Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Άλλος ένας νεκρός εργάτης χθες στα κάτεργα της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. Άλλο ένα «εργατικό ατύχημα» για το οποίο, όπως συνηθίζουν να λένε, «έφταιγε η κακιά η ώρα». Ο τραγικός θάνατός του θα περάσει στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας. Άλλος ένας «αναλώσιμος» εργαζόμενος-θυσία στο βωμό του κέρδους και λίπασμα στα γρανάζια της περιβόητης «ανάπτυξης».
Πρόκειται για εκείνη την «ανάπτυξη», την εγγενή βαρβαρότητα της οποίας είχε στηλιτεύσει με χαρακτηριστικό τρόπο πριν 154 χρόνια ο Μαρξ: «Το κεφάλαιο- έγραφε ο Μαρξ- το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος (…). Οταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει». («Το Κεφάλαιο», τόμος 1, σελ. 785)
Θύματα εγκλημάτων του κεφαλαίου είναι οι εργαζόμενοι που χάνουν τις ζωές τους καθημερινά. 113 νεκρούς εργάτες σε χώρους δουλειάς, από το 2016 μέχρι σήμερα, κατέγραψε το 902.gr. Σε αυτούς να προσθέσουμε και τα – δηλωμένα – στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) στοιχεία περί εργατικών «ατυχημάτων»:
- 2016: 72 νεκροί εργαζόμενοι
- 2015: 67 νεκροί εργαζόμενοι
- 2014: 63 νεκροί εργαζόμενοι
- 2013: 67 νεκροί εργαζόμενοι
- 2012: 64 νεκροί εργαζόμενοι
- 2011: 70 νεκροί εργαζόμενοι
- 2010: 94 νεκροί εργαζόμενοι
Με βάση τα παραπάνω, από το 2010 έως το 2016, τουλάχιστον 497 εργαζόμενοι βρήκαν τον θάνατο αγωνιζόμενοι για το μεροκάματο. Πρόκειται – το υπογραμμίζουμε – για τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις θανάτων σε «εργατικά» ατυχήματα, με τον πραγματικό αριθμό να είναι ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερος.
Για όλους αυτούς τους νεκρούς, για τα παιδιά αυτά της εργατικής τάξης, ούτε εμβατήρια θα ακουστούν, ούτε ημέρες εθνικού πένθους θα κυρηχθούν, ούτε θα κρατηθεί ενός λεπτού σιγή από τα αστικά κοινοβούλια.
Κανένα «αντικειμενικό» τηλεοπτικό κανάλι δεν θα αναφερθεί στην συνεχιζόμενη εργοδοτική ασυδοσία. Καμιά «ενημερωτική» εκπομπή δεν θα κάνει ρεπορτάζ για τις εργασιακές γαλέρες της Cosco και τα σύγχρονα κάτεργα των καπιταλιστών.
Και αυτό γιατί απ’ το αίμα των εργαζόμενων ποτίζεται η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές αστικές δυνάμεις…
Aυτούς τους νεκρούς, λοιπόν, που κίνησαν το πρωί για την δουλειά και δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι, που «αλέθηκαν» στις μυλόπετρες του εκμεταλλευτικού συστήματος, μόνο ο ίδιος ο εργαζόμενος λαός μπορεί να τους τιμήσει έτσι όπως αξίζει. Μέσα από τους αγώνες για την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος που έχει οικοδομηθεί και διαιωνίζει την ύπαρξη του πάνω σε απέραντα νεκροταφεία εργατών.