Για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα: Συζήτηση με τον Carolus Wimmer, Γραμματέα Διεθνών Σχέσεων του ΚΚ Βενεζουέλας (PCV)

Ο Carolus Wimmer*, (Καρά­κας) συζη­τά για το “Ατέ­χνως”  με την Μαί­ρη Καμπου­ρά­κη // και  τον  Βαγ­γέ­λη  Γονα­τά //  (Αθή­να). Στην μετά­φρα­ση βοη­θά­ει η  Λου­κία Κων­στα­ντί­νου //. Η συζή­τη­ση έγι­νε στις 29/5/2016.

«Από τη Βενε­ζου­έ­λα χαι­ρε­τί­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη της εργα­τι­κής τάξης και του λαού της Ελλά­δας σε και­ρούς σκλη­ρών αγώ­νων για την κυριαρ­χία και την ανε­ξαρ­τη­σία. Ο στό­χος είναι ίδιος με  αυτόν του λαού της Βενε­ζου­έ­λας, που βιώ­νει σήμε­ρα τις πολύ­πλευ­ρες επι­θέ­σεις του ιμπε­ρια­λι­σμού και του φασι­σμού. Είναι ξανά ώρα, η διε­θνής αλλη­λεγ­γύη να επι­τύ­χει την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη και την ειρή­νη. Ζήτω η φιλία των λαών!»

*Ο Carolus Wimmer είναι Γραμ­μα­τέ­ας Διε­θνών Σχέ­σε­ων του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Βενε­ζου­έ­λας (PCV), βου­λευ­τής στο Λατι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κο Κοι­νο­βού­λιο και πρώ­ην πρό­ε­δρός του και πολι­τι­κός διευ­θυ­ντής του Πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κού Μπο­λι­βα­ρια­νού Μετώ­που “EZEQUIEL ZAMORA”.

Ατέ­χνως:  Γνω­ρί­ζε­τε βέβαια ότι η Ισπα­νία και η Ελλά­δα είναι το κέντρο στην Ευρώ­πη της συνε­χι­ζό­με­νης μιντια­κής επί­θε­σης παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης σχε­τι­κά με την κατά­στα­ση στη χώρα σας. Ποια είναι τα τελευ­ταία επει­σό­δια αυτής της  επί­θε­σης ; Υπήρ­ξε πράγ­μα­τι κάποια επα­φή  ανά­με­σα στην κυβέρ­νη­ση και την αντι­πο­λί­τευ­ση στο έδα­φος  τρί­της χώρας;

Carolus Wimmer: Μετά από μια σει­ρά φήμες σχε­τι­κά με μια απροσ­δό­κη­τη συνά­ντη­ση μετα­ξύ αντι­προ­σώ­πων της Μπο­λι­βα­ρια­νής Κυβέρ­νη­σης και της αντι­πο­λί­τευ­σης (Mesa de la Unidad Democrática /MUD) στη Δομι­νι­κα­νή Δημο­κρα­τία, η είδη­ση επι­βε­βαιώ­θη­κε και από τις δύο πλευ­ρές. Οι συζη­τή­σεις έγι­ναν ξεχω­ρι­στά, ανά­με­σα στα εμπλε­κό­με­να μέρη και τους μεσολαβητές.

Η MUD εξέ­δω­σε σχε­τι­κό ανα­κοι­νω­θέν στο οποίο ξεκά­θα­ρα  “οριο­θε­τεί” τον διά­λο­γο σε τέσ­σε­ρα σημεία που θεω­ρεί μη δια­πραγ­μα­τεύ­σι­μα: 1) την πραγ­μα­το­ποί­η­ση του ανα­κλη­τι­κού δημο­ψη­φί­σμα­τος, 2) την απε­λευ­θέ­ρω­ση των υπο­τι­θέ­με­νων “πολι­τι­κών κρα­του­μέ­νων” (όπως ο Λεο­πόλ­δο Λόπες, o ηγέ­της της ακρο­δε­ξιάς οργά­νω­σης Λαϊ­κή Θέλη­ση (VP), υπεύ­θυ­νος για τις ανα­τα­ρα­χές που συνι­στού­σαν τρο­μο­κρα­τι­κές ενέρ­γειες στις πόλεις, γνω­στές με την ονο­μα­σία “guarimbas” (ένο­πλα οδο­φράγ­μα­τα) και  που άφη­σαν πίσω τους 43 νεκρούς και  πάρα πολ­λές υλι­κές απώ­λειες στην δημό­σια και ιδιω­τι­κή περιου­σία  το 2014) και την επι­στρο­φή των υπο­τι­θέ­με­νων “εξό­ρι­στων” (οι οποί­οι  σχε­δόν στο σύνο­λό τους είναι φυγό­δι­κοι στη Βενε­ζου­έ­λα για υπο­θέ­σεις δια­φθο­ράς και  συμ­με­το­χή στο πρα­ξι­κό­πη­μα του 2002), 3) Απο­δο­χή του καθε­στώ­τος Διε­θνούς Βοή­θειας σε φάρ­μα­κα και τρό­φι­μα για να αντι­με­τω­πί­σουν επει­γό­ντως την υπο­τι­θέ­με­νη “ανθρω­πι­στι­κή κρί­ση”, 4) Σεβα­σμός στο Σύνταγ­μα, στο δια­χω­ρι­σμό εξου­σιών και στην Εθνοσυνέλευση.

Eπι­πλέ­ον η MUD επα­νέ­λα­βε την ικα­νο­ποί­η­σή της για την υπο­στή­ρι­ξη που δέχτη­κε η πρό­τα­σή της εκ μέρους των G7, οι οποί­οι εξέ­δω­σαν ένα ντο­κου­μέ­ντο  σε σχέ­ση με την κατά­στα­ση στη Βενε­ζου­έ­λα, μερο­λη­πτώ­ντας υπέρ του ορά­μα­τος της ακρο­δε­ξιάς αντι­πο­λί­τευ­σης· την υπο­στή­ρι­ξη του Τζών Κέρυ  προς τον Ισπα­νό Ροντρί­κες Σαπα­τέ­ρο (ο οποί­ος είναι επι­κε­φα­λής της δια­με­σο­λα­βη­τι­κής ομά­δας για το διά­λο­γο)· την συνά­ντη­ση ανά­με­σα στον Ερνέ­στο Σαμπέρ (Πρό­ε­δρο της UNASUR) και τον Πάπα Φραν­σί­σκο ώστε να προ­σεγ­γί­σουν το θέμα της νοτιο­α­με­ρι­κά­νι­κης χώρας και το αίτη­μα από πλευ­ράς Παρα­γουά­ης να συζη­τη­θεί εντός του MERCOSUR η κατά­στα­ση στη Βενε­ζου­έ­λα. Επί­σης, παρά την πρω­το­βου­λία δια­λό­γου,  εμφα­νί­στη­κε υπέρ της συνέ­χι­σης  της διε­θνούς πίε­σης στην Μπο­λι­βα­ρια­νή Κυβέρ­νη­ση και να εφαρ­μο­στεί η Πανα­με­ρι­κα­νι­κή Δημο­κρα­τι­κή Χάρ­τα με σκο­πό να απο­βλη­θεί η Βενε­ζου­έ­λα από τον Οργα­νι­σμό Αμε­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (ΟΕΑ).

Ατέ­χνως: Eίναι αλή­θεια ότι επι­χει­ρεί­ται να δοθεί μια επί­φα­ση διε­θνούς νομι­μό­τη­τας στην επέμ­βα­ση στα εσω­τε­ρι­κά σας. Τι έκφρα­ση παίρ­νει αυτό στην  Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή και ποιος ο ρόλος του γνω­στού και “αμαρ­τω­λού” Οργα­νι­σμού Αμε­ρι­κα­νι­κών Κρα­τών (ΟΑΚ) ;

Carolus Wimmer: Σχε­τι­κά με αυτό , ο Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του ΟΑΚ, Λουίς Αλμά­γκρο, υπερ­βαί­νο­ντας τις αρμο­διό­τη­τές του, με δηλώ­σεις του υπέρ της πραγ­μα­το­ποί­η­σης του ανα­κλη­τι­κού δημο­ψη­φί­σμα­τος, ανα­μεί­χθη­κε ευθέ­ως στα εσω­τε­ρι­κά ζητή­μα­τα της Βενε­ζου­έ­λας και είπε ότι αυτή την εβδο­μά­δα θα συγκα­λέ­σει συνά­ντη­ση του οργα­νι­σμού για να συζη­τή­σουν το θέμα της εφαρ­μο­γής της Δημο­κρα­τι­κής Χάρ­τας προς την κυβέρ­νη­ση του προ­έ­δρου Νικο­λάς Μαδούρο.

Ο αξιω­μα­τού­χος του ΟΕΑ, μέσα στις επό­με­νες μέρες, θα προ­ω­θή­σει την πρό­σκλη­ση προς τους πρέ­σβεις των 34 χωρών-μελών ώστε να συζη­τή­σουν την κατά­στα­ση στη Βενε­ζου­έ­λα και να απο­φα­σί­σουν “την μοί­ρα αυτής της χώρας”, επι­κα­λού­με­νος το άρθρο 20 της Πανα­με­ρι­κα­νι­κής Δημο­κρα­τι­κής Χάρ­τας,  γεγο­νός χωρίς προη­γού­με­νο στην  ιστο­ρία του οργα­νι­σμού σε αυτό το ημισφαίριο.

Απο­βο­λή μιας χώρας μέλους έχει συμ­βεί μόνο με την Ονδού­ρα, μετά το πρα­ξι­κό­πη­μα του 2009 και για να επι­τευ­χθεί χρειά­ζε­ται η θετι­κή ψήφος των 2/3 των χωρών-μελών.

Από την πλευ­ρά της η UNASUR ενη­μέ­ρω­σε ότι με πρω­το­βου­λία αυτού του οργα­νι­σμού, οι πρώ­ην πρό­ε­δροι Χοσέ Λουίς Ροντρί­γκες Σαπα­τέ­ρο της Ισπα­νί­ας, Λεο­νέλ Φερ­νά­ντες της Δομι­νι­κα­νής Δημο­κρα­τί­ας και Μάρ­τιν Τορί­χος του Πανα­μά, “έκα­ναν συνα­ντή­σεις με τα δύο μέρη για να διε­ρευ­νή­σουν το πλαί­σιο ώστε να ξεκι­νή­σει ένας εθνι­κός διά­λο­γος με αντι­προ­σώ­πους της κυβέρ­νη­σης της Μπο­λι­βα­ρια­νής Δημο­κρα­τί­ας της Βενε­ζου­έ­λας και της αντι­πο­λί­τευ­σης  εκπρο­σω­πού­με­νη από τα κόμ­μα­τα της ΜUD.

H UNASUR τονί­ζει ότι αυτές οι προ­σεγ­γί­σεις ανα­ζη­τούν την “ευη­με­ρία όλων των πολι­τών, την ειρή­νη, την δικαιο­σύ­νη, την αλή­θεια, την θεσμι­κή συνύ­παρ­ξη, την ενί­σχυ­ση της οικο­νο­μί­ας, την δια­τή­ρη­ση του Κρά­τους Δικαί­ου, την δημο­κρα­τία και τον σεβα­σμό της εθνι­κής κυριαρχίας”.

“Μετά τις δια­δο­χι­κές συνα­ντή­σεις με εκπρο­σώ­πους της κυβέρ­νη­σης και της αντι­πο­λί­τευ­σης, οι πρώ­ην Πρό­ε­δροι επι­βε­βαιώ­νουν ότι υπάρ­χει θέλη­ση δια­λό­γου και από τις δύο πλευ­ρές, γι αυτό και προ­τά­θη­κε να συνε­χί­σουν να διε­ρευ­νούν για νέες επα­φές στο επό­με­νο διά­στη­μα με στό­χο να συμ­φω­νη­θεί μια ατζέ­ντα που να εκπλη­ρώ­νει τις απαι­τή­σεις της κάθε πλευ­ράς  και μία μέθο­δο για τον εθνι­κό διά­λο­γο”, δηλώ­νει η UNASUR.

Από την πλευ­ρά της η Μπο­λι­βα­ρια­νή Κυβέρ­νη­ση δεν εξέ­δω­σε κανέ­να επί­ση­μο ντο­κου­μέ­ντο. Η υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών Ντέλ­συ Ροντρί­κες δημο­σί­ευ­σε στον λογα­ρια­σμό στα κοι­νω­νι­κά δίκτυα την στή­ρι­ξή της σε αυτή την πρω­το­βου­λία την οποία προ­ω­θού­σε επί­σης η Εθνι­κή Εκτε­λε­στι­κή Εξουσία.

Ατέ­χνως: Προ­φα­νώς η Μπο­λι­βα­ρια­νή κυβέρ­νη­ση εκφρά­ζει μια μεγά­λη επι­φυ­λα­κτι­κό­τη­τα και όχι άδι­κα. Όσον αφο­ρά την Ευρώ­πη, σε ορι­σμέ­νες χώρες, όπως η Ισπα­νία και η Ελλά­δα, εμφα­νί­ζο­νται φανα­τι­κό­τε­ροι και από ΗΠΑ. Πως  φτά­νει αυτό στη Βενεζουέλα;

Carolus Wimmer: Παρά την αισιο­δο­ξία της UNASUR, πιθα­νό­τα­τα ο διά­λο­γος δεν θα προ­χω­ρή­σει τόσο γρή­γο­ρα όσο η παρεμ­βα­τι­κή πίε­ση στη Βενε­ζου­έ­λα. Η απερ­χό­με­νη κυβέρ­νη­ση  του Μαριά­νο Ραχόι της Ισπα­νί­ας συγκά­λε­σε Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας για να εκτι­μή­σει πως η “κρί­ση στη Βενε­ζου­έ­λα” μπο­ρεί να επη­ρε­ά­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα της χώρας του. Το ανα­φε­ρό­με­νο σκε­πτι­κό είναι πιστή αντι­γρα­φή των αρχών που εκφρά­ζο­νται στο Εκτε­λε­στι­κό Διά­ταγ­μα του Μπα­ράκ Ομπά­μα, που θεω­ρεί ότι η κατά­στα­ση στη Βενε­ζου­έ­λα μπο­ρεί να αντι­προ­σω­πεύ­ει απει­λή για την εσω­τε­ρι­κή ασφά­λεια των ΗΠΑ.

Στο στρα­τιω­τι­κό ιμπε­ρια­λι­στι­κό δόγ­μα του ΝΑΤΟ, οποια­δή­πο­τε κατά­στα­ση που θέτει σε κίν­δυ­νο πολί­τες ή συμ­φέ­ρο­ντα μιας χώρας αξί­ζει απά­ντη­ση πολέ­μου. Με αυτό το πνεύ­μα κατα­λή­γει επι­κίν­δυ­νο το γεγο­νός ότι η ισπα­νι­κή Κυβέρ­νη­ση προει­δο­ποιεί ότι θα παρα­κο­λου­θεί από κοντά την ασφά­λεια των σχε­δόν 200.000 Ισπα­νών που κατοι­κούν στη Βενε­ζου­έ­λα και θέτει το θέμα της ενί­σχυ­σης της διπλω­μα­τι­κής της αντι­προ­σώ­πευ­σης σε αυτή τη χώρα ώστε να φρο­ντί­σει τις ανά­γκες τους, μπρο­στά στην επι­δεί­νω­ση της “εξαι­ρε­τι­κής” κατά­στα­σης  στη χώρα.

Το Συμ­βού­λιο  Εθνι­κής Ασφα­λεί­ας έχει συμ­βου­λευ­τι­κό ρόλο προς τον πρό­ε­δρο της Κυβέρ­νη­σης και σε αυτό παίρ­νει μέρος ο αρχη­γός του Γενι­κού Επι­τε­λεί­ου Άμυ­νας της Ισπα­νί­ας. Ωστό­σο, χωρίς αμφι­βο­λία, είναι μια  προ­σπά­θεια να προ­ω­θη­θεί  μια ευθεία ανά­μι­ξη στο έδα­φος της Βενε­ζου­έ­λας, από μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, το οποίο απο­τε­λεί το οπλι­σμέ­νο χέρι του ευρω­παϊ­κού ιμπεριαλισμού.

Την τελευ­ταία φορά που ο Ραχόι συγκά­λε­σε αυτό το όργα­νο, ήταν στις 20  Νοέμ­βρη 2015, με σκο­πό την ανά­λυ­ση της απά­ντη­σης μπρο­στά στις τελευ­ταί­ες τρο­μο­κρα­τι­κές επι­θέ­σεις στη Γαλ­λία και να εξε­τά­σει τις διε­θνείς απο­στο­λές ενά­ντια στην τρο­μο­κρα­τία των τζι­χα­ντι­στών, στις οποί­ες και συμ­με­τέ­χει η Ισπα­νία. Τώρα το κάνει για να εκτι­μή­σει την κατά­στα­ση στη Βενεζουέλα.

Aτέ­χνως: Πράγ­μα­τι, βλέ­που­με  σήμε­ρα όλα τα “θεσμι­κά” ιμπε­ρια­λι­στι­κά όργα­να να επι­στρα­τεύ­ο­νται στην επί­θε­ση ενά­ντια στην Βενε­ζου­έ­λα. Τελευ­ταία ακό­μα και οι G7 που μαζεύ­τη­καν για να δουν τι θα κάνουν με την παγκό­σμια κρί­ση, ασχο­λή­θη­καν μαζί σας. Πως το αξιο­λο­γεί­τε εσείς αυτό;

Carolus Wimmer: Η διε­θνής ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία με το όνο­μα G7, που συνε­νώ­νει Γερ­μα­νία, Κανα­δά, ΗΠΑ, Γαλ­λία, Ιτα­λία, Ιαπωνία,Ηνωμένο Βασί­λειο, μαζί με την πολι­τι­κή εκπρο­σώ­πη­ση της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, πραγ­μα­το­ποί­η­σε “κάλε­σμα” προς την κυβέρ­νη­ση της Βενε­ζου­έ­λας ώστε να “εργα­στεί” προς όφε­λος του δια­λό­γου “με τους πολί­τες της” με στό­χο να “επι­λύ­σει επει­γό­ντως” την οικο­νο­μι­κή και πολι­τι­κή κρί­ση που επη­ρε­ά­ζει τη χώρα και “να σεβα­στεί τις θεμε­λια­κές ελευ­θε­ρί­ες και δικαιώ­μα­τα, τις δημο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, τις ελευ­θε­ρί­ες και την επι­κρά­τη­ση του νόμου”

Αυτή η μερο­λη­πτι­κή δήλω­ση προ­κα­τα­βο­λι­κά ρίχνει τις ευθύ­νες στην Μπο­λι­βα­ρια­νή Κυβέρ­νη­ση για την τωρι­νή έντα­ση, υπο­νο­ώ­ντας ότι δρα στο περι­θώ­ριο του νόμου και γι αυτό, δεν κάνει τίπο­τα άλλο από το να βάζει πλά­τη στο Διά­ταγ­μα του Ομπά­μα  από την πλευ­ρά τους.

Αυτή η “σύμ­πτω­ση” θέσε­ων, μας φέρ­νει στο μυα­λό τότε που,  ακρι­βώς τον Μάιο του 2001, το τότε γκρίν­γκο πρό­ε­δρος Τζορτζ Μπους και ο Ισπα­νός ομό­λο­γός του Χοσέ Μαρία Αθνάρ πραγ­μα­το­ποί­η­σαν μια “άσκη­ση πολέ­μου” με το όνο­μα Επι­χεί­ρη­ση ή Σχέ­διο Μπαλ­μπόα, στην οποία στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ  επι­χει­ρού­σαν από κοι­νού για να εισβά­λουν στη  Βενε­ζου­έ­λα και να ανα­τρέ­ψουν τον κομα­ντά­ντε Ούγκο Τσάβες.

Από κοντά και ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του ΟAK Λουίς Αλμά­γκρο, παρέ­θε­σε πρό­σφα­τα μία συνέ­ντευ­ξη σε ένα ΜΜΕ της Ουρου­γουά­ης, όπου και δήλω­σε: “δεν είναι καλό παρά­δειγ­μα για την Αρι­στε­ρά αυτό που έχει συμ­βεί στη Βενε­ζου­έ­λα τα τελευ­ταία δύο χρό­νια”, ανα­φε­ρό­με­νος ειδι­κά στην κυβέρ­νη­ση του Νικο­λάς Μαδού­ρο. Μοιά­ζει πια  να τον εξορ­γί­ζει προ­σω­πι­κά αφού ανα­φέρ­θη­κε στον Αρχη­γό του Κρά­τους της Βενε­ζου­έ­λας, σε δημό­σια επι­στο­λή, με τον ασε­βή χαρα­κτη­ρι­σμό “δικτα­το­ρί­σκος” επει­δή υπο­τί­θε­ται δεν επι­τρέ­πει την πραγ­μα­το­ποί­η­ση του ανα­κλη­τι­κού δημοψηφίσματος.

“Ο αριθ­μός των φτω­χών αυξή­θη­κε περισ­σό­τε­ρο από οποια­δή­πο­τε άλλη χώρα του κόσμου, τα επί­πε­δα της δια­φθο­ράς βρί­σκο­νται σήμε­ρα πιο ψιλά από όλες τις χώρες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής” και “δεν μπο­ρεί να υπάρ­χει καθε­στώς της Αρι­στε­ράς με πολι­τι­κούς κρα­τού­με­νους”. “Όλες αυτές οι μετα­βλη­τές συγκε­ντρω­μέ­νες […] έθε­σαν εντε­λώς εκτός  Αρι­στε­ράς την Κυβέρ­νη­ση της Βενε­ζου­έ­λας”, δήλωσε.

Σε αυτές τις ανεί­πω­τες δηλώ­σεις, ο Αλμά­γκρο θεω­ρεί δεδο­μέ­νη “την έξο­δο της κυβέρ­νη­σης από την Αρι­στε­ρά”, πράγ­μα το οποίο συνο­ψί­ζει την ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή του θέση, μαζί με το ότι ψεύ­δε­ται ξεδιά­ντρο­πα, σχε­τι­κά με την κατά­στα­ση στη χώρα.

Ατέ­χνως: Tα διε­θνή ΜΜΕ μετα­δί­δουν εικό­νες που προ­σπα­θούν να δεί­ξουν μια οικο­νο­μία σε πλή­ρη κατάρ­ρευ­ση και το λαό της Βενε­ζου­έ­λας στα πρό­θυ­ρα του λοι­μού. Πόση σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα έχει αυτό;

Carolus Wimmer: Tα τελευ­ταία δύο χρό­νια και παρά τον οικο­νο­μι­κό πόλε­μο, σύμ­φω­να με τα νού­με­ρα της Οικο­νο­μι­κής Επι­τρο­πής για την Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή και την Καραϊ­βι­κή (CEPAL), η Βενε­ζου­έ­λα μεί­ω­σε τα επί­πε­δα υπο­σι­τι­σμού και το 2014 θεω­ρή­θη­κε μια από τις χώρες που πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις μεγα­λύ­τε­ρες προ­σπά­θειες ώστε ο πλη­θυ­σμός της να τρέ­φε­ται καλά και αξιο­πρε­πώς.  Αυτό είχε σαν απο­τέ­λε­σμα το 2015, η Οργά­νι­σμός των Ηνω­μέ­νων Εθνών για την Δια­τρο­φή και την Γεωρ­γία, o FAO, να ανα­γνω­ρί­σει στη Βενε­ζου­έ­λα, για δεύ­τε­ρη φορά, την μεί­ω­ση της πεί­νας και της ακραί­ας φτώ­χειας σε ποσο­στό μεγα­λύ­τε­ρο του 50% σε ολό­κλη­ρη τη χώρα.  Το 2013, η Βενε­ζου­έ­λα  συμπε­ρι­λή­φθη­κε στην ομά­δα των 15 χωρών που έκα­ναν εξαι­ρε­τι­κές προ­ό­δους στη μεί­ω­ση του υποσιτισμού.

Παρά τη σημε­ρι­νή οικο­νο­μι­κή κρί­ση, που είναι απο­τέ­λε­σμα μιας πολύ­πλευ­ρης επί­θε­σης  και της οποί­ας η χώρα είναι θύμα, και παρά το ότι  έχει γεν­νή­σει μια οικο­νο­μία της βίας, σαν όπλο διά­λυ­σης του Κρά­τους σε ένα μη συμ­βα­τι­κό πρα­ξι­κό­πη­μα, η ανερ­γία τον μήνα Απρί­λιο έκλει­σε στο 7,3%, το χαμη­λό­τε­ρο ποσο­στό σε σύγκρι­ση με τον ίδιο μήνα των τελευ­ταί­ων 20 ετών. Αυτό έγι­νε χάρη στην εφαρ­μο­γή δημό­σιων πολι­τι­κών που προ­στα­τεύ­ουν την εργα­σία του πλη­θυ­σμού, υπε­ρα­σπί­ζο­νται τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων και θεω­ρούν την ελα­στι­κό­τη­τα  και την κατά­τμη­ση της εργα­σί­ας  παρα­μορ­φώ­σεις που πρέ­πει να ξεπεραστούν.

Στην Κολομ­βία αυτό το νού­με­ρο της ανερ­γί­ας ανέρ­χε­ται στο 10% με αυξη­τι­κές τάσεις και το ίδιο συμ­βαί­νει και σε άλλα κρά­τη της περιο­χής όπου το CEPAL και ο Διε­θνής Οργα­νι­σμός Εργα­σί­ας (OIT) προ­βλέ­πουν σε γενι­κές γραμ­μές μια αύξη­ση της ανερ­γί­ας, εξ αιτί­ας των απο­τε­λε­σμά­των της δομι­κής κρί­σης του καπιταλισμού.

Δεν μπο­ρεί να αρνη­θεί κανείς ότι ο σπει­ροει­δής πλη­θω­ρι­σμός επη­ρε­ά­ζει σε βάθος τη ζωή του βενε­ζο­λά­νι­κου λαού, ο οποί­ος αντι­με­τω­πί­ζει ουκ ολί­γες δυσκο­λί­ες για να απο­κτή­σει τρό­φι­μα και φάρ­μα­κα. Όμως η κατά­στα­ση δεν είναι κρί­σι­μη, όπως για παρά­δειγ­μα  στη Λα Γουα­χί­ρα της Κολομ­βί­ας, όπου πράγ­μα­τι υπάρ­χει ανθρω­πι­στι­κή κρί­ση, την οποία κατέ­δει­ξε μέχρι και η διά­ση­μη ομο­ε­θνής τρα­γου­δί­στρια Σακί­ρα. Σε πρό­σφα­τη επί­σκε­ψη στη χώρα της χαρα­κτή­ρι­σε την κατά­στα­ση σε εκεί­νη την περιο­χή ως μια πραγ­μα­τι­κή ανθρώ­πι­νη τρα­γω­δία. “Υπάρ­χουν 5.000 παι­διά στη Λα Γουα­χί­ρα που τη στιγ­μή που μιλά­με πεθαί­νουν από την πεί­να. Εάν θέλου­με να έχου­με ειρή­νη στην Κολομ­βία, πρέ­πει να ξεκι­νή­σου­με να οικο­δο­μού­με από τη βάση, από τα παι­διά μας”, τόνι­σε η τραγουδίστρια.

Παρ’ όλα αυτά ο Αλμά­γκρο στοι­χί­ζει τα κανό­νια του και ανα­φε­ρό­με­νος στα κοι­νω­νι­κά προ­γράμ­μα­τα της Μπο­λι­βα­ρια­νής Επα­νά­στα­σης τα χαρα­κτη­ρί­ζει σαν “φτη­νό λαϊ­κι­σμό”. “Όλη η κοι­νω­νι­κή δυνα­μι­κή της χώρας στρά­φη­κε προς τον φτη­νό λαϊ­κι­σμό” και η Κυβέρ­νη­ση “για το μόνο που ανη­συ­χεί σήμε­ρα είναι να φτιά­ξει μηχα­νι­σμούς για να δια­τη­ρη­θεί στην εξου­σία”, “αυτό, οπωσ­δή­πο­τε δεν είναι Αρι­στε­ρά”, είπε ο Αλμά­γκρο, επι­δει­κνύ­ο­ντας μια συμπε­ρι­φο­ρά που υπο­δη­λώ­νει την βαθιά αντί­θε­σή του στο  σοσια­λι­στι­κό μπο­λι­βα­ρια­νό εγχείρημα.

“Το προ­ε­κλο­γι­κό τρα­γού­δι του PCV”

Ατέ­χνως: Ωστό­σο, ενώ υπάρ­χει υπο­τί­θε­ται “ανθρω­πι­στι­κή κρί­ση” λαμ­βά­νο­νται διαρ­κώς και νέες οικο­νο­μι­κές κυρώ­σεις κατά της Βενε­ζου­έ­λας. Aπό την άλλη οι βίαιες ενέρ­γειες, μέχρι και δολο­φο­νί­ες Τσα­βι­στών, συνε­χί­ζο­νται. Που απο­σκο­πούν με αυτή την κλι­μα­κού­με­νη όξυνση;

Carolus Wimmer: Αυτό το Σάβ­βα­το, η γερ­μα­νι­κή αερο­πο­ρι­κή εται­ρεία Λου­φτ­χάν­σα επι­βε­βαί­ω­σε ότι  από τις 18 Ιού­νη θα δια­κό­ψει τις πτή­σεις μετα­ξύ Καρά­κας – Φραγ­κφούρ­τη. Η γερ­μα­νι­κή εται­ρεία εξέ­δω­σε το παρα­κά­τω επί­ση­μο ανα­κοι­νω­θέν σχε­τι­κά: “Αφού εξα­ντλή­σα­με όλους τους πόρους και τις προ­σπά­θειες ελιγ­μών, το Διοι­κη­τι­κό μας Συμ­βού­λιό παρέ­τει­νε στο μέγι­στο τη λήψη αυτής της από­φα­σης. Κατα­φεύ­γου­με σε αυτή την ενέρ­γεια ως απά­ντη­ση στις σημε­ρι­νές οικο­νο­μι­κές δυσκο­λί­ες στη Βενε­ζου­έ­λα και στο γεγο­νός ότι η Λου­φτ­χάν­σα δεν έχει την ικα­νό­τη­τα σήμε­ρα  να ανταλ­λά­ξει με αμε­ρι­κά­νι­κα δολά­ρια  τα κέρ­δη της σε τοπι­κό νόμι­σμα, ώστε να τα μετα­φέ­ρει έξω από τη χώρα. Εκτός αυτού, η ζήτη­ση διε­θνώς ταξι­δί­ων προς το Καρά­κας σημεί­ω­σε νέα ετή­σια πτώ­ση το 2015 και το πρώ­το τρί­μη­νο του 2016”.

Αυτή η πλη­ρο­φο­ρία κάνει πάτα­γο στα διε­θνή ΜΜΕ ως “από­δει­ξη” της οικο­νο­μι­κής κατα­στρο­φής στη Βενε­ζου­έ­λα. Παρ όλα αυτά, δεν μετα­δό­θη­κε για παρά­δειγ­μα ότι κατά την 36η Διε­θνή Έκθε­ση Του­ρι­σμού στην Κού­βα, ο Αρμά­ντο Μολί­να, διευ­θυ­ντής της Κανα­δι­κής επι­χεί­ρη­ση­σης  All Inclusive, είπε πως η εται­ρεία του μελε­τού­σε την πιθα­νό­τη­τα να βάλει σε λει­τουρ­γία πτή­σεις τσάρ­τερ για τη Βενε­ζου­έ­λα και με αυτό τον τρό­πο να προ­ω­θή­σει τον του­ρι­σμό μετα­ξύ των δύο χωρών.

Σε αυτό, έρχε­ται να προ­στε­θεί επί­σης, η δολο­φο­νία αυτό το Σάβ­βα­το του πρώ­ην Διοι­κη­τή της Εθνι­κής Μπο­λι­βα­ρια­νής Πολι­το­φυ­λα­κής, Φέλιξ Βελά­σκες, όπου η πρώ­τη υπό­θε­ση που κάνουν τα σώμα­τα ασφα­λεί­ας σχε­τι­κά με την δολο­φο­νία του, είναι ότι πρό­κει­ται για πλη­ρω­μέ­νους δολο­φό­νους, που βασί­ζε­ται στην “καλά υπο­λο­γι­σμέ­νη εκτέ­λε­ση της πρά­ξης και  το εύστο­χο χτύ­πη­μα των δρα­στών”, όπως ανα­κοί­νω­σε ο υπουρ­γός Εσω­τε­ρι­κών, Δικαιο­σύ­νης και Ειρή­νης, υπο­στρά­τη­γος Γκου­στά­βο Γκον­ζά­λες Λόπες.

“Τον δολο­φό­νη­σαν  μεση­με­ρια­νή ώρα προ­σποιού­με­νοι κλο­πή του αυτο­κι­νή­του” εξή­γη­σε ο υπουρ­γός σε δηλώ­σεις που μετα­δό­θη­καν από το κρα­τι­κό κανά­λι και επι­χει­ρη­μα­το­λό­γη­σε ότι “ η βαναυ­σό­τη­τα της πρά­ξης εκτέ­λε­σης μπρο­στά στην εγγο­νή του, απο­κα­λύ­πτει την πρό­θε­ση να μειώ­σουν την ικα­νό­τη­τα άμυ­νάς του”.

Η ανθρω­πο­κτο­νία του Βελά­σκες προ­στί­θε­ται σε μια σει­ρά επι­λε­κτι­κών δολο­φο­νιών των μελών Εθνι­κών Μπο­λι­βα­ρια­νών Ενό­πλων Δυνά­με­ων (FANB) και κοι­νω­νι­κών ηγε­τών και ακτι­βι­στών των επα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων, που έχουν καταγ­γελ­θεί από την Μπο­λι­βα­ρια­νή Κυβέρ­νη­ση σαν μέρος σχε­δί­ου ιμπε­ρια­λι­στι­κής συνω­μο­σί­ας, ώστε να δημιουρ­γή­σουν χάος και εσω­τε­ρι­κή απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση, με  στό­χο να ανα­κη­ρύ­ξουν  τη Βενε­ζου­έ­λα  δια­λυ­μέ­νο Κρά­τος  και να δημιουρ­γή­σουν ευνοϊ­κές συν­θή­κες για την επέμ­βα­σή τους.

Ατέ­χνως: Κατα­νο­ού­με ότι πρό­κει­ται για μετω­πι­κή σύγκρου­ση, πολύ μεγα­λύ­τε­ρη από όσο πιθα­νά φαί­νε­ται , ή όσο θέλουν να φαί­νε­ται. Τι θα λέγα­τε με αυτή την ευκαι­ρία στο λαό της χώρας μας. Η Ελλά­δα είναι η χώρα που την απει­λούν ότι θα γίνει η “Βενε­ζου­έ­λα της Ευρώπης”…

Carolus Wimmer: Από τη Βενε­ζου­έ­λα χαι­ρε­τί­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη της εργα­τι­κής τάξης και του λαού της Ελλά­δας σε και­ρούς σκλη­ρών αγώ­νων για την κυριαρ­χία και την ανε­ξαρ­τη­σία. Ο στό­χος είναι ίδιος με  αυτόν του λαού της Βενε­ζου­έ­λας, που βιώ­νει σήμε­ρα τις πολύ­πλευ­ρες επι­θέ­σεις του ιμπε­ρια­λι­σμού και του φασι­σμού. Είναι ξανά ώρα, η διε­θνής αλλη­λεγ­γύη να επι­τύ­χει την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη και την ειρή­νη. Ζήτω η φιλία των λαών!

“H Λαϊ­κή Επα­να­στα­τι­κή Ενό­τη­τα, ιστο­ρι­κή πολι­τι­κή των κομμουνιστών”