ΚΚΕ: Επιβεβαιώθηκε στην καταγγελία του πολέμου ως ιμπεριαλιστικού και άδικου για τους λαούς Ρωσίας και Ουκρανίας

Πέρυ­σι τέτοιες μέρες όλα μετρού­σαν αντί­στρο­φα για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία, που ξεκί­νη­σε επί­ση­μα στις 24 Φλε­βά­ρη 2022. Οπως γρή­γο­ρα απο­δεί­χθη­κε, ήταν το επό­με­νο επει­σό­διο μιας μακράς πορεί­ας κλι­μά­κω­σης της σύγκρου­σης ανά­με­σα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, στο έδα­φος των μετα­ξύ τους ανταγωνισμών…

Δεν ήταν δηλα­δή ένα «μονό­πρα­κτο έργο», όπως προ­σπά­θη­σαν να το παρου­σιά­σουν και στη χώρα μας τα επι­τε­λεία του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, καλώ­ντας τον λαό να δια­λέ­ξει ιμπε­ρια­λι­στή και να νομι­μο­ποι­ή­σει την ελλη­νι­κή εμπλο­κή, που έκτο­τε βαθαί­νει ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο, με τη σύμ­φω­νη γνώ­μη της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστι­κών κομμάτων.

Αυτός ήταν ένας από τους πρώ­τους μύθους που κατέρ­ρευ­σαν με την έναρ­ξη κιό­λας του πολέ­μου. Ο δεύ­τε­ρος ήταν ότι ο πόλε­μος γίνε­ται για την υπε­ρά­σπι­ση της δημο­κρα­τί­ας της «δύσης» απέ­να­ντι στον ολο­κλη­ρω­τι­σμό της Ρωσί­ας, που δεν επέ­τρε­πε καμία παρα­φω­νία στη ΝΑΤΟι­κή ομο­φω­νία στή­ρι­ξης της κυβέρ­νη­σης Ζελέν­σκι με κάθε μέσο.

Αυτό υπε­ρα­σπί­ζο­νταν και στη χώρα μας η κυβέρ­νη­ση, που έθε­σε σε πλή­ρη ετοι­μό­τη­τα λιμά­νια και αερο­δρό­μια, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, που όλοι μαζί χει­ρο­κρο­τού­σαν στη Βου­λή τον Ζελέν­σκι και τους ακρο­δε­ξιούς του τάγ­μα­τος Αζόφ.

Γρή­γο­ρα επι­βε­βαιώ­θη­κε όμως ότι η «καύ­σι­μη ύλη» για τον πόλε­μο ήταν άλλη: Τα συγκρουό­με­να συμ­φέ­ρο­ντα ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας και όχι η υπε­ρά­σπι­ση κάποιας «δημο­κρα­τί­ας», που είναι άλλω­στε «που­κά­μι­σο αδεια­νό» τόσο για τους λαούς της «δύσης» όσο και για τον ρωσι­κό λαό.

Τρί­τος και μεγα­λύ­τε­ρος μύθος που κατέ­πε­σε σαν χάρ­τι­νος πύρ­γος: Η εμπλο­κή της χώρας στον ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό απέ­να­ντι στη Ρωσία και η συμ­με­το­χή στον πόλε­μο ήταν αδια­πραγ­μά­τευ­τη για λόγους ασφά­λειας της χώρας, αλλά και για να στα­λεί μήνυ­μα «μηδε­νι­κής ανο­χής» στον «ανα­θε­ω­ρη­τι­σμό» — όπως έλε­γαν — της Τουρκίας.

Μ’ αυτήν την «καρα­μέ­λα» εμφα­νί­ζο­νταν από τις πρώ­τες μέρες του πολέ­μου η ΝΔ και όλα τα άλλα κόμ­μα­τα του ευρω­α­τλα­ντι­κού «τόξου», ανε­ξάρ­τη­τα από τις …σπον­δές που έκα­νε ο ΣΥΡΙΖΑ στην «ειρή­νη» και στον «δια­με­σο­λα­βη­τι­κό ρόλο» της ΕΕ.

Τι απο­δεί­χθη­κε; Οτι η εμπλο­κή της χώρας στον πόλε­μο ενί­σχυ­σε το ρόλο της ως στρα­τιω­τι­κό κόμ­βο και ορμη­τή­ριο του ΝΑΤΟ, αυξά­νο­ντας την ανα­σφά­λεια και τους κιν­δύ­νους για το λαό, που μετα­τρέ­πε­ται σε στό­χο των αντί­πα­λων ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων.

Οσο για το «μήνυ­μα στην Τουρ­κία», είναι αστείο και να το επι­κα­λεί­ται κανείς, βλέ­πο­ντας την έντα­ση να κλι­μα­κώ­νε­ται ανά­με­σα στους δύο ΝΑΤΟι­κούς «συμ­μά­χους», τις αμφι­σβη­τή­σεις να χτυ­πούν ταβά­νι και ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ να λένε «βρεί­τε τα!» στο όνο­μα της ΝΑΤΟι­κής συνο­χής, ρίχνο­ντας νερό στον μύλο της τουρ­κι­κής επιθετικότητας.

Τέρ­μα τα παρα­μύ­θια λοι­πόν! Το ΚΚΕ επι­βε­βαιώ­θη­κε στην καταγ­γε­λία του πολέ­μου ως ιμπε­ρια­λι­στι­κού και άδι­κου για τους λαούς Ρωσί­ας και Ουκρα­νί­ας, που βάζει σε κίν­δυ­νο τους λαούς όλης της περιο­χής. Δικαιώ­θη­κε για την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά του να μπει μπρο­στά στην οργά­νω­ση της λαϊ­κής αντί­θε­σης στον πόλε­μο, στον αγώ­να ενά­ντια στην ελλη­νι­κή εμπλο­κή. Επαι­ξε καθο­ρι­στι­κό ρόλο για να μην περά­σει στον λαό η ΝΑΤΟι­κή μονο­φω­νία τού «διά­λε­ξε ιμπερια-ληστή».

Η στά­ση του αυτή, όπως και η στά­ση όλων των άλλων κομ­μά­των, δεν μπο­ρεί παρά να απο­τε­λέ­σει κρι­τή­ριο ψήφου και ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές. Πολύ περισ­σό­τε­ρο μπρο­στά στον κίν­δυ­νο κλι­μά­κω­σης και γενί­κευ­σης του πολέ­μου, όπου η οποια­δή­πο­τε επό­με­νη κυβέρ­νη­ση δεν θα διστά­σει καθό­λου να οδη­γή­σει τον λαό ως «πρό­βα­το» σε ΝΑΤΟι­κή σφαγή…

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τη στή­λη «Η Άπο­ψή μας» του «Ριζο­σπά­στη», 10 Φλε­βά­ρη 2023.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα