντιφασιστικού μετώπου

Είμα­στε στα 1935. Ο φασι­σμός απει­λεί ολό­κλη­ρη την Ευρώ­πη, ολό­κλη­ρο τον κόσμο. Τα κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα με την καθο­δή­γη­ση της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς βρί­σκο­νται στην πρώ­τη γραμ­μή της πάλης για τη δημιουρ­γία των αντι­φα­σι­στι­κών μετώ­πων. Στην Ελλά­δα η στρα­τιω­τι­κο­φα­σι­στι­κή δικτα­το­ρία ετοι­μά­ζε­ται μεθο­δι­κά. Η κυβέρ­νη­ση του Λαϊ­κού Κόμ­μα­τος με πρω­θυ­πουρ­γό τον Τσαλ­δά­ρη εξα­πο­λύ­ει κύμα τρο­μο­κρα­τί­ας κατά του εργα­τι­κού, προ­ο­δευ­τι­κού κινή­μα­τος. Παράλ­λη­λα, αρχί­ζει να παίρ­νει μέτρα και κατά του αντί­πα­λου συνα­σπι­σμού των Φιλελευθέρων.
Την 1η Μάρ­τη 1935 ξεσπά το βενι­ζε­λι­κό κίνη­μα. Με την υπο­στή­ρι­ξη των κυβερ­νή­σε­ων Αγγλί­ας, Γαλ­λί­ας και Γιου­γκο­σλα­βί­ας η κυβέρ­νη­ση Τσαλ­δά­ρη — Κον­δύ­λη κατα­στέλ­λει μετά από δέκα μέρες το κίνημα.

Στις 9 Ιού­νη 1935 διε­ξά­γο­νται μέσα σε συν­θή­κες άγριας τρο­μο­κρα­τί­ας βου­λευ­τι­κές εκλο­γές. Τα αστι­κά δημο­κρα­τι­κά κόμ­μα­τα κήρυ­ξαν απο­χή, ενώ το ΚΚΕ ορθά διά­λε­ξε το δρό­μο της αγω­νι­στι­κής συμ­με­το­χής. Οι εκλο­γές αυτές οδή­γη­σαν στη νίκη των αντι­βε­νι­ζε­λι­κών κομ­μά­των, που πήραν όλες τις βου­λευ­τι­κές έδρες. Στις εκλο­γές αυτές το ΚΚΕ πετυ­χαί­νει μια σημα­ντι­κή επι­τυ­χία. Συγκε­ντρώ­νει 98.699 ψήφους, δηλα­δή 40.000 ψήφους περισ­σό­τε­ρες από τις εκλο­γές της 5ης Μάρ­τη του 1933.

Μετά τις εκλο­γές δυνά­μω­σαν οι προ­σπά­θειες του Κόμ­μα­τος για συσπεί­ρω­ση των αντι­φα­σι­στι­κών δυνά­με­ων. Στις 13 Ιού­νη 1935, με από­φα­ση της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, η καθο­δή­γη­ση του Κόμ­μα­τος έρι­ξε την ιδέα της δημιουρ­γί­ας Πανελ­λα­δι­κού Δημο­κρα­τι­κού Συνα­σπι­σμού. Το και­νού­ριο ήταν ότι τώρα το ΚΚΕ πρό­τει­νε συνερ­γα­σία κατά του μοναρ­χο­φα­σι­σμού, όχι μόνο στους ρεφορ­μι­στές σοσια­λι­στές και αγρο­τι­στές, αλλά και στα μικρά αστι­κά δημο­κρα­τι­κά κόμματα.

Η νέα θετι­κή αυτή κατεύ­θυν­ση του Κόμ­μα­τος για τη δημιουρ­γία Πανελ­λα­δι­κού Δημο­κρα­τι­κού Συνα­σπι­σμού, είχε και μερι­κές σοβα­ρές ελλεί­ψεις: Από το Συνα­σπι­σμό εξαι­ρού­νταν το Κόμ­μα των Φιλε­λευ­θέ­ρων, το οποίο χαρα­κτη­ρι­ζό­ταν φασι­στι­κό. Εθε­τε επί­σης ως απα­ρά­βα­το όρο για τη δημιουρ­γία του Συνα­σπι­σμού, να δεχτούν τα άλλα κόμ­μα­τα και οι πολι­τι­κές δυνά­μεις το μίνι­μουμ πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ την περί­ο­δο Γενά­ρης — Αύγου­στος του 1935 έκα­νε σοβα­ρά βήμα­τα στην προ­σπά­θεια για τη συσπεί­ρω­ση και δρα­στη­ριο­ποί­η­ση των αντι­φα­σι­στι­κών δυνά­με­ων. Στά­θη­κε στην πρω­το­πο­ρία όλων των δημο­κρα­τι­κών — αντι­φα­σι­στι­κών αγώνων.