Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Χιλή «ξύπνησε»;

Με τον παρα­πά­νω τίτλο, αλλά χωρίς ερω­τη­μα­τι­κά το πρα­κτο­ρείο Pressenza (από Ελλά­δα και Χιλή, όπως γρά­φει) προ­σπα­θεί να κάνει μια πολι­τι­κή προ­σέγ­γι­ση των κινη­το­ποι­ή­σε­ων, που ξεκί­νη­σαν στις 18-Οκτ-2019, όταν εκα­τομ­μύ­ρια λαού έβγαι­ναν καθη­με­ρι­νά στους δρό­μους «διεκ­δι­κώ­ντας [όπως υπο­στη­ρί­ζει] τη χαμέ­νη τους αξιο­πρέ­πεια από την εφαρ­μο­γή καπι­τα­λι­στι­κών και συντη­ρη­τι­κών πολι­τι­κών για περισ­σό­τε­ρο από 30 χρό­νια»

(πάντα κατά το «Pressenza»)

  • Οι κινη­το­ποι­ή­σεις τους είχαν διάρ­κεια, φρε­σκά­δα, φαντα­σία, συμ­βο­λι­σμό, δύνα­μη και ειδι­κά η περ­φό­μανς των φεμι­νι­στριών ανα­πα­ρά­χθη­κε από κινή­μα­τα σε πολ­λές χώρες.
  • Η βασι­κή τους διεκ­δί­κη­ση αφο­ρά την ανα­θε­ώ­ρη­ση του χιλια­νού Συντάγ­μα­τος «από τα κάτω» (;;).
  • Όλα δεί­χνουν ότι μόλις οι καρα­ντί­νες τελειώ­σουν, θα εξα­κο­λου­θή­σουν να διεκ­δι­κούν δικαιώ­μα­τα και καλύ­τε­ρες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης για όλες και για όλους και ανα­γνώ­ρι­ση των δικαιω­μά­των των ιθα­γε­νών Μαπού­τσε, γεμί­ζο­ντας ασφυ­κτι­κά τις κεντρι­κές λεω­φό­ρους αλλά και τις πλα­τεί­ες στις συνοι­κί­ες τους.
  • Εκεί ξεκι­νούν όλες και όλοι μαζί να υφαί­νουν ξανά τον κατε­στραμ­μέ­νο κοι­νω­νι­κό ιστό κλπ

Ατέχνως info

Το «Ατέ­χνως» έχει στα­θεί όλο αυτό το διά­στη­μα «κρι­τι­κά» (με έκδη­λη ανη­συ­χία θα λέγα­με) απέ­να­ντι στις κινη­το­ποι­ή­σεις, προ­βάλ­λο­ντας και όλες τις από­ψεις που πρα­κτι­κά ταυ­τί­ζο­νται με το «Pressenza» ‑βλ

✔️ Εκεί­νο που σίγου­ρα βγαί­νει σαν βασι­κό συμπέ­ρα­σμα από τη μέχρι σήμε­ρα πορεία των εξε­λί­ξε­ων -παρά τη μαζι­κό­τη­τα και την αντο­χή στο χρό­νο είναι πως πρό­κει­ται για ετε­ρό­κλη­το κίνη­μα, χωρίς σαφή στρα­τη­γι­κή τακτι­κή και ιεράρ­χη­ση στό­χων ‑για­τί τι άλλο μπο­ρεί να είναι το γενι­κό­λο­γο «αγω­νί­ζο­μαι για χαμέ­νη μου αξιο­πρέ­πεια»;

Το «Pressenza» μας ετοί­μα­σε ένα σχε­τι­κό βίντεο (οπτι­κο­α­κου­στι­κή κατα­γρα­φή), που ‑σιω­πη­ρά μάλ­λον συγκλί­νει προς τα λεγό­με­νά μας, παρά το ότι οι προ­θέ­σεις των συντε­λε­στών του ‑φαντα­ζό­μα­στε, ήταν να δει­χτεί όχι το ανερ­μά­τι­στο και ‑άρα, αδιέ­ξο­δο αλλά το εντε­λώς αντί­θε­το η προ­ο­πτι­κή διεξόδου.

Εκτός και προ­ο­πτι­κή ονο­μά­ζου­με τα ψίχου­λα που κάθε αστι­κή κυβέρ­νη­ση, πετά­ει κάθε τόσο στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, για να έχει το κεφά­λι της ήσυ­χο και να πέφτουν στα μαλα­κά τα συνε­χή ‑εν είδει καται­γί­δας πλέ­ον, μέτρα ενα­ντί­ον τους.
Και επει­δή ανα­φέ­ρε­ται και στο «μόλις οι καρα­ντί­νες τελειώ­σουν» ε..εε, τότε είναι που τα πράγ­μα­τα θα είναι πιο σκού­ρα από ποτέ και θα χρειά­ζο­νται κινή­μα­τα εκα­τό φορές πιο πολι­τι­κο­ποι­η­μέ­να για να υπάρ­χει πιθα­νό­τη­τα να πετύ­χουν κάτι.
Δεί­τε το βίντεο και ξανα­μι­λά­με ‑οποια­δή­πο­τε ένσταση…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο