Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά του 2023

1. Η Εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά είναι ημέ­ρα ορό­ση­μο για το εργα­τι­κό κίνη­μα, φωτί­ζει τον δρό­μο της ταξι­κής πάλης και της κοι­νω­νι­κής ανα­τρο­πής του σάπιου και βάρ­βα­ρου καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, φωτί­ζει τον δρό­μο για τη νέα κοι­νω­νία, τον σοσια­λι­σμό — κομμουνισμό.

Ολοι οι ηρω­ι­κοί αγώ­νες στην Ιστο­ρία του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, η θυσία των εργα­τών στο Σικά­γο το 1886, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη τον Μάη του 1936, των 200 εκτε­λε­σμέ­νων κομ­μου­νι­στών στην Και­σα­ρια­νή την Πρω­το­μα­γιά του 1944, ιδιαί­τε­ρα οι πρό­σφα­τοι μαζι­κοί εργα­τι­κοί — λαϊ­κοί αγώ­νες σε πολ­λές χώρες της Ευρώ­πης δεί­χνουν τον μόνο δρό­μο που μπο­ρεί να οδη­γή­σει στην κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο. Δεί­χνουν ότι ο αγώ­νας για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της εργα­τι­κής τάξης από τη μισθω­τή σκλα­βιά είναι ο δρό­μος για την απε­λευ­θέ­ρω­ση συνο­λι­κά της ανθρω­πό­τη­τας από τα καπι­τα­λι­στι­κά δεσμά.

2. Παρά την προ­σπά­θεια που κάνουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ να συσκο­τί­σουν τον αντι­δρα­στι­κό χαρα­κτή­ρα της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης για να χει­ρα­γω­γή­σουν τη μεγά­λη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια, δεν μπο­ρούν να κρύ­ψουν ότι την επό­με­νη ημέ­ρα των εκλο­γών η κατά­στα­ση θα γίνει χει­ρό­τε­ρη για τους εργαζόμενους.

Τα επι­τε­λεία της Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης, οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις, καθώς και διά­φο­ροι διε­θνείς οικο­νο­μι­κοί και τρα­πε­ζι­κοί οργα­νι­σμοί προει­δο­ποιούν ότι τα σημά­δια της ύφε­σης σε κλά­δους της οικο­νο­μί­ας μεγα­λώ­νουν, δια­μορ­φώ­νουν προ­ϋ­πο­θέ­σεις για μια νέα καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση, που θα έχει με τη σει­ρά της νέες αρνη­τι­κές συνέ­πειες για τους λαούς. Στα εκα­τομ­μύ­ρια νεκρών από την παν­δη­μία, στην ενερ­γεια­κή φτώ­χεια και στη μεί­ω­ση του εργα­τι­κού εισο­δή­μα­τος θα προ­στε­θούν νέα αντι­λαϊ­κά μέτρα, που θα επι­δει­νώ­σουν τη ζωή των λαών της Ευρώ­πης, για να σωθούν η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και η κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτή η εξέ­λι­ξη αντι­κει­με­νι­κά τρο­φο­δο­τεί την όξυν­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής και στην Ελλά­δα, από όποια αστι­κή κυβέρ­νη­ση δια­μορ­φω­θεί μετά τις εκλο­γές στις 21 Μάη.

Δεν υπάρ­χει «δίκαιη», «φιλο­λαϊ­κή» ή «προ­ο­δευ­τι­κή» δια­χεί­ρι­ση της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, όπως προ­βάλ­λουν στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25, η Ελλη­νι­κή Λύση. Τα κόμ­μα­τα αυτά, παρά τις όποιες δια­φο­ρές, συμπί­πτουν στα κύρια ζητή­μα­τα που καθο­ρί­ζουν το σήμε­ρα και το αύριο του λαού. Εκφρά­ζουν δια­φο­ρε­τι­κές εκδο­χές της ίδιας ολέ­θριας στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου: Από την πολι­τι­κή της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» και το Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ, που είναι το νέο υπερ­μνη­μό­νιο για τους λαούς της Ευρώ­πης, μέχρι τη συμ­μα­χία με ΕΕ και ΝΑΤΟ, τις δεσμεύ­σεις και τη συμ­με­το­χή της χώρας στους επι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς τους.

Η αξιο­ποί­η­ση του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης και η χρη­μα­το­δό­τη­ση των μονο­πω­λί­ων στη χώρα μας προ­ϋ­πο­θέ­τουν νέα αντι­λαϊ­κά μέτρα για την εργα­τι­κή τάξη: Περαι­τέ­ρω υπο­νό­μευ­ση των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων και μεί­ω­ση των πραγ­μα­τι­κών μισθών. Γενί­κευ­ση των ελα­στι­κών μορ­φών απα­σχό­λη­σης, έντα­ση των πλει­στη­ρια­σμών και των εξώ­σε­ων. Ενί­σχυ­ση της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης και της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης κρί­σι­μων κοι­νω­νι­κών αγα­θών και υπο­δο­μών, στο νερό, στην Ενέρ­γεια, στην Υγεία, στην Παι­δεία κ.α. Βάθε­μα της εμπλο­κής της χώρας μας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, με ανυ­πο­λό­γι­στες συνέ­πειες για τον λαό μας.

Το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος είναι το εύφλε­κτο υλι­κό που φου­ντώ­νει τη φωτιά στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία, με υπαρ­κτό τον κίν­δυ­νο μεγα­λύ­τε­ρης κλι­μά­κω­σης και γενί­κευ­σης του πολέμου.

Προ­στί­θε­νται νέες εστί­ες έντα­σης και ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα στο ευρω­α­τλα­ντι­κό (ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ) και το ευρω­α­σια­τι­κό (Κίνα — Ρωσία) κέντρο. Ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι αυτών των αρνη­τι­κών για τους λαούς εξε­λί­ξε­ων είναι η προ­σπά­θεια για τη διευ­θέ­τη­ση των αντα­γω­νι­σμών της ελλη­νι­κής και τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης, για μια επώ­δυ­νη προ­σω­ρι­νή συμ­φω­νία. Η επι­δί­ω­ξη του ΝΑΤΟ να απο­σπά­σει την Τουρ­κία από τη ρωσι­κή επιρ­ροή τρο­φο­δο­τεί παζά­ρια σε βάρος των λαών Ελλά­δας και Τουρ­κί­ας, καθώς και των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας.

3. Αυτό είναι το κοι­νό πρό­γραμ­μα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που θα υλο­ποι­ή­σει η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση και απαι­τεί ισχυ­ρό εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα που θα το αντιπαλέψει.

Το δίλημ­μα που τίθε­ται είναι αμεί­λι­κτο: ‘Η θα συνε­χί­σου­με να μετρά­με νέες απώ­λειες και θύμα­τα στο πλαί­σιο της πολι­τι­κής που κοστο­λο­γεί τη ζωή και τα δικαιώ­μα­τα του λαού, ή θα δια­λέ­ξου­με τον δρό­μο της οργα­νω­μέ­νης πάλης για την ανα­τρο­πή αυτής της βαρ­βα­ρό­τη­τας. Οι ζωές μας ή τα κέρ­δη τους!

Δεν είναι μονό­δρο­μος η πολι­τι­κή που προ­κά­λε­σε την εκα­τόμ­βη των νεα­νι­κών ζωών στα Τέμπη, τα δεκά­δες θανα­τη­φό­ρα δυστυ­χή­μα­τα στους χώρους δου­λειάς, τα χιλιά­δες ακό­μα εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα, που πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται στο πλαί­σιο του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανά­πτυ­ξης. Αυτός είναι ο κοι­νός παρο­νο­μα­στής που θυσιά­ζει δικαιώ­μα­τα, εισο­δή­μα­τα, μισθούς, εργα­σια­κές σχέ­σεις, υπο­δο­μές απα­ραί­τη­τες για την προ­στα­σία του λαού, ακό­μη και της ίδιας της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Φαί­νε­ται ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο ότι το κίνη­τρο του κέρ­δους στην παρα­γω­γή, το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα που το υπη­ρε­τεί, είναι ο μεγά­λος ένο­χος για όλα τα εγκλή­μα­τα σε βάρος των λαών, που δια­δέ­χο­νται το ένα το άλλο.

Η αγω­νι­στι­κή απά­ντη­ση σε αυτό το δίλημ­μα, με τις συγκλο­νι­στι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων, του λαού και ιδιαί­τε­ρα της νεο­λαί­ας, που κατέ­κλυ­σαν τους δρό­μους σε πόλεις και χωριά σε όλη την Ελλά­δα, οι μεγά­λες απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις, οι δρά­σεις μέσα σε χώρους δου­λειάς, οι πολύ­μορ­φες συγκι­νη­τι­κές εκδη­λώ­σεις των φοι­τη­τών και των μαθη­τών μαζί με τους γονείς και τους εκπαι­δευ­τι­κούς, τα συλ­λα­λη­τή­ρια, απο­τε­λούν το νέο ελπι­δο­φό­ρο στοι­χείο. Το ίδιο και οι μεγα­λειώ­δεις αγώ­νες στη Γαλ­λία, στη Γερ­μα­νία, στη Μ. Βρε­τα­νία, στο Βέλ­γιο, στην Ισπα­νία, σε χώρες όλου του κόσμου, όπως στο Καζακ­στάν και στη Σρι Λάν­κα. Γεν­νούν ελπί­δες αγω­νι­στι­κής ανά­τα­σης και επι­βε­βαιώ­νουν ότι τα πράγ­μα­τα δεν είναι «στα­τι­κά», ότι οι λαοί δεν έχουν πει ακό­μα την τελευ­ταία τους λέξη, όπως προ­σπα­θούν να παρου­σιά­σουν οι κυβερ­νή­σεις και τα επι­τε­λεία τους σε όλη την Ευρώπη.

Οι αγώ­νες αυτοί ανα­δει­κνύ­ουν τη δύνα­μη που έχουν οι εργα­ζό­με­νοι όταν οργα­νω­μέ­να αμφι­σβη­τούν τον αντι­λαϊ­κό μονό­δρο­μο και διεκ­δι­κούν αξιο­πρε­πείς όρους δου­λειάς, αμοι­βής, ζωής.

4. Η αντι­λαϊ­κή στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου είναι ενιαία σε όλο τον κόσμο, την υπη­ρε­τούν όλες οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις, κεντρο­δε­ξιές ή κεντρο­α­ρι­στε­ρές, μονο­κομ­μα­τι­κές ή συνερ­γα­σί­ας. Η επι­λο­γή του «μικρό­τε­ρου κακού» μέσα στους «μονό­δρο­μους» του κεφα­λαί­ου οδη­γεί πάντα σε νέες απώλειες.

Οσες κυβερ­νη­τι­κές εξαγ­γε­λί­ες κι αν υπάρ­χουν για την αύξη­ση του εργα­τι­κού εισο­δή­μα­τος, όσοι δια­γω­νι­σμοί κι αν γίνο­νται από τα κόμ­μα­τα που επι­διώ­κουν να κυβερ­νή­σουν ξανά πάνω στις αντι­λαϊ­κές ράγες για το ποιος θα δώσει λίγο παρα­πά­νω, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ότι ο φαύ­λος κύκλος της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, «κρί­ση — ανά­πτυ­ξη», προ­σθέ­τει μόνο νέα βάρη για τους εργαζόμενους.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα απο­τε­λεί η «αύξη­ση» στον κατώ­τα­το μισθό. Ολες οι κυβερ­νή­σεις από το 2012 τον κρά­τη­σαν πολύ χαμη­λά, μαζί και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, που τον έφτα­σε ορια­κά πάνω από τον ονο­μα­στι­κό κατώ­τα­το μισθό του 2011. Η αλή­θεια όμως είναι ότι συνε­χί­ζε­ται η κατάρ­ρευ­ση της αγο­ρα­στι­κής δύνα­μης των εργα­ζο­μέ­νων, λόγω της έκρη­ξης του πλη­θω­ρι­σμού και των συνε­χών ανα­τι­μή­σε­ων, που έχουν προ­κα­λέ­σει μεγά­λη μεί­ω­ση στο — πάνω από μια δεκα­ε­τία — καθη­λω­μέ­νο εισό­δη­μά τους. Οι εξαγ­γε­λί­ες για νέες αυξή­σεις στους μισθούς το 2027 είναι μια νέα απά­τη, αφού οι Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις που ανε­βά­ζουν τους μισθούς έχουν σχε­δόν καταρ­γη­θεί και κανέ­να αστι­κό κόμ­μα δεν προ­τί­θε­ται να τις επαναφέρει.

Το ΚΚΕ βρί­σκε­ται στην πρώ­τη γραμ­μή του αγώ­να. Είναι το μόνο κόμ­μα που κατέ­θε­σε στη Βου­λή την πρό­τα­ση νόμου που είχε δια­μορ­φώ­σει η πλειο­ψη­φία των συν­δι­κά­των για την επα­να­φο­ρά της ΕΓΣΕΕ, των κλα­δι­κών ΣΣΕ και την κατάρ­γη­ση των αντερ­γα­τι­κών νόμων, για να υπάρ­χει ρήτρα ανα­προ­σαρ­μο­γής των μισθών με βάση τον πλη­θω­ρι­σμό και ονο­μα­στι­κή αύξη­ση του κατώ­τα­του μισθού. Να επα­νέλ­θουν άμε­σα οι τριε­τί­ες που θα επι­φέ­ρουν αυτό­μα­τη αύξη­ση έως και 30% στους μισθούς των εργα­ζο­μέ­νων, ο 13ος και ο 14ος μισθός σε όλους τους εργα­ζό­με­νους, η 13η και η 14η σύνταξη.

Η πρό­τα­ση του ΚΚΕ δια­σφα­λί­ζει το υπε­ρώ­ρι­μο αίτη­μα για μεί­ω­ση του εργά­σι­μου χρό­νου, για 7ωρο — 5ήμερο — 35ωρο, την επα­να­φο­ρά εργα­τι­κών κατα­κτή­σε­ων, την αρχή ευνοϊ­κό­τε­ρης σύμ­βα­σης, την κυρια­κά­τι­κη αργία, την πλη­ρω­μή των υπερωριών.

5. Τώρα είναι η ώρα των εργα­ζο­μέ­νων να βγουν δυνα­μι­κά στο προ­σκή­νιο για όλες τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους. Ο αγώ­νας μπο­ρεί να έχει απο­τέ­λε­σμα και να δημιουρ­γή­σει όρους ανά­τα­σης όταν δεν εγκλω­βί­ζε­ται στα εναλ­λα­κτι­κά σενά­ρια της αστι­κής δια­χεί­ρι­σης, όταν στο­χεύ­ει τη στρα­τη­γι­κή και εξου­σία του κεφα­λαί­ου, το σάπιο αστι­κό κρά­τος, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμμαχίες.

Στις εκλο­γές της 21ης Μαΐ­ου κάθε εργα­ζό­με­νος πρέ­πει να αξιο­ποι­ή­σει την πεί­ρα του και να δυνα­μώ­σει το ΚΚΕ. Ιδιαί­τε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι που βρέ­θη­καν στις γραμ­μές του αγώ­να, να εναρ­μο­νί­σουν την αγω­νι­στι­κή τους στά­ση με την επι­λο­γή τους στην κάλ­πη. Για­τί το ΚΚΕ απο­τέ­λε­σε το μονα­δι­κό αντί­βα­ρο για να αντι­στρα­φεί η άσχη­μη κατά­στα­ση που βιώ­νουν. Για­τί το ΚΚΕ μπή­κε μπρο­στά για να υπάρ­χουν νέες κατα­κτή­σεις, για να προ­στα­τευ­τούν δικαιώ­μα­τα, για να υπάρ­χουν πάντα στο προ­σκή­νιο οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων, των φτω­χών λαϊ­κών στρω­μά­των και της νεο­λαί­ας, κόντρα στο σάπιο σύστη­μα της βαρ­βα­ρό­τη­τας και της εκμετάλλευσης.

Κανείς εργα­ζό­με­νος και καμία εργα­ζό­με­νη δεν έχει λόγο να φοβά­ται ότι η ψήφος τους θα μεταλ­λα­χθεί σε στή­ρι­ξη ή ανο­χή σε όποια κυβέρ­νη­ση κι αν προ­κύ­ψει από τις εκλογές.

Το ΚΚΕ είναι έτοι­μο, όταν η εργα­τι­κή τάξη, ο λαός το επι­λέ­ξει, να ανα­λά­βει την ευθύ­νη του σε μία λαϊ­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση, όπου η εξου­σία και τα κλει­διά της οικο­νο­μί­ας θα είναι στα χέρια του εργα­ζό­με­νου λαού. Πρω­τα­γω­νι­στές θα είναι οι εργα­ζό­με­νοι, η νεο­λαία και όχι το πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό των καπι­τα­λι­στών. Το «ως εδώ» μπο­ρεί να μετα­τρα­πεί σε από­φα­ση αγώ­να για τη μόνη προ­ο­δευ­τι­κή διέ­ξο­δο, την πάλη για μια άλλη εξου­σία και οικο­νο­μία, που στο επί­κε­ντρό της θα έχει την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών των πολλών.

Ο σοσια­λι­σμός — κομ­μου­νι­σμός, η κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής, ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός για την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών, ο εργα­τι­κός έλεγ­χος και η συμ­με­το­χή σε όλα τα όργα­να εξου­σί­ας οδη­γούν στην ευη­με­ρία του λαού, στην κατάρ­γη­ση κάθε μορ­φής εκμε­τάλ­λευ­σης και ανι­σο­τι­μί­ας, στην ειρή­νη και την πρό­ο­δο της ανθρωπότητας.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα