Ζωρζ Σαρρή, σπουδαία, πολυγραφότατη, πολυδιαβασμένη και βραβευμένη συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας

Στις 9 Ιου­νί­ου 2012 σε ηλι­κία 87 ετών, «έφυ­γε» η σπου­δαία, πολυ­γρα­φό­τα­τη, πολυ­δια­βα­σμέ­νη και βρα­βευ­μέ­νη συγ­γρα­φέ­ας λογο­τε­χνί­ας για παι­διά και εφή­βους και ηθο­ποιός Ζωρζ Σαρρή.

Υπο­δειγ­μα­τι­κού ήθους άνθρω­πος και δημιουρ­γός, γεν­νη­μέ­νη στην Αθή­να από Αϊβα­λιώ­τη πατέ­ρα και γαλ­λι­κής κατα­γω­γής Σενε­γα­λέ­ζα μητέ­ρα, η Ζωρζ Σαρ­ρή στα χρό­νια της κατο­χής σπού­δα­σε στη δρα­μα­τι­κή σχο­λή του Δημή­τρη Ροντή­ρη. Διω­κό­με­νη, λόγω της έντα­ξή της στην ΕΠΟΝ και τη συμ­με­το­χή της στις μάχες του Δεκέμ­βρη του 1944, όπου τραυ­μα­τί­στη­κε σοβα­ρά — παρα­λί­γο να χάσει ένα πόδι και ένα χέρι — το 1947 ανα­γκά­στη­κε να δια­φύ­γει στο Παρί­σι. Εκεί σπού­δα­σε υπο­κρι­τι­κή στη σχο­λή του Σαρλ Ντυ­λέν, αργό­τε­ρα εργά­στη­κε στο θέα­τρο σαν ηθο­ποιός και παντρεύ­τη­κε τον Αιγυ­πτιώ­τη χει­ρουρ­γό Μάρ­κε­λο Καρα­κώ­στα, με τον οποίο απέ­κτη­σε δύο κόρες.

Η Ζωρζ Σαρ­ρή επέ­στρε­ψε στην Ελλά­δα και το 1962 εντά­χθη­κε στο θία­σο του Δημή­τρη Ροντή­ρη, που περιό­δευε στο εξω­τε­ρι­κό με παρα­στά­σεις αρχαί­ας τρα­γω­δί­ας. Ακο­λού­θη­σαν και άλλες συνερ­γα­σί­ες της στο θέα­τρο και στον κινηματογράφο.

Στην παι­δι­κή λογο­τε­χνία εμφα­νί­στη­κε το 1969, με το μυθι­στό­ρη­μα για εφή­βους «Ο θησαυ­ρός της Βαγί­ας». Εκτο­τε επι­δό­θη­κε, κυρί­ως, στο γρά­ψι­μο, εμπνε­ό­με­νη πρω­τί­στως από την πολι­τι­κο­κοι­νω­νι­κή ιστο­ρία του τόπου μας στον 20ό αιώ­να, τα ιδα­νι­κά, τους αγώ­νες και τις περι­πέ­τειες του λαού μας και τις δικές της. Εξέ­δω­σε 17 μυθι­στο­ρή­μα­τα («Στε­νά παπού­τσια», «Νινέτ», «Το ψέμα», «Οι νικη­τές», «Ε. Π.», «Ο χορός της ζωής», «Κόκ­κι­νη κλω­στή δεμέ­νη», κ.ά.), ένα θεα­τρι­κό έργο, μια νου­βέ­λα, 10 βιβλία για μικρά παι­διά και πολ­λές μετα­φρά­σεις της για έργα μεγά­λων συγ­γρα­φέ­ων (Ιονέ­σκο, Σιμόν ντε Μπο­βουάρ, Ιού­λιος Βερν, Ανρύ Τρουα­γιά, κ.ά). Δια­κρί­θη­κε με το Κρα­τι­κό Βρα­βείο Παι­δι­κής Λογο­τε­χνί­ας (1994), με το βρα­βείο του «Κύκλου Παι­δι­κού Βιβλί­ου» (1999) και με την υπο­ψη­φιό­τη­τά της για το Διε­θνές Βρα­βείο «Χανς Αντερσεν».

Επαι­ξε στις ται­νί­ες «Τελευ­ταίο ψέμα» (Μ. Κακο­γιάν­νη), «Ο άνθρω­πος του τρέ­νου» (Ντ. Δημό­που­λου), «Φαί­δρα» (Ζ. Ντασ­σέν), «Εγκλη­μα στα παρα­σκή­νια» (Ντ. Κατσου­ρί­δη), «Γενέ­θλια πόλη» (Τ. Παπα­γιαν­νί­δη), «Happy day» και «Ελευ­θέ­ριος Βενι­ζέ­λος» (Π. Βούλγαρη).