Εύα Μελά: στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο

Η Εύα Μελά γνω­στή τοις πάσι (για την ακρί­βεια των «μη παροι­κού­ντων την Ιερου­σα­λήμ»), γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να, το 1980 πήρε το πρώ­το Πτυ­χίο (Χαρα­κτι­κής) στην Ανω­τά­τη Σχο­λή Καλών Τεχνών Αθή­νας, με δάσκα­λο τον Λευ­τέ­ρη Κανα­κά­κι στο Προ­κα­ταρ­κτι­κό και τον Κώστα Γραμ­μα­τό­που­λο στη Χαρα­κτι­κή και στη συνέχεια

• 1979–1981 Πιστο­ποι­η­τι­κό Σπου­δών του Φρο­ντι­στη­ρί­ου Τυπο­γρα­φί­ας και Τέχνης του Βιβλί­ου, Ανω­τά­τη Σχο­λή Καλών Τεχνών Αθή­νας, με δάσκα­λο τον Γιάν­νη Παπαδάκη
• 1981–1982 Σχέ­διο και Ζωγρα­φι­κή, Ανω­τά­τη Σχο­λή Καλών Τεχνών του Παρι­σιού (Ecole National Superieure des Beaux Arts), με αφορ­μή μια υπο­τρο­φία ΕΟΜΜΕΧ για θέμα­τα βιβλιοδεσίας
• 1985–1988 Μετα­πτυ­χια­κή Υπό­τρο­φος εσω­τε­ρι­κού του Ι.Κ.Υ. στην Χαρα­κτι­κή ενώ
• Για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα διδά­χθη­κε από τον χαρά­κτη Γιώρ­γη Βαρ­λά­μο (μαθη­τεύ­ο­ντας δίπλα του).

2000  Κρα­τι­κό Βρα­βείο Εικο­νο­γρά­φη­σης Παι­δι­κού Βιβλί­ου (1. από τον Κύκλο του Ελλη­νι­κού Παι­δι­κού Βιβλί­ου & 2. από το Υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού) για την  “Περι­πέ­τεια μιας Καρ­δε­ρί­νας” (Γεωρ­γί­ας Ανε­ζί­νη-Λερά­κη, εκδ. Σύγ­χρο­νη Εποχή).

Ασχο­λεί­ται με εικο­νο­γρα­φή­σεις βιβλί­ων και καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια εντύ­πων, καθώς και ζωγρα­φι­κή σε κτί­ρια και επαγ­γελ­μα­τι­κούς χώρους

Το 2000 έγρα­φε στο Ριζο­σπά­στη (μπρο­στά στο 16^ο Συνέ­δριο) «Περι­μέ­νω το πώς θα οργα­νω­θού­με και πώς θα παρέμ­βου­με στα πράγ­μα­τα για να αλλά­ξει η πορεία», σημειώ­νο­ντας:
«Και πιστεύω ότι είναι και καθο­ρι­στι­κό, για­τί αν θέλεις και η δική μας εμπει­ρία πια και η διε­θνής εμπει­ρία απα­ντά­ει σε άλυ­τα προ­βλή­μα­τα. Εγώ έχω αρχί­σει και δέχο­μαι από την κοι­νω­νία πια απα­ντή­σεις σε προ­βλή­μα­τα και σε ερω­τη­μα­τι­κά που μου είχε δημιουρ­γή­σει η πτώ­ση του σοσια­λι­σμού, η όξυν­ση των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντιθέσεων.
Όλη η ανθρω­πό­τη­τα είναι σοκα­ρι­σμέ­νη από αυτά που συνέ­βη­σαν στον πλα­νή­τη στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ’90. Θεω­ρώ ότι το σπυ­ρί δεν έχει ανοί­ξει τελεί­ως, αλλά αυτό που θα γίνει στο άμε­σο μέλ­λον είναι πολύ καλύ­τε­ρο από αυτό που ήδη έχει γίνει. Βλέ­πεις όμως ότι σιγά σιγά η ζωή δίνει απα­ντή­σεις. Και πιστεύω ότι θα εξαρ­τη­θούν σε πολύ μεγά­λο βαθ­μό τα πράγ­μα­τα στο μέλ­λον από το κατά πόσο εμείς θα κάνου­με σωστές ανα­λύ­σεις στο Συνέ­δριο και πώς θα οργα­νώ­σου­με την πάλη μας με έναν τρό­πο όχι απλά να είμα­στε μια δύνα­μη κρού­σης και αγώ­νων, αλλά και μια δύνα­μη που πια θα επέμ­βει στις συνει­δή­σεις. Πιστεύω ότι πρέ­πει να παί­ξου­με και σε άλλα επί­πε­δα, δηλα­δή χρειά­ζο­νται παρεμ­βά­σεις σε ιδε­ο­λο­γι­κό, πολι­τι­στι­κό επί­πε­δο, για να μπο­ρέ­σου­με να έχου­με εργα­τι­κούς αγώ­νες και άνο­δο του κινή­μα­τος. Και πιστεύω ότι το Συνέ­δριο θα πάρει μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση».

Το 2006 κάνει εκτε­νή ανα­φο­ρά στο ότι «ποτέ δεν έπα­ψαν οι ΗΠΑ να εργά­ζο­νται για την ανα­τρο­πή της σοσια­λι­στι­κής Κού­βας» ‑προ­σθέ­το­ντας, έξω από τα δόντια ότι «οφεί­λου­με να δού­με πως συμ­βαί­νει αυτό που λέμε σαν σύν­θη­μα — που είναι η από­λυ­τη αλή­θεια – “ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπε­ρια­λι­σμός”».
Από τότε και μέχρι σήμε­ρα, βρέ­θη­κε πάντα στο πλευ­ρό του νησιού της επα­νά­στα­σης, τελευ­ταία (Ιού­λης 2021) με την Ελλη­νι­κή Πρω­το­βου­λία για την Απο­νο­μή του Βρα­βεί­ου Νόμπελ Ειρή­νης 2021 στην Κου­βα­νι­κή Ιατρι­κή Ταξιαρ­χία «Henry Reeve» , Η Κού­βα δεν είναι μόνη της

• Στις εκλο­γές του 2007, το ΚΚΕ εκλέ­γει 22 βου­λευ­τές μετα­ξύ αυτών και τη σ.σσα Εύα

Το 2008 μιλά­ει στο Ριζο­σπά­στη για την «ιδε­ο­λο­γία ενυ­πάρ­χει στην αισθη­τι­κή των καλ­λι­τε­χνών»

Κάθε μέρα, κάθε στιγ­μή η Εύα Μελά στους δρό­μους –όπου θα κρι­θεί το δίκιο, δίπλα στη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, παλεύ­ο­ντας παράλ­λη­λα για το μερο­κά­μα­το – με  μαθή­μα­τα ζωγρα­φι­κής και χαρα­κτι­κής, σεμι­νά­ρια χει­ρο­ποί­η­της μετα­ξο­τυ­πί­ας, όταν της απο­μέ­νει χρό­νος έκθε­ση του ΕΕΤΕ στην Πάτρα –που πρέ­πει να είναι παρού­σα, όπως και από έκθε­ση γλυ­πτι­κής του επι­με­λη­τη­ρί­ου εικα­στι­κών, που έγι­νε αλλα­γή ημε­ρο­μη­νί­ας και πρέ­πει να ενη­με­ρώ­σει παράλ­λη­λα με το «(…) η ζωή γορ­γά περ­νά | δυο κρα­σιά, δυο στε­ναγ­μοί κι έχε γεια» — ίσως η τελευ­ταία ηχογράφηση

Η Πρό­σκλη­ση σε παν­καλ­λι­τε­χνι­κή κινη­το­ποί­η­ση, πρέ­πει να πάει αντά­μα με το «δεν απε­φοί­τη­σε διό­τι εξε­τε­λέ­σθη υπό των Γερ­μα­νών» (στις 5–9‑1944 η 17χρονη μαθή­τρια ΕΠΟ­Νί­τισ­σα Ηρώ Κων­στα­ντο­πού­λου…) και μαζί η ανοι­χτή πανελ­λα­δι­κή δια­δι­κτυα­κή συζή­τη­ση της επι­τρο­πής παι­δεί­ας του ΕΕΤΕ –για για τις εξε­λί­ξεις με τους νέους ταξι­κούς φραγ­μούς του Μητσο­τά­κη και τα 10άδες αφιε­ρώ­μα­τα στο Μίκη και η σύσκε­ψη στον κόμ­βο Στρο­φυ­λιάς για τα επό­με­να βήμα­τα στον αγώ­να τους.

