Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βασίλης Εφραιμίδης, κομμουνιστής, αξέχαστος

Ο Βασί­λης Εφραι­μί­δης αφιέ­ρω­σε τη ζωή του στην εκπλή­ρω­ση των ιδα­νι­κών της εργα­τι­κής τάξης, στην προ­ώ­θη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του λαού, ανα­πτύσ­σο­ντας πλού­σια πολι­τι­κή δρά­ση. Έμει­νε στα­θε­ρός στην ιδε­ο­λο­γία και στις αρχές λει­τουρ­γί­ας του ΚΚΕ. Στή­ρι­ξε απο­φα­σι­στι­κά το Κόμ­μα σε δύσκο­λες στιγ­μές όπως στη διά­σπα­ση του 1968 και του 1991.

Η ειλι­κρί­νεια, η εντι­μό­τη­τά του, η αμε­σό­τη­τα αντι­με­τώ­πι­σης ακό­μα και του πιο μικρού προ­βλή­μα­τος των εργα­ζο­μέ­νων, τον ανέ­δει­ξαν σε πολυ­σή­μα­ντη προ­σω­πι­κό­τη­τα του εργα­τι­κού και μαζι­κού κινή­μα­τος. Η πολι­τι­κή διο­ρα­τι­κό­τη­τά του, η συνέ­πεια και η αγω­νι­στι­κή στά­ση του τον έκα­ναν ιδιαί­τε­ρα αγα­πη­τό όχι μόνο στους φίλους, αλλά και στους πολι­τι­κούς εχθρούς, στην Ελλά­δα και στην Ευρώ­πη, όπου έχαι­ρε ιδιαί­τε­ρης εκτίμησης.

Γεν­νή­θη­κε στο χωριό του Πόντου Ακντα­μα­ντα­νί, την 1/1/1915. Με τη Μικρα­σια­τι­κή κατα­στρο­φή η οικο­γέ­νειά του ξερι­ζώ­νε­ται και παίρ­νει το δρό­μο της προ­σφυ­γιάς. Το 1923 κατα­λή­γει στην Αθή­να. Σπού­δα­σε στη Νομι­κή Σχο­λή του Πανε­πι­στη­μί­ου της Αθή­νας απ’ όπου απο­φοί­τη­σε το 1939. Σε όλη τη διάρ­κεια των σπου­δών του συμ­με­τεί­χε στο αντι­δι­κτα­το­ρι­κό κίνη­μα, ενώ παράλ­λη­λα εργα­ζό­ταν ως ιδιω­τι­κός υπάλληλος.

Πόλε­μοςΕθνι­κή Αντί­στα­σηδιώ­ξεις: Παίρ­νει μέρος σε όλες τις μάχες του υπο­χω­ρη­τι­κού ελιγ­μού και της αντε­πί­θε­σης ενά­ντια στους φασί­στες Ιτα­λούς εισβο­λείς. Τραυ­μα­τί­ζε­ται στη μάχη της Βήσα­νης και μετά την ανάρ­ρω­σή του ζητά­ει και επι­στρέ­φει αμέ­σως στη μονά­δα του, στην πρώ­τη γραμ­μή του μετώπου
Είχε πλού­σια δρα­στη­ριό­τη­τα στην Εθνι­κή Αντί­στα­ση. Η κήρυ­ξη του πολέ­μου το 1940 τον βρί­σκει έφε­δρο ανθυ­πα­σπι­στή στην 8η Μεραρ­χία στα σύνο­ρα. Για τη δρά­ση του στον πόλε­μο παρα­ση­μο­φο­ρεί­ται με το Αρι­στείο Ανδρεί­ας. Με την κατάρ­ρευ­ση του μετώ­που γυρί­ζει στην Αθή­να. Το 1941 γίνε­ται μέλος του Δικη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου. Ηδη είναι μέλος του ΚΚΕ και εντάσ­σε­ται στο ΕΑΜ όπου δου­λεύ­ει ως οργα­νω­τής και δια­φω­τι­στής στη γερ­μα­νο­κρα­τού­με­νη Αθή­να. Με την απε­λευ­θέ­ρω­ση συνε­χί­ζει την πολι­τι­κή του δρά­ση. Σε συν­θή­κες σκλη­ρών διώ­ξε­ων ανα­λαμ­βά­νει διευ­θυ­ντής της “Ελεύ­θε­ρης Ελλά­δας”, δημο­σιο­γρα­φι­κού οργά­νου του ΕΑΜ.

Μέσα σε συν­θή­κες σκλη­ρών διώ­ξε­ων ανα­λαμ­βά­νει διευ­θυ­ντής της «Ελεύ­θε­ρης Ελλά­δας», οργά­νου της ΚΕ του ΕΑΜ. Ως διευ­θυ­ντής της εφη­με­ρί­δας διώ­κε­ται από την αντί­δρα­ση για «αδι­κή­μα­τα Τύπου». Κατα­δι­κά­ζε­ται το 1947 και οδη­γεί­ται στη φυλα­κή. Απο­φυ­λα­κί­ζε­ται τον Ιού­λη του 1951.

Αντι­πρό­σω­πος του λαού: Το 1951, Στις εκλο­γές του ’56 εκλέ­γε­ται βου­λευ­τής της ΕΔΑ στη Θεσσαλονίκη.
Το 1951 εκλέ­γε­ται πρώ­τη φορά βου­λευ­τής της ΕΔΑ στην Αθή­να και είναι ένας από τους 10 βου­λευ­τές της ΕΔΑ, που κατα­ψη­φί­ζουν τη συμ­φω­νία έντα­ξης της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ. Το 1952 ανα­λαμ­βά­νει εκδό­της, διευ­θυ­ντής και αρθρο­γρά­φος της «Αυγής» – οργά­νου της ΕΔΑ. Παρα­μέ­νει στη θέση αυτή μέχρι το 1956. Στις εκλο­γές του ’56 εκλέ­γε­ται βου­λευ­τής της ΕΔΑ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Επα­νε­κλέ­γε­ται το 1958, το 1961 στην ίδια περι­φέ­ρεια ενώ το 1963 και 1964 είναι ο βου­λευ­τής της ΕΔΑ στο Νομό Σερ­ρών. Παράλ­λη­λα, σε όλη την προ­δι­κτα­το­ρι­κή ζωή της ΕΔΑ είναι μέλος της Διοι­κού­σας Επι­τρο­πής της.
Με τη χου­ντι­κή δικτα­το­ρία του 1967 αρχί­ζουν για τον Β. Εφραι­μί­δη, όπως και για τους άλλους αγω­νι­στές, νέες διώ­ξεις και νέοι σκλη­ροί αγώ­νες. Η χού­ντα κατα­διώ­κει το σ.φο Βασί­λη, ο οποί­ος το 1968 δια­φεύ­γει στη Δυτι­κή Ευρώ­πη, όπου ανα­πτύσ­σει έντο­νη αντι­δι­κτα­το­ρι­κή δρά­ση λόγω της οποί­ας του αφαι­ρεί­ται η ελλη­νι­κή ιθα­γέ­νεια και του δεσμεύ­ο­νται οι συντά­ξεις του βου­λευ­τή και του δικηγόρου.
Από τη μετα­πο­λί­τευ­ση συνε­χί­ζει την πλού­σια πολι­τι­κή δρά­ση του. Ενερ­γο­ποιεί­ται ιδιαί­τε­ρα στο κίνη­μα Ειρή­νης και εκλέ­γε­ται στο Προ­ε­δρείο του Παγκό­σμιου Συμ­βου­λί­ου Ειρή­νης. Από το 1981, επι­κε­φα­λής του ευρω­ψη­φο­δελ­τί­ου του ΚΚΕ, εκλε­γό­ταν συνε­χώς (1981–1985-1989 & 1994 ‑παρέ­μει­νε ως το 1999) ευρω­βου­λευ­τής. Στην περί­ο­δο που το Κόμ­μα έκα­νε προ­σπά­θεια μια συλ­λο­γι­κής παρου­σί­ας στην ευρω­βου­λή, ανα­δει­κνύ­ε­ται αντι­πρό­ε­δρος της «Κομ­μου­νι­στι­κής Ομά­δας και προ­σκει­μέ­νων», όπου συμ­με­τέ­χουν Ιτα­λοί, Γάλ­λοι, Έλλη­νες και Δανοί ευρω­βου­λευ­τές και αντι­πρό­ε­δρος της ομά­δας του «Συνα­σπι­σμού της Αρι­στε­ράς» στο Ευρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο, μέλος των Επι­τρο­πών Εξω­τε­ρι­κών Υπο­θέ­σε­ων, Θεσμι­κών Θεμά­των, Κανο­νι­σμού και Ασυ­λιών, Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων. Είναι επί­σης μέλος των δια­κοι­νο­βου­λευ­τι­κών αντι­προ­σω­πειών ΕΟΚ-Τουρ­κί­ας, ΕΟΚ- Κύπρου.
Στο 9ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ εκλέ­χθη­κε μέλος της ΚΕ του Κόμ­μα­τος, επα­νε­κλέ­χθη­κε μέλος της ΚΕ στο 10ο, 11ο, 12ο, 13ο, 14ο και 15ο .
Ήταν παντρε­μέ­νος και πατέ­ρας δύο παιδιών.

Οι πλού­σιες αγω­νι­στι­κές περ­γα­μη­νές, η ζωή και η δρά­ση του τον κατα­ξί­ω­σαν στις λαϊ­κές συνει­δή­σεις, τον ανέ­δει­ξαν σε εξέ­χου­σα μορ­φή του εργα­τι­κού και μαζι­κού κινή­μα­τος και κέρ­δι­σαν την εκτί­μη­ση και το σεβα­σμό ακό­μα και των πολι­τι­κών του αντιπάλων.

Το 1994 σε προ­ε­κλο­γι­κή συγκέ­ντρω­ση του ΚΚΕ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ενό­ψει των ευρω­ε­κλο­γών, ακρο­δε­ξιά στοι­χεία του επι­τέ­θη­καν τραυ­μα­τί­ζο­ντάς τον με μαχαίρι.

Όπως ο ίδιος συνή­θι­ζε να λέει, μιλού­σε «εκτός από ελλη­νι­κά και την ποντια­κή διά­λε­κτο», «επί­σης αγγλι­κά, τούρ­κι­κα, καθώς και λίγα γαλλικά».

📌 Τα ηγετικά στελέχη του Κόμματος, δεν έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης 📌

Πριν τις ευρω­ε­κλο­γές του 99 η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, έκα­νε ανα­φο­ρά κατά τη διάρ­κεια της συνέ­ντευ­ξης Τύπου, στο σ.φο και μέλος της ΚΕ του Κόμ­μα­τος τονί­ζο­ντας τα εξής:
«Πρέ­πει να σας πω ότι στο ψηφο­δέλ­τιο, που θα κατα­θέ­σει το ΚΚΕ, δε θα μετέ­χει ένας σύντρο­φός μας, ο Βασί­λης ο Εφραι­μί­δης, ο οποί­ος θεω­ρεί­ται για το Κόμ­μα μας ένα σημα­ντι­κό κεφά­λαιο και στους κοι­νω­νι­κούς και στους πολι­τι­κούς αγώ­νες, αλλά και στους διε­θνείς αγώ­νες. Και, επι­τέ­λους, ικα­νο­ποι­ή­σα­με το αίτη­μά του, που είχε προ πολ­λού, να υπάρ­ξουν και εναλ­λα­γές στην ΚΟ του ΚΚΕ και να του δοθεί η ευκαι­ρία να προ­σφέ­ρει και σε άλλα μέτω­πα δρά­σης, δεδο­μέ­νου ότι ο Βασί­λης, όπως και όλα τα ηγε­τι­κά στε­λέ­χη του Κόμ­μα­τος, της παλιάς γενιάς, δεν έχουν δικαί­ω­μα συνταξιοδότησης.
Και με την ευκαι­ρία αυτή, θα ήθε­λα να πω ότι πραγ­μα­τι­κά η πεί­ρα του Βασί­λη και η προ­σφο­ρά του είναι σημα­ντι­κή, όχι μόνο για τους ευρω­βου­λευ­τές του ΚΚΕ, αλλά και για όλους τους βου­λευ­τές και του Εθνι­κού και του Ευρω­παϊ­κού Κοινοβουλίου».


ΣΣ |> Η ομι­λία της Αλέ­κας έκλει­νε έτσι: «Αυτή τη στιγ­μή, δε βρί­σκε­ται εδώ. Δυστυ­χώς, έχει ένα σοβα­ρό οικο­γε­νεια­κό πρό­βλη­μα. Η γυναί­κα του μετα­φέρ­θη­κε στο νοσο­κο­μείο εκτά­κτως και είναι εκεί» Μια μέρα μετά στις 17 Μάη 1999 άφη­νε την τελευ­ταία της πνοή η συντρό­φισ­σά του στη ζωή και στον αγώ­να, Τερέ­ζα ‑ιστο­ρι­κό στέ­λε­χος κι αυτή, με μεγά­λη αυτό­νο­μη δρά­ση ‑αν και λίγοι το γνω­ρί­ζουν, όντας πάντα στη σκιά του Βασί­λη: ως μαθή­τρια του Γυμνα­σί­ου πήρε ενερ­γό μέρος στο μαθη­τι­κό κίνη­μα της επο­χής, έγι­νε μέλος της ΟΚΝΕ και πρω­το­στά­τη­σε στο αντι­πο­λε­μι­κό κίνη­μα και στο κίνη­μα κατά της Μετα­ξι­κής δικτα­το­ρί­ας και από στε­λε­χι­κές κομ­μα­τι­κές θέσεις πήρε δρα­στή­ρια μέρος σε όλους τους λαϊ­κούς αγώ­νες που ακο­λού­θη­σαν. Συμ­με­τεί­χε στην ΕΑΜι­κή Εθνι­κή Αντί­στα­ση, στην παρά­νο­μη δρά­ση στη διάρ­κεια του εμφυ­λί­ου και των μετέ­πει­τα χρό­νων, έδω­σε το “παρών” και στα χρό­νια της δικτα­το­ρί­ας 1967–74. Αντι­με­τώ­πι­σε με καρ­τε­ρία και αγω­νι­στι­κό­τη­τα τις διώ­ξεις και κατα­τρεγ­μούς που επι­φύ­λα­ξαν το κρά­τος του δοσι­λο­γι­σμού και της αμε­ρι­κα­νο­κρα­τί­ας σε βάρος των αγω­νι­στών της λευ­τε­ριάς και της δημο­κρα­τί­ας. Ανα­δεί­χτη­κε σε στέ­λε­χος του γυναι­κεί­ου κινή­μα­τος της Αθή­νας και μέχρι το τέλος της ζωής της στά­θη­κε πιστή και αφο­σιω­μέ­νη στην υπό­θε­ση του ΚΚΕ και των λαϊ­κών συμφερόντων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο