Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Eurovision, NATOvision… και «μηνύματα»

NATOvision… και «μηνύματα»

Δεν υπάρ­χει ούτε μια άχρη­στη πλη­ρο­φο­ρία που να μη μετα­δό­θη­κε αυτές τις μέρες, από τους αντα­πο­κρι­τές της Eurovision, για τον «δια­γω­νι­σμό» που διορ­γα­νώ­νει φέτος η Ιταλία.

Αυτό όμως που δεν πρό­κει­ται να μας πει κανέ­νας από τους φανα­τι­κούς του «θεσμού» και της ιστο­ρί­ας του είναι ότι η Eurovision γεν­νή­θη­κε ως ιδέα του ΝΑΤΟ (!), στο πλαί­σιο των εναλ­λα­κτι­κών τρό­πων που ανα­ζη­τού­σε η ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία στα μέσα της δεκα­ε­τί­ας του 1950 για να προ­ω­θή­σει τη λεγό­με­νη «ήπια ισχύ».

Αυτό προ­κύ­πτει από έγγρα­φα του ΝΑΤΟ, που απο­χα­ρα­κτη­ρί­στη­καν το 2015 και περι­γρά­φουν ως εξής τη δημιουρ­γία της Eurovision: Στις 28/1/1955 συνα­ντή­θη­καν στο Παρί­σι τα μέλη της «Επι­τρο­πής του ΝΑΤΟ για τον Πολι­τι­σμό και τη δημό­σια πλη­ρο­φό­ρη­ση» με τον διευ­θυ­ντή της Γαλ­λι­κής Ραδιο­φω­νί­ας και Τηλε­ό­ρα­σης, στον οποίο παρέ­δω­σαν μια έκθε­ση για τη δημιουρ­γία ενός ευρω­παϊ­κού φεστι­βάλ που θα ονο­μα­ζό­ταν Eurovision. Στο πρό­τζεκτ αυτό είχε ήδη εμπλα­κεί το BBC.

Στις 30/11/1955, ξανά στο Παρί­σι, έγι­νε μια νέα συνά­ντη­ση, αλλά το σχέ­διο είχε αλλά­ξει: Τώρα συζη­τιό­ταν η δημιουρ­γία ενός μου­σι­κού φεστι­βάλ του ΝΑΤΟ που θα ξεκι­νού­σε τον Απρί­λη του 1956. Στις 12/2/1955, σε μια τρί­τη συνά­ντη­ση, απο­φα­σί­στη­κε η χρη­σι­μο­ποί­η­ση της European Broadcasting Union (EBU) ως φορέα για την υλο­ποί­η­ση του σχε­δί­ου, και ο δια­γω­νι­σμός ξεκί­νη­σε τον Μάη του 1956. Μάλι­στα, επι­κε­φα­λής της EBU ήταν τότε ένα στέ­λε­χος του BBC, που είχε εξαρ­χής εμπλα­κεί στη δημιουρ­γία της Eurovision.

Μικρή λεπτο­μέ­ρεια: Τη δεύ­τε­ρη συνά­ντη­ση απα­σχό­λη­σε το αν στις μου­σι­κές εκδη­λώ­σεις θα μοι­ρα­ζό­ταν απρο­κά­λυ­πτα προ­πα­γαν­δι­στι­κό υλι­κό του ΝΑΤΟ, ιδέα που τελι­κά απορ­ρί­φθη­κε, με το σκε­πτι­κό ότι «θα ήταν πολύ πιο φυσι­κό να επη­ρε­α­στεί το κοι­νό υπέρ του ΝΑΤΟ μέσα από το κλί­μα αυτής καθαυ­τής της διορ­γά­νω­σης». Από τότε κύλη­σε πολύ νερό στο αυλά­κι. Αυτό που δεν άλλα­ξε όμως είναι το δυσώ­δες παρα­σκή­νιο της διορ­γά­νω­σης, που αξιο­ποιεί­ται για να στέλ­νο­νται πολι­τι­κά και γεω­πο­λι­τι­κά «μηνύ­μα­τα» σε χώρες και ομά­δες χωρών, ανά­λο­γα με τις εξε­λί­ξεις και τη συγκυ­ρία των μετα­ξύ τους ανταγωνισμών.

Δεν είναι λοι­πόν να απο­ρεί κανείς που φαβο­ρί να κερ­δί­σει τον δια­γω­νι­σμό εμφα­νί­ζε­ται φέτος η Ουκρα­νία, ενώ από τον δια­γω­νι­σμό έχει εξο­βε­λι­στεί η Ρωσία, λόγω της εισβολής.

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο