Γρά­φει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //  Ο ήχος από την σει­ρή­να του ασθε­νο­φό­ρου δια­κό­πτει τις σκέ­ψεις μου. Βγαί­νω έξω τρέ­χο­ντας, με την…

Το χιό­νι ήταν άφθο­νο, απα­λό, έφτα­νε μέχρι εκεί που ο ορί­ζο­ντας ακου­μπού­σε τα σύν­νε­φα. Η ερη­μιά του τοπί­ου γαλή­νευε το…

Η ώρα του απο­χω­ρι­σμού τους είχε φτά­σει. Λίγα λεπτά έμε­ναν μέχρι να πού­νε ορι­στι­κά αντίο. Στο μυα­λό του εικό­νες, ήχοι,…

«Όσο για μένα, έμει­να πάντα ένας πλα­νό­διος πωλη­τής αλλο­τι­νών πραγ­μά­των, αλλά… αλλά ποιός σήμε­ρα ν’  αγο­ρά­σει ομπρέ­λες από αρχαί­ους κατακλυσμούς.»…

Το βλέμ­μα του στρά­φη­κε νευ­ρια­σμέ­νο προς τα πάνω, στη σκα­λω­σιά. «Δεν φτά­νει που δεν έχε­τε πάρει τα απα­ραί­τη­τα μέτρα ασφαλείας,…

Προ­σπά­θη­σε ν’ ακού­σεις την ψυχή που σε ανα­ζη­τά και την καρ­διά να χτυ­πά μόνο με την σκέ­ψη. Άκου για να…

Παρα­μο­νή Χρι­στου­γέν­νων. Βρά­δυ. Παγω­νιά. Και η μικρή και κου­ρα­σμέ­νη καρ­διά του κυρ Αντώ­νη κεί­το­νταν στο τρα­πέ­ζι του αδεια­νού σπι­τιού του,…

Επί­και­ρο χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο διή­γη­μα του δρ. Γιάν­νη Δ. Μπάρ­τζη, προ­έ­δρου της Εται­ρεί­ας Κοριν­θί­ων Συγ­γρα­φέ­ων» *** Η φάτ­νη στην πλα­τεία ήταν καινοτομία…

στη Βασι­λι­κή Η κατα­κόκ­κι­νη κου­βέρ­τα με τ’ άσπρα ζωγρα­φι­στά τρια­ντά­φυλ­λα κρε­μό­τα­νε, μισή μπρος – μισή πίσω στο αλου­μι­νέ­νιο κάγκε­λο του…

Διή­γη­μα της Βαγ­γε­λιώς Καρα­κα­τσά­νη // Το απο­με­σή­με­ρο, ο Κωστής κατέ­βαι­νε το σοκά­κι δακρυ­σμέ­νος αλλά τα γυα­λιά ηλί­ου που φορού­σε έκρυ­βαν τα…