ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα που θα φτάσει μέχρι τις Βρυξέλλες

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, παρα­χώ­ρη­σε συνέ­ντευ­ξη στην εφη­με­ρί­δα «Φιλε­λεύ­θε­ρος» της Κύπρου (σσ. καθη­με­ρι­νή εφη­με­ρί­δα της Λευ­κω­σί­ας και η μεγα­λύ­τε­ρη σε κυκλο­φο­ρία στο νησί), την οποία και παρα­θέ­του­με από τον 902.gr:

- Το ΚΚΕ έχει μια δια­χρο­νι­κή θέση στο Κυπρια­κό. Υπο­στη­ρί­ζει μια ενιαία Κύπρο και όπως σημειώ­νε­τε η θέση του ΚΚΕ αφο­ρά «Κύπρο Ενιαία αντι­πα­λεύ­ει τον εθνι­κι­σμό και την γκε­το­ποί­η­ση που προ­κα­λεί η “διζω­νι­κό­τη­τα” και τα δύο συνι­στώ­ντα κράτη».
Η θέση σας ενα­ντί­ον της Διζω­νι­κής είναι αντί­θε­τη με την επί­ση­μη θέση Αθη­νών και Λευ­κω­σί­ας. Σε ποια βάση έχε­τε δια­μορ­φώ­σει αυτή τη θέση σας στο Κυπριακό;
Τι λύση προτείνετε;

Το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλά­δας παρα­κο­λου­θεί, μελε­τά­ει, τοπο­θε­τεί­ται με ευθύ­νη στο κυπρια­κό πρό­βλη­μα. Πρώ­τα απ’ όλα για­τί για εμάς είναι θέμα αρχής η κατα­δί­κη της τουρ­κι­κής εισβο­λής — κατο­χής, η ανά­δει­ξη του διε­θνούς χαρα­κτή­ρα του προ­βλή­μα­τος, η εκδή­λω­ση διε­θνι­στι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης στην εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της Κύπρου, Ελλη­νο­κύ­πριους και Τουρ­κο­κύ­πριους, Αρμέ­νιους, Μαρω­νί­τες, Λατίνους.

Επι­πλέ­ον, όλοι γνω­ρί­ζουν πως για δεκα­ε­τί­ες έως και σήμε­ρα το Κυπρια­κό συν­δέ­θη­κε στε­νά με την εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων και άμε­σα ή έμμε­σα λει­τουρ­γεί ως «μοχλός» στις εσω­τε­ρι­κές εξε­λί­ξεις στην Ελλά­δα, όπως και στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέσεις.

Να θυμί­σου­με πως πριν 20 χρό­νια το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμ­μα, που φανε­ρά αντι­τά­χθη­κε στο απα­ρά­δε­κτο, διχο­το­μι­κό και μη βιώ­σι­μο «σχέ­διο Ανάν». Πριν 10 χρό­νια, μελε­τώ­ντας την κοι­νή ανα­κοί­νω­ση Ανα­στα­σιά­δη — Έρο­γλου της 11ης Φλε­βά­ρη 2014, ως βάση των συνο­μι­λιών, είδα­με την ανα­φο­ρά σε δύο Συνι­στώ­ντα Κρά­τη, με δικά τους σύνο­ρα, Σύνταγ­μα, κυβερ­νή­σεις, Κοι­νο­βού­λια, ύμνους, ξεχω­ρι­στές πολι­τι­κές για Παι­δεία, Υγεία, Πρό­νοια κ.ά. Όλα αυτά, δηλα­δή, που συνι­στούν παρά­γο­ντες διαί­ρε­σης, διά­σπα­σης του εργα­ζό­με­νου κυπρια­κού λαού, δια­τή­ρη­σης ή εισα­γω­γής νέων οικο­νο­μι­κο-κοι­νω­νι­κών δια­κρί­σε­ων στους όρους ζωής, παρά­γο­ντες αντα­γω­νι­σμού και όχι ενό­τη­τας Τουρ­κο­κυ­πρί­ων και Ελλη­νο­κυ­πρί­ων εργαζομένων.

Εκτι­μή­σα­με πως ο «επώ­δυ­νος συμ­βι­βα­σμός», που οδή­γη­σε στη θέση για τη διζω­νι­κή, δικοι­νο­τι­κή ομο­σπον­δία, που δια­χρο­νι­κά ήταν κυρί­ως θέση της αστι­κής τάξης της Τουρ­κί­ας και του τουρ­κο­κυ­πρια­κού «κρά­τους» και έφτα­σε να θεω­ρεί­ται θέσφα­το και «θέση αρχής», εξε­λίσ­σε­ται, στην ουσία, σε διχο­το­μι­κή λύση, σε δύο συνι­στώ­ντα κρά­τη. Να για­τί την απορρίψαμε!

Με την ευκαι­ρία που δίνει η ερώ­τη­σή σας, θα θέλα­με, όμως, να κατα­δι­κά­σου­με και τις νέες απα­ρά­δε­κτες και προ­κλη­τι­κές δηλώ­σεις του Ερντο­γάν, για την τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατο­χή στην Κύπρο. Απο­κα­λύ­πτουν κι αυτές πως η εμπλο­κή στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχε­δια­σμούς και το «καλό κλί­μα» στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, που προ­βάλ­λει η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση και σιγο­ντά­ρουν κι άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις, τελι­κά λει­τουρ­γούν ευνοϊ­κά για τις απα­ρά­δε­κτες διεκ­δι­κή­σεις της Τουρ­κί­ας, αλλά και για τη διαιώ­νι­ση της τουρ­κι­κής κατο­χής και ανα­βάθ­μι­σης του ψευ­δο­κρά­τους στη βόρεια Κύπρο.

Η θέση μας είναι πως απαι­τεί­ται η απο­χώ­ρη­ση των κατο­χι­κών και των άλλων ξένων στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων, το κλεί­σι­μο των βρε­τα­νι­κών βάσε­ων. Η Κύπρος χρειά­ζε­ται μια και μόνη κυριαρ­χία, μια ιθα­γέ­νεια και μια διε­θνή προ­σω­πι­κό­τη­τα: Ένα κρά­τος και όχι δύο κρά­τη. Κι είναι η πάλη της εργα­τι­κής τάξης, των λαϊ­κών στρω­μά­των, με στό­χο μια Κύπρο στην οποία αφέ­ντης θα είναι ο λαός της, που μπο­ρεί να χαρά­ξει ένα τέτοιο μέλ­λον χωρίς ξένους εγγυ­η­τές και προ­στά­τες, κι όχι οι διχο­το­μι­κές «λύσεις», που «μαγει­ρεύ­ο­νται» στα ευρω­α­τλα­ντι­κά «επι­τε­λεία».

- Υπο­στη­ρί­ζε­τε και κατάρ­γη­ση των βρε­τα­νι­κών βάσε­ων στην Κύπρο.
Η θέση σας αυτή κινεί­ται στη λογι­κή του γεγο­νό­τος ότι είναι Νατοϊκές;

Η αντί­θε­σή μας στις βρε­τα­νι­κές βάσεις στην Κύπρο, όπως και στις αμε­ρι­κά­νι­κες βάσεις στην Ελλά­δα, δεν οφεί­λε­ται σε κάποια ιδε­ο­λη­ψία, σε κάποιον «κού­φιο» αντι­ι­μπε­ρια­λι­σμό, αλλά στο υπαρ­κτό γεγο­νός πως οι ξένες στρα­τιω­τι­κές βάσεις έχουν συγκε­κρι­μέ­νο ρόλο σε αντι­λαϊ­κούς σχε­δια­σμούς. Είναι «εργα­λείο» αιμα­το­χυ­σί­ας σε βάρος άλλων λαών. Έτσι, δεν είναι κανέ­να μέγα μυστι­κό, ότι οι βάσεις στην Κύπρο αξιο­ποιού­νται σήμε­ρα για το σφα­για­σμό του λαού της Παλαι­στί­νης από το Ισρα­ήλ, για τους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς των νατοϊ­κών δυνά­με­ων σε βάρος της Συρί­ας, του Λιβά­νου, της Υεμέ­νης, ευρύ­τε­ρα στη Μέση Ανα­το­λή, στη Βόρεια Αφρι­κή, στην Ερυ­θρά κοκ.

Κι αυτά τα πολε­μι­κά «εργα­λεία» κατα­πί­ε­σης άλλων λαών, που είναι στα χέρια των αστι­κών τάξε­ων και των συμ­μα­χιών τους, όπως είναι το ΝΑΤΟ, έχουν κι ένα ακό­μη επι­βα­ρυ­ντι­κό στοι­χείο: Σαν το «μαγνή­τη» τρα­βούν πάνω τους τα αντί­ποι­να της άλλης πλευ­ράς των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών, με απο­τέ­λε­σμα να στο­χο­ποιού­νται οι λαοί στα εδά­φη των οποί­ων βρί­σκο­νται. Δεν θα ισχύ­σει π.χ. αυτό αύριο και για τις βάσεις στην Κύπρο εάν ο ευρω­α­τλα­ντι­κός άξο­νας μαζί με το Ισρα­ήλ ανοί­ξει την πολε­μι­κή σύγκρου­ση και με το Ιράν και τους συμ­μά­χους του;

Τέλος, οι ξένες βάσεις δεν είναι παρά­γο­ντας «ασφά­λειας του λαού», όπως μας τις παρου­σιά­ζουν. Κι αυτό ιδιαί­τε­ρα εντυ­πω­σια­κά απο­δεί­χτη­κε από το ρόλο των βρε­τα­νι­κών βάσε­ων κατά τη διάρ­κεια της τουρ­κι­κής εισβο­λής στην Κύπρο.

29-Μάρ­τη-2024
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, επι­κε­φα­λής αντι­προ­σω­πεί­ας του Κόμ­μα­τος, επι­σκέ­πτε­ται την Κύπρο.

- Έχε­τε τον περα­σμέ­νο Νοέμ­βριο ιδρύ­σει ένα Δίκτυο Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, που αφο­ρούν και ευρω­παϊ­κά ζητήματα.
Πώς αυτή η Πρω­το­βου­λία αντι­με­τω­πί­ζει τις ευρωεκλογές;

Η Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Δρά­ση είναι μια μορ­φή περι­φε­ρεια­κής συνερ­γα­σί­ας Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των της Ευρώ­πης, η οποία συνε­νώ­νει τις προ­σπά­θειες εκεί­νων των ΚΚ, που στη­ρί­ζο­νται στον επι­στη­μο­νι­κό σοσια­λι­σμό και έχουν μέτω­πο με κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία, μετα­ξύ άλλων και με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που εκτι­μούν πως δεν μπο­ρούν να μεταρ­ρυθ­μι­στούν σε φιλο­λαϊ­κή κατεύ­θυν­ση, όπως και το βάρ­βα­ρο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα δεν γίνε­ται να εξανθρωπιστεί.

Προ­τάσ­σει, λοι­πόν, την ανά­γκη μιας άλλης, σοσια­λι­στι­κής Ευρώ­πης και συντο­νί­ζει την πάλη των ΚΚ σε ευρω­παϊ­κό επί­πε­δο στην κατεύ­θυν­ση της ρήξης και της ανα­τρο­πής, κι ένας σταθ­μός αυτής της πάλης είναι και οι ευρω­ε­κλο­γές. Οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα έχουν συμ­φέ­ρον να στεί­λουν στην ευρω­βου­λή εκεί­νους που αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και που παλεύ­ουν ενά­ντια στις αντερ­γα­τι­κές και αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές της ΕΕ.

- Πολ­λές φορές γίνε­ται ανα­φο­ρά πως το ΚΚΕ δεν είναι σύγ­χρο­νο κόμμα
και πως είναι προ­σκολ­λη­μέ­νο στο παρελθόν.
Αλή­θεια, πώς προ­σαρ­μό­ζε­ται ένα κόμ­μα, ένα Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα στην επο­χή μας;

Ιδί­ως ένα Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα που τιμά­ει τον τίτλο του, έχει τα εργα­λεία, μπο­ρεί και οφεί­λει να προ­σαρ­μό­ζε­ται στην επο­χή του. Στο ΚΚΕ δεν υπάρ­χει η αντί­λη­ψη ότι η θεω­ρία μας είναι κάτι το στα­τι­κό, που δια­μορ­φώ­θη­κε από τους μεγά­λους θεω­ρη­τι­κούς μας έναν ή δύο αιώ­νες πριν και τελεί­ω­σε εκεί, ακρι­βώς για­τί η ίδια η ζωή και η εξέ­λι­ξή της, σε όλες τις μορ­φές της, προ­χω­ρά­ει και αναπτύσσεται.

Αυτή την αρχή προ­σπα­θού­με να τηρού­με ως κόρη οφθαλ­μού, ιδιαί­τε­ρα σε όλα τα τελευ­ταία 30 χρό­νια που έχουν μεσο­λα­βή­σει από τις κοσμοϊ­στο­ρι­κού χαρα­κτή­ρα ανα­τρο­πές στις χώρες που οικο­δο­μού­σαν τον σοσια­λι­σμό στην Ευρώ­πη και το πισω­γύ­ρι­σμα, που εμείς πιστεύ­ου­με ακρά­δα­ντα ότι θα είναι ιστο­ρι­κά προ­σω­ρι­νό. Καρ­πός αυτής της κοπια­στι­κής προ­σπά­θειας είναι και τα συμπε­ρά­σμα­τα στα οποία συλ­λο­γι­κά έχου­με κατα­λή­ξει για τις αιτί­ες που οδή­γη­σαν σε αυτό το πισω­γύ­ρι­σμα, ώστε τα λάθη που έγι­ναν να μην επα­να­λη­φθούν στο μέλ­λον. Δεν έχου­με, φυσι­κά, κανέ­να αίσθη­μα αυτα­ρέ­σκειας ή την αυτα­πά­τη ότι τα κάνου­με όλα τέλεια, χωρίς λάθη και αδυ­να­μί­ες. Αυτό, άλλω­στε, μας επι­τρέ­πει να βελ­τιω­νό­μα­στε συνεχώς.

Σήμε­ρα, την επο­χή της λεγό­με­νης «4ης βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης» οφεί­λου­με να επε­ξερ­γα­ζό­μα­στε την πολι­τι­κή μας με βάση τις νέες επι­στη­μο­νι­κές, τεχνο­λο­γι­κές ανα­κα­λύ­ψεις, την σύγ­χρο­νη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα του καπι­τα­λι­στι­κού κόσμου. Για εμάς, αυτές οι εξε­λί­ξεις, όχι απλά δεν καθι­στούν ανε­πί­και­ρο ή ξεπε­ρα­σμέ­νο το όρα­μα του σοσια­λι­σμού-κομ­μου­νι­σμού. Αντί­θε­τα, το καθι­στούν πιο ρεα­λι­στι­κό και πιο ανα­γκαίο από ποτέ, προ­κει­μέ­νου να μπο­ρέ­σουν να αξιο­ποι­η­θούν πραγ­μα­τι­κά όλες οι νέες δυνα­τό­τη­τες που έχει γεν­νή­σει η ανθρώ­πι­νη εργα­σία και σκέ­ψη για την ολό­πλευ­ρη ικα­νο­ποί­η­ση των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών και όχι για τους κατα­στρο­φι­κούς σκο­πούς του κεφα­λαί­ου, όπως βλέ­που­με να συμ­βαί­νει τώρα.

ΚΚΕ: Η εμπλο­κή στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχε­δια­σμούς λει­τουρ­γεί ευνοϊ­κά για τις απα­ρά­δε­κτες διεκ­δι­κή­σεις της Τουρκίας

- Υπάρ­χει κρί­ση στην Αριστερά;
Για­τί δεν μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει πλειο­ψη­φι­κό ρεύμα;
Αντί­θε­τα παρα­κο­λου­θού­με ενί­σχυ­ση της ακροδεξιάς.

Οι «γεω­γρα­φι­κές» έννοιες (αρι­στε­ρά, κέντρο, δεξιά), δεν μπο­ρούν πάντα να απο­δώ­σουν την πολι­τι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Για­τί π.χ. αρι­στε­ρές θεω­ρού­νται δυνά­μεις που παλεύ­ουν ενά­ντια στον καπι­τα­λι­σμό, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, αλλά «αρι­στε­ρές» θεω­ρού­νται από κάποιους και δυνά­μεις που έχουν πλή­ρως αντε­στραμ­μέ­νη πολι­τι­κή συμπεριφορά.

Έπει­τα μια σει­ρά «αρι­στε­ρών» κομ­μά­των, π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλά­δα, δοκι­μά­στη­καν από τους εργα­ζό­με­νους ως «εναλ­λα­κτι­κές λύσεις» στη δεξιά. Κι απο­δεί­χτη­κε πως εφάρ­μο­σαν τόσο τους αντι­λαϊ­κούς νόμους, που είχαν ψηφί­σει οι προη­γού­με­νες δεξιές και κεντρώ­ες κυβερ­νή­σεις, αλλά «φόρ­τω­σαν» στο λαό και νέους αντι­λαϊ­κούς νόμους.

Οι δυνά­μεις αυτές, μετα­ξύ άλλων, απο­γο­ή­τευ­σαν πλα­τιά λαϊ­κά στρώ­μα­τα και φέρουν ευθύ­νη και για την ενί­σχυ­ση δυνά­με­ων, που χαρα­κτη­ρί­σα­τε, ως ακρο­δε­ξιές. Οι τελευ­ταί­ες, γνω­ρί­ζου­με από την εμπει­ρία της Ελλά­δας και άλλων χωρών, πως έχουν τη στή­ρι­ξη δυνά­με­ων και μηχα­νι­σμών του συστή­μα­τος, αξιο­ποιού­νται ως «αιχ­μή του δόρα­τος» σε βάρος του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, αλλά και ως εργα­λείο «εξα­γνι­σμού» του υπό­λοι­που πολι­τι­κού αστι­κού προσωπικού.

Το ΚΚΕ απορ­ρί­πτει τις παρα­πά­νω κάλ­πι­κες δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές. Προ­τάσ­σει τις αντι­κει­με­νι­κές, υπαρ­κτές κοι­νω­νι­κές δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές, που υπάρ­χουν και στη σύγ­χρο­νη κοι­νω­νία. Τέτοια είναι η δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή ανά­με­σα στους πολ­λούς, στην εργα­τι­κή τάξη και στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της πόλης και της υπαί­θρου, που παρά­γουν τον πλού­το και σε αυτούς τους λίγους, που τον καρ­πώ­νο­νται και δια­φε­ντεύ­ουν τον τόπο, με στό­χο να αυγα­ταί­νουν τα κέρ­δη τους σε βάρος των πολ­λών. Για τα δικά τους κέρ­δη η χώρα σέρ­νε­ται σε άδι­κους πολέ­μους, εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί­ται η Υγεία και η Παι­δεία, κατα­στρέ­φε­ται το περι­βάλ­λον, αυξά­νο­νται τα όρια συντα­ξιο­δό­τη­σης, συρ­ρι­κνώ­νο­νται κοι­νω­νι­κές δαπά­νες, γίνο­νται εγκλή­μα­τα, όπως αυτό στα Τέμπη κοκ.

Να για­τί το σύν­θη­μα «τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας» ανα­δει­κνύ­ει πως αυτό πρέ­πει να αλλά­ξει και να υπάρ­ξει ένα πλειο­ψη­φι­κό κοι­νω­νι­κό ρεύ­μα, με μπρο­στά­ρη­δες τους κομ­μου­νι­στές, που θα βάλει τέλος σε αυτόν τον «φαύ­λο κύκλο» της ταξι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης, των πολέ­μων, σε όλα και όλους, που «μαυ­ρί­ζουν» τη ζωή των λαών.

- Σε μια περί­ο­δο κρί­σε­ων οικο­νο­μι­κών και πολι­τι­κών και πολέμων
τι είναι το δια­κύ­βευ­μα των επι­κεί­με­νων ευρωεκλογών;

Όλα όσα ανα­φέ­ρα­τε και πολ­λά ακό­μα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα που βασα­νί­ζουν τους λαούς της Ευρώ­πης, με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό την τερά­στια ακρί­βεια, δεν έχουν «πέσει από τον ουρα­νό». Η ΕΕ, αυτή η «μεγά­λη οικο­γέ­νεια» των μονο­πω­λί­ων και φυλα­κή των λαών, όχι απλά έχει «βάλει το χερά­κι της», αλλά είναι απο­λύ­τως συνυ­πεύ­θυ­νη, μαζί με τις κυβερ­νή­σεις των κρα­τών — μελών, όπως την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ στην Ελλά­δα και όλα τα κόμ­μα­τα του συστή­μα­τος. Πίσω από κάθε μεγά­λο λαϊ­κό πρό­βλη­μα βρί­σκε­ται και μια οδη­γία της ΕΕ.

Επο­μέ­νως, το δια­κύ­βευ­μα είναι αν στις ευρω­ε­κλο­γές του Ιου­νί­ου θα δώσου­με τη συγκα­τά­θε­σή μας και θα επι­κρο­τή­σου­με αυτή την αδιέ­ξο­δη πορεία, ή αν θα στεί­λου­με ένα ηχη­ρό μήνυ­μα κατα­δί­κης στις κυβερ­νή­σεις, που θα φτά­σει μέχρι τις Βρυ­ξέλ­λες, δηλώ­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να ότι οι λαοί είναι απο­φα­σι­σμέ­νοι να διεκ­δι­κή­σουν έναν άλλο δρό­μο ανά­πτυ­ξης, που θα βάζει μπρο­στά τις δικές τους σύγ­χρο­νες ανά­γκες και όχι τα κέρ­δη των λίγων.

