VIII συνέδριο ΚΚ Κούβας: έγκριση της έκθεσης δράσης — Ο Miguel Díaz-Canel γραμματέας της ΚΕ

Αν και έχου­με κάνει ανα­λυ­τι­κή ανα­φο­ρά στο θέμα, με video (εδώ η πλή­ρης ομι­λία του Raúl Castro) κλπ. παρα­θέ­του­με το (περι­λη­πτι­κό) ρεπορ­τάζ της Granma …βλ. Yudy Castro | [email protected], Gladys Leidys Ramos | [email protected], Walkiria Juanes Sánchez | [email protected], με τη σημα­σία που έχουν οι επι­ση­μάν­σεις των συντα­κτών της.

• Εισα­γω­γι­κά να πού­με πως ο Miguel Díaz-Canel Bermúdez –όπως είχε προ­α­ναγ­γελ­θεί είναι πλέ­ον ο πρώ­τος γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Κού­βας https://twitter.com/i/status/1384148780816093184
• Δεί­τε και Νέο Πολι­τι­κό Γρα­φείο, Γραμ­μα­τεία και μέλη της Κεντρι­κής Επιτροπής

Υπό την προ­ε­δρία του στρα­τη­γό Raúl Castro Ruz και José Ramón Machado Ventura, (πρώ­τος και  δεύ­τε­ρος γραμ­μα­τείς της ΚΕ αντί­στοι­χα) και τα μέλη του ΠΓ Miguel Díaz-Canel Bermúdez, πρό­ε­δρου της Δημο­κρα­τί­ας και Esteban Lazo Hernández, Πρό­ε­δρος της Εθνι­κής Συνέ­λευ­σης λαϊ­κής εξου­σί­ας (ANPP), ξεκί­νη­σε η 3η ημέ­ρα του VIII συνέ­δριου του ΚΚ Κού­βας. Ξεκί­νη­σε με τα λόγια του Comandante en Jefe, Fidel Castro, από την ολο­μέ­λεια του Κόμ­μα­τος στην Αβά­να, στις 23-Νοε-1996.

«Αν η γη μας δεν χώρα­γε αρκε­τή τιμή και δόξα,
αυτά που έχει κατα­κτή­σει στη διάρ­κεια τόσων χρόνων,
αυτή η τιμή και αυτή η δόξα θα αρκού­σε για τους ανί­κη­τους μαχητές (…)
που αγω­νί­στη­καν ενά­ντια στην   αυτο­κρα­το­ρία της υπερδύναμης»

Η ημε­ρή­σια διά­τα­ξη συνε­χί­στη­κε τον José Amado Ricardo Guerra, μέλος της ΚΕ και Γραμ­μα­τέ­ας του Συμ­βου­λί­ου των Υπουρ­γών, ο οποί­ος διά­βα­σε το σχέ­διο από­φα­σης που παρου­σιά­στη­κε από τον Raúl Castro.

Σύμ­φω­να με το κεί­με­νο, το οποίο εγκρί­θη­κε επί­σης, απο­τε­λεί «έκφρα­ση της κλη­ρο­νο­μιάς της ιστο­ρι­κής γενιάς και οδη­γό για το μελ­λο­ντι­κό έργο των οργα­νώ­σε­ων του Κόμ­μα­τος και άλλων φορέ­ων της κοι­νω­νί­ας».
Επι­πλέ­ον, πρό­σθε­σε, αξιο­λο­γεί με αντι­κει­με­νι­κό­τη­τα, δικαιο­σύ­νη, σαφή­νεια και κρί­σι­μη έννοια τα καθή­κο­ντα του Κόμ­μα­τος και του λαού  τα τελευ­ταία πέντε χρό­νια, κατά των προ­κλή­σε­ων και των δυσκο­λιών που προ­έρ­χο­νται από τη διε­θνή κατά­στα­ση, καθώς και τις υπο­κει­με­νι­κές ελλεί­ψεις και αδυ­να­μί­ες, τη γρα­φειο­κρα­τία, την αδρά­νεια και την αντί­στα­ση στην αλλα­γή, καθώς και την έλλει­ψη στα­θε­ρό­τη­τας, στην απαι­τη­τι­κό­τη­τα και τον έλεγ­χο ένα­ντι των αρνη­τι­κών φαινομένων.

🔻  Σχε­τι­κά με την οικο­νο­μία και άλλα στρα­τη­γι­κά ζητή­μα­τα που απευ­θύ­νο­νται στην έκθεση

Informe Central al 8vo. Congreso del Partido Comunista de Cuba (+PDF)

🔹 Η έκθε­ση ανέ­φε­ρε ‑μετα­ξύ άλλων, ότι η ανά­πτυ­ξη της εθνι­κής οικο­νο­μί­ας, μαζί με τον αγώ­να για την ειρή­νη και την ιδε­ο­λο­γι­κή στα­θε­ρό­τη­τα, απο­τε­λούν τις κύριες απο­στο­λές του κόμ­μα­τος.

Σύμ­φω­να με το σχέ­διο ψηφί­σμα­τος, η κεντρι­κή έκθε­ση εκτι­μά την επι­τυ­χή συμ­μόρ­φω­ση με τα μέτρα που έχουν εγκρι­θεί για την αντι­με­τώ­πι­ση σύγκρου­ση της παν­δη­μί­ας COVID-19, τη συμ­βο­λή των επι­στη­μό­νων και του προ­σω­πι­κού μας για την υγεία, στο σχε­δια­σμό απο­τε­λε­σμα­τι­κών πρω­το­κόλ­λων θερα­πεί­ας και την ανά­πτυ­ξη πέντε υπο­ψη­φί­ων εμβο­λί­ων, δύο από αυτά σε προηγ­μέ­νη φάση κλι­νι­κών δοκιμών.

🔹 Ο Γραμ­μα­τέ­ας του Υπουρ­γι­κού Συμ­βου­λί­ου συνέ­χι­σε, με έγγρα­φο ανα­φο­ρι­κά με την εθνι­κή οικο­νο­μία, η οποία, παρά τα εμπό­δια του ζοφε­ρού και κλι­μα­κού­με­νου οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και οικο­νο­μι­κού εμπάρ­γκο, κατά­φε­ρε τη δια­τή­ρη­ση των κύριων κοι­νω­νι­κών κατα­κτή­σε­ων της Επα­νά­στα­σης χωρίς να παραι­τη­θεί από τους προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νους ανα­πτυ­ξια­κούς στό­χους.
Και, για άλλη μια φορά, απο­κα­λύ­φθη­κε η ενό­τη­τα του λαού γύρω από το κόμ­μα ανα­δει­κνύ­ο­ντας την ικα­νό­τη­τά της για αντί­στα­ση στις επι­θέ­σεις του εχθρού.
Η έκθε­ση πρό­σθε­σε, προσ­διο­ρί­ζει αξιό­πι­στα τους υπο­κει­με­νι­κούς παρά­γο­ντες που επη­ρε­ά­ζουν την οικο­νο­μι­κή δια­χεί­ρι­ση, καθώς και τα διαρ­θρω­τι­κά προ­βλή­μα­τα του μοντέ­λου, το οποίο δεν παρέ­χει επαρ­κή κίνη­τρα για την εργασία.
Αντι­με­τω­πί­ζει επί­σης την ανά­γκη προ­ώ­θη­σης ενός επαρ­κούς συν­δυα­σμού του σχε­δια­σμού κεντρι­κού χαρα­κτή­ρα με την αυτο­νο­μία και την απο­κέ­ντρω­ση που απαι­τεί­ται στα ενδιά­με­σα και βασι­κά επί­πε­δα του επι­χει­ρη­μα­τι­κού συστή­μα­τος και των τοπι­κών κυβερνήσεων.

🔹 Το σχέ­διο από­φα­σης εφι­στά επί­σης την προ­σο­χή σε ένα από τα σημα­ντι­κά θέμα­τα που επι­ση­μάν­θη­καν από τον Raúl Castro, που ανα­φέ­ρε­ται στην αρχή ότι η λαϊ­κή ιδιο­κτη­σία στα θεμε­λιώ­δη μέσα παρα­γω­γής απο­τε­λεί τη βάση της πραγ­μα­τι­κής εξου­σί­ας των εργα­ζο­μέ­νων και γι αυτό το κρα­τι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό σύστη­μα καλεί­ται να απο­δεί­ξει στην πρά­ξη και να ενι­σχύ­σει το δεδο­μέ­νο ότι είναι και θα είναι η μορ­φή δεσπό­ζου­σας δια­χεί­ρι­σης στην οικονομία.
Ταυ­τό­χρο­να, ο πρώ­τος Γραμ­μα­τέ­ας του PCC προει­δο­ποιεί ότι η επέ­κτα­ση των δρα­στη­ριο­τή­των των μη κρα­τι­κών μορ­φών δια­χεί­ρι­σης, δεν πρέ­πει να οδη­γή­σει σε μια δια­δι­κα­σία ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης που θα δυνα­μι­τί­σει τα θεμέ­λια και την ουσία (σσ. «ταμπα­κιέ­ρα» …απο­στάγ­μα­τα)  της σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας, που χτί­στη­κε στα χρό­νια που πέρα­σαν … περισ­σό­τε­ρα από έξι δεκαετίες.

«Επο­μέ­νως, οι απο­φά­σεις στην οικο­νο­μία δεν μπο­ρούν να δημιουρ­γή­σουν ρήξη με τα ιδα­νι­κά της δικαιο­σύ­νης και της ισό­τη­τας της επα­νά­στα­σης και να απο­δυ­να­μώ­σουν την ενό­τη­τα των ανθρώ­πων γύρω από το κόμ­μα τους, το οποίο θα υπε­ρα­σπι­στεί για πάντα την αρχή που στην Κού­βα δεν θα επι­τρέ­πε­ται ποτέ δηλ την εφαρ­μο­γή της θερα­πεί­ας σοκ και συνε­πώς κανείς δεν θα είναι ποτέ ανυ­πε­ρά­σπι­στος και απροφύλακτος».
Η κεντρι­κή έκθε­ση απαι­τεί την ανά­γκη υπε­ρά­σπι­σης της αύξη­σης της εθνι­κής παρα­γω­γής, ιδί­ως των τρο­φί­μων, εμπο­δί­ζο­ντας την επι­βλα­βή πρα­κτι­κή των εισα­γω­γών με παράλ­λη­λη δημιουρ­γί­ας δια­φο­ρο­ποι­η­μέ­νων και αντα­γω­νι­στι­κών εξα­γω­γών. Υπο­γραμ­μί­ζει ότι, ενώ σωστά επι­διώ­κου­με και εργα­ζό­μα­στε για ανώ­τε­ρα επί­πε­δα ικα­νο­ποί­η­σης των ανα­γκών μας, πρέ­πει να συνη­θί­σου­με να ζού­με με αυτό που έχου­με, για­τί δε στέ­κει το να προ­σποιού­μα­στε ότι μπο­ρού­με να ξοδεύ­ου­με περισ­σό­τε­ρους πόρους από όσους είμα­στε σε θέση –συλ­λο­γι­κά σαν χώρα να δημιουργήσουμε.

Εξή­γη­σε επί­σης ότι η “Tarea Ordenamiento” (νομι­σμα­τι­κή προ­σαρ­μο­γή) εκφρά­ζει μια ανά­γκη που ξεκί­νη­σε μεν την πρώ­τη Ιανουα­ρί­ου φέτος αλλά απο­τε­λεί κατα­στά­λαγ­μα μελέ­της και εργα­σί­ας περισ­σό­τε­ρο από μια 10ετία και πρέ­πει να προ­χω­ρή­σει απρό­σκο­πτα σύμ­φω­να με το εγκε­κρι­μέ­νο χρο­νο­διά­γραμ­μα μέχρι τη συνο­λι­κή εφαρ­μο­γή της.

🔹 Το έργο του κόμματος και των μαζικών οργανώσεων στην κοινωνία

Επί­σης ο πρώ­τος Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του Κόμ­μα­τος επι­βε­βαί­ω­σε πως πέφτει στους ώμους μας η τιμη­μέ­νη απο­στο­λή της μετα­λα­μπά­δευ­σης των ιδε­ών του ηγέ­τη της επα­νά­στα­σης, Φιντέλ Κάστρο και κάλε­σε να κατα­νο­ή­σου­με την τερά­στια ευθύ­νη όλων των μελών και στε­λε­χών απέ­να­ντι στο περιε­χό­με­νο του άρθρου 5 του Συντάγ­μα­τος που  κατο­χυ­ρώ­νει το Κόμ­μα ως τη μεγα­λύ­τε­ρη ηγε­τι­κή δύνα­μη της κοι­νω­νί­ας και του κράτους.
Η ύπαρ­ξη ενός μονα­δι­κού κόμ­μα­τος, μας βάζει μπρο­στά στο καθή­κον προ­ώ­θη­σης τόσο μέσα στις γραμ­μές μας, όσο και την κοι­νω­νία γενι­κά την ευρύ­τε­ρη δημο­κρα­τία και μια μόνι­μη, ειλι­κρι­νή και βαθιά ανταλ­λα­γή από­ψε­ων, που όχι πάντο­τε συμπί­πτουν, ενι­σχύ­ο­ντας τους δεσμούς με την εργα­τι­κή τάξη και το λαό δια­σφα­λί­ζο­ντας αυξα­νό­με­νη συμ­με­το­χή του λαού στις θεμε­λιώ­δεις αποφάσεις.

Ομοί­ως, υπεν­θύ­μι­σε ότι η ενό­τη­τα της συντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των Κου­βα­νών γύρω από το κόμ­μα τους δεν θα πρέ­πει ποτέ να οδη­γή­σει, στη διαί­ρε­ση μετα­ξύ επα­να­στα­τών κάτω από ψευ­δε­πί­γρα­φα περί  περισ­σό­τε­ρης δημο­κρα­τί­ας, διό­τι αυτό θα ήταν το πρώ­το βήμα που να κατέ­στρε­φε την επανάσταση.
Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα κατά τον γραμ­μα­τέα του Συμ­βου­λί­ου των Υπουρ­γών, πρέ­πει να δια­τη­ρή­σει την αντι­πα­ρά­θε­ση σε προ­κα­τα­λή­ψεις και κάθε είδους δια­κρί­σεις που επι­βιώ­νουν και οι οποί­ες βάλουν κατά της ενό­τη­τας του έθνους.
Η κεντρι­κή έκθε­ση καλεί σε ανα­ζω­ο­γό­νη­ση των δρά­σε­ων των μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων σε όλες τις σφαί­ρες της κοι­νω­νί­ας επι­και­ρο­ποιώ­ντας τη λει­τουρ­γία τους.
Είναι απα­ραί­τη­το να δια­σώ­σου­με το έργο της βάσης, στα εργο­στά­σια, στο χωρά­φι και στις κοι­νό­τη­τες, υπε­ρα­σπί­ζο­ντας την επα­νά­στα­ση, κατα­πο­λε­μώ­ντας παράλ­λη­λα την κοι­νω­νι­κή αμφι­σβή­τη­ση και το έγκλη­μα. Είναι απα­ραί­τη­το να αυξη­θεί η μαχη­τι­κό­τη­τα χωρίς υπο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα από τις αρχές.

Ταυ­τό­χρο­να, συνέ­χι­σε, οι δρό­μοι, τα πάρ­κα και τα τετρά­γω­να είναι και θα είναι για τους μελ­λο­ντι­κούς επα­να­στά­τες που δεν θα απαρ­νη­θούν τους ηρω­ι­κούς μαχη­τές μας στο δικαί­ω­μα να υπε­ρα­σπι­στούν την επα­νά­στα­ση τους.
Επι­πλέ­ον, σχο­λί­α­σε ότι η έκθε­ση παρα­πέ­μπει στο ότι η ιδε­ο­λο­γι­κή πολι­τι­κή δου­λειά δεν αρκεί –χρειά­ζε­ται να κάνου­με πολ­λά περισ­σό­τε­ρα, μέσα από ένα βαθύ μετα­σχη­μα­τι­σμό που απο­σκο­πεί στην προ­ώ­θη­ση των αξιών που ανα­δύ­ο­νται από το έργο του επαναστάτη.

Ο σ.φος Raúl καταγ­γέλ­λο­ντας το πρό­γραμ­μα ιδε­ο­λο­γι­κής και πολι­τι­στι­κής επί­θε­σης που ξεδι­πλώ­νε­ται από τον εχθρό, επι­κε­ντρώ­θη­κε στο ρόλο των κοι­νω­νι­κών δικτύ­ων για πρό­κλη­ση ρωγ­μών στην ενό­τη­τα του λαού, που ονό­μα­σε  κανά­λια ανα­τρο­πής και υπονόμευσης.
Ο στρα­τη­γός προει­δο­ποί­η­σε ότι δεν πρέ­πει να αφε­θεί χώρος στην αθω­ό­τη­τα και τον ενθου­σια­σμό για τις νέες τεχνο­λο­γί­ες χωρίς να εγγυ­η­θού­με προη­γου­μέ­νως την ασφά­λεια των υπο­λο­γι­στών, την οποία πρέ­πει να ενι­σχύ­σου­με παραπέρα.

Η κεντρι­κή έκθε­ση ανα­γνώ­ρι­σε επί­σης την πρό­ο­δο που σημειώ­θη­κε στον τομέα της πολι­τι­κής των στε­λε­χών και προσ­διο­ρί­ζει τις αδυ­να­μί­ες που εξα­κο­λου­θούν να υπάρ­χουν σε αυτό τον απο­φα­σι­στι­κό τομέα δουλειάς.
Επι­πλέ­ον, επι­σή­μα­νε τη σημα­σία του άρθρου 4 του Συντάγ­μα­τος ανα­φο­ρι­κά με την ανά­δει­ξη των νέων στε­λε­χών σε σοβα­ρές θέσεις, χωρίς να έχει προη­γη­θεί η ενερ­γή στρα­τιω­τι­κή θητεία.
Το έγγρα­φο εξη­γεί το στρα­τη­γι­κό χαρα­κτή­ρας της πολι­τι­κής των στε­λε­χών, την ανά­γκη για συνε­χή βελ­τί­ω­ση και την ενη­μέ­ρω­σή τους, έτσι ώστε το φυτώ­ριο και εργο­τά­ξιο των ηγε­τών του μέλ­λο­ντος, να χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από τη δέσμευ­σή τους για την επα­νά­στα­ση, την ταπει­νό­τη­τα, τη μετριο­φρο­σύ­νη, προ­σω­πι­κό παρά­δειγ­μα, ηγε­τι­κές ικα­νό­τη­τες και κατα­δί­κη οποιου­δή­πο­τε απο­θέ­μα­τος ελι­τι­σμού, ματαιο­δο­ξί­ας, αυτάρ­κειας και φιλοδοξίας.
Ομοί­ως, η κεντρι­κή έκθε­ση επι­κυ­ρώ­νει τις αρχές που χρη­σι­μεύ­ουν σαν μπού­σου­λας για την εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή της επα­νά­στα­σης, δίνο­ντας έμφα­ση στη συνταγ­μα­τι­κή εντο­λή ότι οι οικο­νο­μι­κές, διπλω­μα­τι­κές και πολι­τι­κές σχέ­σεις με οποιο­δή­πο­τε άλλο κρά­τος δεν θα δια­πραγ­μα­τεύ­ο­νται ποτέ υπό απει­λή ή εξα­να­γκα­σμό λόγω επι­θε­τι­κό­τη­τας.

Κατά τον ίδιο τρό­πο, ανα­γνω­ρί­ζε­ται η πλή­ρης εγκυ­ρό­τη­τα της στρα­τη­γι­κής σύλ­λη­ψης του λαϊ­κού πολέ­μου και η συμ­βο­λή των μαχη­τών των επα­να­στα­τι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων και του Υπ Εσ στην εκπλή­ρω­ση της απο­στο­λής που είναι χρεωμένοι.

Τέλος, το κεί­με­νο υπο­γραμ­μί­ζει ότι η κεντρι­κή έκθε­ση επι­ση­μαί­νει ότι, όπως είχε προ­γραμ­μα­τι­στεί, το VIII συνέ­δριο σημα­το­δο­τεί τη δια­δι­κα­σία ομα­λής μετα­φο­ράς των κύριων ευθυ­νών από την ιστο­ρι­κή γενιά στις νέες γενιές.

Για όλους τους παρα­πά­νω λόγους, το VIII συνέ­δριο του PCC, συμ­φω­νεί να εγκρί­νει την έκθε­ση σε όλες τις πτυ­χές της και καλεί στη μελέ­τη της από τα μέλη και στε­λέ­χη του Κόμ­μα­τος και την Ένω­ση Νέων Κομ­μου­νι­στών, επί­σης στην υιο­θέ­τη­ση όλων των απα­ραί­τη­των μέτρων, ώστε να είναι προ­σι­τό το περιε­χό­με­νό της σε όλο το λαό μας.

Πηγή Granma

🇨🇺  Περισ­σό­τε­ρα

ℹ️  Σύντο­μο ρεπορ­τάζ και στο Ριζο­σπά­στη