Αυτή είναι  άοκνη κομ­μου­νί­στρια Εύα, με φρε­σκά­δα κορι­τσιού θυμί­ζο­ντας μας το δίδαγ­μα του Μπρε­χτι­κού κυρί­ου Κ(όυνερ), που  δια­σχί­ζο­ντας μια κοι­λά­δα, άξαφ­να πρό­σε­ξε ότι πατού­σε στα νερά ‑και τότε κατά­λα­βε πως στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ήταν σε μια προ­έ­κτα­ση της θάλασ­σας, καθώς πλη­σί­α­ζε η ώρα της παλίρροιας.
Στα­μά­τη­σε λοι­πόν, κοι­τά­ζο­ντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρ­κα, κι όσο κρά­τη­σε η ελπί­δα του για τη βάρ­κα, δεν έκα­νε βήμα (…)
Και καθώς βάρ­κα δεν φαι­νό­ταν που­θε­νά, εγκα­τέ­λει­ψε την πρώ­τη ελπί­δα, κι άρχι­σε να ελπί­ζει ότι το νερό δεν θ’ ανέ­βαι­νε άλλο. Μα όταν το νερό έφτα­σε μέχρι το σαγό­νι του, εγκα­τέ­λει­ψε και αυτή την ελπί­δα και κολύμπησε.
Είχε κατα­λά­βει επι­τέ­λους πως αυτός ήταν η βάρ­κα.

Στο πλευ­ρό των προ­σφύ­γων, όπου γης

Το 2020 σε μια συνέ­ντευ­ξη εφ όλης της ύλης μιλά­ει στο Ριζο­σπά­στη για «προ­βλή­μα­τα και διεκ­δι­κή­σεις των εικα­στι­κών καλ­λι­τε­χνών», ανα­φέ­ρει εισαγωγική
«Με την τελευ­ταία οικο­νο­μι­κή κρί­ση χει­ρο­τέ­ρε­ψε πολύ η θέση των εικα­στι­κών και σε αυτήν τη δυσχε­ρή κατά­στα­ση έρχε­ται να προ­στε­θεί και η υγειο­νο­μι­κή συγκυ­ρία. Οι καλ­λι­τε­χνι­κές εργα­σί­ες και η εκθε­σια­κή δρα­στη­ριό­τη­τα έχουν σχε­δόν νεκρώ­σει. Παράλ­λη­λα, επη­ρε­ά­ζο­νται όσοι δου­λεύ­ουν στο χώρο της σκη­νο­γρα­φί­ας και άλλων εφαρ­μο­γών των εικα­στι­κών τεχνών με το στα­μά­τη­μα πολ­λών παρα­γω­γών στο Θέα­μα — Ακρόαμα.
Και όλα αυτά χωρίς ουσια­στι­κή στή­ρι­ξη όλους αυτούς τους μήνες. Σχε­δόν τίπο­τα από όσα εξήγ­γει­λε η υπουρ­γός Πολι­τι­σμού δεν απευ­θύ­νε­ται στους εικα­στι­κούς καλ­λι­τέ­χνες. Μετά από κινη­το­ποι­ή­σεις και τον αγώ­να του ΕΕΤΕ, το υπουρ­γείο επι­δό­τη­σε πριν από λίγες μέρες το ΕΕΤΕ για αγο­ρά εικα­στι­κών έργων, με το ποσό των 300.000 ευρώ, και το ΕΕΤΕ προ­χώ­ρη­σε στην ανοι­χτή πρό­σκλη­ση ενδια­φέ­ρο­ντος για αγο­ρά έργων από 250 καλ­λι­τέ­χνες, που και αυτοί στο τέλος, με τις κρα­τή­σεις και τη φορο­λο­γία, θα δουν στην τσέ­πη τους μόνο 600 — 700 ευρώ και βέβαια με την προ­ϋ­πό­θε­ση να δια­τη­ρούν βιβλία στην εφο­ρία. Πράγ­μα που σημαί­νει ότι πάλι ένα μέρος των εικα­στι­κών καλ­λι­τε­χνών απο­κλεί­ε­ται από αυτήν την ενίσχυση».

⏹️ + 📩   [email protected]

Ατο­μι­κές εκθέ­σεις στην Ελλά­δα

• 1985 Ζωγρα­φι­κή — Σχέ­δια, Αίθου­σα Τέχνης Αντή­νωρ, Αθήνα 
  • Ζωγρα­φι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Επο­χές, Αθήνα
• 1986 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή — Σχέ­δια, Γκα­λε­ρί Χρυ­σό­θε­μις, Χαλάνδρι
• 1991 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Μαρία Παπα­δο­πού­λου, Αθήνα
• 1992 Ζωγρα­φι­κή, Bar Booze, Αθήνα
• 1995 Τέχνη Βιβλί­ου, Ζωγρα­φιές — Χαρα­κτι­κή — Εξώ­φυλ­λα — Επιμέλεια.Ένωση Πτυ­χιού­χων Ανω­τά­της Σχο­λής Καλών Τεχνών, Αθήνα 
  • Ζωγρα­φι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Μαρία Παπα­δο­πού­λου, Αθήνα
• 1996 Ζωγρα­φι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Τερ­ρα­κότ­τα, Θεσσαλονίκη
• 1997 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή, Χώρος Σύγ­χρο­νης Τέχνης Αμυ­μώ­νη, Ιωάννινα
• 1998 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Ναυπλίου
• Ζωγρα­φι­κή, Γκα­λε­ρί Χρυ­σό­θε­μις, Χαλάνδρι
• 1999 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Λαβύ­ριν­θος, Κατερίνη
• 2001 Ζωγρα­φι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Ζακύν­θου Μαρία Πλατανιά
• 2002 Ζωγρα­φι­κή, Αίθου­σα Τέχνης  Γιάν­να Γραμ­μα­το­πού­λου, Αθήνα
• 2002 Ζωγρα­φι­κή-Χαρα­κτι­κή, Πολύ­ε­δρο, Πάτρα
• 2003 Ζωγρα­φι­κή-Χαρα­κτι­κή, Αίθου­σα Τέχνης Λαβύ­ριν­θος, Κατερίνη
• 2004 Ζωγρα­φι­κή — χαρα­κτι­κή, Αίθου­σα Τέχνης ΄Εκφρα­ση, Γλυφάδα
• 2005 Εικο­νο­γρά­φη­ση: Αηδό­νι και κου­κου­βά­για, της Μ. Λυρα­τζή, γκα­λε­ρί  Aστρα, Αθήνα

Ατο­μι­κές εκθέ­σεις εξωτερικού

• 1992 Ζωγρα­φι­κή — Χαρα­κτι­κή, Europa-Akademie Weissenfels — Galerie Oben, (Γερ­μα­νία)
• 2005 Χαρα­κτι­κή, Zichiho Palace, Μπρα­τι­σλά­βα Σλοβακίας
• Ακό­μη έχει λάβει μέρος σε πολ­λές ομα­δι­κές εκθέ­σεις στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό, στις περιο­δεύ­ου­σες εκθέ­σεις του ΕΕΤΕ, με την Εται­ρία Α.Τάσσος, σε εκθέ­σεις για την Ειρή­νη, εκθέ­σεις του Φεστι­βάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, στις εκθέ­σεις Ελλή­νων Εικο­νο­γρά­φων βιβλί­ων για παι­διά με την Καλ­λι­τε­χνι­κή Εται­ρία Αίσω­πος, και σε πολ­λές άλλες ομαδικές.

Βρα­βεία — δια­κρί­σεις

• 1984 Ένα από τα δύο πρώ­τα βρα­βεία του Πανελ­λή­νιου Καλ­λι­τε­χνι­κού Δια­γω­νι­σμού που    προ­κή­ρυ­ξαν τα Ελλη­νι­κά Ταχυ­δρο­μεία για το σχε­δια­σμό γραμ­μα­το­σή­μου με θέμα “150 χρό­νια της Αθή­νας ως πρω­τεύ­ου­σας του Κράτους”
• 1989 Τρί­το βρα­βείο στον Πανελ­λή­νιο Δια­γω­νι­σμό Σχε­δια­σμού Καλ­λι­τε­χνι­κού Βιβλί­ου με θέμα “Ύμνος εις την Ελευ­θε­ρί­αν” του Δ.Σολωμού, που προ­κή­ρυ­ξε η Στέ­γη Καλών    Τεχνών και Γραμ­μά­των του Υπουρ­γεί­ου Πολιτισμού