Στην Ελλά­δα, ένα μεγά­λο ποσο­στό, που ξεπερ­νά το 45% δηλώ­νει ότι στις ευρω­ε­κλο­γές θέλει να απο­δο­κι­μά­σει τις πολι­τι­κές της ΕΕ. Αυτό αφο­ρά και τους Έλλη­νες που δου­λεύ­ουν και σπου­δά­ζουν σε χώρες του εξω­τε­ρι­κού και φυσι­κά στην Κύπρο, οι οποί­οι βιώ­νουν «στο πετσί τους» ότι καπι­τα­λι­στι­κοί παρά­δει­σοι δεν υπάρ­χουν που­θε­νά στην ΕΕ. Ότι που­θε­νά δεν υπάρ­χει αυτό που δυνά­μεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλά­δα απο­κα­λούν «κρά­τος δικαί­ου», «ξεπλέ­νο­ντας» διαρ­κώς την ΕΕ την οποία παρου­σιά­ζουν δήθεν σαν εγγυ­η­τή του. Αντί­θε­τα, παντού οι όποιες κατα­κτή­σεις υπήρ­χαν στο παρελ­θόν παίρ­νο­νται πίσω, συνο­λι­κά η εξου­σία του κεφα­λαί­ου γίνε­ται όλο και πιο επι­θε­τι­κή, πιο αυταρ­χι­κή και πιο άδικη.

Εμείς τους λέμε ότι αυτή η κατα­δί­κη μπο­ρεί να εκφρα­στεί απο­τε­λε­σμα­τι­κά μόνο με την ψήφο στο ΚΚΕ. Για­τί το ΚΚΕ ξεχω­ρί­ζει, πάντα ξεχώ­ρι­ζε, από τον σωρό των χει­ρο­κρο­τη­τών, των απο­λο­γη­τών και των για­λαν­τζί «διορ­θω­τών» της ΕΕ. Για­τί οργα­νώ­νει την πάλη ενά­ντια στη στρα­τη­γι­κή της. Στις 9 Ιου­νί­ου, λοι­πόν, με πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ «σαλ­πί­ζου­με» πανευ­ρω­παϊ­κή αντεπίθεση!

- Στις έρευ­νες κοι­νής γνώμης
ανα­γνω­ρί­ζε­ται η ψηλή δημο­φι­λία σας,
που ξεπερ­νά κατά πολύ τα κομ­μα­τι­κά ποσοστά;
Πού οφεί­λε­τε το γεγο­νός αυτό;

Οφεί­λε­ται στη συνέ­πεια και την καθα­ρό­τη­τα των θέσε­ων του ΚΚΕ. Στο γεγο­νός ότι ποτέ δεν είπα­με ψέμα­τα στον λαό, δεν του καλ­λιερ­γή­σα­με ψεύ­τι­κες ελπί­δες και δεν τον απο­γοη­τεύ­σα­με, κρα­τή­σα­με και κρα­τά­με ζωντα­νή την ελπί­δα ότι μπο­ρεί να ζήσει καλύ­τε­ρα αυτός και τα παι­διά του. Για­τί είμα­στε δια­χρο­νι­κά, ατα­λά­ντευ­τα και ανι­διο­τε­λώς στην πρώ­τη γραμ­μή των αγώ­νων του, όπως στους πρό­σφα­τους μεγά­λους αγώ­νες των αγρο­τών, των φοι­τη­τών ενά­ντια στα ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια, στους μεγά­λους απερ­για­κούς αγώ­νες, όπως η μεγα­λειώ­δη απερ­για­κή κινη­το­ποί­η­ση της 28ης Φλε­βά­ρη κλπ.

Είναι λογι­κό τα παρα­πά­νω στοι­χεία πολύς κόσμος να τα απο­δί­δει και στο πρό­σω­πο του Γενι­κού Γραμ­μα­τέα του Κόμ­μα­τος και να εκφρά­ζει και με αυτόν τον τρό­πο στις μετρή­σεις την εκτί­μη­σή του. Ταυ­τό­χρο­να, βέβαια, τόσο στις μετρή­σεις όσο και στις πρό­σφα­τες εκλο­γι­κές μάχες έχει απο­τυ­πω­θεί καθα­ρά και το αυξη­μέ­νο κύρος και η άνο­δος της πολι­τι­κής επιρ­ρο­ής συνο­λι­κά του ΚΚΕ, η οποία πιστεύ­ου­με ότι θα αυξη­θεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στις ευρωεκλογές.

Δεί­τε και
Ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας στον «Φ»: Ο «επώ­δυ­νος συμ­βι­βα­σμός» εξε­λίσ­σε­ται σε διχο­το­μι­κή λύση