Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ: Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετάμε την αγαπημένη μας συντρόφισσα, τη σπουδαία ηθοποιό, Ντενίζ Μπαλτσαβιά

Το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέ­δω­σε την εξής ανα­κοί­νω­ση για τον θάνα­το της ηθο­ποιού Ντε­νίζ Μπαλτσαβιά: 

«Με μεγά­λη θλί­ψη απο­χαι­ρε­τά­με την αγα­πη­μέ­νη μας συντρό­φισ­σα, τη σπου­δαία ηθο­ποιό, Ντε­νίζ Μπαλτσαβιά.

Η Ντε­νίζ Μπαλ­τσα­βιά αγά­πη­σε πολύ τη δου­λειά της. Υπήρ­ξε μαχη­τι­κή και ασυμ­βί­βα­στη μέχρι τέλους στην Τέχνη της και τον κοι­νω­νι­κό αγώ­να. Πάνω στο σανί­δι του θεά­τρου για περισ­σό­τε­ρες από 4 δεκα­ε­τί­ες πάλε­ψε, δημιούρ­γη­σε, ονει­ρεύ­τη­κε. Με από­λυ­τη συνεί­δη­ση για τον δια­παι­δα­γω­γη­τι­κό χαρα­κτή­ρα του Πολι­τι­σμού υπη­ρέ­τη­σε την Τέχνη που ανε­βά­ζει τη ζωή. «Η τέχνη είναι για τον λαό, όχι για τους εκλε­κτούς. Η τέχνη μορ­φώ­νει το λαό, είναι η ζωή του η ίδια», έλεγε.

Σπού­δα­σε αγγλι­κή φιλο­λο­γία και θέα­τρο στην Αγγλία, ενώ παράλ­λη­λα δού­λευε. Με την επι­στρο­φή της στην Ελλά­δα συνερ­γά­στη­κε με σπου­δαί­ους ηθο­ποιούς και σκη­νο­θέ­τες της χώρας μας, όπως τους Παξι­νού, Μινω­τή, Καρέ­ζη, Καζά­κο, Γεωρ­γού­λη, Παΐζη.

Πρώ­τη της εμφά­νι­ση ήταν με το Ελλη­νι­κό Λαϊ­κό Θέα­τρο του Μάνου Κατρά­κη. Σημα­ντι­κοί ήταν οι ρόλοι της και στον κινη­μα­το­γρά­φο και την τηλεόραση.

Παρέ­μει­νε πιστή στα ιδα­νι­κά του ΚΚΕ, μέλους του οποί­ου υπήρ­ξε μέχρι το τέλος της ζωής της. Για τα δικαιώ­μα­τα του κλά­δου της πάλε­ψε για χρό­νια μέσα από τις γραμ­μές του ΣΕΗ. Το τελευ­ταίο διά­στη­μα φιλο­ξε­νού­ταν στο «Σπί­τι του Αγωνιστή».

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά του συλ­λυ­πη­τή­ρια σε όλους τους οικεί­ους της».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο