Τ’ αγέννητο εγγόνι μου
(Αφιερωμένο στο 46ο Φεστιβάλ ΚΝΕ — ”Οδηγητή”)
Ήρθε στον ύπνο μου προχθές
τ’ αγέννητο εγγόνι μου.
”Γιατί, παππού;” με ρώτησε
με πίκρα κι απορία
”γιατί τους επιτρέψατε
να μας πατούν στο σβέρκο,
την τελευταία ανάσα μας
αυτοί να την ορίζουν;”
Λέξη να πω δεν πρόλαβα,
ξύπνησα τρομαγμένος!
Και μ’ ένα αίσθημα ντροπής
βαθιά μες στην ψυχή μου…
Και από τότε δεν τολμώ
τα μάτια μου να κλείσω…
Φοβάμαι μήπως στ’ όνειρο
το εγγόνι μου ξανάρθει.
Στο αμείλικτό του ερώτημα
θα πρέπει ν’ απαντήσω!…
(Ιούλης 2020)
Δημήτρης Βαλαής
Δάσκαλος – Νάουσα
