Κούβα: εκπληρώνεται το όνειρο ενός νέου κινηματογράφου

Το Icaic κινεί­ται  να υπο­στη­ρί­ξει τη δημιουρ­γία των κινη­μα­το­γρα­φι­στών μας, των οποί­ων τα κινη­μα­το­γρα­φι­κά έργα προ­έ­κυ­ψαν, σε απο­φα­σι­στι­κή πλειο­ψη­φία, κατά τη διάρ­κεια αυτών των 65 ετών, χάρη στην ευερ­γε­τι­κή δου­λειά του ιδρύματος

σσ. έχου­με ανα­φερ­θεί και στο παρελ­θόν ως Ατέ­χνως _αναλυτικά
στο Instituto Cubano de Arte e Industria Cinematográficos

Με το νόμο_υπουργική από­φα­ση 169, δημιουρ­γεί­ται μια όλο και περισ­σό­τε­ρο πρω­το­πο­ρια­κή πολι­τι­στι­κή τάση με προ­στα­σία του πνεύ­μα­τος δια­τή­ρη­σης ενός νέου και ανα­τρε­πτι­κού, από ένα κινη­μα­το­γρά­φο που ήταν και είναι ΤΕΧΝΗ και ταυ­τό­χρο­να απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε από μικρο­δε­σμούς και άχρη­στες δου­λο­πρέ­πειες, σε ένα θεσμι­κό πλαί­σιο με στό­χο να ανα­δεί­ξει, δρα­μα­τι­κά και σύγ­χρο­να , τις μεγά­λες συγκρού­σεις και την πραγ­μα­τι­κή ανθρωπιά.

Σύμ­φω­να με το όνει­ρο του Φιντέλ της Επα­νά­στα­σης και του μεγά­λου σκη­νο­θέ­τη Αλφρέ­ντο Γκε­βά­ρα, προ­χω­ρά­με και θα συνε­χί­σου­με έτσι, στην ανά­δυ­ση ενός κινη­μα­το­γρά­φου με έντο­νο εθνι­κό μας χαρα­κτή­ρα, μακριά από τα εμπο­ρι­κά πρό­τυ­πα που επι­κρα­τού­σαν στη νεο­α­ποι­κια­κή σκηνή.

Χάρη στο εκπαι­δευ­τι­κό έργο του Icaic, προ­έ­κυ­ψε ένα ευφυ­ές, ανοι­χτό, μορ­φω­μέ­νο και καλ­λιερ­γη­μέ­νο κινη­μα­το­γρα­φι­κό κοι­νό, βασι­σμέ­νο σε μια πολι­τι­κή παρου­σί­α­σης ται­νιών από όλο τον κόσμο, αγκυ­ρο­βο­λη­μέ­νο στο σύν­θη­μα ότι η δια­φο­ρο­ποί­η­ση και ο νεω­τε­ρι­σμός ήταν ο μόνος τρό­πος για την απο­α­ποι­κιο­ποί­η­ση της οθόνης.

Το Icaic ήταν ένα εξέ­χον στοι­χείο στη δια­μόρ­φω­ση της πολι­τι­στι­κής πολι­τι­κής την πρώ­τη δεκα­ε­τία της Επα­νά­στα­σης και στη συνέ­χεια, παράλ­λη­λα με αυτό, σημα­ντι­κοί καλ­λι­τέ­χνες έθε­σαν το μικρό μας νησί στο παγκό­σμιο προ­σκή­νιο, μέσα από έργα μυθο­πλα­σί­ας και βελ­τί­ω­σαν την καριέ­ρα τους με δημιουρ­γί­ες υψη­λής καλ­λι­τε­χνι­κής αξί­ας. Η κου­βα­νι­κή οθό­νη θα αρχί­σει να γίνε­ται πρω­το­σέ­λι­δο στα mainstream media, με παρου­σία σε φεστι­βάλ, με δάφ­νες και άλλες πολ­λά βρα­βεία _θα το δεί­τε. Το Icaic, οι ται­νί­ες του και οι δημιουρ­γοί του θα γίνουν έμβλη­μα της Επα­νά­στα­σης σε διε­θνή κλίμακα.

Κού­βα 7η τέχνη: Μακά­ρι να ζήσει η ουτο­πία, ο πρώ­τος πολι­τι­στι­κός θεσμός που δημιουρ­γή­θη­κε από την Επα­νά­στα­ση και γίνε­ται 65 ετών, εν μέσω πολ­λα­πλών προκλήσεων

Το έργο ορό­ση­μο της πρώ­της δεκα­ε­τί­ας θα συνε­χί­σει την όχι λιγό­τε­ρο σημα­ντι­κή τρο­χιά των επό­με­νων ετών, μέσα από τίτλους που απο­τε­λούν μέρος της οπτι­κο­α­κου­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς του λαού μας, της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής και του κόσμου. Το Icaic είχε την προ­νοη­τι­κό­τη­τα να υπο­στη­ρί­ξει στη δημιουρ­γία των κινη­μα­το­γρα­φι­στών μας, τα κινη­μα­το­γρα­φι­κά έργα των οποί­ων προ­έ­κυ­ψαν, κυρί­ως κατά τη διάρ­κεια αυτών των 65 ετών _της πολι­τι­κής επα­νά­στα­σης στην Κού­βα, χάρη στην ευερ­γε­τι­κή δου­λειά του σαν ίδρυμα.

Αν και η κρί­ση, ο κατα­στρο­φι­κός αντί­κτυ­πος του απο­κλει­σμού _εμπάργο και η συμπε­ρί­λη­ψη της Κού­βας στη ψεύ­τι­κη λίστα των χωρών που υπο­τί­θε­ται ότι υπο­στη­ρί­ζουν την τρο­μο­κρα­τία μας δυσκο­λεύ­ει, επει­δή δεν μπο­ρεί να κινη­μα­το­γρα­φή­σει όλα όσα επι­θυ­μού­με και χρειά­ζο­νται, το Icaic συνε­χί­ζει και θα συνε­χί­σει να υπε­ρα­σπί­ζε­ται την επα­να­στα­τι­κή, κρι­τι­κή του πρω­το­πο­ρια­κού κινηματογράφου.

Πηγή: granma.cu

Στην κεφα­λί­δα στο κέντρο
αφί­σα από το ντο­κι­μα­ντέρ Por primera vez_
Για πρώ­τη φορά, του Octavio Cortázar_Φωτο Pastor Batista
και στα άκρα δυο ται­νί­ες του Alfredo Guevara